Δεκαετία του 1960, Ιράν επί τελευταίου Σάχη. Στη μέση του πουθενά, σε μια φυλακή που εκκενώνεται για να κατεδαφιστεί, ο ταγματάρχης Γιαχέντ κορδώνεται για την επικείμενη προαγωγή του. Σύντομα ωστόσο θα δει τα γαλόνια του να κινδυνεύουν, όταν ένας θανατοποινίτης κρατούμενος εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Στο παράδοξο ανθρωποκυνηγητό που ακολουθεί, ο Γιαχέντ γοητεύεται από μια κοινωνική λειτουργό, η οποία συμμετέχει στην έρευνα, πεπεισμένη όμως πως ο καταζητούμενος είναι αθώος.

Οπως και η πρώτη μεγάλου μήκους του, η «Μελβούρνη», έτσι κι ο «Φύλακας» του Νιμά Τζαβιντί, μοιάζει αγκιστρωμένος σε έναν πολύ συγκεκριμένο χώρο, που αυτή τη φορά ανοίγεται από το διαμέρισμα ενός ζευγαριού, στα λαβυρινθώδη σωθικά μιας άδειας φυλακής. Εντός της και γύρω της, το φιλμ χτίζει μια κλιμακούμενης αγωνίας αντεστραμμένη ταινία απόδρασης, όπου ένας φυλακισμένος δεν προσπαθεί να διαφύγει μα να μείνει κρυμμένος εκεί όσο όλοι οι υπόλοιποι την εγκαταλείπουν.

Με την κάμερα να μεταμορφώνει τους διαδρόμους και τα κελιά της φυλακής σε ένα όλο και πιο μπερδεμένο κουβάρι, αντανάκλαση θαρρείς του εσωτερικού μπερδέματος του κεντρικού ήρωα, η ταινία ανεβάζει μεθοδικά την αγωνία, βυθίζοντάς μας σε ένα όλο και πιο αποκομμένο από τον έξω κόσμο σύμπαν και απαιτώντας την προσοχή μας σε κάθε λεπτομέρεια της πλοκής.

Με τον διαρκώς ανερχόμενο σταρ του κινηματογράφου του Ιράν, Ναβίντ Μοχαμαντζαμπέ, να δίνει μια στιβαρή ερμηνεία στο ρόλο ενός σίγουρου για τον εαυτό του άντρα που αργά αλλά σταθερά χάνει κάθε βεβαιότητα και το χρονικό πλαίσιο του φιλμ να επιτρέπει την ύπαρξη ενός γυναικείου χαρακτήρα που δεν συναντάμε συχνά σε ταινίες της χώρας, ο «Φύλακας» δεν μοιάζει καθόλου με μια «τυπική ιρανική ταινία».

Και παρότι υπάρχουν όρια τα οποία κανένας σκηνοθέτης της χώρας δεν μπορεί να ξεπεράσει αν θέλει να συνεχίσει να δουλεύει -ή απλώς να παραμείνει ελεύθερος- ο Τζαβιντί κατορθώνει να χωρέσει στο πλαίσιο αυτού του καλοστημένου, στυλιζαρισμένου θρίλερ, μια διακριτική προβληματική για το σωφρονιστικό σύστημα, την υπεροψία της εξουσίας και τη θανατική ποινή που προσδίδει στο εγχείρημα ένα ακόμη επίπεδο ενδιαφέροντος.