Παρά τη μικρή διάρκεια της περίπου μιας ώρας, το ντοκιμαντέρ του Χρήστου Καρακάση από το 2015, εξαντλείται πολύ νωρίς, σχεδόν και ίσως από τον τελείως αναντίστοιχο του περιεχομένου τίτλου του. Τίποτα δεν κινείται εδώ στην «κόψη του ξυραφιού», εκτός ίσως από τη διαδρομή και τη φιλοσοφία ζωής του κεντρικού πρωταγωνιστή του ντοκιμαντέρ που ακούγεται πιο ενδιαφέρουσα όταν τη διαβάζεις ή την υποψιάζεσαι, παρά όταν τελικά την βλέπεις στην οθόνη.
Ο Κυριάκος Ελευθερίου γεννήθηκε στην Κύπρο και ήρθε στην Ελλάδα το 1974. Οι διαδρομές της ζωής του τον έφεραν να εγκαταλείψει τα πάντα για να γίνει δάσκαλος του κουνγκ φου και μαζί ένας από τους κύριους ιδρυτές της σημερινής επιτυχημένης Ελληνικής Ομοσπονδίας για το άθλημα. Αυτή η διαδρομή, μαζί με κάποιες πληροφορίες για το ίδιο το άθλημα και τη σημασία του για το κορμί, το μυαλό και αξίες όπως η πειθαρχία, ο ρυθμός και η κίνηση και μερικές μαρτυρίες μαθητών του, αποτελούν τον κορμό ενός ντοκιμαντέρ που ωστόσο δεν διαθέτει τίποτα ούτε από την εμπειρία του ήρωα του, ούτε από τη δυναμική του αθλήματος που βρίσκεται στην καρδιά του.
ΜΙα άνευρη αφήγηση, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον από ένα σημείο και μετά, αλλά ούτε και μια κινηματογραφική δομή πάνω στην οποία θα μπορούσε να ξετυλιχθεί ως τελικά μια συναρπαστική (εσωτερική) διαδρομή, ντύνεται με (χωρίς καμία επεξεργασία) εικόνες από τη σχολή και κάποιες επιδείξεις, σε μια μάλλον πρόχειρη κατασκευή που τελικά κάνει το όλο εγχείρημα να έχει ενδιαφέρον μόνο για όσους ίσως ασχολούνται με το άθλημα και θέλουν να ακούσουν προσεκτικά ένα δάσκαλο να μιλάει γι’ αυτό.
Για τους υπόλοιπους, το «Στην Κόψη του Ξυραφιού» καταλήγει μια άνευ κινηματογραφικού ενδιαφέροντος απόπειρα για ένα ντοκιμαντέρ, που αν είχε μελετηθεί κάπως πιο προσεκτικά θα μπορούσε να είναι πράγματι το «διαφωτιστικό» ταξίδι που επιθυμούσε ο δημιουργός του.