H Illumination είναι ένα στούντιο που, πέρα από τις ταινίες «Minions», γνώρισε φέτος τεράστια επιτυχία με το «Super Mario Bros. Η Tαινία». Ομως, ακόμα κι έτσι, ποτέ μέχρι σήμερα δεν κατάφερε με τις ταινίες να φτάσει το επίπεδο άλλων στούντιο όπως, π.χ. της Pixar και της Disney, όπου, ακόμα και με τις τελευταίες μέτριές τους ταινίες, παραμένουν πάντα ένα σκαλί (ή περισσότερα) πιο πάνω από αυτή.

Και η νέα της ταινία «Ενα Ταξίδι Για Πάπιες» είναι, για άλλη μια φορά, η απόδειξη.

Μία οικογένεια από πρασινοκέφαλες πάπιες έχει βαλτώσει και ενώ ο μπαμπάς Μακ χαίρεται που έχει την οικογένεια του ασφαλή και κολλημένη για πάντα σε μία λίμνη της Νέας Αγγλίας, η μαμά Παμ λαχταράει να ταράξει τα νερά και να δείξει στα παιδιά της – τον έφηβο γιο Νταξ και τη μικρότερη κόρη Γκουέν - τον κόσμο ολόκληρο. Oταν μία οικογένεια από αποδημητικές πάπιες αποβιβάζεται στη λίμνη τους με συναρπαστικές ιστορίες από μέρη μακρινά, η Παμ πείθει τον Μακ να φύγουν για ένα οικογενειακό ταξίδι με προορισμό την τροπική Τζαμάικα και ενδιάμεση στάση τη Νέα Υόρκη.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή. Η νέα ταινία της Illumination είναι απλά μια τίμια οικογενειακή ταινία κινουμένων σχεδίων – τίποτα παραπάνω όμως από αυτό. Τσεκάρει, με αρκετή ευκολία, όλα εκείνα τα κουτάκια τα οποία αποτελούν προϋπόθεση για μιάμιση ώρα διασκέδασης για, κυρίως, τους μικρούς και, λιγότερο, τους μεγάλους συνοδούς τους.

Είναι μια ταινία που ποτέ δεν θα σε εκπλήσσει σεναριακά, με την πλοκή της να εξελίσσεται ακριβώς όπως την περιμένεις. Οι χαρακτήρες δεν ξεφεύγουν ούτε αυτοί από την πεπατημένη, με τον κλασικό μπαμπά που φοβάται τον έξω κόσμο, αλλά καταφέρνει να γίνει ήρωας, με τον σαρκαστικό παππού, την δυναμική μητέρα, ανάμεσα σε άλλους, να σε κάνουν να νιώθεις πως τους έχεις ξαναδεί και σε καλύτερες ταινίες.

Το animation δεν κερδίζει πόντους για την ευρηματικότητα και την καλλιτεχνική του αρτιότητα, ούτε σπάει κάποια όρια, αλλά παρόλα αυτά είναι κι αυτό εναρμονισμένο με την ιστορία και τους χαρακτήρες της - απλά αξιοπρεπές. Και η αλήθεια πως όλο αυτό το «Ταξίδι Για Πάπιες» θα ξεχαστεί με το που βγείτε από την αίθουσα, αλλά τουλάχιστον θα συμφωνήσουμε όλοι πως δεν πήγε χαμένη η ώρα που περάσαμε μαζί του. Και στο δικό μας βιβλίο αυτό σημειώνεται ως μια νίκη.