Ο Κούμπα είχε την ατυχία να γεννηθεί με τις μισές του ραβδώσεις και έτσι το προληπτικό κοπάδι του τού αποδίδει την ξαφνική ξηρασία που έχει πλήξει την περιοχή. Η νεαρή ζέβρα δεν έχει άλλη επιλογή από το να φύγει, για να βρει τον θρυλικό νερόλακκο, όπου οι πρώτες ζέβρες απόκτησαν τις ρίγες τους. Στο ταξίδι του αυτό, ο Κούμπα θα έχει για συνοδοιπόρους μια θρασύτατη αντιλόπη και μία φανταχτερή στρουθοκάμηλο, ενώ θα γνωρίσει ένα σωρό εκκεντρικούς χαρακτήρες. Η πραγματική πρόκληση θα έρθει, όταν στον δρόμο του εμφανιστεί μια άγρια λεοπάρδαλη.
Οι δημιουργοί του «Ζαμπίζια: Πουλιά στον Αέρα» επιμένουν να αξιοποιούν με οποιονδήποτε τρόπο το τοπίο της Αφρικής απ’ όπου και κατάγονται, ομολογουμένως εδώ στην ιστορία μιας μισής ζέβρας με πολύ καλύτερα αποτελέσματα απ΄ότι στην ιστορία του νεαρού γερακιού που είδε την ενηλικίωσή του να υποχωρεί κάτω από ένα φτωχό animation και μια ακόμη πιο φτωχή ιστορία.
Στο «Μια Ζέβρα και Μιση» είναι αλήθεια πως υπάρχουν στιγμές που το animation είναι εντυπωσιακό, ειδικά στον τρόπο με τον οποίο αξιοποιούνται ως παλέτα οι τόσο σημαντικές στην πλοκή ρίγες των ηρώων του, αλλά και το τρισδιάστατο βάθος του στις ονειρικές σκηνές ή την τελική σκηνή της καταδίωξης.
Μόνο που κι εδώ, το σενάριο προσπαθεί να παραγεμίσει μια ιστορία μιάμισης ώρας χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία, χιούμορ ή κάτι που να δικαιολογεί τις αναφορές στον «Βασιλιά των Λιονταριών» (από το όνομα του Κούμπα που θυμίζει τον Σίμπα μέχρι το soundtrack και την ιστορία του νεαρού «αγοριού» που φεύγει από το κοπάδι για να... μεγαλώσει), μια ταινία που αναπόφευκτα έρχεται συνέχεια στο μυαλό σου για να ισοπεδώσει τον «Κούμπα».
Ο,τι συναντάει στο δρόμο του ο Κούμπα δεν είναι παρά ανέμπνευστες στάσεις στο ζωϊκό βασίλειο (βλ. χαριτωμένα ζώα που κάνουν χαριτωμενιές), ενώ ακόμη και αυτή η καταδίωξή του από την αγριεμένη λεοπάρδαλη δεν ξεφεύγει από το κυνήγι γάτας – ποντικιού που δεν ανυψώνεται ποτέ σε μια κοσμική ιστορία επιβίωσης, αλλά παραμένει πεισματικά γειωμένη στο επίπεδο μιας ταινίας ακόμη και για πολύ μικρά παιδιά.
Στο τέλος, οι δύο πλοκές (ο Κούμπα που αναζητά τις ρίγες του και το κοπάδι του που αναγκάζεται να μεταναστεύσει αναζητώντας νερό) έρχονται να ενωθούν σε ένα συγκινητικό φινάλε, χωρίς ωστόσο προηγουμένως να έχεις περιηγηθεί σε τίποτα περισσότερο από ένα ξέγνοιαστο και πολιτικά ορθό animation πάνω στη διαφορετικότητα που νιώθεις διαρκώς – σαν τον ήρωά του – πως του λείπουν μερικές ρίγες ακόμη για να μπορεί να σταθεί ισότιμα σε ένα σύμπαν κινουμένων σχεδίων που το έχουν ξεπεράσει προ πολλού.
[Η ταινία προβάλλεται μόνο μεταγλωττισμένη στα Ελληνικά]
