Το γεγονός είναι τόσο πρόσφατο που πολλοί το θυμόμαστε από τις ειδήσεις. Το 2015, σ' ένα κλαμπ στο Βουκουρέστι, το Κολέκτιβ, στο τέλος μιας sold out συναυλίας, ξέσπασε φωτιά. Χωρίς έξοδο κινδύνου, χωρίς καν πυροσβεστήρες από εγκληματική αμέλεια των διαχειριστών και των ελεγκτών, 27 άνθρωποι πέθαναν και 180 τραυματίες οδηγήθηκαν στα νοσοκομεία της πόλης. Αλλά η τραγωδία δεν σταμάτησε εκεί. Τους μήνες που ακολούθησαν, οι μισοί από τους τραυματίες πέθαναν επίσης, σε αριθμό αδικαιολόγητο για τα εγκαύματα που έφεραν. Η αιτία βρισκόταν αλλού. Ενας δημοσιογράφος, μάλιστα αθλητικής εφημερίδας, ο Καταλίν Τολοντάν, μαζί με την ομάδα του, ξεκίνησαν να φέρνουν στο φως συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τη διαφθορά στο σύστημα υγείας, στους γιατρούς και την κυβέρνηση. Παράλληλα, ένας νεαρός Υπουργός Υγείας, ιδεαλιστής τεχνοκράτης, αποφάσισε να δράσει, ρισκάροντας τη δημοτικότητά του.
Με τόλμη αντίστοιχη με αυτή των ηρώων του, ο Αλεξάντερ Ναναού και η δική του ομάδα στήνουν μια ταινία πιο αγωνιώδη κι από θρίλερ μυθοπλασίας. Το πεδίο τους, τετραπλό: οι οικογένειες των ανθρώπων, κυρίως νέων, που, παρά τις διαμαρτυρίες τους, βρήκαν το θάνατο μέσα στα νοσοκομεία. Μία από τις επιζήσασες που αξιοποιεί καλλιτεχνικά και ακτιβιστικά το σημαδεμένο από τη φωτιά σώμα της. Η έρευνα της ομάδας του Τολοντάν, οι συζητήσεις στο γραφείο, οι αυτόνομες μικροβιολογικές εξετάσεις, η γιατρός που με θάρρος καταδίδει. Και η δράση του Υπουργού Βλαντ Βοϊκουλέσκου, που δίνει στο συνεργείο της ταινίας απεριόριστη πρόσβαση στις δημόσιες εμφανίσεις του αλλά και στις κεκλεισμένων των θυρών συζητήσεις του.
Ο Ναναού, λίγο μετά την αρχή της ταινίας του, όταν το πλαίσιο έχει τεθεί, προβάλλει ένα ερασιτεχνικό βίντεο από κινητό, από το εσωτερικό του Κολέκτιβ την ώρα της τραγωδίας. Η ταινία του αποδεικνύεται ακόμα πιο δυνατή κι απ' αυτό, το αληθινό υλικό της στιγμής του θανάτου. Είναι ένα αμείλικτο, πεισματικό ντοκιμαντέρ που, αποκάλυψη στην αποκάλυψη, κοιτά κατάματα πολίτες και πολιτικούς, πενθούντες και πλουτίζοντες, μέχρι το τέλος, ή μέχρι την άνω τελεία, μια και κανείς νοήμων δεν θα θεωρήσει ότι η κατάχρηση της εξουσίας σταματά με το νοσηλευτικό σύστημα της Ρουμανίας. Υποψήφιο για δύο Οσκαρ, τιμημένο με το Βραβείο Καλύτερου Ευρωπαϊκού Ντοκιμαντέρ στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου και το Βραβείο Κοινού LUX στα Βραβεία LUX 2021, το «Κολέκτιβ» είναι μια ουσιαστική υπενθύμιση ότι η δημοσιογραφική έρευνα, όταν είναι εμπεριστατωμένη και αμερόληπτη, μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο, ή, τουλάχιστον, την αντίληψή μας γι' αυτόν.
