Η μικρή Εμιλι (πάντα μαγνητική η 14χρονη Ντάρμπι Καμπ), έχει πολλά προβλήματα ν' αντιμετωπίσει: είναι καινούρια στο ακριβό της σχολείο, βρίσκεται εκεί με υποτροφία και τα mean girls την τραμπουκίζουν τακτικά. Η μαμά της φεύγει από την πόλη για δουλειά. Αναγκάζεται να ζήσει για λίγο με τον θείο Κέισι (ο Βρετανός κωμικός Τζακ Γουάιτχολ), τόσο διασκεδαστικό όσο και ανεύθυνο, ανώριμο κι επιπόλαιο. Τώρα, η Εμιλι έχει ακόμα ένα πρόβλημα και είναι... μεγάλο!

Σε μια βόλτα με τον θείο Κέισι, η Εμιλι γνωρίζει τον κύριο Μπρίντγουελ (ερμηνεύει ο Τζον Κλιζ, σε μια δικιά του εκδοχή της... ), εκκεντρικό διασώστη «διαφορετικών» ζώων κι από την επίσκεψη φεύγει έχοντας στο σακίδιό της ένα μικροσκοπικό, κατακόκκινο σκυλάκι που βαφτίζει Κλίφορντ. Ο Κλίφορντ, ωστόσο, εκτός από ξηρά τροφή και λιχουδιές, για να μεγαλώσει χρειάζεται αγάπη. Οσο πιο ειλικρινής και βαθιά είναι η αγάπη, τόσο το μέγεθος του Κλίφορντ αυξάνεται. Κι έτσι, το επόμενο πρωί, η Εμιλι βρίσκεται μ' ένα αγαπημένο, γιγαντιαίο πετ που πρέπει να προφυλάξει από τον δήμο που διαμαρτύρεται για τις μύριες όσες καταστροφές που προκαλεί, άθελά του, το κουτάβι, αλλά κι από τον αδίστακτο ζάπλουτο Τίραν (εξτραβαγκάντσα από τον Τόνι Χέιλ), που θέλει να τον χρησιμοποιήσει για τα πειράματά του που θα αυξήσουν τα αποθέματα τροφής για την ανθρωπότητα και θα κάνουν τον ίδιο ακόμα πιο πλούσιο και διάσημο.

Ο Γουολτ Μπέκερ, που πρόσφατα δοκιμάστηκε, όχι επιτυχημένα, στην παιδική περιπέτεια με τον «Αλβιν και την Παρέα του», μεταφέρει στο σινεμά τους ήρωες και το πνεύμα που εμπνεύστηκε ο Νόρμαν Μπρίντγουελ σε πάνω από 60, πολυαγαπημένα βιβλία για μικρούς αναγνώστες. Ο δικός του Κλίφορντ είναι φτιαγμένος εξολοκλήρου με CGI, ένα δισδιάστατο κουτάβι που δείχνει ψεύτικο και στερεί από το θεατή τις στιγμές καρδιοχτυπιού, λιγωμάρας και γέλιου που θα προκαλούσε ένα αληθινό κουτάβι - γιατί, ναι, το σύγχρονο παιδικό σινεμά μάς έχει κακομάθει. Εάν, δηλαδή, επιλέξεις το live action για να αφηγηθείς την ιστορία ενός υπερμεγέθους τετράποδου μωρού, αξιοποίησε την τεχνολογία για να το κάνεις πειστικό κι ακαταμάχητο. Η πλοκή είναι προβλέψιμη και τα κωμικά γκαγκς συχνά αγγίζουν το camp, ειδικά στο μέτωπο των δαιμόνιων επιστημόνων.

Ωστόσο, απευθυνόμενο σ' ένα πολύ νεανικό κοινό (προβάλλεται, άλλωστε, μόνο μεταγλωττισμένο), το φιλμ σκορπίζει μια ηλιόλουστη, ναΐφ ενέργεια, αλλά και συμβατικά αλλά ευπρόσδεκτα μηνύματα φιλοζωίας, συμπεριληψιμότητας και προάσπισης της διαφορετικότητας, ώστε να προσφέρεται, χωρίς πολλές απαιτήσεις, για τους θεατές που μπαίνουν στο κλίμα των χριστουγεννιάτικων διακοπών κι αναζητούν ψυχαγωγία με μεγάλη, κατακόκκινη καρδιά, ή, τέλος πάντων, έναν μεγάλο, κατακόκκινο σκύλο.