Το «Teddy Bear» είναι η ιστορία ενός αληθινά γιγαντιαίου bodybuilder, που κάτω από το βουνό των μυών του, κρύβει έναν φοβισμένο, ντροπαλό άντρα. Καταπιεσμένος από την μικορσκοπική μητέρα του, ανίκανος να συνδεθεί με τις γυναίκες, δοκιμάζει να αναζητήσει την αγάπη στην Μακρινή Ταϊλάνδη.
Το φιλμ είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Δανού σκηνοθέτη, του οποίου τα μικρού μήκους έχουν προβληθεί σε δεκάδες φεστιβάλ ανά τον κόσμο και κατά κάποιο τρόπο, μια άτυπη συνέχεια μιας από αυτές.
Το «Dennis» γυρισμένο το 2007 είχε τον ίδιο πρωταγωνιστή, τον τιτάνιο Κιμ Κολντ, τον ίδιο ήρωα κι όπως και το «Teddy Bear» που βραβεύτηκε για την σκηνοθεσια του στο Sundance πέρσι, ξεκίνησε κι αυτό την καριέρα του από το ίδιο φεστιβάλ.
Στα γυρίσματα της ταινίας
Τι ήταν αυτό που σε εκάνε να επιστρέψεις στον ίδιο ήρωα και την ίδια ιστορία της μικρού σου μήκους, «Dennis»;
Εκανα το «Dennis» όσο ήμουν στην σχολή κινηματογράφου. Οταν ήρθε η στιγμή για να κάνω μια μεγάλου μήκους δοκίμαζα διάφορες ιδέες με τον συν σεναριογράφο μου Μάρτιν Ζαντβλίετ και μια από αυτές ήταν να ακολουθήσουμε την ιστορία του Ντένις. Οταν γνώρισα τον Κιμ Κολντ, τον bodybuilder που υποδύθηκε τελικά τον Ντένις σε εκείνη την ταινία., δεν είχε παίξει ξανά στο σινεμά, αλλά με εντυπωσίασε το πόσο καλός ήταν. Από τότε ένοιωθα ότι δεν είχαμε τελειώσει με την συνεργασία μας. Ενιωθα επίσης ότι η σχέση του με την μητέρα του, ο κόσμος του, δεν ήταν κάτι που είχαμε εξερευνήσει όσο θα έπρεπε σε μία ταινία είκοσι λεπτών. Ο Μάρτιν είχε την ιδέα να στείλουμε τον Ντένις στην Ταϊλάνδη, σε αναζήτηση μιας σχέσης, μια γυναίκας να τον αγαπήσει και σκέφτηκα αμέσως ότι αυτή θα ήταν η αφορμή για να εξερευνήσουμε όλα τα παραπάνω.
Ο Κιμ Κολντ από το «Dennis» μέχρι το «Teddy Bear» μπορεί να μην ασχολήθηκε αποκλειστικά με το σινεμά, αλλά έκανε αρκετές εμφανίσεις σε ταινίες. Πως ήταν αυτή η δεύτερη συνεργασία σας;
Νομίζω ότι ακόμη είχε ακόμη την ίδια ανοιχτή προσέγγιση στην τέχνη του ηθοποιού, αλλά από την άλλη μεριά ήταν πολύ πιο έμπειρος στα πρακτικά του να γυρίζεις μια ταινία. Αλλά ακόμη παραμένει πολύ αθώος απέναντι στο σινεμά, όπως ακριβώς θα ήθελα να είναι. Ηταν πολύ σημαντικό για μένα να είναι και πάλι ο Κιμ κομμάτι του φιλμ. Οχι μόνο γιατί δίνει την απαραίτητη συνέχεια στην ιστορία, αλλά και γιατί έχει κατορθώσει να πετύχει αυτό ακριβώς που είχα στο μυαλό μου όταν έγραφα τον ήρωα. Η ταινία του ανήκει σε έναν μεγάλο βαθμό.
Βλέποντας τον Κιμ Κολντ εκτός οθόνης, η συμπεριφορά του δεν μοιάζει σε τίποτα με τον Ντένις. Είναι ένας άντρας που έχει περάσει μεγάλο μέρος της ζωής του ποζάροντας για κριτές επιδεικνύοντας το σώμα του, κάτι που μάλλον χρειάζεται μια γερή δόση αυτοπεποίθησης. Πόση καθοδήγηση χρειάστηκε για να μεταμορφωθεί ένας τέτοιος άντρας σε κάποιον που μοιάζει το εντελώς αντίθετο του;
Οταν συναντάς τον Κιμ Κολντ, καταλαβαίνεις ότι είναι αναμφίβολα πολύ διαφορετικός από τον Ντενις. Είναι ανοιχτός, ομιλητικός, γεμάτος ενέργεια. Αλλά από την πρώτη φορά που κουβεντιάσαμε για τον ρόλο, μου ήταν απόλυτα σαφές πως είχε μια πολύ ξεκάθαρη ιδέα για το ποιος είναι ο χαρακτήρας του Ντένις. Μπορεί αν μην το βλέπεις με την πρώτη ματιά αλλά νομίζω ότι έχει ένα κομμάτι από τον Ντένις μέσα του. Με τον ίδιος τρόπο που κι εγώ έχω ένα κομμάτι του επίσης. Δεν είμαι από τους σκηνοθέτες που χρησιμοποιούν πολλές τεχνικές για να χειριστούν τους ηθοποιούς τους, προτιμώ να βρίσκω ανθρώπους που να έχουν κάτι από αυτό που θέλω να δω στην οθόνη. Φυσικά τον σκηνοθέτησα, τον καθοδήγησα, κάναμε πολλές πρόβες και workshops, αλλά δεν νομίζω ότι θα πετύχαινε η δουλειά μας, αν μέσα στον Κιμ δεν υπήρχε κάτι από τον Ντένις.
Με τον πρωταγωνιστή του, Κιμ Κολντ
Και προφανώς το φιλμ δεν θα ήταν ίδιο αν δεν υπήρχε ένας ηθοποιός, ή κάποιος που να μπορεί να λειτουργήσει σαν ηθοποιός με αυτή τη σωματική μάζα.
Το φιλμ μιλά για πράγματα που μοιάζουν εκ πρώτης όψεως αντικρουόμενα, για τις κρυμμένες απόψεις των πραγμάτων, τους διαφορετικούς τρόπους να κοιτάξεις κάτι που μοιάζει προφανές. Και ναι μια από τις κεντρικές ιδέα του φιλμ, βασίζεται ακριβώς σε αυτό, στο ότι βλέπεις έναν τόσο μυώδη, αρρενωπό άντρα, έναν άνθρωπο σχεδόν τρομακτικό, που θα έκανε κάποιους να αλλάξουν πεζοδρόμιο βλέποντας τον, να είναι υπερβολικά ευαίσθητος, φοβισμένος, καταπιεσμένος από τη μητέρα του. Για μένα έχει μεγάλη σημασία να δείξω πως συνηθίζουμε να βάζουμε τα πάντα σε κουτάκια, να τακτοποιούμε τα πάντα σε εύκολες κατηγοριοποιήσεις. Και να δείξω επίσης πως είναι απαραίτητο να καταρρίπτεις αυτά τα στερεότυπα. Πάντα υπάρχουν διαφορετικές πλευρές στα πράγματα, συχνά απολύτως αντίθετες μεταξύ τους. Οταν σκέφτεσαι την Ταϊλάνδη για παράδειγμα, και τους άντρες από τη Δύση που την επισκέπτονται, έχεις μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για το τι συμβαίνει εκεί.. Αλλά όταν πήγα εκεί για να κάνω έρευνα για την ταινία, ανακάλυψα ότι όλες οι ιστορίες των ανθρώπων, δεν εξαντλούνται σε μια εκδοχή, στον τουρισμό για το σεξ. Υπάρχουν επίσης πολλές θετικές ιστορίες, αρκετά θετικά παραδείγματα. Και αυτό που με ενδιαφέρει πάντα είναι να αμφισβητώ την κρατούσα λογική, να δοκιμάζω τις βεβαιότητες τοποθετώντας τες σε ένα διαφορετικό πλαίσιο.
Ανάμεσα στις οποίες και αυτήν του ανδρισμού, του τι σημαίνει, τελικά να είσαι άντρας, τι μας ορίζει, πέρα από το φύλο. Νομίζεις πως είναι πιο δύσκολο ή πιο εύκολο να είσαι άντρας στις μέρες μας;
Δεν μπορώ να πως με βεβαιότητα, καθώς έχω μόνο την εμπειρία της δικής μου ζωής, αλλά νομίζω ότι έχουν συμβεί τόσα πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια, που έχουν μπερδέψει τους ανθρώπους. Ισως κάποιοι έχουν ακόμη μια συγκεκριμένη εικόνα του τι σημαίνει να είσαι άντρας, μια απαρχαιωμένη ιδέα, αλλά από την άλλη, τίποτα δεν είναι ίδιο με την εποχή των γονιών μας για παράδειγμα. Και αυτό δεν αφορά μόνο στους άντρες αλλά και στις γυναίκες, οι ρόλοι που καλούνται να παίξουν δεν είναι πια ξεκάθαροι ή σαφείς.
Αναρωτιέμαι αν η μητέρα σου έχει δει την ταινία...
(Γελάει) Φυσικά και της αρέσει πολύ. Η αλήθεια είναι ότι αφού την είδε με ρώτησε με τον τρόπο της αν ήταν ποτέ σκληρή μαζί μου, αλλά στην πραγματικότητα, ξέρει ότι δεν υπήρξε ποτέ. Αλλά έχω κάνει αρκετές μικρού μήκους κι όλες είχαν να κάνουν με την οικογένεια και τις οικογενειακές σχέσεις. Νομίζω ότι μάλλον είμαι λίγο πιο σκληρός με την οικογένεια μου απ όσο της αξίζει, αλλά η μητέρα μου δεν ήταν καθόλου σαν την μαμά του Ντενις και ίσως γι αυτό νιώθω τόσο άνετα γράφοντας έναν τέτοιο χαρακτήρα. Λέγοντας όμως αυτό, νιώθω ότι η οικογένεια είναι πάντα ένα ενδιαφέρον θέμα. Στις μέρες μας διαλέγεις τα πάντα μόνος σου, τον τρόπο της ζωής σου, τον σύντροφο σου, κάτι που δεν ήταν πάντα δεδομένο. Ενα από τα λίγα πράγματα στα οποία δεν έχεις επιλογή, είναι η οικογένεια στην οποία θα γεννηθείς οπότε βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα τον τρόπο που διαχειριζόμαστε κάτι που μας επιβάλλεται. Και η αγάπη μεταξύ των μελών μιας οικογένειας ειδικά μεταξύ παιδιών και γονιών τους είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα είδη αγάπης να εξερευνήσεις.
Και τα σχέδια σου για το μέλλον; Περιλαμβάνουν μια ακόμη οικογενειακή ιστορία;
Έχω διάφορες ιδέες στο μυαλό μου, αλλά αυτή που μοιάζει πιο κοντά στο να γίνει πραγματικότητα, αφορά σε ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι που ταξιδεύει στο Παρίσι για να γίνει μοντέλο. Οι εμπειρίες της από αυτό το ταξίδι, από την δουλειά, οι σχέσεις της με τους άντρες στήνουν τον κορμό της ιστορίας. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο στάδιο του σεναρίου και ελπίζουμε ότι θα το γυρίσουμε στο τέλος του επόμενου καλοκαιριού.
Tags: μάντς ματίεσεν, teddy bear
