Κέρκυρα, Κέρκυρα, με το Ποντικονήσι... Μπορεί ο ίδιος ο Αλέκος Σακελλάριος να έγραψε τα λόγια αυτού του τραγουδιού που έμελλε να γίνει κλασικό στην ελληνική «τουριστική φολκ», ήταν όμως άλλοι, βέροι Κερκυραίοι συνεργάτες του στην ταινία, φυσικά η Ρένα Βλαχοπούλου, αλλά και ο Γιώργος Κατσαρός, που τον συμβούλευσαν για τα αντιπροσωπευτικά, τα πανέμορφα σημεία και στοιχεία τους νησιού τους που έπρεπε να χωρέσουν στους στίχους για να διαφημίσουν τον τόπο τους.
Γιατί η «Κόμισσα της Κέρκυρας», ταινία του 1972, βασισμένη σε μια χαριτωμένη όσο και προσχηματική πλοκή, έγινε κυρίως για να προβάλλει τη γραφικότητα και τη λάμψη της Κέρκυρας, λουσμένης στον ήλιο στη φωτογραφία του Γιώργου Αρβανίτη, ως ιδανικό προορισμό για τους ξένους ταξιδιώτες και, μάλιστα, τους κοσμοπολίτες, «λεφτάδες», με γούστο και καλλιτεχνικές ανησυχίες. Οι γωνιές της Κέρκυρας, τα μνημεία, το Αχίλλειον αλλά και τα καντούνια, τα πολυτελή ξενοδοχεία και οι ζαφειρένιες παραλίες, έγιναν στην ταινία η πίστα για τα απίθανα χορευτικά του Φώτη Μεταξόπουλου με την ντάμα του, τη Νάντια Φοντάνα που, μαζί με το 15μελές μπαλέτο τους και τα ανεπανάληπτα '70ς μικροσκοπικά ρούχα τους λειτούργησαν ως τέλειοι ξεναγοί.
Διαβάστε ακόμη: Αφιέρωμα - Ταινίες για ένα αξέχαστο καλοκαίρι
Η ίδια η ιστορία λειτουργεί κι αυτή ως πρόσχημα για βόλτες, τραγούδια και χορούς. Η χηρευάμενη σιόρα Αντζολίνα, ζόρικη δασκάλα του πιάνου, κορτάρεται από τον Σωτήρη Καρέλη, ο οποίος στην πραγματικότητα θέλει να της πάρει το σπίτι για να το κάνει ξενοδοχείο («Τι πάει να πει δεν το πουλάει; Αμα της μοστράρεις ένα εκατομμύριο μετρητά;»). Εκείνη όμως είναι ταγμένη στον Πίπη, τον αρραβωνιαστικό που την εγκατέλειψε. Περιμένοντας τις εξελίξεις, η Αντζολίνα δέχεται να γίνει εφεδρική τραγουδίστρια για μια μπάντα Ιταλών που κάνει σόου στο Καστέλλο. Στα ενδιάμεσα ψωνίζει φρούτα φρεσκότατα, «απ' αυτά που παίρνει κι η Σοράγια», απολαμβάνει μια φάλτσα νυχτερινή καντάδα, δηλώνει ότι η μοντέρνα μουσική βγαίνει «από τα τεντζερέδια», κάνει παρέα με τη φίλη της τη Φρόσω (η Νόνικα Γαληνέα στα πρώτα χρόνια του γάμου της με τον Αλεξανδράκη) και μαθαίνει πιάνο στα παιδάκια: «Ω ψυχή μου εσύ τσαντσαμίνι μου μπουγαρίνι μου Παναγία κοντά σου!»
Διαβάστε ακόμη: Αφιέρωμα - 31 αξέχαστες καλοκαιρινές σκηνές του σινεμά
Η τουριστική οργάνωση στην Κέρκυρα του '72 δε διαφέρει πολύ από τη σημερινή: οι πράκτορες προσκαλούν τους τουρίστες ενώ δεν έχουν πού να τους βάλουν και τους σκορπίζουν σε σπίτια, αλλά η καλή καρδιά, ένα κερασμένο ουζάκι κι ένα μάτσο λουλούδια διορθώνουν την κατάσταση (κάπως). Τα όργανα της τάξης επιβλέπουν τα πάντα - μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στα χρόνια της χούντας - αλλά οι ήρωες με κέφι θα κάνουν τις ζαβολιές τους και θα καταφέρουν να κλείσουν την ιστορία γελαστοί κι αγαπημένοι, με τον Σωτήρη να βρίσκει την Αντζολίνα «έκτακτη». Κι αν αυτοί ζουν καλά, εμείς θα ζήσουμε ακόμα καλύτερα στην όμορφη Κέρκυρα, μάς πείθει η ταινία, γιατί εκεί όλα έχουν ιστορία και φως κι εκεί ζουν και τα ωραιότερα κορίτσια κι αγόρια επίσης. Τουλάχιστον τους καλοκαιρινούς μήνες!
«Η Κόμισσα της Κέρκυρας» του Αλέκου Σακελλάριου (1972) / Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος / Πρωταγωνιστούν: Ρένα Βλαχοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Νόνικα Γαληνέα, Μάκης Δεμίρης, Βαγγέλης Πλοιός, Μπάμπης Ανθόπουλος
Διαβάστε ακόμη:
- Τα νησιά του ελληνικού σινεμά #1 - Η Αντίπαρος στη «Μανταλένα» του Ντίνου Δημόπουλου
- Τα νησιά του ελληνικού σινεμά #2 - Η Χίος στο «Δέντρο που Πληγώναμε» του Δήμου Αβδελιώδη
- Τα νησιά του ελληνικού σινεμά #3 - Η Υδρα στο «Κορίτσι με τα Μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη
- Τα νησιά του ελληνικού σινεμά #4 - Η Νίσυρος στη «Νοσταλγό» της Ελένης Αλεξανδράκη
- Τα νησιά του ελληνικού σινεμά #5 - Οι Σπέτσες στο «Τζένη Τζένη» του Ντίνου Δημόπουλου
- Τα νησιά του ελληνικού σινεμά #6 - Η Ανδρος στα «Κορίτσια στον Ηλιο» του Βασίλη Γεωργιάδη
- Τα νησιά του ελληνικού σινεμά #7 - Τα Χανιά στην «Ελεύθερη Κατάδυση» του Γιώργου Πανουσόπουλου
- Τα νησιά του ελληνικού σινεμά #8 - Ο Πόρος στο «Τύφλα να 'χει ο Μάρλον Μπράντο» του Ορέστη Λάσκου
