H Κόκκινη Χελώνα του Μίκαελ Ντουντόκ ντε Βιτ
H πρώτη συμπαραγωγή του στούντιο Γκίμπλι του Χαγιάο Μιγιαζάκι με την Ευρώπη, με τον ταλαντούχο Ολλανδό Ντουντόκ ντε Βιτ που το 2000 κέρδισε Οσκαρ μικρού μήκους ξοδεύοντας σχεδόν όλα τα υπόλοιπα χρόνιας της ζωής του για να γίνει πραγματικότητα αυτή η ταινία. Που δεν έχει φωνή, αλλά μιλάει περισσότερο από όλα όσα θυμάστε να έχετε ακούσει τα τελευταία χρόνια γύρω από την ίδια την πεμπτουσία της ύπαρξης και τον τρόπο με τον οποίο η Φύση γνωρίζει καλύτερα ποιοι είμαστε, που πάμε και για ποιο λόγο ζούμε. Η ταινία συμμετείχε στο Ενα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών, κέρδισε Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής και το Βραβειο Κοινού στις Νύχτες Πρεμιέρας του 2016.
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2016: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
Power Points
H σιωπή. Ο ανεπιτήδευτος σχεδιασμός. Η σιωπή. Η μουσική του Λορέν Περέζ ντελ Μαρ. Η σιωπή. Η σύγκρουση Ανατολής και Δύσης: από τη μια μεριά ο ορθολογισμός και η μάχη του ανθρώπου να τιθασεύσει τα στοιχεία της φύσης που τον υπερβαίνουν, απο την άλλη το συναίσθημα, το ένστικτο και η παραδοχή της υποταγής σε κάτι που ξεπερνά το ανθρώπινο μέτρο. Η σιωπή.
Θα μείνει κλασικό:
...γιατί φτιάχτηκε με τον κόπο, το χρόνο, την αφοσίωση και την τέχνη όσων αξίζουν να μένουν κλασικά.
H σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
Μικρά αριστουργηματικά ιντερλούδια ολοκληρώνουν μια σύνθεση που υπαγορεύει (και την ίδια στιγμή αποθεώνει) ο ίδιος ο κύκλος της ζωής. Μια οικογένεια φτιάχνεται από τη φύση, αυτήν με την οποία γεννιόμαστε και όχι αυτήν που βρίσκεται γύρω μας - και χωρίς εμάς.
Γράψαμε στο Flix
Χωρίς λόγια, τα οποία θα ήταν άλλωστε περιττά, και χωρίς αφηγηματικά τεχνάσματα, όπως ο Γουίλσον στον «Ναυαγό» του Ζεμέκις, αλλά με τους ήχους της θάλασας και του αέρα κι ένα αριστουργηματικό score από τον Λοράν Πέρεζ Ντελ Μαρ για τις πιο απογειωτικές αισθητικά και συγκινησιακά σκηνές, η «Κόκκινη Χελώνα» είναι η ιστορία του Ρονβινσώνα Κρούσου, όπως θα την αποτύπωνε ένα χαϊκού. Σε μια εποχή όπου τα πάντα εξηγούνται υπερβολικά και φορτώνονται με αναφορές και διακειμενικότητα για να αποκτήσουν βάθος, η ταινία του Ντε Βιτ επαναφέρει τη λησμονημένη σοφία της απλότητας...
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για την «Κόκκινη Χελώνα»
Και κάτι ακόμη
Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, δείτε εδώ το «Father and Daughter», την ταινία του Μίκαελ Ντουντόκ ντε Βιτ από το 2000 που κέρδισε το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων.
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2016: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
