Από το φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν όπου κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας, μέχρι τους επαίνους του Πέδρο Αλμοδόβαρ, είναι σαφές ότι το «Magical Girl», είναι όχι απλά η καλύτερη ισπανική ταινία της χρονιάς, μα ένα από εκείνα τα φιλμ που γίνονται με τον τρόπο τους ορόσημα. Βλέποντας το δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις το γιατί. Με την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του μετά το χειροποίητο, cult και περιορισμένης διανομής «Diamond Flash», ο Κάρλος Βερμούτ δοκιμάζει κάτι αληθινά τολμηρό, μια ταινία που αψηφά κάθε κατηγοριοποίηση και πετυχαίνει απόλυτα. Αυτός ο πρώην κομίστας με το μεθυστικό επώνυμο έρχεται να διεκδικήσει με αξιώσεις την θέση του επόμενου σπουδαίου του ισπανικού σινεμά.
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «Magical Girl».
Οχι μόνο από τον τίτλο της, από την εναρκτήρια σκηνή της αλλά η αίσθηση που η ταινία σου δίνει είναι πως κινείται ανάμεσα στην πραγματικότητα και σένα φανταστικό σκιώδη κόσμο. Ένα κόσμο γεμάτο πιθανότητες αν και περισσότερες μελαγχολικές και σκοτεινές. Είναι ο τρόπος σας να βλέπετε και τον κόσμο εκτός από το σινεμά;
Νομίζω ότι η πραγματικότητα έχει από μόνη της κάτι το μαγικό και κάτι το παράλογο άσχετα από τη δική μου ματιά. Αν η πραγματικότητα γινόταν ταινία, ακριβώς με τον τρόπο που την βιώνουμε, πολλά από τα πράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή δεν θα γινόταν πιστευτά από τους θεατές της. Θα έμοιαζε υπερβολικά «κατασκευασμένη», μυθοπλαστική. Η πραγματικότητα είναι ένα μείγμα τρομακτικών και θεσπέσιων πραγμάτων. Την ίδια στιγμή που ένα παιδί ανοίγει ένα δώρο για τα γενέθλια του βιντεοσκοπείται ο αποκεφαλισμός ενός δημοσιογράφου. Αυτό που προσπαθώ να κάνω σχεδόν εμμονικά, είναι να δείξω όλο αυτό μέσα από τις ταινίες μου.
Εχετε προϋπηρεσία στα κόμικ και τα γιαπωνέζικα manga μοιάζουν να είναι μια από τις επιρροές σας. Νομίζετε πως το γεγονός ότι υπήρξατε κομίστας πριν γίνετε σκηνοθέτης επιδρά στον τρόπο που βλέπετε το σινεμά;
Τα κόμικ σου δίνουν την δυνατότητα μιας μεγαλύτερης αφαίρεσης από ότι οι ταινίες ταινίες σε ό,τι αφορά στον τρόπο που βλέπεις την φόρμα, αλλά και την αίσθηση του χρόνου. Στα κόμικ οφείλεις να χωρέσεις την δράση σε μια εικόνα και την πάροδο του χρόνου στα κενά ανάμεσα στα καρέ. Χάρη στα κόμικ, μπορώ να συνοψίζω την κάθε ταινία μου μέσα σε ένα σκίτσο, σε μια ζωγραφιά. Μπορώ να γίνω τόσο αφαιρετικός ώστε η ουσία της να χωρά σε ένα καρέ.
Μιλώντας για το «Magical Girl», μπαίνει κανείς στον πειρασμό να αναφερθεί σε κινηματογραφικά είδη ή την δουλειά άλλων σκηνοθετών. Ποιες όμως θα λέγατε ότι είναι στην πραγματικότητα οι δικές σας αναφορές πίσω από το φιλμ;
Νομίζω ότι είναι άδικο να καταγράψω ή καλύτερα να προσπαθήσω να ανακαλύψω και ο ίδιος τις επιρροές μου στο φιλμ. Οι αναφορές που μπορεί να έχει ένας σκηνοθέτης όταν κάνει μια ταινία είναι συχνά τόσες πολλές που δοκιμάζοντας να τις ονοματίσεις όχι μόνο περιορίζεις τον εαυτό σου, αλλά συν τοις άλλοις δεν λες την αλήθεια. Θα μπορούσα να αναφέρω σημαντικούς σκηνοθέτες και ταινίες αλλά σίγουρα πολλές φορές οι πιο ουσιαστικές επιρροές σου έρχονται από απρόβλεπτες πηγές. Από σειρές καρτούν, από τραγούδια, από προσωπικές ιστορίες ή από διαφημιστικά στην τηλεόραση.
Το φιλμ σας αψηφά την κατηγοριοποίηση. Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε σε ένα tweet ποιους 140 χαρακτήρες θα χρησιμοποιούσατε;
Είναι μια ταινία για ανθρώπους που από θύτες γίνονται θύματα.
Η ταινία χωρίζεται σε τρία κεφάλαια, το καθένα από τα οποία παίρνει το όνομα του από τις διδαχές της καθολικής θρησκείας για τους εχθρούς της ψυχής. Ποιος θα λέγατε ότι είναι ο αληθινός εχθρός της ψυχής;
Ο φόβος.
Μιλώντας για τα τρία κεφάλαια της ταινίας, για την φόρμα της, την είχατε φανταστεί εξ αρχής ως ένα τρίπτυχο;
Ναι, από πολύ νωρίς. Ήδη από το πρώτο στάδιο της συγγραφής του σεναρίου. Νομίζω ότι οι αποφάσεις ενός σκηνοθέτη πρέπει να πάντα να παίρνουν φόρμα στην διάρκεια της συγγραφής του σεναρίου. Ή με τον τρόπο που προσεγγίζει το σενάριο ενός άλλου αν δεν είναι γραμμένο από αυτόν. Αυτή είναι η βάση, η στιγμή που δημιουργείται η ταινία. Η σκηνοθεσία είναι αυτό που ενώνει τα επιμέρους στοιχεία, το σενάριο, τη φωτογραφία, την μουσική, τους ηθοποιούς. Είναι το τσιμέντο που τα κολλά.
Τα χρήματα είναι αυτά που δίνουν ώθηση στην ιστορία. Μια προφανής ερώτηση θα ήταν, αν αυτή η ταινία μιλά συγκεκριμένα για τις μέρες της οικονομικής μας πτώσης;
Αυτή η ταινία έγινε γιατί έκανα το πρώτο μου φιλμ χωρίς καθόλου χρήματα πέρα από τις οικονομίες μου. Στη συνέχεια ένας παραγωγός θέλησε να επενδύσει κάποια χρήματα στη δεύτερη ταινία μου. Η πρώτη ήταν γεννημένη μέσα στην κρίση, στην οικονομική πτώση οπότε αυτή η δεύτερη, με κάποια έννοια είναι η συνέπεια της πρώτης. Ίσως λοιπόν, ασχέτως από το θέμα της να είναι μια ταινία που αφορά στην κρίση με έναν πιο άμεσο τρόπο απ όσο κανείς νομίζει.
Ένας από τους χαρακτήρες της ταινίας σας, λέει κάποια στιγμή πως Ισπανία είναι μία χώρα που βρίσκεται σε σύγκρουση ανάμεσα στην καρδιά και στο μυαλό της. Αυτό είναι κάτι που κατά την γνώμη σας κρατάει την χώρα πίσω; Ή κάτι που της δίνει κατά κάποιο τρόπο έναν χαρακτήρα, μία ταυτότητα;
Σίγουρα αυτή η σύγκρουση είναι με τον τρόπο της καθοριστική. Ή αν θέλετε αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα όταν προσπαθούσα να κάνω μια αισθητική και πολιτισμική ανάλυση της Ισπανίας. Η ενοχή που νιώθουμε απέναντι στις απολαύσεις, και η απόλαυση με την οποία βιώνουμε την ενοχή, είναι κάτι υπαρκτό στην Ισπανία, κάτι που μας καθορίζει. Νομίζω ότι εξέλιξή μιας κοινωνίας δεν συνδέεται απαραίτητα με τον τρόπο της να εκλογικεύει και να εκλογικεύεται, αλλά από την ικανότητά της να νιώθε και να κατανοεί .
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το «Magical Girl» είναι μια ταινία για την ανθρώπινη φύση. Θα λέγατε ότι μάθετε κάτι που δεν γνωρίζατε για την ανθρώπινη φύση όσο γυρίζατε το φιλμ;
Ναι, στην διάρκειά του σκέφτομαι πολύ για την έλξη που μας ασκούν πράγματα που η κοινωνία μας θεωρεί «αρνητικά», περιθωριακά. Τι μας ελκύει τόσο πολύ σε αυτά και γιατί; Αναλογιζόμουν επίσης πάνω στην ανάγκη μας να βρίσκουμε πάντα κάτι κακό στους άλλους. Το να αναζητάμε εχθρούς για να δικαιολογήσουμε τη δική μας ατυχία, τη δική μας έλλειψη αυτοκριτικής η ικανότητάς μας να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας.
Διαβάστε ακόμη:
- Η γνώμη του Flix για το «Magical Girl»
- Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ ενθουσιάστηκε με το «Magical Girl»
- Είναι το «Magical Girl» η καλύτερη Ισπανική ταινία της χρονιάς;
- Οι εντυπώσεις μας για το «Magical Girl» στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Tags: Magical Girl, κάρλος βερμούτ
