Ηταν λογικό πως ο Captain America υπήρξε ο πιο δημοφιλής υπερήρωας κόμικ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Δημιούργημα των Τζο Σάιμον και Τζακ Κίρμπι για λογαριασμό της Timely Comics, o ασθενικός στρατιώτης Στιβ Ρότζερς ήταν το υπόδειγμα του τέλειου πατριώτη και ταυτόχρονα το τέλειο θύμα για ένα πείραμα προορισμένο να γεννήσει ένα ανθρώπινο υπερ-όπλο στον πόλεμο κατά των Ναζί.
Αρκεί να προσθέσει κανείς την ευφυή ενδυματολογική ιδέα μιας στολής φτιαγμένης από τη σημαία της Αμερικής και μιας παντοδύναμης ασπίδας στα ίδια χρώματα (ιδέα του Σταν Λι στο τεύχος 3 με τίτλο «Captain America Foils the Traitor's Revenge»), για να αντιληφθεί κανείς πως ο Captain America ήταν, περισσότερο από ένας υπερήρωας, μια ιδέα. Ενα όπλο τόνωσης του ηθικού της Αμερικής που σαν τον Ρότζερς επιθυμούσε διακαώς να γίνει μια υπερδύναμη, έτοιμη να θυσιαστεί στο βωμό της ανεξαρτησίας της.
Το πρώτο τεύχος των περιπετειών του Captain America κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1941, ένα χρόνο πριν την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ και στο εξώφυλλο του απεικόνιζε τον «μεταμορφωμένο» Στιβ Ρότζερς να δίνει μια μπουνιά στον Αδόλφο Χίτλερ. Ενα εκατομμύριο πωλήσεις (περισσότερες και από το περιοδικό Time) το μήνα, ήταν αρκετές για να θεοποιήσουν τον Captain America, να τον κάνουν το alter ego κάθε αμερικάνου στρατιώτη και να τον ανακηρύξουν στον απόλυτο κυρίαρχο των κόμικς για όλη τη δεκαετία του '40.
Τα 50s όμως θα έβρισκαν τον Captain America χωρίς δουλειά. Το τελευταίο τεύχος (#75) κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1950 και μετά από αρκετές προσπάθειες αναβίωσης του ήρωα, η πραγματική επιστροφή του έγινε στα πρώτα τεύχη των «Avengers» στις αρχές της δεκαετίας του '60 και στη συνέχεια στις σόλο περιπέτειες του που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.
Μέσα στα χρόνια, ο Στιβ Ρότζερς πολέμησε τους Ναζί, τους Ιάπωνες, τον κομμουνισμό και όλους τους πιθανούς εχθρούς της Αμερικής πριν γίνει ο πρώτος ήρωας της Marvel που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο (το 1944 από την Republic) και την τηλεόραση και φτάσει, εν έτει 2011 να είναι και αυτός που προετοιμάζει για τα καλά το έδαφος για τη σημαντικότερη ίσως μεταφορά κόμικ στον κινηματογράφο που δεν είναι άλλη από το «Avengers».
Δεκατέσσερα χρόνια πίσω, το 1997, η Marvel προσπάθησε να βάλει τον Captain America σε παραγωγή. Το σχέδιο, όμως, θα σταματούσε εξαιτίας νομικών προβλημάτων που αφορούσαν τα δικαιώματα του χαρακτήρα τα οποία διεκδίκησε ο «μπαμπάς» του, Τζο Σάιμον. Οταν η Μarvel πήρε το πράσινο φως για να χρησιμοποιήσει «ελεύθερα» τον Captain America, το αρχικό σχέδιο ήταν μια ταινία που θα ξεκινούσε από το παρελθόν (τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) και θα τελείωνε στο παρόν, δίνοντας μια ευκαιρία στους θεατές να δουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός διαχρονικού ήρωα.
Το Φεβρουάριο του 2006, ο Τζον Φαβρό εξέφρασε την επιθυμία του να σκηνοθετήσει την ταινία σαν κωμωδία (;) αλλά τελικά επέλεξε τον «Iron Man». Κάπου εκεί εμφανίστηκε και ο Τζο Τζόνστον (που μέχρι τότε ήταν ο σκηνοθέτης του «Αγάπη Μου, Συρρίκνωσα τα Παιδιά» και του τρίτου «Jurassic Park»), αλλά η απεργία των σεναριογράφων θα ακύρωνε για ακόμη μια φορά την παραγωγή.
Η επιτυχία του «Iron Man» (το 2008) ήταν καθοριστική. Τα γυρίσματα προγραμματίστηκαν για τον Απρίλιο του 2010 με πιθανή ημερομηνία εξόδου της ταινίας τον Μάιου του 2011. Ανακοινώθηκε ο βασικός κακός (Red Skull), η τοποθέτηση της ιστορίας στο παρόν και το παρελθόν (με το μεγαλύτερο μέρος να διαδραματίζεται στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) και τον Μάρτιο του 2010 ο Κρις Εβανς επιλέχθηκε ως ο καλύτερος Captain America με ανταγωνιστή του τον Χιούγκο Γουίβινγκ στο ρόλο του Red Skull.
Η επιστράτευση του Τζος Γουίντον (σκηνοθέτη των «Αvengers») για να «γυαλίσει» το σενάριο των Κρίστοφερ Μάρκους και Στίβεν ΜακΦίλι υπήρξε επίσης η τελευταία σημαντική πινελιά πριν την «γέννηση» του Captain America: «Ηθελα να κάνω μερικές συνδέσεις μεταξύ των χαρακτήρων. Η δομή του σεναρίου ήταν πολύ σφιχτή και αυτό μου άρεσε, αλλά υπήρχαν μερικές ευκαιρίες ώστε ο κεντρικός ήρωας να βρει τη φωνή του για να καταλάβεις ακριβώς γιατί ήθελε να γίνει αυτό που τελικά έγινε».
Με αρχικό προϋπολογισμό 140 εκατομμμύρια δολάρια, το «Captain America: The First Avenger» (στα ελληνικά με αντίστροφο τίτλο «Ο Πρώτος Εκδικητής: Captain America» - διαβάστε εδώ λεπτομέρειες) γυρίστηκε από τον Ιουνιο μέχρι και τον Σεπτέμβριου του 2010, εξ αρχής ως τρισδιάστατη ταινία, ακριβώς όπως και ο «Τhor» του Κένεθ Μπράνα.
Οι κριτικές υπήρξαν μοιρασμένες ανάμεσα σε όσους ανάσαν μπροστά στη θέα ενός – επιτέλους – πραγματικού υπερήρωα και όσους δεν μπόρεσαν να αγνοήσουν την αφέλεια μιας εκ των πραγμάτων ηρωικής περιπέτειας. Αλλά κανείς δεν μπόρεσε να αρνηθεί τη γοητεία του «παλιομοδίτικου» entertainment με το οποίο ο Τζόντσον έντυσε την περιπέτεια του ήρωα του, αλλά και της ερμηνείας του Κρις Εβανς που απέδειξε πως είναι ικανός για κάτι περισσότερο από το να παίζει τον «Human Torch» στους «Fantastic Four».
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix
Το ίδιο και τα ταμεία που μέχρι σήμερα μετρούν 326 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις παγκοσμίως για τον «Πρώτο Εκδικητή» (διαβάστε περισσότερα εδώ) που σύντομα (το 2012) θα δούμε μαζί με την παρέα των υπολοίπων στους «Αvengers» και σίγουρα σε μια δική του δεύτερη περιπέτεια.
Ελπίζοντας πως σε κάθε επόμενη εμφάνιση του θα κρατήσει ακμαίο το χαρακτηριστικό που έκανε τον Τζο Τζόνστον να ενδιαφερθεί περισσότερο για έναν ήρωα που σε άλλες περιστάσεις δεν θα είχε καμία θέση στην εποχή του YouTube και του Facebook.
«Πιστεύετε ότι ο Captain America έχει σούπερ δυνάμεις; Εγώ νομίζω ότι είναι ο τύπος της διπλανής πόρτας. Αυτό που τον έκανε ενδιαφέροντα για μένα είναι ότι είναι το ασθενικό παιδί της διπλανής πόρτας που ξαφνικά του δίνεται ένα δώρο και τι κάνει με αυτό. Αλλά δεν αλλάζει ποτέ ταυτότητα. Ο Captain America είναι πάντα ο Στιβ Ρότζερς. Είναι αποφασισμένος να μην σταματήσει πουθενά προκειμένουν να επιτύχει το στόχο του. Ξέρουμε ότι ο Captain America δεν μπορεί να πετάξει, ούτε να επιβιώσει κάτω από το νερό, αλλά μπορεί να πει πολλά για την εποχή μας, τον χαμένο ηρωισμό και την αέναη πάλη του καλού με το κακό...»
