Δεκέμβριος: ο μήνας που παραδοσιακά το Flix κοιτάει πίσω και συνθέτει το μεγάλο παζλ της (κινηματογραφικής και όχι μόνο) χρονιάς. Πώς θα περιγράφαμε κινηματογραφικά το 2025 λοιπόν; «Η Ζωή Ηταν Ωραία», ή... «Εξολοθρευτής»; Τι μάς έμαθε, τι θα κρατήσουμε, τι θα πακετάρουμε στις αποσκευές μας προχωρώντας προς το άγνωστο 2026;
Αυτά ρωτήσαμε φίλους του Flix - ανθρώπους του σινεμά μπροστά και πίσω από τις κάμερες, αλλά και δημιουργούς από άλλους κόσμους – μουσικούς, εικαστικούς, ραδιοφωνικούς παραγωγούς, δημοσιογράφους, συγγραφείς και κάθε μέρα, για όλο τον Δεκέμβριο, μοιραζόμαστε όσα μας είπαν.
Best of 2025: Αναζητήστε στο ειδικό τμήμα του Flix τα αγαπημένα της χρονιάς από τους αγαπημένους της χρονιάς. Οι λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς από Ευρώπη και Αμερική και όλα όσα αφήνει πίσω της η κινηματογραφική χρονιά που φτάνει στο τέλος της
Ο Στέφανος Ρόκος ένας από τους πιο ξεχωριστούς καλλιτέχνες εντός και εκτός συνόρων, είναι φίλος του Flix από την αρχή της δημιουργίας του (μάς είχε κάνει την τιμή να δημιουργήσει την αφίσα των πρώτων γενεθλίων μας, αλλά κι ακόμα ένα έργο τέχνης για την επετειακή προβολή που διοργάνωσε το Flix για τα 60 χρόνια του «Vertigo»)
Η αγάπη του για τη μουσική είναι γνωστή - έχει μείνει κλασική η σειρά έργων του «No More Shall We Part», εμπνευσμένη από το ομότιτλο άλμπουμ του Nick Cave, όπως κι άλλα εξώφυλλα δίσκων εγχώριων και ξένων καλλιτεχνών.
Ομως το ίδιο παθιασμένη είναι και η σχέση του με το σινεμά. Ο ίδιος ομολογεί ότι μπαίνει στις σκοτεινές αίθουσες από παιδί, παρακολουθώντας ανελλιπώς την κινηματογραφική επικαιρότητα, καθώς εκεί δεν βρίσκει μόνο διαφυγή ή διασκέδαση, αλλά και έμπνευση για τη δική του τέχνη. Το 2025 μάλιστα έβαλε την υπογραφή του στην οπτική ταυτότητα του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. δημιουργώντας δύο έργα, με τίτλο «Ανατροπή Ι και ΙΙ: Πολύτιμες στιγμές έμπνευσης και ειρήνης».
Πώς περιγράφει όμως ο ίδιος τη χρονιά που πέρασε; Τι κρατά και τι πετά από το 2025 και τι ονειρεύεται για το 2026;
Η αγαπημένη μου ανάμνηση του 2025 ήταν η στιγμή της ολοκλήρωσης του μικρού μήκους animation "50.000.000 tons of Landscape". Και το εννοώ κυριολεκτικά. Μετά από μήνες εντατικής δουλειάς με τον Φωκίωνα Ξένο, η στιγμή που το είδαμε ολοκληρωμένο μού προκάλεσε έκπληξη και συγκίνηση - το συναίσθημα που εκπέμπει η τέχνη στους δημιουργούς, υποθέτω, από πάντα...»
Το αγαπημένο μου του 2025: Θα επιλέξω να πω τη στιγμή της ολοκλήρωσης του μικρού μήκους animation «50.000.000 tons of Landscape». Αναφερόμενος στη «στιγμή της ολοκλήρωσης», το εννοώ κυριολεκτικά: Μετά από μήνες εντατικής δουλειάς με τον Φωκίωνα Ξένο, και αμέτρητες διεργασίες σε προσωπικό και συνεργατικό επίπεδο, η στιγμή που ανοίξαμε το αρχείο και συνειδητοποιήσαμε ότι όλα κούμπωσαν σχεδόν ως διά μαγείας –τα σχέδια, τα γλυπτά, η ροή, ο ρυθμός, το σενάριο, η υπέροχη μουσική του Jim Sclavunos και το πιάνο του Nick Cave– μου προκάλεσε ένα κλασικό συναίσθημα έκπληξης και συγκίνησης το οποίο εκπέμπει η τέχνη στους δημιουργούς, υποθέτω, από πάντα. Είναι όντως μόνο μία στιγμή, η οποία έχει τη δύναμη να ξεχωρίσει και να καθορίσει μία ολόκληρη χρονιά.
Μπορώ να αναφέρω όμως κι άλλη μία; Η στιγμή που ήμασταν με τη Λητώ στο κέντρο της αρχαίας πόλης της Πομπηίας το καλοκαίρι και κοιτούσαμε από πάνω μας τον Βεζούβιο. Αισθάνθηκα σαν να στεκόμασταν σε οποιαδήποτε στιγμή της ιστορίας.
Τι μου έμαθε το 2025: Μου (ξανα)έμαθε ότι κάθε φορά που νιώθω ότι ξεκινάω κάτι από το μηδέν, πρέπει να συνειδητοποιώ ότι έχω πίσω μου 48 χρόνια πείρας.
Αν το 2025 ήταν ταινία, ποια θα ήταν και γιατί; Αν εστιάζα στα τραγικά που συνέβησαν το 2025 παγκοσμίως, αλλά και στη χώρα μας με την άθλια κυβέρνησή της, η ταινία που το χαρακτήρισε ήταν η «Αποστροφή» του Πολάνσκι. Με το ρομαντικό βλέμμα του καλλιτέχνη όμως, επιλέγω το «Μια Νύχτα στον Κόσμο» του Τζάρμους.
Αν όμως επιλέξω μια ταινία με βάση το περιεχόμενό της και όχι από τον τίτλο της, αυτή είναι η ταινία «Νόβακ» του Χάρη Λαγκούση. Το 2025 ήταν μια δύσκολη, στρυφνή και πολύπλοκη χρονιά, όπως ο πρωταγωνιστής της ταινίας, μιας και απαιτούνται ανοιχτές ηλεκτρομαγνητικές κεραίες για να τον προσεγγίσει κανείς και να απολαύσει την ουσία της ύπαρξής του. Κατά διαβολική σύμπτωση, το «Νόβακ» έκανε και πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 2025, τη χρονιά δηλαδή για την οποία ερωτήθηκα αν ήταν ταινία ποια θα ήταν!
Τι ονειρεύομαι για το 2026… Η αιώνια αφελής ευχή μου είναι να συμβεί επιτέλους η μεγάλη ανατροπή: η έμπνευση και η δημιουργία να καταφέρουν να συμφιλιώσουν τους ανθρώπους, φέρνοντας την ειρήνη.
Best of 2025: Αναζητήστε στο ειδικό τμήμα του Flix τα αγαπημένα της χρονιάς από τους αγαπημένους της χρονιάς. Οι λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς από Ευρώπη και Αμερική και όλα όσα αφήνει πίσω της η κινηματογραφική χρονιά που φτάνει στο τέλος της