«Twin Peaks» #4 / Break the code, solve the crime

Κάθε εβδομάδα στο Flix θα μιλάμε για ένα επεισόδιο της κλασικής σειράς «Twin Peaks». Εξυπακούεται πως ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο. Αυτή την εβδομάδα, το 4ο επεισόδιο.

Το κείμενο γράφτηκε υπό τους ήχους της βροχής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

tp104_3

Ολες οι σειρές μυστηρίου καταφθάνουν αργά ή γρήγορα στη στιγμή εκείνη όπου θα είναι αναγκασμένες να προδώσουν κάποια υπόσχεση. Το «Lost» είναι ιδιαίτερα ένοχο αυτής της κατηγορίας μα δεν είναι ο μόνος εγκληματίας. Σκεφτείτε πόσες φορές ένα επεισόδιο κάποιας σειράς σας άφησε με την υπόσχεση πως ‘την επόμενη βδομάδα όλα θα αποκαλυφθούν/αλλάξουν’ μόνο για να τα πάρει όλα πίσω. Και την πατάμε κάθε φορά, επειδή πώς γίνεται να μη την πατήσεις;

Το «Twin Peaks» έκλεισε το ιστορικό 3ο επεισόδιο με τον πράκτορα Κούπερ να ξυπνά μες στη νύχτα έχοντας δει το Ονειρο Που Απαντά Στο Μυστήριο, τηλεφωνώντας αμέσως στον σερίφη Τρούμαν με την Υπόσχεση: «Ξέρω ποιος σκότωσε τη Λόρα Πάλμερ».

Ηδη βέβαια από εκείνη τη στιγμή, η δήλωση/tease κατατέθηκε με έναν τόσο παιχνιδιάρικο τρόπο που ήταν αναμενόμενο πως θα κατέληγε σε αντιπερισπασμό. Η εμφατική ατάκα του Κούπερ συνοδεύτηκε από ένα «φυσικά και μπορεί να περιμένει ως το πρωί» πριν ο πράκτορας αρχίσει να χτυπά τα δάχτυλά του στο ρυθμό του ονείρου. Ζούμε ακόμα το όνειρο, σα να μας έλεγε ο Λιντς, και φυσικά μπορούμε να περιμένουμε ως το πρωί. Θα μάθεις ποιος σκότωσε τη Λόρα Πάλμερ, μα δεν είναι η ώρα ακόμα.

Ετσι, συνεχίζοντας από εκεί που το αφήσαμε, ο Κούπερ συναντιέται όντως με τον Τρούμαν και την θεά Λούσι στο ξενοδοχείο ώστε να τους πει αυτά που ονειρεύτηκε.

Εδώ η σειρά παίζει ακόμα πιο επίπονα στο τερέν του περασμένου επεισοδίου, όπου εισήγαγε την ιδέα των ονείρων και της διαίσθησης ως κάτι το απτό στον κόσμο του ξύπνιου. Ετσι ο σερίφης και η Λούσι κάθονται κι ακούν τον Κούπερ να τους αφηγείται με καθηλωτική λεπτομέρεια το όνειρο του περασμένου επεισοδίου, διήγηση στην οποία η σκηνοθέτις Τίνα Ράθμπορν έξυπνα παρεμβάλει σφήνα τις αντίστοιχες στιγμές από εκείνη τη σεκάνς.

Ετσι η σκηνή οδηγείται σε ένα κρεσέντο παρότι αποτελείται βασικά από ένα διάλογο τριών προσώπων σε ακινησία, καθώς μιλάνε για πράγματα που ήδη ξέρουμε. Και όλα οδηγούν στη στιγμή που ο Κούπερ θα μας κάνει την αποκάλυψη: «Μου ψιθύρισε το όνομα του δολοφόνου στο αυτί. Δεν το θυμάμαι.» Ουπς. Λίγο ύπνο ακόμα. Η αποκάλυψη μπορεί να περιμένει ως το πρωί.

tp104_4

Πρέπει να λυθεί ο κώδικας και μαζί θα λυθεί και το έγκλημα, λέει στους συνεργάτες του κρυπτικά, με τη Λούσι να σημειώνει -ξεκαρδιστικά- την προφανή αυτή ασάφεια στο σημειωματάριό της σα να επρόκειτο για κάποια σπουδαία αναλαμπή.

Καθώς η έρευνα προχωρά, οι συγκρούσεις βιαστικού, κυριολεκτικού ρεαλισμού (όπως αυτός εκπροσωπείται από τον πράκτορα Ρόζενφιλντ του ξεκαρδιστικού Μιγκέλ Φερέρ) συγκρούονται με την ολοένα και πιο διαισθητική προσέγγιση του Κούπερ, ο οποίος ανοίγει τον εαυτό του σε αυτό τον περίεργο, ονειρικό τόπο.

tp104_1

Ουδεμία έκπληξη όταν ο Κούπερ λοιπόν παίρνει το μέρος των κατοίκων στη διαμάχη τους με τον Ρόζενφιλντ πάνω από το άψυχο κορμί της Λόρα. Ο Ρόνζεφιλντ, ένας αγροίκος δίχως κατανόηση για τις λεπτές ισορροπίες μιας κλειστής κοινότητας και τη συναισθηματική διακύμανση ύστερα από ένα τέτοιο γεγονός, νοιάζεται μόνο για τα γεγονότα και γίνεται έξαλλος από την απλότητα (ή την απλοϊκότητα ή, όπως την βλέπει, την βλακεία- κάτι που ο Λιντς εξαρχής απέρριπτε με τον εγκάρδιο τρόπο που έπλασε το Τουίνς Πικς και το σύμπαν χαρακτήρων του). Οι διαρκείς προσβολές που εξαπολύει με απολαυστικό τρόπο τον βάζουν στο σύμπαν ενός Μάλκολμ Τάκερ ή ενός Δρ. Κοξ- ανθρώπων που δε χορταίνεις να τους βλέπεις να προσβάλλουν, έστω κι αν εδώ ο Ρόνζεφιλντ είναι ξεκάθαρα ο κακός.

Δίνει ωστόσο στον Κούπερ τις πληροφορίες που θέλει, για την Λόρα που τη γρατζούνησε ένα πτηνό, που ήταν δεμένη όταν πέθανε, για το κομμάτι πλαστικού που βρέθηκε πάνω της, και φυσικά για τον εθισμό της στην κοκαΐνη.

Αυτή η τελευταία πληροφορία οδηγεί τον Κούπερ στο κυνήγι μιας σπέιρας που εισάγει κοκαΐνη στο Τουίν Πικς. Μαζί με την ομάδα του Τρούμαν, τον Χωκ, αλλά και τον λατρεμένο μεγάλο Εντ («The Expendables: Twin Peaks»;), υποπτεύονται τον ξεκαρδιστικά ονομασμένο μπάρμαν του Roadhouse, Ζακ Ρενό, την ίδια ώρα που μια μυστική αδερφότητα (που έχει σκοπό να προστατεύει την πόλη από το ‘σκοτάδι’ του τριγύρω δάσους*) έχει αιχμάλωτο τον αδερφό του, Μπέρτραντ Ρενό.

Η προφορά του Ρενό είναι εξίσου ξεκαρδιστική με το όνομά του.

(*Έχουμε ξεκάθαρα ήδη αρχίσει να ξεφεύγουμε. Με τέλειο τρόπο.)

Οι Expendables οδηγούνται εκεί που κρατείται ο Ρενό, σε μια φανταστικά κλειστοφοβική σκηνή, που αποτελεί ένα ακόμα θεμέλιο λιθαράκι στο διαρκώς διογκούμενο σύμπαν της σειράς- οι Φροστ και Λιντς εξαρχής την είχαν συλλάβει ως κάτι που ξεφεύγει από τα στενά whodunnit όρια, με το μυστήριο γύρω από τη Λόρα μόνο η αφορμή για να χαθούμε σε ένα δαιδαλώδες μίνι σύμπαν.

Στο μεταξύ, στα Υπόλοιπα Πράγματα Που Συμβαίνουν Στην Πόλη Ανάμεσα Σε Σκιώδεις Χαρακτήρες:

tp104_6

Ο,τι είναι αυτό που συμβαίνει εδώ.
Ο πατέρας του Μπόμπι έχει γίνει έξαλλος με τον γιο του και δε θα τα σηκώνει άλλο αυτά τα καμώματα.
Ο Ζακ Ρενό ζητά βοήθεια από τον Λίο όταν καταλαβαίνει πως ο αδερφός του έχει μπλέξει.
Νωρίτερα ο Λίο έχει αρνηθεί στον Κούπερ και τον Τρούμαν πως γνώριζε τη Λόρα όμως ξέρουμε (και ξέρει πως ξέρουν) πως τους δουλεύει.
Η Σέλι κρατά όπλο στο συρτάρι της! #Τσέχωφ_alert
Η Τζόζι λέει στον Τρούμαν για το ψεύτικο βιβλίο που κρατά η Κάθριν ώστε να προκαλέσει χρεοκοπία του εργοστασίου. Οταν όμως πάει να του το δείξει, προφανέστατα και στο χρηματοκιβώτιο βρίσκεται μόνο το αληθινό. Η κάμερα κόβει σε πλάνο της Πάιπερ Λόρι να πίνει κρασί κοιτάζοντας το κενό με βλέμμα διαβολικής ικανοποίησης.

Τα πλάνα Μοχθηρής Πάιπερ Λόρι Που Πίνει συναγωνίζονται μόνο εκείνα της Σέριλιν Φεν Ενώ Ζει Τη Στιγμή Με Κλειστά Τα Μάτια.

tp104_2

Ξεκάθαρη χαμένη ευκαιρία για μονοθεματικό tumblr.

Ομως αν μια μη-σχετική με Κούπερ ενότητα του επεισοδίου χτυπάει με αμεσότητα και επιτυχία, είναι για μια ακόμα φορά οι σκηνές του Λίλαντ Πάλμερ. Με πρώτη και καλύτερη την εισαγωγή της ανιψιάς του, Μάντι, η οποία εναι φυσικά ολόιδια με την Λόρα καθώς ερμηνεύεται από την ίδια ηθοποιό. Αυτό μπορεί να είναι κάτι που προέκυψε από την επιθυμία του Λιντς να επαναφέρει τη Σέριλ Λι (που παίζει την Λόρα) στη σειρά, όμως οδηγεί σε μια συναρπαστικά και θεοσκότεινα περίπλοκη εξερεύνηση της ψυχολογίας του Λίλαντ, όπως θα προκύψει στη συνέχεια της σειράς.

tp104_12

Η εισαγωγή της Μάντι γίνεται με πανέξυπνα meta τρόπο, με τον Λίλαντ να παρακολουθεί μια σαπουνόπερα όπου οι τίτλοι αρχής μας ανακοινώνουν πως μια ηθοποιός παίζει διπλό ρόλο. Σα να αναγνωρίζει ο Λιντς πως πρόκειται να μας πασάρει ένα φτηνό τέχνασμα σαπουνόπερας (μιας και το «Twin Peaks» εντελώς απενοχοποιημένα, όπως έχουμε ήδη αναλύσει σε προηγούμενο κείμενο, είναι σαπουνόπερα με πλήρη αυτογνωσία) αλλά μας το ανακοινώνει εξαρχής. «Κοίτα», μας λέει, «αυτή τη σαχλαμάρα πρόκειται να χρησιμοποιήσω, αλλά μην ανησυχείς, ξέρω τι κάνω».

Ξέρει τι κάνει.

Σε μια σκηνή της σειράς που βλέπει ο Λίλαντ, ο πατέρας, απογοητευμένος, είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει γράφοντας γράμμα απολογισμού στις δύο ηρωίδες που παίζει η ίδια ηθοποιός. Οι παράλληλοι είναι ξανά εκεί- όσο ο Λίλαντ κάνει σκοτεινές σκέψεις, μπαίνει στο δωμάτιο η Μάντι, και όλα αλλάζουν.

Λίγο αργότερα θα τον δούμε να ξεσπά πάνω στο φέρετρο της Λόρα στη σκηνή της κηδείας υπό τα βλέμματα λύπησης και οριακής ανοχής («αχ ο καημένος ο Λίλαντ τα έχει χάσει») και προς το τέλος του επεισοδίου να επιδίδεται σε ένα τραγικό χορό ψυχικής εκτόνωσης που δεν κουβαλάει πια την ένταση του αντίστοιχου ‘χορού’ με το κάδρο της Λόρα από το προηγούμενο επεισόδιο, μα παρουσιάζει έναν πλέον ψυχικά άδειο, ξεσκισμένο άντρα.

tp104_11

Ο οποίος στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που μόλις (ξανά-)μπήκε στη ζωή του, βλέπει κυριολεκτικά εκείνο που έχασε.

Ο πράκτορας Κούπερ μπορεί να είναι το κέντρο βάρους της σειράς μα ο τραγικός Λίλαντ Πάλμερ είναι ο χαοτικός παράγοντας που την στέλνει με ακανόνιστων ρυθμών κυματισμούς προς το σκοτάδι που βρίσκεται στα άκρα.

Στοιχεία