Συμβαίνει πάντα την πρώτη Κυριακή κάθε Φλεβάρη κι είναι από αυτά τα σχεδόν ανεξήγητα πράγματα που δέχεσαι ως κομμάτι της μαγείας που λέγεται american entertainment. Το κανάλι που αναλαμβάνει να δείξει το Super Bowl της κάθε χρονιάς ξέρει πως έχει στα χέρια του μια και μοναδική ευκαιρία να παίξει εκείνη την κάρτα της Μονόπολι που σε άφηνε να περάσεις από τη φυλακή χωρίς να μείνεις μέσα. Μια τέτοια ευκαιρία, να προβάλλεις οτιδήποτε (μα οτιδήποτε) θέλεις, γνωρίζοντας εξαρχής πως θα αγγίξει κοινό 25, 30, 40 εκατομμυρίων θεατών.
Η κουλτούρα μας όσο περνάν τα χρόνια χωρίζεται σε όλο και μικρότερα κομμάτια φανατικών πυρήνων παρά μιας ενιαίας κατεύθυνσης. Είμαστε στην εποχή που δεν υπάρχει μία σειρά-φαινόμενο, παρά κάθε μήνα υπάρχουν 2-3 must πρεμιέρες και μια ντουζίνα σειρών που είναι φαινόμενα για τον κύκλο των ορκισμένων φανατικών τους. Στην εποχή που η τάξη μεγεθών έχει στρεβλωθεί αρκετά για να αφήνει τους Arcade Fire να κερδίζουν το μεγαλύτερο Γκράμι ή το «Beasts of the Southern Wild» να προτείνεται για Όσκαρ Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου και Α’ Γυναικείου Ρόλου.
H κουλτούρα τους ενός ισχυρού δείγματος μουσικής ή σειράς ή ταινίας τείνει να εκλείψει και τα μοναδικά δύο πράγματα που έχουν απομείνει να ενώνουν άπαντες στην Αμερικάνικη ποπ κουλτούρα είναι οι υπερηρωικές ταινίες, το NFL και η Τζένιφερ Λόρενς. Κι αν το μεσαίο μας φαντάζει αρκετά ξένο, οι συνέπειές του ως προς μερικές από τις αγαπημένες μας σειρές δεν πρέπει να αγνοούνται. Κάθε χρόνο πλέον ένα τυπικό ετήσιο τοπ-10 τηλεθεάσων περιλαμβάνει βασικά 8-9 μεταδόσεις αγώνων NFL και, πχ, τα Όσκαρ. Στην κορυφή, αδιαπραγμάτευτα, τώρα και πιθανώς για πάντα, θα στρογγυλοκάθεται η μετάδοση του Super Bowl, με νούμερα που όλο και γιγαντώνονται τη στιγμή που κάθε άλλο πιθανό τηλεοπτικό κοινό συρρικνώνεται.
Ένα μικρό δείγμα μεγεθών: Το 2013 πρώτη σειρά σε σύνολο θεατών ήταν το «NCIS» (μπράβο Αμερική, εύγε) με 22.7 εκατομμύρια θεατές. Η θεαματικότητα του Super Bowl του 2013; 109 εκατομμύρια.
Πρόκειται για ένα νούμερο αδιανόητο όπως κι αν κάτσεις να το δικαιολογήσεις, που σημαίνει πως για αυτή τη μία, μαγική νύχτα του Φλεβάρη, όποιο δίκτυο έχει τη σειρά του μπορεί να επιλέξει τι θα κάνει με ένα αυτόματο κοινό δεκάδων εκατομμυρίων. Μια τυπική διατήρηση θεαματικότητας από το Super Bowl σε ό,τι ακολουθεί είναι γύρω στο 27-30% που μεταφράζεται σε ένα πιθανό κοινό άνω των 25 εκατομμυρίων, αλλά μία στο τόσο κάποιος πετυχαίνει το τζακ-ποτ που μεταφράζεται ακόμα και σε θεαματικότητες των τάξης των 38 («Grey’s Anatomy»), 45 («Survivor»), 53(!) εκατομμυρίων θεατών («Friends»).
Τα Super Bowl ξεκίνησαν το 1967 αλλά δεν ήταν παρά μέχρι τις αρχές των ‘80s που τα δίκτυα άρχισαν να αντιλαμβάνονται τι ακριβώς εργαλείο είχαν στα χέρια τους. Το 1979 το NBC προγραμμάτισε για πρώτη φορά πιλότο νέας σειράς μετά το Super Bowl (μέχρι τότε συναντούσαμε κυρίως κάτι entertainment specials ή τυχαία επεισόδια της «Λάσι») και ήταν στην επόμενη φορά που ήρθε η σειρά του NBC, το 1983, που η τάση καθιερώθηκε. Ο θρυλικός πρόεδρος του δικτύου Μπράντον Τάρτικοφ προγραμμάτισε τον πιλότο του «The A-Team» για μετά το Super Bowl, συνεισφέροντας ουσιαστικά στο ξεκίνημα μιας τεράστιας περιόδου κυριαρχίας για το κανάλι.
Μέχρι και τα μέσα των ‘90s η προβολή πιλότων αποτελούσε πάγια τακτική που όμως επιβίωνε περισσότερο χάρη στην ελπίδα πως αυτά τα μαγικά νούμερα θα μεταφράζονταν σε μετέπειτα κοινό της όποιας σειράς, παρά στην πραγματικότητα, που έδειχνε πως οι περισσότερες από τις σειρές που έκαναν πρεμιέρα μετά από Super Bowl απέτυχαν στη συνέχεια.
Όλα άλλαξαν το 1996 όταν -ξανά- το NBC έπαιξε στο μαγικό slot ένα υπερ-φροντισμένο επεισόδιο μιας σειράς που ήδη έτρεχε. Ίσως την έχετε ακούσει: Ήταν το επεισόδιο του «Friends» με τον Ζαν-Κλοντ Βαν Νταμ και τη Τζούλια Ρόμπερτς και τη Μπρουκ Σιλντς και τη μαϊμού του Ρος, που μέχρι σήμερα παραμένει μακράν το μεγαλύτερο κοινό που έχει συγκεντρωθεί ποτέ για επεισόδιο μετά από Super Bowl, υποχρεώνοντας τους πάντες να αλλάξουν τακτική.
Έτσι, η νέα, βελτιωμένη μέθοδος εκμετάλλευσης του τεράστιου κοινού αυτής της μίας Κυριακής απομακρύνθηκε από το γεμάτο αφέλεια «ε, θα βάλουμε εκεί κάτι νέο κι ελπίζουμε να πιάσει» και μετακινήθηκε στο «θα βάλουμε εκεί κάτι ήδη ισχυρό για να το κάνουμε πανίσχυρο» ή «θα βάλουμε εκεί κάτι στο οποίο πιστεούμε πως με αυτό το έξτρα σπρώξιμο μπορεί να γίνει αληθινή επιτυχία». Μερικές σέξι σκηνές στο άνοιγμα του επεισοδίου ή κανάς διάσημος γκεστ σταρ σίγουρα βοηθάνε την κατάσταση.
Με αφετηρία λοιπόν το 1996, ας θυμηθούμε τις σημαντικότερες μετα-Super Bowl στιγμές, τις σειρές που επωφελήθηκαν του τεράστιου κοινού, ποια ήταν τα εκλεκτά επεισόδια, και με τι τρόπο αυτή η κίνηση συνέβαλε στη γιγάντωση τους ή μη.
1996, «Friends», The One After the Superbowl
Όταν είδα για πρώτη φορά τη σειρά ούτε το Super Bowl ήξερα τι είναι, ούτε συναίσθηση είχα των ιδιαίτερων επεισοδίων, ούτε τίποτα. Περιττό να πω ότι αυτό το επεισόδιο το έβλεπα και δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε. Γιατί ξαφνικά παίζουν στη σειρά γνωστοί σταρ; Γιατί Ζαν Κλωντ Βαν Νταμ; Γιατί παρακολουθούμε ένα διπλό επεισόδιο με βασική πλοκή τον Ρος να ψάχνει τη μαϊμού του; Ήταν και παραμένει ένα εντελώς περίεργο πράγμα και το γεγονός πως το είδαν εκείνο το βράδυ πάνω από 50 εκατομμύρια άνθρωποι είναι ένα από τα πιο αμερικάνικα πράγματα που έχουν συμβεί ποτέ- δεν το λέω αυτό με θετικό ή αρνητικό χρωματισμό, παρά μόνο με ειλικρινές δέος.
1997, «The X-Files», Leonard Betts
Κάτι σαν αποκορύφωμα της θρυλικής περιόδου της, αυτό το μεσαίο επεισόδιο της 4ης σεζόν είναι κι ένα από τα διασημότερα monster of the week που έχει κάνει η σειρά. Το δόλωμα για τους θεατές ήταν η πρώτη υπόνοια για τον καρκίνο της Σκάλι, αν και ομολογώ πως ένα επεισόδιο λίγο πιο συδεδεμένο με τη μυθολογία ίσως έβγαζε περισσότερο νόημα. Ίσως και όχι, τι ξέρω. Κράτησε κάτι λιγότερο από 2 στους 7 θεατές του Super Bowl, χαϊδεύοντας τα 30 εκατομμύρια θεατές.
1999, 2005, «Family Guy» / «American Dad!»
Οι μόνοι πιλότοι σειρών μετά τη στροφή του 1996 ήταν και οι δύο στο FOX, και οι δύο ακολουθώντας την τακτική Super Bowl -> «Simpsons» -> νέο καρτούν. Τυχερός εδώ ο «Family Guy», που με 22 εκατομμύρια θεατές έκανε γερό άνοιγμα στο οποίο βάσισε τον μετέπειτα, sigh, θρύλο του. 6 χρόνια μετά, στον μεθεπόμενο δηλαδή κύκλο του FOX, ο «American Dad!» σκόραρε ακόμα καλύτερα, με 23 εκατομμύρια.
2001, 2004, «Survivor»
Η μετάδοση του Super Bowl κινείται κυκλικά ανάμεσα στα 3 δίκτυα που μεταδίδουν NFL ανά πάσα περίοδο. Όταν το CBS ξαναμπήκε στο παιχνίδι ύστερα από μία δεκαετία, τις δύο πρώτες φορές που του έτυχε, αποφάσισε να προμοτάρει το reality-φαινόμενό του. Το 2001 έπαιξε η πρεμιέρα της 2ης σεζόν, τα νούμερα ήταν γιγάντια (45 μύρια θεατές, 40% μερίδιο Super Bowl), το φαινόμενο θεμελιώνεται και το CBS κάνει ματ δημιουργώντας ουσιαστικά με αυτό τον τρόπο ένα από τα δύο μεγαλύτερα franchise του για τη δεκαετία των ‘00s.
Το 2004 όταν ήρθε πάλι η σειρά του CBS, έμεινε σε αυτά που ξέρει (τίμιο, παλιακό CBS, συνεπές σε όλα), έβαλε ξανά «Survivor» με All-Stars κύκλο μάλιστα. Ήταν κάπου 12 μύρια πιο χαμηλά από την προηγούμενη φορά, αλλά και πάλι ήταν μεγαλύτερη η θεαματικότητά του από 7 αντίστοιχες περιπτώσεις της ακόλουθης δεκαετίας.
2003, «Alias», Phase One
Α, το καταστροφικό «Alias». Εδώ το ABC έκανε σχεδόν οτιδήποτε θα ήταν δυνατόν να κάνει λάθος ένα κανάλι που έχει στα χέρια του ένα τέτοιο προϊόν. Η ιδέα του να επιλέξει μια πολλά υποσχόμενη σειρά από έναν καυτό νέο δημιουργό, και να τη βάλει στα μέσα της 2ης σεζόν πίσω από το Super Bowl, ελπίζοντας σε mainstream έκρηξη, ήταν σωστή. Το να ξεκινήσει το επεισόδιο με τη Τζένιφερ Γκάρνερ να περπατάει σέξι και απειλητικά φορώντας διαφορετικά σετ εσωρούχων; ΟΚ, γλίτσικο, αλλά εμπορικά μιλώντας ναι, κατανοητό.
Όμως. Το ABC προτίμησε να βάλει ένα μικρό live των Bon Jovi μετά το παιχνίδι, καθυστερώντας δραματικά την έναρξη του επεισοδίου, κι ώσπου τότε το κοινό είχε πέσει στο ιστορικά χαμηλό ποσοστό του 20%, μόλις 17 εκατομμύρια δηλαδή. Σκέτη θλίψη. Σα να μην έφτανε αυτό, το συγκεκριμένο επεισόδιο ήταν το βιαστικό κλείσιμο των ιστοριών από τον πρώτο ενάμιση κύκλο της σειράς, σα να μπαίνεις σε ένα σινεμά στο φρενήρες τελευταίο δεκάλεπτο μιας περιπέτειας, να μην καταλαβαίνεις τίποτα, στο τέλος κάποιοι όμορφοι άνθρωποι να κερδίζουν τους -υποθέτεις- κακούς, και μετά να πέφτουν οι τίτλοι τέλους, και το στούντιο να ελπίζει πως θα θες να έρθεις να δεις το σίκουελ. Καταστροφή.
2006, «Grey’s Anatomy», It’s the End of the World
Την επόμενη φορά που ήρθε η σειρά του ABC ήταν και η τελευταία (μετά έφυγε από το πακέτο μεταδόσεων), αλλά έχοντας μάθει από τα λάθη του «Alias», αποχώρησε με στυλ, κάνοντας τα πάντα σωστά και εκτινάσσοντας το «Grey’s Anatomy» σε στάτους TV φαινομένου. Το επεισόδιο ξεκίνησε με cheesy ερεθιστική σκηνή (τις τρεις πρωταγωνίστριες να είναι μαζί στο ντους ως φαντασίωση*), είχε γνώριμα πρόσωπα (Κριστίνα Ρίτσι), είχε τον Κάιλ Τσάντλερ ο οποίος έδειξε πως μπορεί να κουμαντάρει το football κοινό ακόμα και πριν γίνει ο κόουτς Τέιλορ, και μπόρεσε να είναι φλερταδόρικο και αγωνιώδες την ίδια στιγμή, συνταγή ιδανική για το χύμα κοινό ενός Super Bowl.
(*Ακούγεται άθλιο αλλά ο τρόπος που τελειώνει το διπλό επεισόδιο, το κάνει τραγικό. Με την καλή έννοια εννοώ.)
Τελικά το επεισόδιο μάζεψε 38 εκατομμύρια θεατές, μακράν το μεγαλύτερο κοινό για μη-reality επεισόδιο μετά από Super Bowl από το ιστορικό ‘96 κι έπειτα. Και η ίδια η σειρά, από πολλά υποσχόμενο show μετατράπηκε εν μια νυκτί σε zeitgeist φαινόμενο. Παραμένει ως σήμερα ακμαία.
2007, «Criminal Minds», The Big Game
Το CBS βάζει τον Τζέιμς βαν ντερ Μπικ σε ρόλο ψυχασθενούς δολοφόνου λίγο μετά τις αξέχαστες παραστάσεις των Peyton Manning και Prince, και γι’αυτό δε θα το συγχωρήσω ποτέ.
2008, «House», Frozen
Το φανταστικό επεισόδιο με τη Μίρα Σορβίνο στο μέσον της φανταστικής 4ης σεζόν του «House», μπορεί να έμοιαζε σε αυτό το σημείο σχεδόν χαμένη ευκαιρία (γιατί να χαραμίσεις αυτή τη θέση για μια σειρά που είναι ήδη επιτυχία), όμως αποδείχθηκε έξυπνη σκέψη. Με 29 εκατομμύρια θεατές να παρακολουθούν ένα από τα καλύτερα επεισόδια που έχει κάνει ποτέ η σειρά (και με την Μίρα Σορβίνο για γκεστ σταρ), κράτησε ψηλά και ζωντανό το ενδιαφέρον για τη σειρά-flagship του δικτύου εν μέσω της καταστροφικής για πάρα πολύ μεγάλο μέρος της network τηλεόρασης, απεργίας της WGA το χειμώνα του ‘08. Ενώ άλλες σειρές δεν επιβίωσαν ποτέ από το χτύπημα, το «House» επέστρεψε ισχυρότατο, σίγουρα εν μέρει χάρη στην απόφαση να κρατηθεί επεισόδιο για προβολή μετά το Super Bowl. Η σειρά θα ζούσε για 4 ακόμα σεζόν και το FOX θα έβλεπε να σώζεται στο ακέραιο μια από τις πιο απαραίτητες σειρές του.
2009, «The Office», Stress Relief
H τέχνη του μετα-Super Bowl επεισοδίου μοιάζει απλή όμως αν ήταν έτσι τότε θα γεννιούνταν μόνο επιτυχίες κάθε αρχή Φλεβάρη. Ένα από τα βασικά συστατικά είναι η πρώτη σκηνή. Η πρώτη σκηνή είναι το σημείο που κερδίζει ή χάνεις τα δεκάδες εκατομμύρια ζευγάρια μάτια που σου δίνουν μια στιγμή από το χρόνο τους μέχρι κάποιος να μαζέψει το τραπέζι μετά το τέλος του αγώνα.
Κανείς, ποτέ, δεν έχει κάνει πρώτη σκηνή όπως έκανε το «Office». Αυτή η χαοτική σκηνή εκτός από φοβερά αστεία, έδωσε στη σειρά δύο βραβεια Έμμυ και έπεισε 23 εκατομμύρια να παραμείνουν (για NBC καλά ήταν υποθέτω). Μπορώ να φανταστώ οικογένειες σε κατάσταση ημιμέθης μετά από 5 ώρες φούτμπολ, διαφημίσεων και τραγουδιών, να κοιτάζονται μεταξύ τους προσπαθώντας να αποφασίσουν αν αυτό που βλέπουν όντως συμβαίνει.
2011, «Glee», The Sue Sylvester Shuffle
Το πιο ακριβό Super Bowl επεισόδιο όλων των εποχών και ταυτόχρονα επική αστοχία από πλευράς FOX παρά το ανεκτό νούμερο των 27 εκατομμυρίων θεατών. Πολύ απλά, το κοινό του Super Bowl με το κοινό του «Glee» παραείναι ασύμβατα με αποτέλεσμα ύστερα από αυτή την jock-εναντίον-geeks εξτραβαγκάντζα με λίγη έξτρα Σου Συλβέστερ, η σειρά να επιστρέψει στα ακριβώς ίδια νούμερα των 10-11 εκατομμυρίων θεατών που είχε και πριν, χάνοντας αργά και βασανιστικά και αυτά. (Η σειρά παίζεται ακόμα αν αναρωτιέσαι, και τα τελευταία δύο επεισόδια είχαν θεαματικότητες 2.8 και 3.3 εκατομμύρια θεατές.)
2013, «Elementary», The Deductionist
Άλλη μια αποτυχία, αλλά αυτή τη φορά το λέω με βαριά καρδιά. Τα σκάρτα 21 εκατομμύρια θεατές που έφερε αυτό το επεισόδιο μπορεί να είναι ανεκτά για το NBC αλλά για το CBS είναι νούμερο φρικώδες (45-33-26-38, τα νούμερα των 4 προηγούμενων δοκιμών του CBS μετά το Super Bowl στη σύγχρονη περίοδο), συν το ότι δεν έκανε τίποτα για τη δημοφιλία της σειράς, που το δίκτυο εμφανώς ήλπιζε να εκτοξεύσει, ώστε να γίνει κάτι παραπάνω από αγαπημένο δράμα με κριτική αποδοχή αλλά όχι μαζική αναγνώριση.
2014, «New Girl», Prince & «Brooklyn Nine-Nine», Operation: Broken Feather
Το FOX πραγματικά μοιάζει να μην έχει καταλάβει πώς λειτουργεί αυτή η φασούλα. Έβαλε μετά το Super Bowl ένα επεισόδιο του «New Girl» (το οποίο είχε για γκεστ σταρ τον Prince… για κάποιο λόγο), κι αν και αυτό το επεισόδιο χτύπησε το τιμιότατο νούμερο των 25 εκατομμυρίων θεατών (το Super Bowl είδαν 111 μύρια, αλλά ήταν τόσο μονόλογος το ματς που σίγουρα πολλοί δε θα το είδαν ως το τέλος), το κοινό τόσο αδιαφόρησε, που για το «Brooklyn Nine-Nine» που ακολούθησε έμειναν τριγύρω μόνο 14 εκατομμύρια.
Για το «Brooklyn» και εκτός context αυτός είναι μια χαρά αριθμός, αλλά όταν έχεις ένα από τα καλύτερα επεισόδια της σειράς (που μόλις έχει πάρει και 2 Χρυσές Σφαίρες), γκεστ εμφανίσεις από Άνταμ Σάντλερ και Τζο Θάισμαν (διάσημος βετεράνος quarterback), εναρκτήρια σκηνή φούτμπολ με Τέρι Κρουζ να δίνει ρέστα, και γενικά μια σειρά που αυτή τη στιγμή είναι διαρκώς αστεία με έναν εντελώς παρεϊστικο τρόπο, μοιάζει τόσο αφελές να την χαραμίσεις για το «New Girl» το οποίο… ναι, καταλαβαίνω πως είναι το πουλέν του FOX, αλλά:
Έχεις Super Bowl. Και έχεις να το ταιριάξεις με μια σειρά. Θα πάρεις τη χαριτωμενίστική κωμωδία με τη Ζούι Ντεσανέλ με τίτλο «New Girl» ή μια παρεϊστικη κωμωδία για κάτι δυσλειτουργικούς μπάτσους ονόματι «Brooklyn Nine-Nine»; Δεν είναι πυρηνική φυσικά ρε παιδιά.
Αυτό που τελοσπάντων αξίζει να κρατήσει κανείς είναι πως
1) ακόμα κι όσο τα Super Bowl ανεβαίνουν σε αριθμούς, ακόμα και το μαγικό παράθυρο που ακολουθεί, μοιάζει σταδιακά να μικραίνει. Σύντομα το Super Bowl θα είναι το μοναδικό πράγμα για το οποίο η Αμερική θα ανοίγει την τηλεόρασή της.
2) η Αμερική πραγματικά απόλαυσε το θέαμα του Ντέιβιντ Σουίμερ να κυνηγάει μια μαϊμού για μια ώρα
3) το CBS γενικά ξέρει τι κάνει
4) δείτε το «Brooklyn Nine-Nine».
Περισσότερο Super Bowl:
2015, «The Blacklist», Luther Braxton
Έχοντας μπει σε μια περίοδο όπου τα αυθεντικά χιτ της παραδοσιακής τηλεόρασης μετριούνται στα δάχτυλα ενός χεριού, το NBC σε μια έτσι κι αλλιώς μεταβατική περίοδο δεν είχε και πάρα πολλά πράγματα να δοκιμάσει. Έριξε στη μάχη το διασκεδαστικό θρίλερ με τον Τζέιμς Σπέιντερ που του έκανε σταθερά διψήφια νούμερα για την πρώτη μιάμιση σεζόν του. Το αποτέλεσμα ήταν μεν μια θεαματικότητα 25 εκατομμυρίων (από τα 114 του αγώνα που έμειναν ως το τέλος λόγω άκρως ανταγωνιστικού τελικού) που όμως δεν βοήθησε καθόλου τη σειρά, με τα νούμερα να επιστρέφουν στο νορμάλ από την επόμενη κιόλας, πριν πέσουν σε μονοψήφιο ένα επεισόδιο μετά.
2017, «24: Legacy», 12:00 PM – 1:00 PM
Άλλη μια τριετία, άλλο ένα φέιλ για το FOX. Το 22% του κοινού του τελικού που έμεινε για να δει τη σειρά είναι το χαμηλότερο των ‘10s πάνω μόνο από το «New Girl» (του FOX πάλι). Τυπικά αυτό ήταν πρώτο επεισόδιο, στη λογική των παλιότερων ‘80s και αρχών ‘90s τακτικών, όμως λόγω προηγούμενης ύπαρξης του brand «24» δεν ήταν ακριβώς γνωριμία με κάτι καινούριο. Στα χαρτιά η κίνηση έβγαζε νόημα: Το δίκτυο έριχνε μετά το Super Bowl μια πασίγνωστη περιπέτεια που λατρεύτηκε στα ‘00s, όμως το αποτέλεσμα δείχνει πως το κοινό απλά αδιαφόρησε. Μόλις 17 εκατομμύρια είδαν τις περιπέτειες του νέου πράκτορα Έρικ Κάρτερ, με τη θεαματικότητα να πέφτει στα 3 εκατομμύρια μέσα σε ένα μήνα. Πολύ απλά, το κοινό δεν νοιάστηκε καν.
- Super Bowl 2014: Δείτε όλες τις διαφημίσεις που έβαλαν το Χόλιγουντ μέσα στο μεγάλο παιχνίδι
- Πόσο σούπερ ήταν το «Seinfeld» reunion για το Super Bowl;
- Αχ και να μπορούσε ένα σποτάκι με τη Σκάρλετ Τζοχάνσεν να γίνει viral… Και να που έγινε!
- Χορέψτε με την Ελεν! Εχει τα γενέθλιά της!
- Δείτε το teaser του «Noah» του Ντάρεν Αρονόφσκι που θα παίξει στο Super Bowl!
- #goodtobe_bad: Να γιατί το Χόλιγουντ επιλέγει Βρετανούς ηθοποιούς για τους «κακούς» του!
Tags: SUPER BOWL 2014
