Κάποια στιγμή προς το τέλος του πρώτου επεισοδίου του «Legion», ο Ντέιβιντ που καταφέρνει - με κάποιο τρόπο που όχι μόνο εμείς αλλά και ο ίδιος δεν έχει καταλάβει - να αποδράσει από την ψυχιατρική κλινική όπου είναι κλεισμένος ρωτάει την κοπέλα που έχει ερωτευτεί και για την οποία βρίσκεται και κατηγορούμενος για την εξαφάνισή της (αλλά και που μπορεί να μην υπάρχει ή να είναι ο ίδιος μέσα σε αυτήν ή εκείνη μέσα σε αυτόν) αν όλα αυτό που ζουν είναι αλήθεια.
Κρίσιμη ερώτηση σε μια κρίσιμη στιγμή μιας αφήγησης που δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια για να αμφισβητήσεις αυτό που βλέπεις - καθώς πριν από σένα, το κάνει από μόνη της ξανά και ξανά, ακριβώς με τον τρόπο που θα άξιζε σε έναν μεταλλαγμένο που κερδίζει δική του τηλεοπτική σειρά και αυτό τυχαίνει να συμβαίνει από τον ιδιοφυή δημιουργό του «Fargo» στο δίκτυο (FX) που μετράει ήδη το «Atlanta», το «The People v. O.J. Simpson», το «The Americans»...
Θυμηθείτε κι αυτό: Flix Top-10 TV 2016: Αυτές είναι οι 10 καλύτερες τηλεοπτικές σειρές του 2016
Κανένα μπέρδεμα - εκτός από αυτό που υπάρχει στο μυαλό του Ντέιβιντ Χάλερ που ακούει φωνές και υποψιάζεσαι πως έχει πολλές προσωπικότητες και ακόμη περισσότερες δυνάμεις, ειδικά αν τον γνωρίζεις από το σύμπαν των X-Men απ' όπου ξεπήδησε, ένας ακόμη απόκληρος που θα διεκδικήσει το δικό του δικαίωμα στη διαφορετικότητα πληρώνοντας ταυτόχρονα και το τίμημα που του αναλογεί.
Η αφήγηση του Νόα Χόλεϊ, ο οποίος εδώ σκηνοθετεί κιόλας για να μπει η σειρά με τους καλύτερους οιωνούς στο σύμπαν ενός ήδη φορτωμένου τηλεοπτικού τοπίου, είναι κατακερματισμένη όσο περίπου διαλυμένη σκέφτεσαι πως θα ήταν η σκέψη ενός ανθρώπου με σχιζοφρένεια: χρόνοι εναλλάσσονται με ταχύτητα φωτός, άνθρωποι εμφανίζονται και εξαφανίζονται χωρίς κάποια συγκεκριμένη λογική, τραγούδια παίζουν σε ένα άχρονο jukebox και θραύσματα λέξεων, εικόνων και αναμνήσεων γίνονται όλα ένα. Μια πραγματικότητα που όσο τρομακτικά μπερδευτική μοιάζει τώρα σε όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές, τόσο διάφανη μοιάζει στην τηλεόραση - σαν κάθε αταίριαστο κομμάτι που εμφανίζεται από το πουθενά να κολλάει ακριβώς στο σημείο που πρέπει για να ολοκληρώσει ένα όραμα.
Διαβάστε ακόμη: Αυτές είναι οι 24 τηλεοπτικές σειρές που περιμένουμε πιο πολύ στο ξεκίνημα του 2017
Περισσότερο από κάθε άλλη υπερηρωική σειρά ή ταινία είδαμε τελευταία, το «Legion» κρατάει την κόμικ αισθητική του (εμφανίστηκε στο σύμπαν των X-Men το 1985) για να πείσει περισσότερο πως εδώ βρισκόμαστε σε μια πραγματικότητα. Πειραγμένη μεν, αλλά πραγματικότητα. Δεν έχει σημασία αν βρισκόμαστε κάπου ανάμεσα στα 60s και τα 70s, ούτε αν αυτό που βλέπουμε είναι περισσότερο κάτι σαν το «Twilight Zone» παρά ένα ακόμη κεφάλαιο στο μεγάλο βιβλίο της Marvel. Είναι όλοφάνερο ότι ο Νόα Χόλεϊ ενδιαφέρεται να αποδώσει μια ολοκληρωτική ατμόσφαιρα παράνοιας που σιγά σιγά θα αρχίσει να ανοίγει στη μεγαλύτερη εικόνα ενός ανθρώπου με πολλές προσωπικότητες που περισσότερο από το να ανήκει κάπου, αναζητά την ανθρώπινη επαφή.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρώτος μεγάλος έρωτας του Ντέβιντ μέσα στη σειρά θα γίνει με ένα κορίτσι (ονόματι Σίντνεϊ Μπάρετ και αυτή δεν είναι η μόνη κρυφή αναφορά στους Pink Floyd, αφού ο Χόλεϊ είχε αποκαλύψει πως ήθελε όλη η σειρά να «ακούγεται» σαν το «Dark Side of the Moon») που θα δεχτεί να γίνει το κορίτσι του, αλλά που δεν θα μπορέσει ποτέ να αγγίξει. Δεμένοι με μια κορδέλα σε μια ήδη κλασική στιγμή του πρώτου επεισοδίου θα ορίσουν το νέο είδος ηρώων που δεν έχει σημασία αν μπορούν να είναι αγκαλιά, αλλά ο ένας θα σώζει συνεχώς τον άλλον. Συνεχώς. Ο ένας τον άλλον.
Κάπου ανάμεσα σε μια ιστορία ενηλικίωσης, ένα love story που κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει, μια φουτουριστική ανάμνηση από το μέλλον, ένα ακόμη σπουδαίο όχημα για να αναγνωριστεί ο Νταν Στίβενς («Downton Abbey» - αναζητήστε το «The Guest») ως ένας πρωταγωνιστής που μπορεί όταν ακόμη και όλοι οι άλλοι μοιάζουν miscast και τελικά κάτι που νιώθεις ότι θέλει να τραβήξει τα όρια της τηλεόρασης μέχρι εκεί που το απόλυτο ρίσκο συναντά την απόλυτη απόλαυση, το «Legion» είναι εδώ, ακριβώς τη στιγμή που το χρειαζόμασταν.
Αρκετά νωρίς, σε μια επίσκεψη της αδερφής του στη ψυχιατρική μονάδα όπου νοσηλεύεται, ο Ντέιβιντ θα ψελλίσσει με απόλυτη σιγουριά πως: «Κάτι νέο πρέπει να συμβεί σύντομα». Βλέποντας το «Legion» κάπως το νιώθεις. Ή μάλλον το νιώθεις σχεδόν πριν το δεις.
Tags: Legion