Με δυο λόγια: Τρεις φίλοι προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα ως χαζομπαμπάδες. Ένας καταπιέζεται από τη γυναίκα του και τα 4 παιδιά του, ένας έχει χωρίσει (αλλά η πρώην του είναι υστερική) κι ο τρίτος είναι, βασικά, ο πρωταγωνιστής. Ο ‘νορμάλ’, ξέρεις.
Ξέρουμε τους: Ο μέγας Αντονι Αντερσον (Αντουον Μίτσελ στο «Shield») χαραμίζεται εδώ ως ο ‘καταπιεσμένος’ μπαμπάς, η Τζέιμι Λιν Σίγκλερ των «Sopranos» είναι η κοπέλα του ‘νορμάλ’ μπαμπά, ο διάσημος κωμικός Τζίμι Φάλον είναι ο δημιουργός αν και, υποθέτει κανείς, δε θα έχει και μεγάλη σχέση με την καθημερινή λειτουργία της σειράς.
Είχαμε γράψει: «Καλή ζωή να τους ευχηθούμε.»
Tελικά: Είναι πιθανώς ό,τι πιο παλιομοδίτικο θα δεις φέτος στην αμερικάνικη τηλεόραση, αλλά δεν το λέμε με την καλή έννοια. Έτσι κι αλλιώς γίνεται όλο και πιο δύσκολο να δεχτούμε την ύπαρξη νέων sitcoms που κουβαλάνε ακόμα το γέλιο νεκρών ανθρώπων σε κονσέρβα (τα γέλια που ακούμε ηχογραφήθηκαν περίπου 50 χρόνια πριν), αλλά όταν αυτό συνδυάζεται με στήσιμο αστείων που ήταν ήδη ξεπερασμένο από τη στιγμή που παίχτηκε ο πιλότος του “Friends” και ατάκες που τις μαντεύεις μισή στιχομυθία πριν έρθουν, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Ο στόχος της σειράς μοιάζει να είναι μια κάποιου είδους εξερεύνηση της αντρικής αντιμετώπισης απέναντι στη δυσκολία του να μεγαλώνεις ένα παιδί: Βλέπουμε ας πούμε τους τρεις φίλους στο μπαρ να φωνάζουν και να γελάνε, γυρίζουν κι οι τρεις προς την κάμερα και βαστάνε κι οι τρεις μωρά. ΟΚ. Μόνο που δεν πάει πουθενά όλο αυτό, γιατί είναι τόσο σχηματικοί οι χαρακτήρες και το τι εκπροσωπεί ο καθένας, που ακόμα κι αν μπορούσαμε να ξεπεράσουμε το άνευρο στήσιμο και τα κρύα αστεία, και πάλι δε θα είχαμε να κρατηθούμε από κάπου. Βάσει αυτού του πιλότου, η σειρά δεν είναι ενοχλητική ή επιθετικά κακή, απλά δεν έχει καμία θέση στην τηλεόραση εν έτει 2012.
Περισσότεροι πιλότοι για να είστε προετοιμασμένοι!
Tags: guys with kids, τζίμι φάλλον
