Μετά από 11 μέρες γεμάτες πρεμιέρες, καλεσμένους, συνεντεύξεις, δηλώσεις, κόκκινα χαλιά και, πάνω από όλα, ταινίες που θα μας απασχολήσουν σε όλη την επόμενη χρονιά, ολοκληρώνεται απόψε το 81o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.
Το 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 28 Αυγούστου μέχρι και τις 7 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται στη Βενετία για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ για το φεστιβάλ εδώ
Με ένα διαγωνιστικό τμήμα που δεν μάς συγκλόνισε ιδιαίτερα (ελάχιστες ήταν οι ταινίες που θα κουβαλήσουμε στις αποσκευές μας και στην σινεφίλ συλλογική μνήμη τα επόμενα χρόνια) αναρωτιόμαστε που θα δώσει η Πρόεδρος Ιζαμπέλ Ιπέρ και η Επιτροπή της τα φετινά βραβεία.
Βραβείο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι για νέο ταλέντο:
Θα κερδίσει: Η Μαρτίνα Σκρίνζι («Vermiglio») Η εξαιρετική πρωταγωνίστρια της Μάουρα Ντελπέρο, με το πρόσωπο που μοιάζει να έχει βγει από πίνακα της αναγέννησης, δίνει μία εξαιρετική, αισθαντική, λιτή ερμηνεία που υπογράφει την ταινία.
Θα μπορούσε να κερδίσει: O Μπενζαμίν Βουσάν («The Quiet Son») ή ο εξαιρετικός Ντρου Στάρκι που έλαμψε δίπλα στον Ντάνιελ Κρεγκ («Queer») ή ο Χάρις Ντίκινσον του («Babygirl»). Ομως δεν είναι ακριβώς «πρωτοεμφανιζόμενοι» (αν και οι κανόνες για το βραβείο είναι κάπως θολοί). Επίσης ο Στάρκι θα έχει απέναντί του το Α' Ανδρικό που μπορεί (και θέλουμε) να κερδίσει ο Ντάνιελ Κρεγκ. Και δε θα έδιναν 2 βραβεία ερμηνείας στην ίδια ταινία.
Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Coppa Volpi:
Θα κερδίσει: O Nτάνιελ Κρεγκ («Queer»). Σε μία σοδειά φέτος με πάρα πολύ δυνατούς ρόλους και εξαιρετικές ανδρικές ερμηνείες, ο Κρεγκ θα έπρεπε να ξεχωρίσει για πολλούς λόγους. Αν μιλάμε για γενναία ερμηνεία, είναι αυτή. Από την επιλογή για κόντρα-ρόλο του Κρεγκ (δεν δέχεται εύκολα ένας ηθοποιός με τη macho στάμπα του Τζέιμς Μποντ το ρόλο του μεσήλικα, ανασφαλούς, μοναχικού γκέι) μέχρι τον υπέροχα ακομπλεξάριστο, τρυφερό, αυτοσαρκαστικό, μελαγχολικό τρόπο που γλίστρησε κάτω από το δέρμα του ήρωά του. Εχει ήδη κερδίσει το εισιτήριο - όχι μόνο των πιθανών νικητών απόψε, αλλά και της οσκαρικής πεντάδας του 2025.
Θα μπορούσε να κερδίσει: Υπέροχος όπως πάντα ο Βενσάν Λαντόν («The Quiet Son»), υπέροχοι όμως και οι Εντριαν Μπρόντι και Γκάι Πρις («The Brutalist») σε μία πολύ απαιτητική ταινία, τής οποίας κρατούν σταθερά, με αριστοτεχνική μαεστρία και αυτοπεποίθηση τα ηνία. Παίζει εναντίον τους μόνο το γεγονός ότι αυτός μπορεί να είναι κι ο Χρυσός Λέοντας, οπότε οι ηθοποιοί θα θυσιαστούν για να πάρει η ταινία μεγαλύτερο βραβείο.
Ανατροπή: Ο Ναουέλ Περέζ Μπισκαγιάρ («Kill the Jockey»). Ο πρωταγωνιστής της σουρεαλιστικής, κατάμαυρης, αλλόκοτης κωμωδίας του Λουίς Ορτέγκα θα μπορούσε να φορτσάρει στα τελευταία μέτρα και να βγει γκανιάν πάνω στο νήμα. Oπως και ο -πάντα εξαιρετικός- Καλέμπ Λάντρι Τζόουνς του «Harvest» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη.
Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας Coppa Volpi:
Θα κερδίσει: Η Νικόλ Κίντμαν («Babygirl»). ή η Αντζελίνα Τζολί («Μaria»). Το αξίζουν; Οχι. Ομως ακούγονται από την πρώτη μέρα. Είναι επιλογές που ταιριάζουν στο προφίλ του φεστιβάλ και στο μοτίβο «το παίρνει στη Βενετία και μετά παίρνει και το Οσκαρ». Δε θα συμφωνούσαμε με το buzz. Η Κίντμαν φυσικά τολμά και τα δίνει όλα, όμως το έχει κάνει πολύ καλύτερα στο παρελθόν. Η Αντζελίνα είναι μία diva, αλλά όχι Casta Diva.
Θα μπορούσαν να κερδίσουν: Μαζί οι Τζούλιαν Μουρ με την Τίλντα Σουίντον για το «Τhe Room Next Door» του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Και πάλι: όχι γιατί το αξίζουν (η Μουρ ήταν πολύ καλύτερη της Σουίντον και το λέμε με μεγάλο πόνο). Αλλά γιατί θα ήταν ένας «κομψός» τρόπος να μη φύγει ο Αλμοδόβαρ αβράβευτος.
Θα έπρεπε να κερδίσει: Η Φερνάντα Τόρες («I'm Still Here»). Η πρωταγωνίστρια του Βάλτερ Σάλες, σύμβολο του βραζιλιάνικου σινεμά των τελευταίων 30 χρόνων, δίνει στην ηρωίδα της μία ερμηνεία με σεβασμό, αξιοπρέπεια, γοητεία, πόνο, εγγύτητα, δυναμισμό και κουβαλά στους ώμους της τη βουβή απελπισία και τον βροντόφωνο θρήνο όχι μόνο της ηρωίδας της - αλλά και μίας ολόκληρης χώρας. Ή η Γεωργιανή αποκάλυψη Ια Σουχιτασβίλι («April») όμως θα συναντήσουμε την ταινία σε πολύ μεγαλύτερα βραβεία και η επιλογή της ηθοποιού θα μοιάζει με συμβιβασμό.
Σεναρίου
Θα μπορούσαν να κερδίσουν: Ολα όσα μείνουν εκτός των μεγάλων βραβείων. Κι αυτή είναι η ειλικρινής απάντηση. Φέτος 3-4 ταινίες παίζουν τις μουσικές καρέκλες για τις πρώτες θέσεις. Και κάπως δια της ατόπου επαγωγής θα δοθεί και το σενάριο. Η εκτίμησή μας είναι ότι η Ιζαμπέλ Ιπέρ θα θέλει να βραβεύσει και κάτι γαλλικό. Οπότε, μπορεί να υπερψηφίσει το «Trois Amies» του Εμανουέλ Μουρέ - έναν κομψό χιουμοριστικό διαλογισμό για τις ανθρώπινες σχέσεις που θυμίζει Γούντι Αλεν, οπότε θα ταίριαζε το βραβείο σεναρίου. Ή, αν θέλει να αποδείξει πόσο απρόβλεπτη είναι στις επιλογές της, να ξεχωρίσει το «Kill the Jockey» του Λουίς Ορτέγκα γιατί, αν μιλάμε για πρωτότυπο σενάριο, αυτό είναι μια κατηγορία από μόνο του.
Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας
Θα μπορούσαν να κερδίσουν: Ολοι όσοι βρίσκονται στήθος με στήθος για τα μεγάλα βραβεία. Θα μπορούσε να είναι η Ντέα Κουλουμπεγασβίλι για το («April»), αν δεν δοθεί στην ταινία το Ειδικό Βραβείο ή ο Αργυρός Λέοντας. Οπως θα μπορούσε, για ακριβώς τους ίδιους λόγους, να ακούσει το όνομά του εδώ ο Βάλτερ Σάλες («I'm Still Here»), ο οποίος μάλιστα κάνει και μεγάλη επιστροφή φέτος. Θα ήταν συμβιβασμός να βραβευτεί εδώ ο Μπρέιντι Κόρμπετ - το «The Brutalist» πάει για το χρυσό. Οπως κι ο Λούκα Γκουαντανίνο («Queer») μοιάζει με πολύ προφανή επιλογή.
Aνατροπή: Εμείς θα ποντάραμε σε δυο γυναίκες. Στην Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη που βούτηξε στο «Harvest» με μια αυτοπεποίθηση εντελώς δική της και παρέδωσε μία εφιαλτική αλληγορία, σκοτεινή και καθόλου ευκολόπιοτη. Και την Μάουρα Ντελπέρο («Vermiglio») που παρέδωσε ένα κινηματογραφικό ποίημα για τις δυσκολίες της γενιάς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που φλερτάρει με την μαεστρία του Τέρενς Μάλικ («Μια Κρυφή Ζωή»).
Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής:
Θα κερδίσει: Θα θέλαμε να δούμε εδώ τον Βάλτερ Σάλες («I'm Still Here») γιατί απέδωσε μία πολιτικά στιβαρή, αληθινή ιστορία, με μία ακόμα πανανθρώπινη, συγκινητική, τρυφερή ματιά.
Θα μπορούσε να κερδίσει: Η Μάουρα Ντελπέρο («Vermiglio») για την μεστή οικονομία με την οποία χειρίστηκε την πυκνή της ιστορία και την τρυφερότητα με την οποία απέδωσε στη γενιά των παπούδων μας που πάλεψαν κι επιβίωσαν στα ορεινά απόκρυμνα χωριά τους.
Αργυρός Λέοντας - Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής:
Θα κερδίσει: Το «April» της Ντέα Κουλουμπεγασβίλι ακούγεται περισσότερο από όλα για να διεκδικήσει ένα από τα δυο μεγάλο βραβεία φέτος. Και οι πιθανότητες αγγίζουν περισσότερο αυτή την κατηγορία.
Θα μπορούσε να κερδίσει: Το «Queer» του Λούκα Γκουαντανίνο. Με όλες τις τις παραφωνίες ή το ξεχείλωμα του ρυθμού, η ταινία του Γκουαντανίνο είναι αυτόματα κλασική και κάτι που δεν μπορείς να αποτινάξεις, ή να ξεχάσεις. Σύμφωνοι, ο Ντάνιελ Κρεγκ ξεχωρίζει και (ελπίζουμε) αυτό να το επισφραγίσει και η ψηφοφορία της Επιτροπής, όμως δεν είναι ο μόνος που αξίζει από τον άθλο του Γκουαντανίνο. Φοβόμαστε επίσης, ότι σε μία από αυτές τις κατηγορίες μπορεί να ακουστεί και το όνομα του Πέδρο Αλμοδόβαρ για το «Τhe Room Next Door» . Και το «φοβόμαστε» δε θα έπρεπε να υπάρχει σε καμία αρχή πρότασης που αφορά στον αγαπημένο Ισπανό σκηνοθέτη. Ομως θα είναι ένα εντελώς χαριστικό βραβείο. Κι αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.
Χρυσός Λέοντας:
Θα κερδίσει: Το («The Brutalist») του Μπρέιντι Κόρμπετ μοιάζει να έχει όλο το πακέτο για να φύγει με το μεγάλο βραβείο. Είναι ένα έπος - τόσο αφηγηματικά, όσο και δημιουργικά. Ο Κόρμπετ αποδεικνύει ότι διαθέτει ανεξάντλητες ιδέες και σκηνοθετικές εφαρμογές στο σινεμά του. Τολμά, ρισκάρει, κατευθύνει με μαεστρία τους ηθοποιούς του. Παρέδωσε μία αληθινή ιστορία που ξεπερνά το προσωπικό ή το βιογραφικό - απογειώνει το πολιτικό σχόλιο για το τότε και το τώρα. Και παρόλο που την ξεχείλωσε κι έχασε ίσως τον άξονά του στην προσπάθεια να τα πει όλα, δεν νομίζουμε ότι θα τιμωρηθεί για αυτό (πότε άλλωστε τιμωρήθηκε για κάτι παρόμοιο ο Εστλουντ;)
H τελετή απονομής των βραβείων του 81ου Διεθνούς Φεστιβάλ της Βενετίας θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου στις 21.00
Το 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας διεξάγεται φέτος από τις 28 Αυγούστου μέχρι και τις 7 Σεπτεμβρίου. Το Flix βρίσκεται στη Βενετία για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ για το φεστιβάλ εδώ
