Το σενάριο-μύθος που άφησε πίσω του ο Ντέιβιντ Λιντς φαίνεται πως ίσως αποκτήσει νέα ζωή, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι θα το δούμε στη μεγάλη ή τη μικρή οθόνη. Ο λόγος για το «Unapologetic Genius», το φιλόδοξο και - κυριολεκτικά - γιγαντιαίο σενάριο έκτασης 600 σελίδων (!) που ο Λιντς έγραφε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, με στόχο να μετατραπεί σε τηλεοπτική σειρά παραγωγής του Netflix.
Σύμφωνα με τον διευθυντή φωτογραφίας Πίτερ Ντέμινγκ, με τον οποίο συνεργάστηκαν σε ταινίες όπως η «Χαμένη Λεωφόρος» και την τρίτη σεζόν του «Twin Peaks»: «Χρειάστηκαν τρεις μέρες για να διαβαστεί ολόκληρο [...] Το έγραφε όπως ακριβώς έκανε με το “Twin Peaks: The Return”: μια ιστορία σχεδόν χωρίς τέλος, σαν κινηματογραφικός εφιάλτης, που ακολουθεί τη δική του εσωτερική λογική».
Διαβάστε ακόμη: Τα κινηματογραφικά και (όχι μόνο) πρότζεκτ του Ντέιβιντ Λιντς που έμειναν ανολοκλήρωτα
Πριν τον θάνατο του δημιουργού, το πρότζεκτ βρισκόταν σε πρώιμο στάδιο υλοποίησης. Ο Λιντς είχε πραγματοποιήσει τουλάχιστον μία επίσκεψη σε τοποθεσία όπου θα γυριζόταν μέρος της σειράς, είχε προσλάβει σκηνογράφο και είχε ξεκινήσει συζητήσεις με τη Λόρα Ντερν και τη Ναόμι Γουότς, προκειμένου να αναλάβουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ηταν, δηλαδή, ένα βήμα πριν την αρχική φάση των γυρισμάτων όταν ξέσπασε η πανδημία του COVID-19. Οπως συνέβη με πολλά καλλιτεχνικά σχέδια εκείνης της περιόδου, το πρότζεκτ πάγωσε. Μόνο που, στην περίπτωση του Λιντς, δεν υπήρξε επανεκκίνηση. Η επιδείνωση της υγείας του και, τελικά, ο θάνατός του, άφησαν το «Unapologetic Genius» ανεκπλήρωτο.
Παρ' όλ' αυτά το πρότζεκτ ενδέχεται να δει τελικά το φως της δημοσιότητας, καθώς η κόρη του σκηνοθέτη, Τζένιφερ Λιντς - επίσης σκηνοθέτης και συγγραφέας - μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του, συζητούν την ιδέα να εκδώσουν το σενάριο ως βιβλίο. Σύμφωνα με τον Ντέμινγκ, η συζήτηση αυτή είχε ξεκινήσει ήδη όσο ο Λιντς ήταν εν ζωή, όταν πια υπήρχαν αμφιβολίες για το κατά πόσο θα μπορούσε να ολοκληρώσει το έργο του με τους όρους που ο ίδιος απαιτούσε.
Ωστόσο, η πιθανότητα έκδοσης του σεναρίου εγείρει ερωτήματα: Τι σημαίνει ένα σενάριο του Λιντς έξω από το πλαίσιο της κινηματογράφησης; Πώς μεταφράζεται η μοναδική του ατμόσφαιρα, οι παύσεις, η σιωπή και η βία που υπαινίσσεται, σε επίπεδο ανάγνωσης; Οσοι είχαν πρόσβαση σε παλαιότερα σενάριά του, γνωρίζουν ότι οι περιγραφές ήταν πάντα ελλειπτικές, σχεδόν κρυπτικές. Ο Ντέμινγκ θυμάται χαρακτηριστικά πως στη «Χαμένη Λεωφόρο» σκηνές περιγράφονταν απλά ως «Εσωτερικό. Προαστιακό σπίτι. Ημέρα.» και ακολουθούσε απευθείας ο διάλογος, χωρίς περαιτέρω πληροφορίες για χαρακτήρες ή τόνο.
Ηταν σαν ο σκηνοθέτης να έγραφε αποκλειστικά για τον εαυτό του, αφού το οπτικό σύμπαν υπήρχε ήδη μέσα στο μυαλό του. Το σενάριο λειτουργούσε απλώς σαν μία καταγραφή, όχι ένα εγχειρίδιο. Αλλωστε, αυτό είναι που καθιστά την ενδεχόμενη έκδοση του «Unapologetic Genius» ένα ιδιαίτερο εγχείρημα εξ ορισμού, το οποίο δύναται να αποτελέσει ένα μοναδικό - σχεδόν πειραματικό - τεκμήριο μίας δημιουργικής διάνοιας που δούλευε με απόλυτη συνέπεια στο δικό της μήκος κύματος.