Η ταινία του Γουόλι Πφίστερ «Κυριαρχία», έμοιαζε πριν μερικούς μήνες, σαν ένα από τα δυνατά χαρτιά της Warner Bros για το 2014. Μια ταινία επιστημονική φαντασίας με έναν από τους μεγαλύτερους σταρ του Χόλιγουντ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ένα μπάτζετ που είχε αφήσει πίσω του το όριο των 100 εκατομμυρίων δολαρίων και μια διαφημιστική καμπάνια που δεν λυπήθηκε έξοδα προκείμενου να κάνει το φιλμ γνωστό σε κάθε θεατή που έχει κάποτε δει μια ταινία του Τζόνι Ντεπ ή που μπορεί να ενδιαφερόταν έστω κι αμυδρά γι αυτό.
Επίσης με ένα τεράστιο αριθμό αιθουσών (περισσότερες από 3000 σε ολόκληρη την Αμερική) ήταν σχεδόν αδύνατον να πας σε ένα multiplex και να μην βρεθείς αντιμέτωπος με την ψηφιοποιημένη εκδοχή της φάτσας του Τζόνι να σε προκαλεί να δεις την ταινία του.
Κυριαρχία
Κι όμως το φιλμ κατόρθωσε να συγκεντρώσει το ολοκληρωτικά απογοητευτικό ποσό των 11 εκατομμυρίων δολαρίων το πρώτο Σαββατοκύριακο, μένοντας πίσω, τόσο από το «Captain America 2: Ο Στρατιώτης του Χειμώνα» που συνεχίζει να θριαμβεύει για τρίτη εβδομάδα, όσο κι από το «Rio 2», αλλά κι από το χριστιανικό «Heaven is Real» που έκανε την έκπληξη της εβδομάδας σαρώνοντας στις αίθουσες της θεοσεβούμενης flyover Αμερικής.
Η αποτυχία της «Κυριαρχίας» την οποία κανείς φυσικά δεν έβλεπε με άλλο τρόπο εκτός από το «η νέα ταινία του Τζόνι Ντεπ», δεν θα είχε και τόση μεγάλη σημασία -όλοι δικαιούνται ένα flop- αν δεν ερχόταν ως συνέχεια μια προηγούμενης εξίσου μεγάλης εμπορικής αποτυχίας για τον ηθοποιό.
Ο «Μοναχικός Καβαλάρης» είχε επίσης αποτύχει πέρσι, όπως είχε αποτύχει και το «Dark Shadows» το 2012 και πριν από αυτό το «Μεθυσμένο Ημερολόγιο». Στην πραγματικότητα για να βρεις μια αληθινά σημαντική εμπορική επιτυχία στην οποία να πρωταγωνιστούσε ο Τζόνι Ντεπ, θα πρέπει να ανατρέξεις πίσω στους τελευταίους «Πειρατές της Καραϊβικής» κι αυτό δεν είναι καλό ούτε για το Χόλιγουντ, ούτε για τον ίδιο τον Ντεπ.
Ο Μοναχικός Καβαλάρης
Βεβαίως οι οικονομικές του απολαβές από τους ρόλους που αναλαμβάνει να παίξει, εξακολουθούν να παραμένουν αστρονομικές κι ο ίδιος να θεωρείται ένας σταρ που αξίζει να επενδύσεις, αλλά μόνο χάρη σε κάτι που δεν αποτελεί στην ουσία δικό του κατόρθωμα. Ναι οι «Πειρατές της Καραϊβικής» (από τους οποίους μια καινούρια ταινία έρχεται το 2016) είναι μια από τις χήνες με τα χρυσά αυγά για το Χόλιγουντ και η καλύτερη εξασφάλιση για τους τραπεζικούς λογαριασμούς του ηθοποιού, αλλά την ίδια στιγμή αποτελούν ίσως και το μεγαλύτερο πρόβλημά του.
Οι θεατές δεν προσδοκούν από αυτόν τίποτα παραπάνω ή πιο διαφορετικό από τον Τζακ Σπάροου και ο Ντεπ έχει ήδη γίνει ταυτόσημος με μια σειρά ταινιών που ακόμη κι αν ήταν κάποτε διασκεδαστικές μοιάζουν τώρα σαν στριμωγμένη σε στάβλο αγελάδα, την οποία το Χόλιγουντ αρμέγει μέχρις εξαντλήσεως.
(Κάποιοι) Πειρατές της Καραϊβικής
Κι αν το πόσα χρήματα έφερε στα ταμεία η τελευταία ταινία του Ντεπ, προφανώς δεν είναι κάτι που μας απασχολεί προσωπικά, το γεγονός ότι οι επιλογές του γίνονται πλέον με βάση τις εμπορικές προσδοκίες της κάθε ταινίας του, είναι ένα πρόβλημα για κάθε ηθοποιό. Και για τον Τζόνι Ντεπ ακόμη περισσότερο, αφού ένας από τους καλύτερους και πιο «περιπετειώδεις» ηθοποιούς της γενιάς του κινδυνεύει να μείνει στην συλλογική μνήμη του σινεμά σαν ένας σταρ που έγινε δέσμιος ενός ανόητου franchise.
Δεν ξέρουμε πως σκέφτεται ο ίδιος ο Ντεπ, αλλά εμείς δεν θα θέλαμε να τον θυμόμαστε μόνο ως Τζακ Σπάροου και πρωταγωνιστή σε μια σειρά από αδιάφορες εμπορικές αποτυχίες...
Διαβάστε ακόμη:
Tags: Τζόνι Ντεπ, κυριαρχία
