Η έβδομη απονομή του βραβείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, βλέπει το LUX να καθιερώνεται σαν κάτι περισσότερο από ένα βραβείο «των πολιτικών» και να μεταμορφώνεται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο σε ένα βραβείο των πολιτών και της ίδιας της Ευρώπης. Μιλώντας σε μια συνέντευξη τύπου πριν την απονομή, η Ντόρις Πακ, επικεφαλής της επιτροπής του κοινοβουλίου για τον πολιτισμό και την εκπαίδευση και «μητέρα» του βραβείου LUX, αναφέρθηκε στην δυσπιστία με την οποία αρχικά οι καλλιτέχνες αντιμετώπιζαν τον νεογέννητο θεσμό, αναφέροντας χαρακτηριστικά τον Φατίχ Ακίν, ο οποίος την πρώτη χρονιά, «δεν ήταν απλά διστακτικός, αλλά σχεδόν αηδιασμένος από την ιδέα ότι μια ομάδα πολιτικών θα δίνει ένα βραβείο για το σινεμά». Oταν όμως στην πορεία ανακάλυψε τον τρόπο με τον οποίο το βραβείο λειτουργεί, «ότι δεν γίνεται για την προβολή των πολιτικών, αλλά για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού σινεμά, μεταμορφώθηκε σε έναν από τους πιο θερμούς υποστηρικτές του».
Φέτος και οι τρεις υποψήφιοι, ο Φέλιξ Φαν Γκρόνινγκεν με τα «Ραγισμένα Ονειρα», η Βαλέρια Γκολίνο με το «Μέλι» και η Κλίο Μπάρναρντ με τον «Εγωιστή Γίγαντα» έδειχναν κάτι παραπάνω από χαρούμενοι που ήταν εδώ. Το γεγονός ότι η πρόκρισή τους στην τριάδα του βραβείου σημαίνει αυτομάτως την δημιουργία υποτίτλων για τις ταινίες τους σε όλες τις γλώσσες της Ευρωπαϊκής ένωσης και μια σειρά από προβολές σε όλες τις χώρες, μοιάζει ικανός λόγος. «Κάνουμε ταινίες για να τις δουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι, και τα Lux βοηθούν ακριβώς σε αυτό», έλεγε ο Φαν Γκρόνιγκεν πριν την απονομή.
Κλιο Μπάρναρντ
Μια απονομή που έλαβε χώρα στην κεντρική αίθουσα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, η οποία, όταν μπήκαμε στα θεωρεία για να παρακολουθήσουμε τη βράβευση που θα ακολουθούσε, έμοιαζε ανησυχητικά άδεια. Κάποιος μιλούσε, αλλά ελάχιστοι ήταν εκεί για να τον ακούσουν. Καθώς η ώρα για την απονομή πλησιάζει, τα άδεια έδρανα αρχίζουν να γεμίζουν. Η μάλλον νυσταλέα αίθουσα αποκτά κινητικότητα. Η Ντόρις Πάκ μιλώντας νωρίτερα για το ενδιαφέρον που προξενούν τα βραβεία LUX στους ευρωβουλευτές, έλεγε ότι περίπου το ένα τρίτο της ολομέλειας ψηφίζει γι αυτά και βλέπει της ταινίες. Ενας αριθμός που δεν είναι ιδανικός αλλά που αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο.
Το ένα τρίτο μοιάζει να είναι τώρα στην αίθουσα, καθώς οι συζητήσεις τελειώνουν και η ώρα για την απονομή έρχεται πιο κοντά. Η γοητεία που ασκεί το σινεμά ακόμη και στους τεχνοκράτες πολιτικούς του Στρασβούργου είναι σαφής. «Είναι ένας τρόπος να προσεγγίσουν μέσα από τις ταινίες την αληθινή ζωή, να βγουν από τον μικρόκοσμο τους» λέει η Πακ. Η σημερινή μέρα αναμφίβολα μοιάζει διαφορετική στην τυπική καθημερινότητα του κοινοβουλίου. Δεν είναι μόνο η βράβευση, είναι το γεγονός ότι τρεις σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, παραγωγοί βρίσκονται ανάμεσά τους στην αίθουσα και αυτό αλλάζει τα πράγματα. Το βραβείο Lux μπορεί να έχει σκοπό να προωθήσει το ευρωπαϊκό σινεμά στους πολίτες της Ευρώπης, αλλά μοιάζει να επιτελεί έναν εξίσου ενδιαφέροντα στόχο: κατορθώνουν να φέρουν το σινεμά στην ίδια την καρδιά του κοινοβουλίου, εκεί που λαμβάνονται μια σειρά από αποφάσεις που το αφορούν άμεσα. Κάτι όχι ακριβώς συνηθισμένο.
Φέλιξ Φαν Γκρόνινγκεν, Βαλέρια Γκολίνο
Μιλώντας πριν την βράβευση ο πρόεδρος του κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς ανέφερε χαρακτηριστικά: «στις συζητήσεις που έχουμε συνήθως, εδώ, η Ευρώπη καταλήγει να εκπροσωπείται μόνο από νούμερα, από οικονομικά μεγέθη, κάτι που μας κάνει συχνά να ξεχνάμε τις ιδέες πίσω από την ευρωπαϊκή ένωση. Μια κοινότητα που μεταμορφώνει την διαφορετικότητα των μελών της σε δύναμή και την οποία διαφορετικότητα θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε περισσότερο για να ενισχύουμε τους δεσμούς μας. Αυτά τα τρία φιλμ μας λένε διαφορετικές ιστορίες για το τι είμαστε, για το θέλουμε να είμαστε, ιστορίες της καθημερινής μας ζωής, το καθένα με τον δικό του, συχνά πολύ συγκινητικό τρόπο. Διαδραματίζονται στην Ευρώπη, σε μέρη που ξέρουμε και στα οποία ζούμε. Οι δημιουργοί τους, δεν χρειάζονται του πολιτικούς για να κάνουν αυτές τις ταινίες, αντίθετα τους χρειαζόμαστε εμείς, για να κατανοήσουμε βαθύτερα, τα συναισθήματα και τις ιδέες που χτίζουν την ταυτότητά μας και μας βοηθούν να ανήκουμε περισσότερο στην Ευρώπη».
Αμέσως μετά ακολούθησε η ανακοίνωση του τίτλου της ταινίας που κερδίζει το LUX 2013 και που δεν ήταν άλλη από τα «Ραγισμένα Ονειρα», με το «Μέλι» να παίρνει τη δεύτερη θέση και τον «Εγωϊστή Γίγαντα» την τρίτη. Ο Φέλιξ Φαν Γκρόνινγκεν μιλώντας αμέσως μετά τη βράβευση συμφώνησε με τον Μάρτιν Σούλτς: «είναι τρελό να στέκομαι εδώ στη μέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ξέροντας ότι όλοι όσοι είστε εδώ είδατε και κάποιοι ψηφίσατε την ταινία μου. Οι τρεις ταινίες που ήταν υποψήφιες, δεν είναι απαραίτητα εύκολες, πιθανότατα δεν είναι ταινίες που θα βλέπατε υπό άλλες συνθήκες, οπότε χαίρομαι που τα LUX σας έδωσαν την ευκαιρία να τις δείτε, χαίρομαι που βοηθήσαμε στην “εκπαίδευσή” σας».
Μπορεί το σινεμά να μην έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τον κόσμο, αλλά οι άνθρωποι πίσω από τα βραβεία LUX μοιάζουν να είναι πεπεισμένοι ότι μπορούν να αλλάξουν όχι μόνο την άποψη των ανθρώπων της Ευρώπης για το τι στ΄αλήθεια είναι αυτή η ένωση λαών κι εθνοτήτων, αλά και αυτή των πολιτικών για την σημασία του κινηματογράφου στην δημιουργία μιας κοινής ταυτότητας μέσω του πολιτισμού.
Ελπίζουμε να συνεχίσουν με την ίδια θέρμη τις προσπάθειες τους και στο μέλλον.
Διαβάστε ακόμη:
- Η γνώμη του Flix για τα «Ραγισμένα Ονειρα»
- «The Selfish Giant», μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς
- Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Βαλέρια Γκολίνο δεν είναι αυτό που περιμένετε...
- Η γνώμη του Flix για τον «Εγωιστή Γίγαντα»
- Βαλέρια Γκολίνο, γλυκιά σα… «Miele»
- «The Broken Circle Breakdown»: αποκλειστική συνέντευξη με τον μουσικό Μπιορν Ερικσον!
