Είναι ένας από τους πιο ιδιαίτερους σύγχρονους Γάλλους σκηνοθέτες, έχοντας δημιουργήσει με τις ταινίες του ένα δικό του, συχνά αυτοαναφορικό σύμπαν - κι είναι ο δημιουργός που ανακάλυψε τον Ματιέ Αμαλρίκ όταν δεν είχε καμιά πρόθεση να γίνει ηθοποιός. Ο Αρνό Ντεπλέσάν βρίσκεται στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για να παρουσιάσει επτά από τις ταινίες του στο μεγάλο αφιέρωμα της διοργάνωσης, να κουβεντιάσει με το κοινό, να παραδώσει ένα masterclass και να κλείσει τη διοργάνωση με την καινούρια ταινία του, «Trois souvenirs de ma jeunesse» («Τα Χρυσά μας Χρόνια»).
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το Αφιέρωμα στον Αρνό Ντεπλεσέν
Το masterclass του Αρνό Ντεπλεσέν ήταν προγραμματισμένο για το πρωινό του Σαββάτου 14 Νοεμβρίου, την ίδια ώρα που ο πλανήτης παρακολουθεί συγκλονισμένος όλα όσα συνέβησαν χθες το βράδυ στο Παρίσι με τις πολλαπλές τρομοκρατικές επιθέσεις και την κήρυξη της χώρας σε έκτακτη ανάγκη. Ηταν αναπόφευκτο λοιπόν πως το πρωινό του masterclass στην αίθουσα Παύλος Ζάννας θα ξεκινούσε με αυτό:
«Νιώθω πολύ παράξενα που βρίσκομαι μπροστά σας αυτό το πρωινό. Καθώς ερχόμουν στο Ολύμπιον και περπατούσα σκέφτηκα αυτή τη σκηνή από το "Οι Χάνα και ο Αδελφές της" του Γούντι Αλεν, όπου ο ήρωας που υποδύεται ο Αλεν είναι ένας καταθλιπτικός τύπος που δεν μπορεί να βρει πουθενά το νόημα της ζωής. Με το μυαλό του στην αυτοκτονία περπατάει στους δρόμους της Νέας Υόρκης και μπαίνει αυθόρμητα μέσα σε ένα σινεμά, όπου παίζεται μια ταινία των αδερφών Μαρξ. Βλέποντας τους στην οθόνη να τραγουδούν, να χορεύουν και να σατιρίζουν αρχίζει να χαμογελάει σίγουρος πως έχει ανακαλύψει το πραγματικό νόημα της ζωής. Και είναι αλήθεια. Αυτό το εφήμερο, το παράλογο, αυτό είναι το πιο ουσιώδες στη ζωή μας. Η αγάπη για την τέχνη, τη ζωή, το σεξ, τη νεότητα, όλα αυτά τα πράγματα που δεν αγαπούν οι τρομοκράτες.»
Λίγες ώρες πριν ο Αρνό Ντεπλεσέν στεκόταν μπροστά στην κάμερα του Flix και μάς μίλησε για όλα: για το πώς νιώθει όταν βλέπει ξανά τις παλιότερες ταινίες του, για όσα καμαρώνει κι όσα μετανιώνει, για το ότι μόνο στο mainstream αμερικανικό σινεμά αναπνέει ελεύθερα, το πώς το σύγχρονο γαλλικό σινεμά εκφράζει τους πολίτες καλύτερα από τις ειδήσεις, αλλά και για το γιατί χρειάστηκε να ωριμάσει πολύ, για να μπορέσει να ξαναμιλήσει κινηματογραφικά με τους νέους
Πατήστε το play:
Δείτε ακόμη να μιλούν στην κάμερα του Flix:
- Ο Ρούναρ Ρούναρσον δείχνει στην κάμερα του Flix τα κρυμμένα στον κόσμο «Σπουργίτια»
- Ο Γιώργος Γκικαπέππας και η Κίκα Γεωργίου σπάνε τη σιωπή τους στην κάμερα του Flix
- O Γιώργος Ζώης για το «Interruption»
- O Φρανσίσκο Βαρόνε για το «Δρόμο για το Λα Πας»
- O Αγγελος Φράντζης για το «Σύμπτωμα»
- H Ελισάβετ Χρονοπούλου για τη «Μικρή Αρκτο»
- Ο Σάκης Ρουβάς για το «Chevalier»
- Ο Αλεξ Ρος Πέρι για το «Queen of Earth»
- Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης για το «Ξύπνημα της Ανοιξης»
