Εξω από το Ολύμπιον, Τετάρτη 6 Νοεμβρίου, βρίσκονται μαζεμένοι Ελληνες σκηνοθέτες, παραγωγοί και συντελεστές ταινιών που συμμετέχουν στο φετινό Φεστιβάλ (είτε στο επίσημο πρόγραμμα είτε στα τμήμα του Market, είτε ως απλοί επισκέπτες) για να παρακολουθήσουν τα φετινά «Works in Progress» της Αγοράς του 55ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Το μοναδικό θέμα συζήτησης είναι οι εξελίξεις στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, με σημείο αιχμής τη θέση του Γενικού Διευθυντή και αφορμή τις εκατέρωθεν επιστολές από τα κινηματογραφικά σωματεία υπέρ και κατά της υποψηφιότητας του Χάρη Παπαδόπουλου.
Η αντίθεση ανάμεσα σε ένα ενεργό δυναμικό που σε λίγη ώρα θα παρουσιάσει τις νέες του ταινίες σε διεθνείς αγοραστές, διευθυντές διεθνών φεστιβάλ και την επιτροπή που θα αποφασίσει για το φετινό βραβείο του τμήματος «Works in Progress» και την παράλληλη πραγματικότητα του ελληνικού σινεμά που αναλώνεται σε μικροπολιτικά κουτσομπολιά και παλαιοκομματικές διεκδικήσεις είναι θλιβερή. Η αγωνία των κινηματογραφιστών όμως είναι έκδηλη και στηρίζεται σε μια αδιαμφισβήτητη βάση που αφορά μόνο τις ταινίες και το πότε σε αυτή τη χώρα το να κάνεις σινεμά θα γίνει λίγο πιο... εύκολο.
Μπαίνοντας στο Ολύμπιον, η ατμόσφαιρα αλλάζει. Ανάμεσα σε διεθνείς παραγωγές που βρίσκονται στο τελικό στάδιο της παραγωγής τους, τέσσερις νέες ελληνικές ταινίες και μια ελληνική συμπαραγωγή αποδεικνύουν πως το μόνο που έχει σημασία είναι να συνεχίσεις να κάνεις σινεμά, ακόμη και όταν το ίδιο σου το κράτος προτιμά να απέχει από οποιαδήποτε απόφαση θα στήριζε επιτέλους τη μεγάλη προσπάθεια των Ελλήνων κινηματογραφιστών.
Η Ελισάβετ Χρονοπούλου με τη «Μικρή Αρκτο» βυθίζεται στον κόσμο μιας παθιασμένης σχέσης ανάμεσα σε έναν άντρα και ένα κορίτσι. Κινηματογραφεί από την οπτική πλευρά του ήρωά της που δεν τον βλέπουμε ποτέ και σε αιχμηρό ασπρόμαυρο ανασυνθέτει τα κομμάτια μιας εξάρτησης που θα αποδειχθεί θανάσιμη. Η Σοφία Γεωργοβασίλη σε πρώτο πλάνο, ο Γιάννης Κοκιασμένος στο ρόλο του θεατή. Διαβάστε εδώ περισσότερα για τη «Μικρή Αρκτο».
Ο Αγγελος Φραντζής με το «Συμπτωμά» μας μεταφέρει σε ένα νησί του Αιγαίου για να αφηγηθεί την τρομακτικά μελοδραματική σχέση ενός κοριτσιού με ένα παράξενο πλάσμα. Οι εικόνες του είναι εφιαλτικές, ταυτόχρονα παραμυθένιες, ποτισμένες με τον απόηχο ενός σύγχρονου μύθου και μιας μεγάλης αποκάλυψης. Υπέροχη Κάτια Γκουλιώνη, Μισέλ Βάλεϊ, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μερικοί από τους πρωταγωνιστές. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Σύμπτωμα».
Ο The Boy / Αλέξανδρος Βούλγαρης με το «Nήμα» αφηγείται την ιστορία της Ελλάδας μέσα σε δύο χρόνους (τα 70s και τα 90s) μέσα από την ιστορία μιας μητέρας και του γιου της που τους υποδύεται η ίδια ηθοποιός σε μια φαντασμαγορία φτιαγμένη από neon φώτα και ποπ παράλληλες πραγματικότητες. Η Σοφία Κόκκαλη το μόνο πρόσωπο που βλέπουμε καθαρά στην ταινία.
Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος με το «Suntan» ταξιδεύει μέχρι την Αντίπαρο για να μιλήσει για έναν μοναχικό άντρα που θα ερωτευτεί μια νεαρή κοπέλα και μαζί τη νεότητα μιας παρέας που βρίσκεται σε αιώνιες διακοπές. Δυνατός ήλιος, γυμνά σώματα και ένα «άδειασμα» μιας ζωής που προσπαθεί να βρει νόημα. Ο Μάκης Παπαδημητρίου σε αυτό που μπορεί να είναι η ερμηνεία της χρονιάς. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Suntan».
Μικρές παραγωγές όλες, με χαμηλό προϋπολισμό, αλλά με απόθεμα επαγγελματισμού και αρτιότητας, ένα ελληνικό σινεμά που δεν ξέρεις ποτέ από που θα σε εκπλήξει και που θα σε οδηγήσει. Για όση ώρα διαρκεί (ακόμη και στα ελάχιστα κλιπ που είδαμε από τις παραπάνω ταινίες) σε κάνει να ξεχνάς πως γεννιέται και παράγεται σε μια χώρα που οι ιθύνοντές της καθησυχάζονται επειδή γίνεται μόνο του, χωρίς πραγματική, οργανωμένη στήριξη.
