Με αφορμή την επίσκεψή του στην Αθήνα, ως μέλος της κριτικής επιτροπής στο τμήμα «Μουσική & Φιλμ» των Νυχτών Πρεμιέρας, ο Γερμανός σκηνοθέτης Ουλι Σίπελ θα μείνει λίγο παραπάνω στην Αθήνα για να θυμίσει σε όλους πως ήταν ο Νικ Κέιβ ακριβώς τη στιγμή που γινόταν ένας από τους μεγαλύτερους ροκ σταρ της εποχής μας.
Εχοντας αποκτήσει μέσα στα χρόνια το δικό της καλτ στάτους - και όχι μόνο ανάμεσα στους φανατικούς του Νικ Κέιβ - το ντοκιμαντέρ «The Road to God Knows Where» του 1990 ακολουθεί τον Νικ Κέιβ και τους Bad Seeds σε μια περιοδεία στις ΗΠΑ το χειμώνα του 1989. Εικοσιτέσσερις συναυλίες μέσα σε ένα μήνα, από τη Φιλαδέλφεια στη Βοστώνη και από εκεί στη Νέα Υόρκη, το Σικάγο και το Λος Αντζελες, γίνονται για τον Ούλι Σίπελ ένας ιδανικός καμβάς για να αφήσει την κάμερα του να παρατηρήσει το ταξίδι και τον επαναλαμβανόμενο κύκλο της περιοδείας: δρόμος – ξενοδοχείο- soundcheck-backstage-συναυλία-ξενοδοχείο-δρόμος.
Φτιαγμένο σαν ένα vintage home video, το «Τhe Road to God Knows Where» ενδιαφέρεται περισσότερο να γίνει ένας εξωτερικός παρατηρητής όσων συμβαίνουν στα παρασκήνια, πριν ξεκινήσουν οι ζωντανές εμφανίσεις και να απλώσει σε μιάμιση ώρα κινηματογραφικού χρόνου ένα rock ‘n’ roll «ταξίδι» που μοιάζει στοιχειωμένο από το underground των 60s, τις πρώτες ταινίες του Βιμ Βέντερς, τα ντοκιμαντέρ του Φρέντερικ Γουάισμαν και να μεταφέρει τη χαλαρή ατμόσφαιρα μιας παρέας που βγήκε στο δρόμο.
Χωρίς πρόζα, χωρίς συνεντεύξεις των μελών της περιοδείας, χωρίς μουσικά ιντερλούδια (με εξαίρεση δύο ή τρια τραγούδια που παίζουν ολόκληρα και μια συλλεκτική ακουστική εκτέλεση του «Τhe Mercy Seat»), αυτό που θα μάθετε από το «The Road to God Knows Where» είναι πόσο κινηματογραφικός και φωτογενής ήρωας υπήρξε πάντοτε ο Νικ Κέιβ, πως το «Papa Don’t Preach» της Madonna μπορεί να είναι το ιδανικό «ζέσταμα» για ένα live, πόσο λίγη αλήθεια κρύβεται στον μύθο του sex, drugs and rock ‘n’ roll και πως μοιάζει ένα ροκ συγκρότημα τις μικρές ώρες της μέρας.
Ακούστε και δείτε ακόμη: To κινηματογραφικό mixtape του Νικ Κέιβ
«Αυτή η ταινία είναι όμορφη, γιατί είναι τόσο θλιμμένη. Και αυτό είναι η αλήθεια της», είχε δηλώσει ο Νικ Κέιβ για το οδοιπορικό του Ούλι Σίπελ. «Το αποτέλεσμα είναι μια σταδιακή απομυθοποίηση του τρόπου ζωής των διάσημων που απεικονίζεται με συγκεκριμένο τρόπο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης», θα σημείωνε χρόνια μετά, εν έτει 2017, στον κατάλογό της η documenta 14 που οργάνωσε μια προβολή του «The Road to God Knows Where» ως μια από τις ταινίες που προβάλλονται σπάνια.
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το έργο και τις ταινίες του Ούλι Σίπελ στο επίσημο site του.
