Εχουμε και λέμε:
«Koalition». Ολιγόλεπτο stop-motion animation με πλαστελίνες όπου ζωάκια του δάσους συμμαχούν ενάντια σε επιπόλαιο καπνιστή. Φτιαγμένο από δέκα μαθητές του δημοτικού σχολείου Λεΐκων με την επίβλεψη του Τόμας Κούνστλερ, Ιταλού σκηνοθέτη που ζει και εργάζεται εδώ και χρόνια στην Αθήνα και προετοιμάζει αυτόν τον καιρό το πρώτο του stop-motion animation πάνω στη ζωή του Μάρκου Βαμβακάρη.
Εξι μικρού μήκους ταινίες με θεματικό άξονα την πόλη της Καλαμάτας. Γυρισμένες από εννέα φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με την καθοδήγηση του Ολλανδού ντοκιμαντερίστα Ρόμπερτ Ρόμπουτ. Με πιο ενδιαφέρουσες αυτή γύρω από τις μνήμες των γερόντων ενός χωριού από τον φονικό σεισμό του 1986 (με πλάνα-βινιέτες που θα λέγαμε πως προδίδουν διδασκαλία Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου), και, κυρίως, εκείνη που συνοψίζει την ιστορία του Πάρκου Σιδηροδρόμων απομυθοποιώντας την επικινδυνότητά του με δηκτικότητα και χιούμορ.
Οι φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών
Ακόμα, επίσης έξι μικρού μήκους ντοκιμαντέρ, αυτά με θεματικό εφαλτήριο την ποικίλων μορφών αντίσταση στη σύγχρονη κοινωνία. Δημιουργημένα από ισάριθμους μεταπτυχιακούς φοιτητές της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών με την εποπτεία της Βραζιλιάνας σκηνοθέτη Ιάρα Λι και του Βούλγαρου μοντέρ Ντίμο Πέτκοφ. Πιο πειραματική η λογικής video art κινηματογράφηση εδώ, μπορεί να σε παρασύρει σε πλατειασμούς στη χρήση του χρόνου όπως παρατηρήσαμε σε κάποια από τα φιλμ, αλλά σίγουρα πιο εξεζητημένη.
Κοινός παρονομαστής σε όλες τις παραπάνω, ο χρόνος που χρειάστηκε να επινοηθούν, να σκριπταριστούν, να γυριστούν, να μονταριστούν. Οσος και η διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου: 11 μέρες! Με άλλα λόγια, το ΦΝΠ, υπεύθυνο και για τα τρία εργαστήρια, παρήγαγε φέτος 13 μικρού ταινίες σε λιγότερο από δύο εβδομάδες. Ή αλλιώς δύο μεσαίου μήκους ντοκιμαντέρ (η δουλειά των φοιτητών των δύο σχολών συγκροτεί δύο μεσαίου μήκους σπονδυλωτά φιλμ) κι ένα μικρού μήκους animation.
Δείτε εδώ το «Koalition» που έφτιαξαν οι μαθητές του δημοτικού σχολείου Λεΐκων
Κι όλα αυτά, δουλεμένα στο πλαίσιο μιας παράλληλης μονάχα εκπαιδευτικής δράσης που διακλαδώνεται από έναν παχύ φεστιβαλικό κορμό. 96 δημιουργίες από 28 χώρες προέβαλλε η διοργάνωση στην 6η της έκδοση. 49 ξένες, 25 ελληνικές, καθώς και 22 εκπαιδευτικά ντοκιμαντέρ που παρακολούθησαν 3.166 παιδιά, όπως περήφανα τόνισε η καλλιτεχνική διευθύντρια Τζίνα Πετροπούλου στην τελετή λήξης της περασμένης Δευτέρας 27 Ιανουαρίου στην κατάμεστη αίθουσα «Θεόδωρος Αγγελόπουλος» στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας. Αριθμός που υπερέβη κατά πολύ το προηγούμενο ρεκόρ συμμετοχής μαθητών του 2018 (2.600), όπως προσέθεσε. Συμπεριλαμβανομένων των οκτώ ακόμη πόλεων της Πελοποννήσου που φιλοξένησαν μέρος του προγράμματος, κάπου 8.700 θεατές έδωσαν το παρών στα φετινά φεστιβαλικά δρώμενα.
Εκτός από το σύντομο «Koalition» και το σπονδυλωτό έργο των φοιτητών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (που θα προτιμούσαμε, λόγω διάρκειας και ακόλουθης κουβέντας με τους φοιτητές και τους καθοδηγητές τους, να προβαλλόταν μόνο του, εκτός πλαισίου τελετής, ίσως νωρίτερα την ίδια μέρα), τη βραδιά της λήξης προβλήθηκε επίσης η προσωπογραφία «Χρήστος Ρηγανάς, Της Σμίλης Γραφήματα» της Κλεώνης Φλέσσα, ένα ντοκιμαντέρ-αφιέρωμα στον σχεδιαστή των βραβείων του φεστιβάλ που συμπυκνώνει μέσα σε 15 μόλις λεπτά το καλλιτεχνικό πάθος και τη φιλοσοφία ζωής του βετεράνου γλύπτη.
Maid in Hell
What Color is this World?
Στην «Ισότητα», το μόνο διαγωνιστικό τμήμα του ΦΝΠ, η τριμελής κριτική επιτροπή, που αποτελούταν από τους Ιάρα Λι, Ρόμπερτ Ρόμπουτ και Στέλλα Θεοδωράκη, απένειμε δύο Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, στο δανέζικο «Maid in Hell» του Σόρεν Κλόβμποργκ, που αποκαλύπτει ανατριχιαστικές λεπτομέρειες γύρω από τη διακίνηση γυναικών που δουλεύουν ως υπηρέτριες σε ξένες χώρες, και στο βουλγάρικο «What Color Is This World?» της Ραλίτζα Ντιμίτροβα, πορτραίτο της ποιήτριας Ντανίλα Στοϊάνοβα που πέθανε νεότατη μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο.
Από τις 14 συνολικά διαγωνιζόμενες ταινίες, η επιτροπή τίμησε επίσης με διακρίσεις το «Dancing With Monica» της Δανής Άνια Ντάλχοφ, που ξετυλίγει τη ζωή μιας Κολομβιανής πόρνης μέσα από δικές της καταγραφές εικόνων και συμβάντων της καθημερινότητάς της, και το «Hell and Hope» του Ινδού Άμις Σριβαστάβα, ντοκιμαντέρ βασισμένο σε καταθέσεις κοριτσιών Γιαζίντι που είχαν απαχθεί από το Ισλαμικό Κράτος.
Ο Πάνος Δεληγιάννης με το βραβείο κοινού
Το δε κοινό, το πολυπληθέστερο του θεσμού στην εξαετή πορεία του, απένειμε διά της ψήφου του το Βραβείο Καλύτερου Ξένου Ντοκιμαντέρ στην ήδη πολυβραβευμένη διεθνώς παραγωγή του Πέδρο Αλμοδόβαρ «El Silencio De Otros» των Αλμουντένα Καραθέντο και Ρόμπερτ Μπαχάρ, πάνω στον αγώνα των επιζησάντων των εγκλημάτων του φρανκικού καθεστώτος να αποκαταστήσουν την ιστορική μνήμη, ενώ Καλύτερο Ελληνικό Ντοκιμαντέρ αναδείχτηκε το «Ευτυχισμένοι Πρίγκιπες» του Πάνου Δεληγιάννη, που παρακολουθεί τις προσπάθειες μιας ομάδας παιδιών από τις φαβέλες του Ρίο να ανεβάσουν τον «Ευτυχισμένο Πρίγκιπα» του Οσκαρ Γουάιλντ υπό την καθοδήγηση του θεατρικού δασκάλου Σωτήρη Καραμεσίνη.
Για περισσότερες πληροφορίες για το 6ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου, που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, μπορείτε να επισκεφθείτε το επίσημο site ή την επίσημη σελίδα του στο Facebook.
