Η Mattel, η γνωστή εταιρεία παιχνιδιών που βρίσκεται πίσω από θρύλους όπως η «Barbie» και τα «Hot Wheels», έχει πρόσφατα εισέλθει στον κόσμο των κινηματογραφικών μεταφορών. Μετά το «Barbie» της Γκρέτα Γκέργουιγκ που φτάνει σε μερικές εβδομάδες, ένας δημοσιογράφος του New Yorker βρέθηκε στο Σχεδιαστικό Κέντρο της Mattel, όπου παραβρέθηκε σε meeting με στελέχη και κατέγραψε λεπτομερώς τα σχέδια τους για μεταφορές κι άλλων... παιχνιδιών.
Μεταξύ των σχεδίων που καταγράφηκαν ήταν μια «ρεαλιστική» μεταφορά των «Hot Wheels» από τον Τζέι-Τζέι Εϊμπραμς και μεταφορά των Rock’Em Sock’Em Robots με τον Βιν Ντίζελ-κάτι που φέρνει στο νου την ταινία «Real Steel» με τον Χιου Τζάκμαν 12 χρόνια πριν. Το αγαπημένο σε πολλά παιδιά του ’80 «He-Man and the Masters of the Universe» επίσης αναμένεται να επιστρέψει στις οθόνες ως η ταινία δράσης και φαντασίας που θα το δικαιώσει, ενώ η κούκλα «Polly Pocket» αναμένεται επίσης να μεταφερθεί από την δημιουργό του «Girls» για το HBO, Λένα Ντάναμ.
Παρόλο που η εταιρεία υποστηρίζει ότι αυτές οι ταινίες δεν αποτελούν απλά στρατηγικές μάρκετινγκ για την αύξηση πωλήσεων των παιχνιδιών, υπάρχει μια αναμφισβήτητη σύνδεση μεταξύ των ταινιών και των παιχνιδιών. Η πολυαναμενόμενη ταινία της Γκρέτα Γκέργουιγκ αποτελεί παράδειγμα αυτής της σύνδεσης, καθώς έχει οδηγήσει σε εξάντληση από κούκλες λόγω αυξημένου ενδιαφέροντος για προϊόντα με θέμα τη Barbie. Ακόμα και προϊόντα που πωλούνται αποκλειστικά ως merchandise για την ταινία, όπως μια κούκλα 50 δολαρίων της Μάργκο Ρόμπι ως Μπάρμπι και ένα ροζ αυτοκίνητο-παιχνίδι 75 δολαρίων, γρήγορα εξαφανίστηκαν από τα ράφια.
Ωστόσο, δεν προσφέρονται όλα τα brands της Mattel για κινηματογραφικές μεταφορές, και αυτό φαίνεται να προσπαθεί να αντιμετωπίσει και η εταιρεία. Ενώ μεγάλα hits όπως η «Barbie» και το «He-Man» προσφέρουν ολοκληρωμένους κόσμους και χαρακτήρες για να τη μεταφοράς, άλλες, όπως το «UNO» ή το «Flushin' Frenzy», δεν διαθέτουν το ανθρώπινο δράμα που απαιτείται για μια συναρπαστική ταινία. Αυτό δημιουργεί ένα δίλημμα για την Mattel, καθώς προσπαθεί να δημιουργήσει ταινίες που καθηλώνουν και αποτυπώνουν στο κοινό.
Ιllustration Τιμ Πίκοκ για το The New Yorker
Για να αντιμετωπίσει αυτήν την πρόκληση, η Mattel έχει προσλάβει την έμπειρη σεναριογράφο Μάρσι Κέλι για να αναπτύξει σενάρια βασισμένα στις μάρκες της. Η Κέλι, η οποία έχει γίνει το αδιαμφισβήτητο πρώτο όνομα στη συγγραφή και την διόρθωση σεναρίων για την Mattel, διαθέτει απόλυτη δημιουργική ελευθερία στο έργο της από την εταιρεία. Εχει ήδη βοηθήσει να υποβληθούν ήδη τουλάχιστον 13 σενάρια για διάφορους τίτλους και έχει ακόμα επιβλέψει ομάδες σεναριογράφων για τουλάχιστον άλλα 45, βασισμένα στο «He-Man», το «Polly Pocket», ακόμα και το «Μπομπ ο Μάστορας».
Ενα παράδειγμα της δημιουργικής ελευθερίας που παρέχει η Mattel στους σεναριογράφους της είναι το έργο της Κέλι για την μεταφορά του δημοφιλούς παιχνιδιού καρτών «UNO». Αρχικά καλούμενη να το μεταφέρει ως μια απλή ταινία ληστείας, η Κέλι πήρε μια απροσδόκητη προσέγγιση και έθεσε την ταινία στην ζωηρή χιπ-χοπ σκηνή της Ατλάντα, σε συνεργασία με τον ράπερ Λιλ Γιάτι (Lil Yachty), που αναμένεται να πρωταγωνιστήσει. Ενώ η αρχική της πρόταση περιλάμβανε «σκληρή» γλώσσα, συνεργάστηκε στενά με την Mattel για να βελτιώσει το σενάριο, με αποτέλεσμα μια πιο κατάλληλη για όλους εκδοχή. Παρά την ανάγκη για λίγη λογοκρισία, η Κέλι αναγνωρίζει ότι η Mattel ήταν ανοικτή σε απροσδόκητες ιδέες και την ενθάρρυνε να εξερευνήσει τις διαφορετικές δημιουργικές της προσεγγίσεις.
Παρόλο που η Mattel προσπαθεί να δημιουργήσει επιτυχημένες μεταφορές ταινιών από τα παιχνίδια της, είναι ενήμερη για τους κινδύνους που συνεπάγονται. Εχει δει άλλες εταιρείες, όπως η Hasbro, να γνωρίζει τόσο επιτυχίες -βλέπε «Transformers»- όσο και αποτυχίες στις προσπάθειές τους να φέρουν τα παιχνίδια τους στο μεγάλο πανί- βλέπε «Ναυμαχία» του 2012. Η Mattel αναγνωρίζει ότι δεν έχουν όλες οι μάρκες παιχνιδιών ενσωματωμένα κινηματογραφικά χαρακτηριστικά και ότι κάποια μπορεί να μην μεταφραστούν αποτελεσματικά στην οθόνη. Αυτή η επίγνωση έχει παρακινήσει την εταιρεία να είναι εκλεκτική σχετικά με τις μάρκες που επιλέγει να μεταφέρει, προτιμώντας τα παιχνίδια που παρέχουν ενδιαφέρουσες και πολυδιάστατες ιστορίες.
Στο μέλλον, η Mattel ελπίζει να συνεχίσει να δημιουργεί επιτυχημένες ταινίες που θα ενισχύουν της μάρκες της και θα ενδυναμώνουν τη σχέση της με το κοινό. Με απλά λόγια, θα ήθελε όταν μεγαλώσει - σίγουρα μετά το «Barbie» που ήδη αναμένεται να κάνει 100.000.000 δολάρια με το άνοιγμα΄του - να γίνει μια Marvel ή τουλάχιστον μια DC.
Διαβάστε ολόκληρο το κομμάτι του New Yorker εδώ.
