Η νέα μεσαίου μήκους της Κωνσταντίνας Κοτζαμάνη «Αυτό που δεν Ηξερε η Mary» («What Mary Didn't Know») πραγματοποίησε χθες τον βράδυ, Παρασκευή 16 Αυγούστου, την παγκόσμια πρεμιέρα της στο 77ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο.
Η Κοτζαμάνη επιστρέφει στο Λοκάρνο (μετά το «Yellow Fieber» του 2015) και το διεθνές διαγωνιστικό τμήμα Pardi di Domani με την μεσαίου μήκους ταινία της (54 λεπτών) «What Mary Didn't Know».
Από την πρεμιέρα της ταινίας στο 77ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο
Η σκηνοθέτης, που αυτή την εποχή ολοκληρώνει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της «Τιτανικός Ωκεανός», έχει σταθερά συμμετάσχει και διαγωνιστεί στα πρωτοκλασάτα διεθνή φεστιβάλ, από το Φεστιβάλ Καννών με το «Limbo» (2016) και την Berlinale με το «Washingtonia» (2014), μέχρι το «Yellow Fieber» (2015) το οποίο συμμετείχε στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα Μικρού Μήκους ταινιών του Φεστιβάλ Λοκάρνο και το επίσης βραβευμένο «Electric Swan».
Η Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη έγραψε για το Flix ένα προσωπικό κείμενο, με το οποίο μάς αποκαλύπτει «Αυτό που δεν Ηξερε η Mary» και μάς χάρισε μία αποκλειστική σκηνή (που μπορείτε να δείτε στο τέλος του κειμένου).
Οι μεγάλες γνώσεις είναι σαν τις ξένες ψυχές. Ερχονται απροειδοποίητα μετά από μια μεγάλη λαχτάρα, και όταν μπουν μέσα σου, πιάνουν τόσο χώρο, όσο το αίμα και τα κόκαλα. Αρχή αυτής της ταινίας στάθηκε το τραγούδι «Ο Χωρισμός του Αττίκ» και η αιμορραγία ενός από-χωρισμού
Ενα βράδυ που τα αστέρια έπεφταν βροχή στην πλάτη μου, λυγίζοντας την, έστειλα μια κοσμική ερώτηση στο σύμπαν : Η αγάπη πάντα πονάει; Ο ουρανός εκείνη τη νύχτα, έμεινε σιωπηλός. Οι απαντήσεις έφτασαν αργότερα συγκαλυμμένες και σκόρπιες αλλά με μια αίσθηση ασυνήθιστης συγχρονοκότητας
Μέρες μετά βρέθηκα στη Σαντορίνη περιμένοντας μόνη να πάρω το καράβι για Αστυπάλαια. Τελευταία φορά που είχα βρεθεί στο νησί ήταν όταν ήμουν 16 χρονών και είχα έρθει διακοπές με τους γονείς και την αδερφή μου. Η αλλαγή ήταν βέβηλη από τον τουρισμό. Κάθισα σε ένα καφέ στο λιμάνι. Το μενού ήταν σε 5 γλώσσες, σαν εγχειρίδιο πλυντηρίου, ψάχνοντας τα ελληνικά στο βάθος. Ο ήλιος διαλυόταν αργά σαν πολυεστέρας στον ουρανό. Από κάτω του, ένα γαλλικό κρουαζιερόπλοιο της Costa με εικοσιδύο καταστρώματα και πισίνες γεμάτες από συνταξιούχους τουρίστες, έλαμπε σαν πλωτή Ντίσνεϊλαντ μιας γερασμένης πια Ευρώπης. Στα πλάγια η τεράστια επιγραφή NΕOROMANTICA έδινε όνομα στο πλοίο.
Oι επιβάτες ανέβαιναν ορδές για να προλάβουν το ηλιοβασίλεμα. Το νησί όπως είχε γεμίσει, άδειασε απότομα, όπως μια κουρασμένη καρδιά bypass που μένει άδεια από αίμα. Ανάμεσα στα μπαλκόνια και τις αμέτρητες καμπίνες, ένα ξανθό κορίτσι φωσφόριζε ακίνητο με την πλήξη της. Είχε απλώσει τα λευκά της γόνατα στη σεζλόνγκ. Τα μάτια της ήταν κλειστά σαν να ήθελε να αποφύγει το ροζ. Ο μικρός της αδερφός βγήκε στο μπαλκόνι και αυτή εμφανώς τον αγνόησε στρέφοντας το κεφάλι σε μένα. Τότε με είδε και την είδα. Σα να ήμασταν η μια το deja vu της άλλης παγώσαμε. Σηκώθηκε όρθια και μου αποκάλυψε την παλάμη της για να δω την γραμμή της ζωής. Καθώς ο ήλιος χανόταν, το πλοίο αποχώρησε σαν μια μεγάλη πολυκατοικία υπερήλικων γονέων που δεν θα γυρίσει πια. Νιώσαμε και οι δύο μια περίεργη αίσθηση εναγκαλισμού, λες και ήμασταν η απάντηση της ίδιας ερώτησης.
Αυτή μετά έζησε τον πρώτο της έρωτα πάνω στο ΝΕΟROMANTICA και εγώ ξαναπίστεψα ως αρχάρια την αγάπη. Αυτή ήταν 16 χρονών και ήταν από τη Σουηδία και αυτός Αλγερινός που δούλευε γκαρσόνι στο πλοίο. Αυτή ήπιε πολλά Bloody Marry Μe πριν τον γνωρίσει και άλλα τόσα για να μπορέσει να χορέψει μπροστά του. Κανείς δε μιλούσε την γλώσσα του άλλου και έτσι μπέρδεψαν τον Αλάχ με τους Abba , τη Σαχάρα με το ΙΚΕΑ , μια φλούδα σαλαμιού με την φέτα του ηλιοβασιλέματος. Μπέρδεψαν τα καταστρώματα, και τα φιλιά τους στο στεγνωτήριο είχαν γεύση από Besame Mucho Margarita. Οι Αραβικές Νύχτες φέραν το φεγγάρι σε αρχαίους ελληνικούς ναούς, όταν όμως ξημέρωσε, μείναν μόνο οι μινιατούρες τους μέσα στο πλοίο, θαμπές από τα χέρια των τουριστών.
Οι μεγάλες γνώσεις παρουσιάζονται σαν τοτέμ από αρχαίους μύθους όταν αφήσεις τον εαυτό σου να ζήσει τον μύθο. Και αυτό που δεν ήξερε η Μary ήταν ότι για να γιατρευτώ εγώ, έπρεπε να πληγωθεί αυτή, και ότι τώρα ήταν δική της σειρά να πάρει απάντηση πάνω στο αίνιγμα της αγάπης.
Αφιερώνω την ταινία στην αδερφή μου που τότε δεν ήξερα, και έτσι συμπλήρωνα τα κενά με την φαντασία μου που ήξερε πολλά περισσότερα. Στο «Μη μου Μιλάς για Καλοκαίρια» που σώπαινε την παιδική μου ανία τα καλοκαίρια.
Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη, Αύγουστος 2024
«What Mary Didn’t Know» | Σύνοψη
Ενα γαλλικό κρουαζιερόπλοιο με την επιγραφή ΝΕΟRΟΜΑΝΤΙCΑ διασχίζει τη Μεσόγειο. Μια πλωτή Ντίσνειλαντ με ηλικιωμένους τουρίστες. Ανάμεσα σε κοκτέιλ και μπουφέδες, η 16χρόνη Mary από τη Σουηδία γνωρίζει τον Abdel, ένα σερβιτόρο από την Αλγερία. Κάτω από το μεσοπέλαγο φεγγάρι, μια ερωτική Βαβέλ αποκαλύπτεται που μιλάει μόνο τη γλώσσα των αρχαίων μύθων και αινιγμάτων.
CREDITS Σενάριο & Σκηνοθεσία ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΤΖΑΜΑΝΗ | Παραγωγοί ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΤΙΩΝΗΣ & ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΡΩΤΑ, EMMANUEL CHAUMET, MARIE-GABRIELLE PEAUCELLE & ΚΥΒΕΛΗ SHORT, FRIDA MÅRTENSSON & JERRY CARLSSON | Συμπαραγωγοί ΑΛΕΞΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΜΜΙΤΣΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΣΙΛΑΡΟΣ | Consulting Producer ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΛΑΚΙΑΣ | Διεύθυνση Φωτογραφίας ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΒΕΛΑΣ GSC | Μοντάζ ΛΙΒΙΑ ΝΕΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ | Μουσική ΚΑΡΟΛΟΣ ΜΠΕΡΑΧΑΣ, ΗΛΙΑΣ ΚΑΜΠΑΝΗΣ, NICK ATHENS | Σκηνογράφος ESTHER MYSIUS | Ενδυματολόγος ΤΗΟΜΑΣ ΤURIAN | Μακιγιάζ ANAÏS MAURETTE, ΕΥΗ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ | Ηχητικός Σχεδιασμός ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΜΗΛΙΟΥ | Ηχολήπτης ALEXANDRE FRIGOULT, ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΜΠΑΛΩΝΗΣ | Visual Effects FOSS PRODUCTIONS | VFX Producer ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΝΕΤΑ | VFX Supervisor & On Set VFX Supervisor ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΚΑΡΑΚΗΣ | 3D Artist AKIRA SHITAMORI | Colourist ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΟΥΣΙΑΚΗΣ | Casting JULIA RUTFJÄLL, ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ | Α’ Βοηθός Σκηνοθέτη ROMΥ ENGELS, ΔΑΦΝΗ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ | Διεύθυνση Παραγωγής ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΕΡΒΑΣΗθοποιοί: TORA SANDSTRÖM, YASIN HOUICHA, SILAS STRAND, CARL JOHAN MERNER, ÅSA JONSON, ΜΥΡΤΩ ΚΟΝΤΟΝΗ
Δείτε μία αποκλειστική για το Flix σκηνή από «Αυτό που δεν Ηξερε η Mary»
