Η υποψηφιότητα για Οσκαρ του «Dear Basketball» δεν ήρθε ως έκπληξη.
Το μικρού μήκους φιλμ που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ της Τραϊμπέκα το 2017 και το οποίο στην πραγματικότητα εικονογραφεί το «ποίημα» που έγραψε ο Μπραίαντ όταν αποφάσισε να αποχωρήσει από το μπάσκετ στις 29 Νοεμβρίου του 2015 είναι ένα μικρό κομψοτέχνημα που δοξάζει έναν πρώην θρύλο του αθλητισμού. Για τη δημιουργία του, ο Κόμπι Μπράιαντ επιστράτευσε τους καλύτερους: τον Γκλεν Κιν της Disney για να αναλάβει το animation και τον Τζον Γουίλιαμς για να γράψει τη μουσική.
Διαβάστε ακόμη: Ολα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τις υποψηφιότητες των 90ών Οσκαρ
«Ημουν πολύ φορτισμένος συναισθηματικά όταν το έγραψα. Οταν σκέφτηκα τι ήθελα να πω, το έγραψα, έκανα ένα βήμα πίσω και το διάβασα. Εχω ξαναμιήσει στο μπάσκετ ξανά στο παρελθόν. Το μπάσκετ έχει κάνει τόσα πολλά για μένα και την οικογένειά μου. Με έμαθε τόσα πολλά και δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να το ευχαριστήσω. Η ταινία είναι μια ταινία για ένα όνειρο και για την προσπάθεια να κρατήσεις το όνειρο ζωντανό ως ενήλικας. Κάποια στιγμή πρέπει να αφήσεις πίσω αυτό που αγαπάς πιο πολύ και να προχωρήσεις. Πώς όμως το αντιμετωπίζεις;»
Η υποψηφιότητα του Κόμπι Μπράιαντ έφερε, όπως ήταν λογικό και απόλυτα αναμενόμενο στις μέρες μας, και στην επικαιρότητα ένα σκάνδαλο που συνέβη το 2003, όταν ο Μπράιαντ κατηγορήθηκε για σεξουαλική επίθεση από την υπάλληλο ενός ξενοδοχείου στο Κολοράντο. Αν και ο μπασκετομπολίστας παραδέχτηκε πως συνευρέθηκε με την ενάγουσα, παρόλο που ήταν παντρεμένος, αρνήθηκε πως επρόκειτο για επίθεση. Το Σεπτέμβριο του 2004, οι κατήγοροι απέσυραν την υπόθεση όταν η ενάγουσα αρνήθηκε να καταθέσει. Η τελευταία έκανε ανεξάρτητη μήνυση στον καλαθοσφαιριστή, υπόθεση που κανονίστηκε εκτός δικαστικών αιθουσών.
Αρθρα υποστηρίζουν πως η υποψηφιότητα του δεν ήταν «σωστή» εκ μέρους της Ακαδημίας, διχογνωμίες στα κοινωνικά δίκτυα μιλούν για το σκάνδαλο σαν να μην λύθηκε ποτέ - έστω και εξωδικαστικά και σίγουρα ο θόρυβος θα μεγαλώνει καθώς πλησιάζουμε προς την απονομή των Οσκαρ στις αρχές του Μαρτίου.
Διαβάστε ακόμη: Ο Γιανς Φορντ είναι ο πρώτος transgender σκηνοθέτης που προτείνεται ποτέ για Οσκαρ
Διαβάστε εδώ μεταφρασμένο όλο τον αποχαιρετισμό του Κόμπι Μπράιαντ που αποτελεί και τη βάση για την ταινία:
Αγαπημένο μου μπάσκετ,
Από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα. Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό και το κορμί μου, το πνεύμα και την ψυχή μου. Ημουν ένα εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα. Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Ετρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ για να κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.
Επαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Εκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Εδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το ονειρο των Lakers και γι' αυτό θα σε αγαπώ για πάντα. Oμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο.
Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε.
Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5... 4... 3... 2... 1
Πάντα θα σε αγαπώ,
Κόμπι
Δείτε εδώ ολόκληρο το «Dear Basketball»: