Σήμερα, 11 Δεκεμβρίου, ανακοινώθηκε ο θάνατος του Κιμ Κι-ντουκ από επιπλοκές σχετιζόμενες με τον Covid-19. Ο Κιμ Κι-ντουκ από τις 20 Νοεμβρίου βρισκόταν στη Λετονία, με σκοπό, όπως αναφέρει ο Βιτάλις Μάνσκις, διευθυντής του ArtDocFest στη Ρήγα, ν' αγοράσει ένα σπίτι και να πάρει άδεια παραμονής. Δεν εμφανίστηκε στην προγραμματισμένη συνάντησή του στις 10 Δεκεμβρίου κι οι συνάδελφοί του άρχισαν να τον αναζητούν στα νοσοκομεία. Η διερμηνέας του σκηνοθέτη, Ντάρια Κρουτόβα, επιβεβαιώνει την είδηση του θανάτου του, το βράδυ της 10ης Δεκεμβρίου, από επιπλοκές σχετιζόμενες με τον Covid-19.
«Το Δίχτυ», η τελευταία ταινία του που είδαμε στις αίθουσες
Ο Κιμ Κι-ντουκ ήταν ίσως ο σπουδαιότερος σκηνοθέτης από τη Νότια Κορέα, από τους σπουδαιότερους Ασιάτες δημιουργούς, ή δημιουργούς γενικότερα, τουλάχιστον στις αρχές του 2000. Εφυγε την Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου, στη Λετονία, από επιπλοκές του κοροναϊού.
Διαβάστε ακόμη: Ο Κιμ Κι-Ντουκ μιλάει στο Flix για όλα όσα χωρίζουν (και ενώνουν) τη Νότιο με τη Βόρειο Κορέα
Ιδιοσυγκρασιακός δημιουργός και άνθρωπος, ανέδειξε διεθνώς όχι απλώς τη δική του έμπνευση, αλλά και τον σύγχρονο ασιατικό κινηματογράφο, με τον πιο προσωπικό τρόπο. Αναγνωρίστηκε με τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές τιμές: βραβεύτηκε με τον Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας για το «Pietà», με τον Αργυρό Λέοντα Σκηνοθεσίας για το «3-Iron», με την Αργυρή Αρκτο Σκηνοθεσίας του Φεστιβάλ Βερολίνου για το «Samaria» και με το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας του τμήματος Ενα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών για το «Arirang».
Οι θεματικές που διατρέχουν τις ταινίες του είναι η εσωτερική σύγκρουση του καλού και του κακού, της τρυφερότητας, της αγάπης και της βίας, του φωτός και του σκοταδιού. Ηταν κι ο ίδιος ένας άνθρωπος με εσωτερικές συγκρούσεις που μοιράζονταν στα κείμενα και στη δουλειά του. Κατηγορήθηκε για την κακοποίηση ηθοποιού στο «Moebius», μια έτσι κι αλλιώς εξαιρετικά βίαιη ταινία, πολέμησε με τον αλκοολισμό, αποσύρθηκε κι επανήλθε αρκετές φορές στο προσκήνιο, μοιραζόμενος κι αυτό το δικό του φως και σκοτάδι.
Στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, έγινε περισσότερο γνωστός το 2003, χάρη στη λυρική, σκληρή, υπαρξιακή ταινία του, «Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας... και Ανοιξη». Ο Κιμ Κι-ντουκ επισκέφτηκε την Ελλάδα ως προσκεκλημένος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, όπου και παρέλαβε την τιμητική Χρυσή Αθηνά από τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.
Πρέπει να αποδεχτούμε πως η βία είναι συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης, με χειρότερη μορφή της τη βία που ασκούν τα κράτη στους πολίτες τους, αλλά και στις μεταξύ τους σχέσεις.»
Το Flix είχε τη χαρά να μιλήσει μαζί του και πιο πρόσφατα από κοντά, με αφορμή την έξοδο της τελευταίας του ταινίας, «Το Δίχτυ», στις αίθουσες. Ο Κιμ Κι-Ντουκ μας μίλησε για τις σχέσης της Βόρειας και της Νότιας Κορέας, για την κρατική βία, τον τρόπο με τον οποίο το σινεμά γίνεται συνείδηση. Διαβάστε τη συνέντευξη του Κιμ Κι-Ντουκ στο Flix εδώ.
Διαβάστε ακόμη: Το κινηματογραφικό σύμπαν του Κιμ Κι-ντουκ σε 10 πράξεις (για δύσκολους λύτες)
