Buzz

Η Κυβέρνηση του Ιράν δεν επιτρέπει στον Φαρχαντί να γιορτάσει το Οσκαρ του

στα 10

Αναγκάστηκαν να απολογηθούν χθες στον Ασγκάρ Φαρχαντί οι δύο κινηματογραφικές οργανώσεις (η Ενωση Σκηνοθετών και το Συμβούλιο Παραγωγών του Ιράν) που ετοίμαζαν μία εκδήλωση για την θριαμβευτική επιστροφή του με το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας: η κυβέρνηση δεν την επέτρεψε.

Η Κυβέρνηση του Ιράν δεν επιτρέπει στον Φαρχαντί να γιορτάσει το Οσκαρ του
Οι χωρισμένοι δεν γιορτάζουνε ποτέ...

Οταν ανέβηκε στη σκηνή της Ακαδημίας για να παραλάβει το Οσκαρ του για τον «Ενα Χωρισμό», ο Ασγκάρ Φαρχαντί μίλησε συγκινημένος για την πατρίδα του και ευχαρίστησε το παγκόσμιο κοινό που είδε στην ταινία στοιχεία που διαπερνούσαν τη «σκόνη που καλύπτει τον πολιτισμό της χώρας του». Αναφερόταν φυσικά στην αρνητική απεικόνιση του Ιράν παγκοσμίως, λόγω της απολυταρχικής του διακυβέρνησης: ακόμα κι αν αυτή η χώρα καταφέρνει να παράγει σπουδαίο πολιτισμό, κινήσεις του καθεστώτος της την αναγάγουν αυτόματα στα μάτια του δυτικού κόσμου ως απολίτιστη.

Κι αν η Δύση πολλές φορές φωτίζει τα γεγονότα με σκοπό την προπαγάνδα εναντίον των χωρών της Μ. Ανατολής (γιατί έτσι την συμφέρει), εδώ αναρωτιόμαστε αν έχει άδικο.

Ο Φαρχαντί, που στην ταινία έμμεσα, με μία κοινωνική καθημερινή ματιά, καυτηρίαζε το πολιτικό καμβά της χώρας του, δήλωσε πρόσφατα (με αφορμή ότι γυρίζει την επόμενη ταινία του στη Γαλλία) ότι «αγαπά το Ιράν και δε θα έφευγε από τη χώρα για κανέναν λόγο».

Το Ιράν όμως αγαπά τους σκηνοθέτες του; Τραγική η απάντηση, αν κανείς σκεφτεί δύο λέξεις: Τζαφάρ Παναχί. Κι ας μην πάμε καν στις γυναίκες σκηνοθέτες και τη λογοκρισία που έχουν υποστεί όλα αυτά τα χρόνια ή τους ντοκιμαντερίστες και την τρομοκρατία που τους καταδιώκει. Πρόσφατα είχαμε άλλωστε την επίσημη είδηση πως το Υπουργείο Πολιτισμού του Ιράν αποφάσισε να κλείσει το Σωματείο Κινηματογραφιστών. Τι παραπάνω χρειαζόμαστε για τα συμπεράσματά μας;

Αναρωτιόμαστε όμως ειλικρινά για την περίπτωση Φαρχαντί. Με τους παγκόσμιους προβολείς στραμμένους πάνω του, μετά από τον οσκαρικό του θρίαμβο, μία έξυπνη κυβέρνηση θα το εκμεταλλευόταν για την προσωπική της προπαγάνδα. Κι όμως, το καθεστώς της Τεχεράνης αρνήθηκε να βάλει δύο υπογραφές για να γίνει μία γιορτή υποδοχής στον σκηνοθέτη. Ειλικρινά, πώς πίστευαν ότι αυτό θα μεταδοθεί στα διεθνή media; Και γιατί να διακινδυνεύσουν μία τέτοια αρνητική δημοσιότητα για κάτι τόσο ... άκακο;

«Ετοιμάζαμε μία σεμνή τελετή για να πούμε ένα απλό 'ευχαριστώ' στον σκηνοθέτη που χάρισε στο Ιράν μία τόσο μεγάλη διάκριση» είπε ο εκπρόσωπος της Ενωσης Σκηνοθετών του Ιράν. «Αλλά οι κυβερνητικοί ελεγκτές δεν την ενέκριναν».

Καμία δήλωση δεν έχει γίνει από την πλευρά του Φαρχαντί, ο οποίος βρίσκεται από το σαββατοκύριακο στην γενέτειρά του.

Οσο για την ίδια την κυβέρνηση; Το μόνο που είχε να πει στο σκηνοθέτη λίγες ώρες μετά την οσκαρική τελετή ήταν «μπράβο που κέρδισε, αφήνοντας πίσω στους χαμένους την ταινία του Ισραήλ».

Ο «Ενας Χωρισμός» στην 5άδα της χρονιάς για το flix.

Διαβάστε για το ντοκιμαντέρ του Τζαφάρ Παναχί «This is not a Film».