Θα ήταν έτσι κι αλλιώς το γεγονός της ημέρας. Μία σταρ της τάξεως της Νικόλ Κίντμαν να δίνει την πρώτη συνέντευξη Τύπου του φεστιβάλ Καννών 2014 θα προσελκούσε, έτσι κι αλλιώς, τα φλας των παπαράτσι της Κρουαζέτ και τις ατελείωτες ουρές στους διαδρόμους του Palais de Festival, από δημοσιογράφους που θέλουν να φωτογραφήσουν τον πανικό στο photo call και να μπουν στην (σοκαριστικά μικρή για το μέγεθος του θεσμού) αίθουσα Τύπου. Ομως η ταινία του Ολιβιέ Νταάν «Γκρέις του Μόνακο» δεν είναι απλώς η πρεμιέρα του 67ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Και η Νικόλ Κίντμαν δεν είναι «απλώς» η ηθοποιός που τολμά να γλιστρήσει κάτω από την αλαβάστρινη επιδερμίδα της πριγκίπισσας Γκρέις Κέλι.
Ολοι περιμένουν αυτή τη συνέντευξη Τύπου για πολλούς λόγους ακόμα. Τι θα πει ο Ολιβιέ Νταάν για όλα τα «σκάνδαλα» που συννεφιάζουν τόσο τη γαλλική, όσο και την αμερικανική διανομή της; Πώς θα αντιδράσει απέναντι στις διεθνείς κριτικές που την έθαψαν; Πώς θα απαντήσει η Νικόλ Κίντμαν στην, αναμενόμενη, αντίδραση βασιλικής οικογένειας του Μονακό; Πώς θα σχολιάσει τη διαβόητη διαμάχη με τον αμερικανό μεγαλοπαραγωγό Χάρβεϊ Γουάινσταϊν, ο οποίος όχι απλά δεν έμεινε ευχαριστημένος με τη βερσιόν του σκηνοθέτη, αλλά προσπάθησε να επιβάλει το δικό του recut και, όταν δεν τα κατάφερε, απείλησε να αποκυρήξει την ταινία και να μην χειριστεί εκείνος τη διανομή της. Διαβάστε την κριτική του Flix για το «Γκρέις του Μονακό».
Πάνω και πέρα από όλα αυτά όμως, μιλάμε για την πρεμιέρα του μεγαλύτερου, διασημότερου και πιο λαμπερού κινηματογραφικού φεστιβάλ στον κόσμο. Και την «κορδέλα» κόβει η αγαπημένη των Καννών, Νικόλ Κίντμαν (για δεύτερη φορά μετά την πρεμιέρα του «Moulin Rouge» το 2003).
Φορώντας λευκά και περιτριγυρισμένη από τους συντελεστές της ταινίας (τους συμπρωταγωνιστές της Τιμ Ροθ και Παθ Βέγκα, τους γάλλους και ινδούς παραγωγούς και τον διευθυντή φωτογραφίας Ερίκ Γκοντιέ), η Κίντμαν στάθηκε στο πλευρό του σκηνοθέτη της, Ολιβιέ Νταάν, με τη γνωστή κλασάτη, συγκρατημένη, παγερή της γοητεία. Από κοντά μοιάζει με εξωτικό κύκνο - με τον ψηλό, ευθυτενή, λευκό λαιμό της και τα κόκκινα πλουμιστά της μαλλιά. Δυστυχώς όμως, τα αμέτρητα close ups της ταινίας που παρουσίαζαν ανελέητα το αποτέλεσμα των πλαστικών στο πρόσωπό της (υπήρχαν στιγμές που ένιωθες ότι δεν ήταν ικανό να καταγράψει τον παραμικρό μορφασμό) δεν έλεγαν ψέματα: και στην πραγματικότητα η ομορφιά της Κίντμαν είναι... «τραβηγμένη».
Τι κυριάρχησε όταν τους πρότειναν αυτή την ταινία; Η χαρά ή η πρόκληση;
Nικόλ Κίντμαν: Η πρόκληση. Ανατρίχιασα μόνο και στη σκέψη. Ηταν τεράστια ευκαιρία να δοκιμάσω τα όριά μου κι όλα αυτά τα χρόνια στην καριέρα μου αυτό κάνω: προσπαθώ να βρίσκω ρόλους που με βάζουν να περπατώ σε τεντωμένο σχοινί.
Τιμ Ροθ: Με εξέπληξε η πρόταση να σας πω την αλήθεια. Και φυσικά με ιντριγκάρισε η ιδέα. Δεν ήξερα πολλά πράγματα για τον Ρενιέ. Επρεπε να εκπαιδευτώ. Χρειαζόμουν δουλειά, κι αυτό το ανέλαβε ο Ολιβιέ.
Πώς προσεγγίζει κανείς αληθινούς μύθους; Με εξαντλητική έρευνα ή με εμπιστοσύνη στο σενάριο;
Νικόλ Κίντμαν: Εχω παίξει αρκετές φορές αληθινά πρόσωπα και κάθε ρόλο τον πλησιάζω διαφορετικά. Οσο αφορά την Γκρέις Κέλι υπήρχε φυσικά πληθώρα αρχειακού υλικού να ανατρέξει κανείς. Είχαμε 5 μήνες να προετοιμαστούμε. Εβλεπα τις ταινίες της, άκουγα μέσα μου τη φωνή της. Προσπάθησα να γλιστρήσω κάτω από το δέρμα της, βλέποντας ρεπορτάζ για εκείνη. Ταυτόχρονα, είχαμε αποφασίσει με τον Ολιβιέ ότι δεν πρέπει να παγιδευτώ σε ερμνεία-μίμησης, αλλά να βρω την ουσία της.
Τιμ Ροθ: Στη δική μου περίπτωση, δεν είχα πολλά σημεία αναφορά. Αλλά κι αυτά τα λίγα πράγματα που είχα στη διάθεσή μου, με βοήθησαν. Ακουγα τη φωνή του, μελέτησα λίγο τον ψυχισμό του. Ομως, κατά πολύ, ήταν ένας χαρακτήρας που έπρεπε να επινοήσουμε γιατί δεν ξέρουμε στ' αλήθεια πώς ένιωθε, πώς σκεφτόταν.
Τελικά είναι μία κινηματογραφική βιογραφία; Ή, ένα στιγμιότυπο στη ζωή της Γκρέις Κέλι;
Ολιβιέ Νταάν: Νομίζω ότι υπάρχουν πολλά και διαφορετικά επίπεδα στην τανία. Είναι ποτρέτο, αλλά όχι τυπική βιογραφία – αυτό το είχα ξεκάθαρο στο μυαλό μου από την αρχή. Η ταινία μιλάει και για το ίδιο το σινεμά. Το κεντρικό πρόσωπο είναι μία ηθοποιός. Ολα μπερδεύονται με την κινηματογραφική της εικόνα. Μου είναι δύσκολο να επιλέξω ένα στοιχείο της ταινίας – δε θέλω να τη μειώσω σε μία μόνο παράμετρό της.
Υπάρχουν όντως δύο εκδοχές της ταινίας και πώς σχολιάζει την κρίση στη σχέση του με τον Χάρβεϊ Γουάινστάιν
Ολιβιέ Νταάν: Οχι δεν υπάρχει έχθρα απέναντι στον Χάρβεϊ. Αν χρειαστεί να γίνουν αλλαγές θα τις κάνουμε μαζί. Εχουμε αποκαταστήσει πλήρως τις σχέσεις μας.
Πώς νιώθει η Κίντμαν που η οικογένεια Γκριμάλντι αποκύρηξε την ταινία;
Νικόλ Κίντμαν: Στεναχωρήθηκα πολύ, φυσικά. Θέλω όμως να τονίσω ότι πρόκειται απλώς για μία ταινία. Μπορούμε να βασιζόμαστε σε αληθινά γεγονότα, αλλά κάνουμε σινεμά. Καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη των ανθρώπων να προστατέψουν την ιδιωτική ζωή της οικογένειά τους. Μιλάμε για την μητέρα και τον πατέρα τους. Σέβομαι την απόφασή τους, αλλά θα ήθελα να ξέρουν ότι η ταινία αυτή έγινε με αγάπη. Θέλαμε να τιμήσουμε τη μνήμη της μητέρας τους και τον έρωτα των γονιών τους. Κι αν αλλάξουν γνώμη κάποτε και τη δουν, θα εκτιμούσα πολύ την άποψή τους.
Κατάφερε η Νικόλ να πλησιάσει την Γκρέις, μέσα από το ρόλο; Να την καταλάβει; Να κατανοήσει γιατί δεν επέστρεψε τελικά ποτέ στο Χόλιγουντ;
Νικόλ Κίντμαν: Πιστεύω ότι επέλεξε τη ζωή κι όχι το σινεμά, όχι την καριέρα. Ηταν μία πολύ ειδική περίπτωση η Γκρέις Κέλι. Υπήρξε πολύ μεγάλη σταρ σε πολύ μικρή ηλικία, κέρδισε Οσκαρ σε πολύ μικρή ηλικία και όταν έφτασε σ' αυτό το σημείο επέλεξε το γάμο και την οικογένειά της. Την καταλαβαίνω απόλυτα. Αν είσαι δημιουργικός άνθρωπος πάντα θέλεις να επιστρέψεις στην καριέρα σου. Ομως καμιά φορά η πραγματικότητα της ζωής σου είναι πολύ πιο σύνθετη. Βρήκα πολύ ενδιαφέρον το ότι ο Χίτσκοκ πήγε να τη διεκδικήσει και εκείνη τελικά αρνήθηκε. Αυτό όμως που με τράβηξε περισσότερο ήταν ότι βασανίστηκε για αυτή την απόφαση. Αγαπώ πολύ τη σκηνή που δείχνει τις πρόβες της στον καθρέφτη ως «Μάρνι». Γιατί το έχω περάσει κι εγώ αυτό: να με αμφισβητώ. Μπορώ να παίξω ακόμα; Μπορώ να τα καταφέρω; Εχω ταλέντο; Εχω καποια κοινά με την Γκρέις Κέλι λοιπόν. Προφανώς δεν έχω παντρευτεί πρίγκιπα. Ή μάλλον, έχω. Εναν πρίγκιπα της κάντρι.
Πόσο μεγάλη σημασία έδωσαν στην ιστορική ακρίβεια;
Ολιβιέ Νταάν: Υπάρχει ένα πολιτικό πλαίσιο, αλλά δεν ήθελα να σταθώ στην ιστορική πραγματικότητα. Ηθελα να χρησιμοποιήσω ακόμα και αυτό το διπλωματικό επεισόδιο που έγινε μεταξύ Γαλλίας και Μονακό σε σχέση με την Αλγερία για να αναδείξω την προσωπικότητα της Γκρέις. Αυτό ήταν το επίκεντρό μου. Τα υπόλοιπα ήταν ένας καμβάς. Δεν είχα διάθεση να αποτυπώσω την ιστορική πραγματικότητα. Αλλά πώς αντέδρασε μία γυναίκα, μία ηθοποιός, σύζυγος ενός ισχυρού άντρα σε περίοδο κρίσης. Για παράδειγμα, δεν πήγε ποτέ ο Ντε Γκολ στο χορό του Μονακό. Ενα εύρημα ήταν αυτό γιατί ήθελα να προχωρήσω κάτι στην πλοκή. Δεν είμαι ιστορικό, είμαι σκηνοθέτης.
Πόσο διασκέδασε η Κίντμαν φορώντας τα κοστούμια και τα κοσμήματα μίας πριγκίπισσας;
Νικόλ Κίντμαν: Ημασταν πολύ τυχεροί γιατί ενδυματολογικά η ταινία είναι ένας θησαυρός. Επίσης βοήθησε ο Οίκος Dior και τα κοσμήματα Cartier. Είχαμε στη διάθεσή μας αρκετά από τα αληθινά κομμάτια, αλλά και σπουδαίους σχεδιαστές για τις ρέπλικες. Νομίζω ότι μετά το «Μoulin Rouge» δεν είχα ξανά υπάρξει σε ταινία όπου τα κοστούμια ή τα σκηνικά έχουν τόσο πολύ σημασία. Και είχα ξεχάσει πόσο πραγματικά σε βοηθούν να μπεις στο ρόλο.
Ποιες είναι οι αγαπημένες ταινίες της Νικόλ Κίντμαν με πρωταγωνίστρια την Γκρέις Κέλι;
Νικόλ Κίντμαν: Ξαναείδα όλες τις ταινίες που έκανε με το Χίτσκοκ. Η αγαπημένη μου είναι ο «Σιωπηλός Μάρτυρας», η οποία είναι και η αγαπημένη μου ταινία του Χίτσκοκ. Ερεύνησα πάρα πολύ υλικό. Κι αυτό γιατί υπήρχε. Υπάρχει αυτό το ρεπορτάζ σε συνέντευξη Τύπου που την ρωτούν για την υπηκοότητα των παιδιών της. Επίσης είδα το ταξίδι της από την Αμερική στο Μονακό για να παντρευτεί, όπου τη συνόδευαν εκτός από την οικογένεια και τους φίλους της, όλοι οι αμερικανοί δημοσιογράφοι (τρομαχτική σκέψη!). Με γοήτευε πώς ήταν πάντα τόσο έξυπνη και λαμπερή. Είχε αυτό το σήμα κατατεθέν ψυχρό παρουσιαστικό, όμως έκρυβε ένα πόθο για ζωή και μία δημιουργική περιέργεια. Και πιστεύω ότι κατάφερε σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, σε όλες τις περιστάσεις να παραμείνει αξιοπρεπής. Κι αλήθεια θεωρώ ότι με τον Ρενιέ ήταν ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι. Μπορεί η ταινία να τους δείχνει σε μία κρίση του γάμου τους, αλλά πιστεύω ότι αγαπιόντουσαν. Ομως έπρεπε να γνωριστούν αυτοί οι δύο άνθρωποι. Γιατί όταν παντρεύτηκαν δεν γνωριζόντουσαν στ' αλήθεια.
Εχει έρθει ποτέ η ίδια στη θέση να επιλέξει; Θα παρατούσε ποτέ η Νικόλ Κίντμαν την καριέρα της για τον έρωτα;
Νικόλ Κίντμαν: Ποτέ δε χρειάστηκε. Αλλά αν χρειαζόταν θα το έκανα αμέσως. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα έβρισκα κάτι άλλο να κάνω. Νομίζω ότι η αγάπη είναι ο άξονας της ζωής μας. Εχω περάσει περιόδους χωρίς αγάπη. Οταν κέρδισα το Οσκαρ επέστρεψα στο σπίτι μου και δεν είχα αγάπη. Αυτή ήταν η πιο μοναχική περίοδος της ζωής μου. Παραδόξως οι καλύτερες στιγμές της καριέρας μου συνυπήρχαν με τις χειρότερες στην προσωπική μου ζωή. Κάποτε εύχομαι ότι θα συμπέσουν.
Γιατί η Νικόλ έρχεται στις Κάννες τόσο συχνά και ποιο βραβείο θα έδινε στο «Γκρέις του Μονακό» αν ήταν και φέτος στην κριτική επιτροπή;
Νικόλ Κίντμαν: Αγαπώ πολύ τις Κάννες. Ερχομαι εδώ και μία δεκαετία στο φεστιβάλ, τα τελευταία τρία χρόνια δεν έχω λείψει στιμή. Πέρσι που ήμουν στην κριτική επιτροπή πέρασα δύο από τις καλύτερες εβδομάδες της ζωής μου. Τι θα έδινα σ' αυτή την ταινία μου; Ελάτε τώρα, φυσικά και το Χρυσό Φοίνικα (γέλια).
Δείτε την είσοδο της Νικόλ Κίντμαν στην αίθουσα Τύπου του Palais de Festival:
Είσοδος Νικόλ Κίντμαν στη συνέντευξη Τύπου... από Flixgr
Περισσότερο «Grace of Monaco»:
Tags: κάννες 2014
