Οσο δεν μπορούμε να πάμε σινεμά, δεν σταματάμε να βλέπουμε ταινίες (και σειρές). Και επιλέγουμε για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για τις μέρες χωρίς αίθουσες στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς
«Στάνλεϊ, Οπως... Κιούμπρικ» (S Is For Stanley, 2015) του Αλεξ Ινφατσέλι
Ενα ντοκιμαντέρ για την άγνωστη, ανθρώπινη πλευρά του, διαβόητα αντικοινωνικού, εμβληματικού σκηνοθέτη, Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την 30χρονη φιλία του με τον πιστό οδηγό του Εμίλιο Ντ' Αλεσάντρο. Δύο φαινομενικά αντίθετοι χαρακτήρες, δύο άνθρωποι με τίποτα κοινό, μία κοινή πορεία μέσα στις δεκαετίες που αποκαλύπτει πολλά.
Προβάλλεται στην ΕΡΤ2 στις 23.30
«Οταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες» (ντοκιμαντέρ, 2018) της Μαριάννας Οικονόμου
Αν υπάρχει συνταγή για ένα ντοκιμαντέρ που σε κάνει να κλαις, να γελάς και να αναγνωρίζεις τις παράλληλες διαδρομές όσων ζούμε στην κρίση, τη βρήκε η Μαριάννα Οικονόμου. Το χωριό Ηλιάς, στις πεδιάδες του Θεσσαλικού κάμπου, έχει 33 κατοίκους. Το σχολείο του έχει σταματήσει να λειτουργεί εδώ και 30 χρόνια. Το μικρό του νεκροταφείο είναι πιο πυκνοκατοικημένο από τους δρόμους τους. Ελάχιστοι οι νέοι άνθρωποι, ούτε ένα κατάστημα, ούτε καν ένα καφενείο. Οσοι έχουν μείνει πίσω είναι αγρότες. Γυναίκες και άντρες που παλεύουν με τη γη και καλλιεργούν σιτάρια, κριθάρια και ντομάτες. Ο 45χρονος Αλέξανδρος είναι ένας από αυτούς. Ανήκε στη γενιά που έφυγε από το χωριό, μετοίκισε, σπούδασε, αλλά επέστρεψε. «Πιάνω τη γη, το χώμα, στις χούφτες μου και το νιώθω κομμάτι του DNA μου. Μπορεί να είναι μόνο στο μυαλό μου, μπορεί να είναι ένας ακόμα μύθος. Ομως νιώθω συνδεδεμένος άρρηκτα με αυτό τον τόπο..»
Μέσα στην Ελλάδα της κρίσης, ο Αλέξανδρος, οι ξαδέλφες, οι θειάδες και οι γείτονές του ξεκίνησαν μια φιλόδοξη ιδέα. Καθώς η Αμερική και η Ευρώπη καλλιεργούσαν εδώ και δεκαετίες μεταλλαγμένα υβρίδια ντομάτας (με αποτέλεσμα να έχουν χάσει τη γεύση της), εκείνοι θα πακετάρουν σάλτσες ντομάτας, αλλά και βαζάκια με συνταγές που έχουν βάση την ντομάτα, και θα τα εξάγουν στον κόσμο. «Είναι ειρωνικό, αλλά ο Χριστόφορος Κολόμβος έφερε πρώτους τους σπόρους ντομάτας στην Ευρώπη και, 500 χρόνια μετά, ένα ελληνικό χωριό χρειάζεται να ξαναστείλει στην Αμερική πραγματικές ντομάτες..» Ο Αλέξανδρος οργανώνει την ιδέα με έρευνα, αφοσίωση και τρέλλα: δύο ηχεία στη μέση των αγρών παίζουν μουσική στα σπαρτά. «Η ντομάτα θέλει κάτι μεγαλειώδες για να ντραπεί, να κοκκινίσει. Βάγκνερ!» Διαβάστε την κριτική του Flix για το «Οταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες»
Η ταινία προβάλλεται στο Vimeo Pro στο πλαίσιο του Greece in a Box
Στη Λευκή Πόλη του Αλέν Τανέρ
Ο Πολ, μηχανικός σε ένα φορτηγό πλοίο, μια μέρα βγαίνει στην ξηρά, στη Λισαβώνα, και γνωρίζει την μοναξιά, την σιωπή και την μπαργούμαν Ρόζα. Μια τριγωνική σχέση αναπτύσσεται μεταξύ του Πολ, της Ρόζα και της Ελίζα, της συζύγου του Πολ, η οποία ζει σε μια πόλη στον Ρήνο. Όταν κλέβουν τα λεφτά του, ο Πολ ακολουθεί τα ίχνη του κλέφτη και τον μαχαιρώνουν. Παρ’ όλ’ αυτα, και παρά την αναχώρηση της Ρόζας και την απόσταση που τον χωρίζει από την Ελίζα, ο Πολ τελικά συνέρχεται. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Μπρούνο Γκανζ. Από το 1983 μια από τις πιο διάσημες ταινίες του σπουδαίου Ελβετού σκηνοθέτη, στο πλαίσιο του αφιερώματος της Tαινιοθήκης της Ελλάδος και της Swiss Films «Νέος Ελβετικός Κινηματογράφος - Οταν η Ζωή Θρυμματίζει την Πραγματικότητα», με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Ελβετίας στην Ελλάδα που διαξέγαται ήδη από τις 27 Ιανουαρίου και μέχρι τις 3 Φεβρουαρίου. Διαβάστε περισσότερες πληροφορίες για το αφιέρωμα εδώ.
Η ταινία προβάλλεται στα πλαίσια του αφιερώματος στο Νέο Ελβετικό Κινηματογράφο της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.
«Οι Σκιές του Μπρούκλιν» («Motherless Brooklyn») του Εντουαρντ Νόρτον
Οι «Σκιές του Μπρούκλιν» αποτελούσαν από την αρχή project ζωής για τον Εντουαρντ Νόρτον, μόνο που αυτό σήμαινε κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Τζόναθαν Λέθεμ. Και αυτό συμβαίνει γιατί οι κινηματογραφικές «Σκιές» χρησιμοποιούν ουσιαστικά την λογοτεχνική πηγή τους ως αφορμή για να αποτίνουν έναν παθιασμένο φόρο τιμής στο φιλμ νουάρ και να εξερευνήσουν τις ασταθείς ισορροπίες που έχτισαν – μεταφορικά και κυριολεκτικά – την Νέα Υόρκη, όσο αφηγούνται σε πρώτο πλάνο την ιστορία ενός εναλλακτικού ντετέκτιβ που – όπως απαιτείται – θα κάνει τα πάντα και θα συγκρουστεί με αφανείς δυνάμεις που κινούν τα νήματα με στόχο να λύσει τον γόρδιο δεσμό ενός φαινομενικά άλυτου μυστηρίου. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στο Nova Cinema 3 στις 21.00
«Η Αλήθεια» (La Vérité, 2020) του Χιροκάζου Κόρε-εντα
Η Λουμίρ, σεναριογράφος στην Νέα Υόρκη και παντρεμένη με έναν αλκοολικό και αποτυχημένο ηθοποιό, επισκέπτεται με το σύζυγο και την κόρη της, τη μητέρα της, Φαμπιέν, διάσημη ηθοποιό του γαλλικού σινεμά, η οποία έχει μόλις δημοσιεύσει τα απομνημονεύματά της. Η Φαμπιέν είναι μια ντίβα, ένας ζωντανός-θρύλος, και με κάθε νεύμα, λέξη και χειρονομία της φροντίζει να το υπενθυμίζει. Με συντροφιά τον ατζέντη της, αλλά και τον σύντροφό της, που εκτελεί ταυτόχρονα χρέη οικονόμου στο σπίτι της, η Φαμπιέν βρίσκεται στη δύση της ζωής και της καριέρας της, αντιμετωπίζει όμως τα πάντα ψυχρά, με μία αποστασιοποιημένη και δίχως συναισθηματισμούς στωικότητα. Η άφιξη της κόρης της θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη σύγκρουση, ειδικά λόγω του περιερχομένου των απομνημονευμάτων της, που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει. Λένε την αλήθεια; Η πρώτη εκτός Ιαπωνίας ταινία του μεγάλου auteur δεν είναι μόνο η τήρηση της υπόσχεσης χρόνων για συνεργασία με τη θαυμάστρια του έργου του, Ζιλιέτ Μπινός, αλλά και ένας φόρος τιμής στο μεγάλο κεφάλαιο του γαλλικού και παγκόσμιου σινεμά, την Κατρίν Ντενέβ. Διαβάστε την κριτική του Flix για την «Αλήθεια» του Χιροκάζου Κόρε-εντα
Πρόβαλλεται στο Cosmote Cinema 1 στις 21.00
«Κλέφτες Καταστημάτων» (Shoplifters, 2018) του Χιροκάζου Κόρε-Εντα
Κι αν αγαπήσετε την «Αλήθεια» του, κάντε ένα μικρό φεστιβάλ του Χιροκάζου Κόρε-Εντα από τον καναπέ σας!
Για πολλούς από εμάς: πολύ καλύτερα από τα «Παράσιτα». Ή, τέλος πάντων, λέει πολύ παρόμοια πράγματα με έναν πανανθρώπινο τρόπο, χωρίς εύκολα, εντυπωσιακά ευρήματα. Με μία ψιθυριστή, μικρή ταινία με τεράστια καρδιά, ο Ιάπωνας ουμανιστής σκηνοθέτης παρουσίαζει μία άλλη όψη των κλεμμένων στιγμών στη ζωή και στο σινεμά. Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Καννών, επίσημη υποβολή της Ιαπωνίας για τα Οσκαρ.
Θυμηθείτε την συνέντευξη του Χιροκάζου Κορε-Εντα στο Flix Γιατί το σινεμά είναι μία μεγάλη εναλλακτική οικογένεια;
Ενα παγερό χειμωνιάτικο βράδυ ο Οσάμου με τον μικρό του γιο Σότα μπαίνουν στο τοπικό σούπερ μάρκετ για να ακολουθήσουν τη συνηθισμένη τους ρουτίνα. Να κλέψουν τις προμήθειες της μέρας - ήρεμα, αποφασιστικά, χορογραφημένα. Στο δρόμο για το σπίτι όμως (μία παράγκα σε φτωχική συνοικία του Τόκιο) περνούν από τις εργατικές κατοικίες, όπου στο μπαλκόνι συναντούν το ίδιο θέαμα όπως κάθε βράδυ: ένα τετράχρονο κοριτσάκι που οι γονείς του το αφήνουν μόνο του έξω στο κρύο. Ο χαμογελαστός Οσάμου παίρνει το παιδί μαζί του, προς έκπληξη της γυναίκας, της γιαγιάς και της νύφης του: αντέχουν να ταΐσουν άλλο ένα στόμα; Οταν όμως βλέπουν τα σημάδια κακοποίησης στο σώμα του κοριτσιού, δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Η μικρή Ριν (της καίνε τα παλιά της ρούχα, την κουρεύουν, της δίνουν νέο όνομα και νέα ευκαιρία στη ζωή) γίνεται μέλος της οικογένειάς τους. Μίας οικογένειας τυχοδιωκτών, όπου κανείς δεν είναι αθώος. Ολοι εξαπατούν, κλέβουν, κερδίζουν πονηρά κι άνομα τα προς το ζην για να συμπληρώσουν το πενιχρό ημερομίσθιο του εργάτη πατέρα και της μαγείρισσας μάνας. Κανείς όμως δε θεωρεί ό,τι κάνουν «κλοπή». Ούτε στην περίπτωση του μικρού κοριτσιού. Ολα είναι θέμα επιβίωσης. Διαβάστε την αναλυτική κριτική του Flix για το «Κλέφτες Καταστημάτων».
Διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Cinobo και στο αφιέρωμα στο σύγχρονο ασιατικό σινεμά.
«Οur Little Sister» (2015) του Χιροκάζου Κόρε-Εντα
Δείτε κι αυτό. Το να αγαπάς τον άνθρωπο, παρόλο που τον κοιτάς κατάματα αποτυπώνοντας όλες τις αδυναμίες, τις ανασφάλειες και τις ατέλειες του, είναι μία ποιότητα ξεχωριστή. Κι ο Χιροκάζου Κόρε-Εντα, σε κάθε του ταινία τελικά, κινηματογραφεί με μία συγκινητική φυσική ευγένεια κι έναν βαθύ ανθρωπισμό, επιδεικνύοντας μεγάλο σινεμά και, για ακόμα μία φορά, την μεγάλη του καρδιά.
Οι αδελφές Κόντα (η μεγάλη και συνετή Σάκι, η επιπόλαιη Γιοσίνο και η εκκεντρική Τσίκα) ζουν ακόμα στο πατρικό, παλιό σπίτι της γιαγιάς τους στην ιστορική παραθαλάσσια πόλη της Καμακούρα - μία ώρα με το τρένο από το Τόκιο. Οταν φθάνουν τα νέα ότι ο πατέρας τους πέθανε, τα παιδικά τραύματα ανασύρονται: ο πατέρας τους είχε παρατήσει την μητέρα τους για μία άλλη γυναίκα, όταν εκείνες ήταν πολύ μικρές, και η οικογένεια τότε διαλύθηκε. Η μητέρα τους έφυγε και η ίδια για να ξεχάσει και να ξεχαστεί, αφήνοντας τις κόρες της στη γιαγιά, ο πατέρας έκανε άλλη μια κόρη με την νέα του οικογένεια - την μικρή τους αδελφή, Σούζου. Η Σάκι, αναγνωρίζοντας ότι το 13χρονο κορίτσι είναι αίμα τους κι έχει μείνει κι αυτό μόνο στη ζωή, καλεί την Σούζου να έρθει να μείνει μαζί τους στην Καμακούρα. Κι έτσι ξεκινά η πορεία τεσσάρων κοριτσιών που τους ενώνει κάτι παραπάνω από το κοινό τους DNA: η υπόσχεση που δίνει η κάθε μία στον εαυτό της για επούλωση, κόψιμο του ομφάλιου λώρου, προσωπική ευτυχία. Διαβάστε την αναλυτική κριτική του Flix για το «Οur Little Sister».
Διαθέσιμο στην πλατφόρμα της Vodafone TV
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για τις μέρες χωρίς αίθουσες στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς
