Οσο δεν μπορούμε να πάμε σινεμά, δεν σταματάμε να βλέπουμε ταινίες. Και επιλέγουμε για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2020: Ψηφίστε κι εσείς για την καλύτερη ταινία της χρονιάς και κερδίστε δώρα. Μπείτε εδώ για να μάθετε όλες τις λεπτομέρειες για τη συμμετοχή σας.
«Πόνος και Δόξα» (Dolor y Gloria, 2019) του Πέδρο Αλμοδόβαρ
Πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών, 2 Οσκαρ, 13 ευρωπαικά βραβεία, εκατομμύρια εισιτήρια σε όλον τον κόσμο. Μία προσωπική ταινία, μία κατάθεση ψυχής από έναν από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους σκηνοθέτες των τελευταίων δεκαετιών. Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ μετρά 40 χρόνια καριέρας, που ειδικά από τα μέσα των 90ς απογειώθηκε – τόσο από την πένα των κριτικών, αλλά, κυρίως, μέσα στις καρδιές των θεατών. Γιατί ήταν πάντα φρέσκος, πρωτότυπος, τολμηρός, αστείος, σπαραχτικός, τρελός. Κι αυτή του η ταινία, ήρθε το 2019, όταν έκλεισε τα 70 του χρόνια, σαν δώρο. Γιατί μάς επέτρεψε γενναιόδωρα να κοιτάξουμε κατάματα την προσωπική του κρίση, όσο εκείνος κοιτούσε πίσω τη ζωή του. Διαβάστε την κριτική του Flix για το «Πόνος και Δόξα».
Απολαύστε το στις 22.00 στο NovaCinema 2HD, στα πλαίσια του αφιερώματος «25 Χρόνια Nova, 25 Χρόνια Μεγάλο Σινεμά»
Δεν Είμαι ο Νέγρος σου (I am not Your Negro) του Ραούλ Πεκ
Το 1979, ο Τζέιμς Μπάλντουιν έγραψε σημείωμα στον λογοτεχνικό του πράκτορα παρουσιάζοντας το επόμενο βιβλίο που σκόπευε να γράψει. Θα αφορούσε τη ζωή, το έργο και τις διαδοχικές δολοφονίες τριών από τους πιο κοντινούς του ανθρώπους: του Μέντγκαρ Ίβερς, του Μάλκολμ Χ και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Μέχρι τον θάνατο του Μπάλντουιν το 1987, μόλις τριάντα χειρόγραφες σελίδες είχαν ετοιμαστεί, λέξεις θεωρητικά μιας άλλης εποχής που στόχο είχαν να αναδείξουν την κληρονομιά αυτών των τριών προσωπικοτήτων και να την εντάξουν στο γενικότερο πλαίσιο της αυτονόητης (όχι για όλους) συζήτησης περί ίσης μεταχείρισης των μαύρων στην εκπαίδευση, την εργασία και όλες τις υπόλοιπες πτυχές της (ηθικής και ελεύθερης) Αμερικανικής κοινωνίας. Συνοδεύοντας τα αυθεντικά λόγια του Τζέιμς Μπάλντουιν, κορυφαίου συγγραφέα, λόγιου και ουσιαστικού ακτιβιστή της εικόνας και της ζωής των μαύρων στην Αμερική, με ανατριχιαστικά καίριες εικόνες αρχείου από το παρελθόν αλλά και το παρόν, το ντοκιμαντέρ του Ραούλ Πεκ αποκαλύπτει πως η ανάγκη για φυλετική και κοινωνική ισότητα παραμένει πιο επιτακτική από ποτέ. Yποψήφιο για Οσκαρ Ντοκιμαντέρ 2017.
Σε μια σπουδαία πρωτοβουλία, η ταινία προβάλλεται με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι Αφροέλληνες βλέπουν την ταινία «I Am Not your Negro» του Ραούλ Πεκ και συζητούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα μαζί με 20 άλλες χώρες. Η Ελλάδα συμμετέχει με μια δράση που γίνεται στα πλαίσια του έργου «the AfroGreeks»: μια 24ωρη διαδικτυακή προβολή της ταινίας «I Am Not Your Negro» από τα μεσάνυχτα της 10ης Δεκεμβρίου μαζί με ένα βίντεο που αποτυπώνει τις αντιδράσεις των Αφροελλήνων θεατών όταν βλέπουν την ταινία για πρώτη φορά. Το βίντεο αυτό δίνει ερεθίσματα στους διαδικτυακούς θεατές να θέσουν τα ερωτήματά τους στη συζήτηση με τους Αφροέλληνες πρωταγωνιστές που θα γίνει στην πλατφόρμα της Ταινιοθήκης την Πέμπτη 10/12/2020 στις 19.00 μέσω Zoom Webinar. Η δράση σηματοδοτεί την έναρξη του εργαστηρίου για το έργο «the AfroGreeks» που κινηματογραφείται εδώ και 4 χρόνια από τον Μενέλαο Καραμαγγιώλη & την Døcumatism για να εκτεθεί ως βίντεο εγκατάσταση που θα περιέχει ζωντανές εκδηλώσεις με Αφροέλληνες καλλιτέχνες. Στο εργαστήριο οι πρωταγωνιστές και οι καλλιτέχνες -που συμμετέχουν- κινηματογραφούν, συζητούν και συνθέτουν το έργο δημόσια με την ενεργή συμμετοχή των θεατών. Η δράση γίνεται μέσα στην άδεια -λόγω του COVID-19- κινηματογραφική αίθουσα της Ταινιοθήκης της Ελλάδας ως υπόσχεση -και δέσμευση- πώς σύντομα ο κινηματογράφος θα διαδραματίζεται πάλι καταρχήν στις αίθουσες και μετά σε κάθε άλλο μέσο καθώς είναι πια δεδομένο πως το σινεμά μπορεί να επιδιώξει μια ουσιαστική κοινωνική παρέμβαση σε καίρια και ζωτικά θέματα.
Η ταινία προβάλλεται στην online πλατφόρμα της Ταινιοθήκης
«Barbara» (2012) του Κρίστιαν Πέτσολντ
Aνατολικό Βερολίνο 1980. Η Μπάρμπαρα, μία γιατρός σε κεντρικό νοσοκομείο της πόλης, καταθέτει τα χαρτιά της για να φύγει για τη Δύση και να παντρευτεί τον αγαπημένο της και το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα την τιμωρεί: τη στέλνει σ’ ένα απομακρυσμένο επαρχιακό νοσοκομείο στο βορά για πειθαρχία και επιτήρηση. Αρχικά αλαζονική και αδιάφορη, η Μπάρμπαρα αντιμετωπίζει την μετάθεσή της ως μία παρένθεση στη ζωή της πριν αυτομολήσει. Σταδιακά όμως, οι ανάγκες της χώρας της που καταρρέει, η δικής της προστατευτική φύση απέναντι στους ασθενείς της και η γοητεία ενός συνάδελφου γιατρού μπερδεύουν την κρίση της. Το δίλημμα μεταξύ της υπόσχεσης ευημερίας του καπιταλισμού και του όνειρου του σοσιαλισμού επιστρέφει κι εκείνη πρέπει να πάρει την απόφασή της. Ο Κρίστιαν Πέτσολντ («Phoenix») παρουσιάζει μία ατμοσφαιρική, βραδυφλεγή, μελαγχολική επιστροφή στην ανατολική Γερμανία του 1980 με την νοσταλγία του σύγχρονου σκεπτόμενου Γερμανού για το πάλαι ποτέ σοσιαλιστικό όνειρο. Βραβείο Σκηνοθεσίας στην Berlinale 2011. Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Barbara».
To «Barbara» είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Cinobo
«O Tρελός Πιερό» (Pierrot le Fou, 1965) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ
Γαλλία-Ιταλία, 1965, 110' | Ο Φερντινάν, ένας απογοητευμένος οικογενειάρχης, συναντά ξανά τυχαία την Μαριάν, ένα παλιό φλερτ. Παρατά σύζυγο και παιδιά για το Νότο της Γαλλίας με τη νεαρή και αινιγματική baby-sitter. Ακολουθεί η τραγική ιστορία ενός ρομαντικού ζευγαριού που δραπετεύει από το Παρίσι για τη Μεσόγειο, ένα συναρπαστικό road-movie στο οποίο η παράνομη διακίνηση όπλων, οι πολιτικές συνωμοσίες, οι απρόοπτες συναντήσεις, τα βουκολικά ιντερμέδια και οι ερωτικοί σπαραγμοί συνυπάρχουν.
«Ο Τρελός Πιερό» προβάλλεται στο πλαίσιο του αφιερώματος στην Ανα Καρίνα από το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
«Αυθεντικές Γεύσεις με την Νταϊάνα Κένεντυ» (Nothing Fancy: Diana Kennedy, 2019) της Ελίζαμπεθ Κάρολ
Είναι o Mick Jagger της μεξικανικής κουζίνας, η Julia Child του Μεξικού ή ό,τι χειρότερο συνέβη στην υψηλή γαστρονομία; Είναι μόλις ενάμισι μέτρο σε ύψος, έχει ζήσει 95 χρόνια, και είναι Αγγλίδα ως το κόκκαλο. Η Diana Kennedy είναι ένα περίεργο φρούτο. Ειδήμων της μεξικανικής κουζίνας, της αρέσει να κάνει ηλιοθεραπεία με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι, να καλλιεργεί τα δικά της λαχανικά και να χρησιμοποιεί ξανά και ξανά τις ίδιες πλαστικές σακούλες για να μην επιβαρύνει το περιβάλλον. Το «Αυθεντικές Γεύσεις» είναι η ευκαιρία μας να εισχωρήσουμε στον παράξενο κόσμο της, να τριγυρίσουμε στο μεξικανικό αγρόκτημά της και να γευτούμε τις πικάντικες νότες του χαρακτήρα της. Συμβατική μέσα στην αντισυμβατικότητά της, η Kennedy είναι μια από αυτές τις γυναίκες που βελτιώνονται με την ηλικία, όπως και η μαγειρική της. Διαβάστε αναλυτικά για το Docs in Exile Film Festival.
Το ντοκιμαντέρ προβάλλεται από την πλατφόρμα του Docs in Exile Film Festival
«Οίκτος» (Pity, 2018) του Μπάμπη Μακρίδη
Οταν η συμφορά χτυπάει την πόρτα ενός μεσήλικα δικηγόρου, ο κοινωνικός του περίγυρος σπεύδει να του συμπαρασταθεί. Αντλώντας ικανοποίηση από τη συμπόνοια, την ευγένεια και την προσοχή των συνανθρώπων του, δικηγόρος εθίζεται τόσο πολύ στον οίκτο τους, που δυστυχεί όταν είναι χαρούμενος και χαίρεται όταν είναι δυστυχισμένος. Δεν δέχεται τη δυστυχία των άλλων, παρά μόνο τη δική του. Η νέα ταινία του Μπάμπη Μακρίδη μετά το «L», με συνσεναριογράφο τον ίδιο και τον Ευθύμη Φιλίππου και επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Σάντανς. Διαβάστε την κριτική του Flix για τον «Οίκτο».
Η ταινία είναι διαθέσιμη στην iPlatforma
«Λόρενς για Πάντα» (Laurence Anyways, 2013) του Ξαβιέ Ντολάν
Ο 30χρονος Λόρενς είναι ένας φιλόλογος που ζει μια φυσιολογική ζωή στον Καναδά της δεκαετίας του 80: είναι καθηγητής λογοτεχνίας και είναι ερωτευμένος με την κοπέλα του, Φρεντ. Μόνο που μία μέρα αποφασίζει να μοιραστεί μαζί της το μεγάλο του μυστικό: ο Λόρενς θέλει να ντύνεται με γυναικεία ρούχα, να αποκτήσει στήθος, να ξεκινήσει μία νέα σελίδα στην προσωπική του ιστορία. Εκείνος είναι έτοιμος για έναν καινούργιο κόσμο, αλλά είναι ο κόσμος έτοιμος για κάποιον σαν αυτόν; Διαβάστε την κριτική του Flix για αυτή την τρίτη ταινία τυ Ξαβιέ Ντολάν.
Προβάλλεται στην ΕΡΤ 2 στις 22.00
«Trigonometry» της Αθηνάς Τσαγγγάρη
To «Trigonometry» είναι μία μίνι σειρά, με μεγάλες καινοτομίες. Πρώτον, τη σκηνοθετεί η Αθηνά Τσαγγάρη («Chevalier», «Attenberg») φέρνοντας μαζί της, το προσωπκό της στιλ και τα κινηματογραφικά της εργαλεία. Δεύτερον, το θέμα της. H σειρά περιγράφει τη ζωή ενός ερωτικού τριγώνου, μίας πολυγαμικής σχέσης στο σύγχρονο Λονδίνο. Αλλά όχι όπως τη φαντάζεστε. Η ιστορία (σε σενάριο του βραβευμένου θεατρικού συγγραφέα Ντάνκαν ΜακΜίλαν και της γυναίκας του, της διάσημης τηλεοπτικής σεναριογράφου Εφι Γουντς) περιστρέφεται γύρω από ένα ζευγάρι το οποίο καλεί ένα τρίτο πρόσωπο για να μείνει μαζί τους στο διαμέρισμά τους προκειμένου να μοιραστούν τα οικονομικά βάρη, αλλά καταλήγει να αλλάζει την ζωή τους με τρόπο απροσδόκητο. Διαβάστε αναλυτικά για τη σειρά και θημηθείτε τις συνεντεύξεις του Flix με την σκηνοθέτη και τους πρωταγωνιστές της.
Η σειρά προβάλλεται στο COSMOTE CINEMA 4HD στις 20.00
