Φέτος, τη χρονιά που όλες οι διαγωνιζόμενες ταινίες ενοποιούνται σε ένα γιγάντιο πρόγραμμα των 84 τίτλων, οι ελληνικές μικρού μήκους ταινίες δείχνουν το πρόσωπό τους και διεκδικούν, η καθεμιά, μια καλή εμφάνιση και μια διάκριση που θα την ξεχωρίσει από το σύνολο. Το Flix είναι στη Δράμα (αποστολή: Μανώλης Κρανάκης, Λήδα Γαλανού), παρακολουθεί όλες τις προβολές του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος και, μέρα με τη μέρα, αποτιμά τις ταινίες, σημειώνοντας τις ενδιαφέρουσες τοποθεσίες στον κινηματογραφικό χάρτη. Τα σχόλια και οι αποτιμήσεις μας είναι πολύ μικρά, όχι επειδή οι ταινίες είναι μικρού μήκους, μια και αυτό καθόλου δεν επηρεάζει την αξία τους, αλλά επειδή ο σκοπός αυτών των καθημερινών σχολίων είναι ν’ αποδώσουν μια αίσθηση και μια πρώτη γεύση, ελπίζοντας ότι και οι θεατές θα μπορέσουν να δουν τις ταινίες, τουλάχιστον στα «ταξίδια» του Φεστιβάλ Δράμας στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Τι είδαμε τη Δευτέρα, 17 Σεπτεμβρίου
Signed Agreement της Νικολέτας Λεούση / Εξυπνη ιδέα με πετυχημένο κοινωνικό σχολιασμό, θαυμάσιες αγγλόφωνες ερμηνείες, πρόθεση εγγύτητας με το σινεμά του Κεν Λόουτς, που χρειάζεται όμως σκηνοθετικά να ωριμάσει για να μπορέσει με δύναμη να υπερασπιστεί την ιστορία της. [διαβάστε και δείτε περισσότερα για την ταινία εδώ]
Γκρίζα Διαδρομή του Αντυ Παπαδημητρίου / Με πλεονέκτημα στη φωτογραφία και την επεξεργασία της εικόνας, αλλά και με τη συμμετοχή επώνυμων ηθοποιών (Νικήτας Τσακίρογλου, Φιλαρέτη Κομνηνού), η ταινία παραδίδεται με άνεση σε μια σκηνοθετική και νοηματική αυταρέσκεια που της στερεί την όποια φρεσκάδα, αμεσότητα ή ειλικρίνεια. [διαβάστε και δείτε περισσότερα για την ταινία εδώ]
Trfck των Ζήση Κοκκινίδη και Ιωνα Παπασπύρου/ Κάτι στη βίαιη σκηνοθεσία και στην αφοπλιστική ερμηνεία της «Ράκουσκα» Μιλάνα Γιουσούποβα, κάνει αυτή την απεικόνιση του εμπορίου σάρκας να διαπερνά το κλισέ και ν’ αγγίζει λίγο τη συνείδηση. Μια ακόμα μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση θα είχε και πιο δυνατό αποτέλεσμα. [διαβάστε και δείτε περισσότερα για την ταινία εδώ]
Κλέφτρα της Αργυρώς Κουρλίτη / Ενα αντιεξουσιαστικό παραμύθι τρόμου με υποβλητική ατμόσφαιρα, ένας πετυχημένος συνδυασμός πολιτικού λόγου με το σινεμά φαντασίας, μια ταινία που θα έκανε στη Σχολή του ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο. Ο οποίος, όμως, θα καταλάβαινε ότι δεν χρειάζεται η υπερβολή στο συμβολισμού, ούτε τόσο μεγάλη σοβαροφάνεια για να περάσεις το αισθητικό ή αφηγηματικό σου μήνυμα. [διαβάστε και δείτε περισσότερα για την ταινία εδώ]
God’s Amnesia του Χρίστου Χριστοδούλου / Ενα κοινωνικό κατηγορώ ντυμένο με το ρούχο του σινεμά του συμβολισμού, μπερδεύεται από μόνο του στην εμφατική του επαναληπτικότητα, χάνοντας το στόχο. [διαβάστε και δείτε περισσότερα για την ταινία εδώ]
Αχ Ελλάδα του Κώστα Αναγνωστόπουλου / Γελάσαμε με το χαριτωμένο, ευρηματικό πολιτικό ανέκδοτο που, παρότι extra light, αναδεικνύει όλο το κωμικό μεγαλείο του Γιώργου Σουξέ. Ωστόσο, ακριβώς, η ταινία παραμένει ένα ανέκδοτο. [δείτε το τρέιλερ εδώ]
Γνωρίστε όλους τους υποψήφιους του 35ου Φεστιβάλ Δράμας και την κάθε ταινία ξεχωριστά, εδώ
