Η Κλερ Φόι κέρδισε ΕΜΜΥ και Χρυσή Σφαίρα για το πόσο διαισθητικά και μελετημένα γλίστρησε κάτω από την επιδερμίδα της Βασίλισσας Ελισάβετ στο «The Crown». Αλλά φαίνεται πώς η ανάγκη της να καταλάβει, η θέλησή της να μπει στα παπούτσια του άλλου, δε σταματά στις απαιτήσεις της δουλειάς.
Διαβάστε κι αυτό: 7 ρόλοι που εξηγούν γιατί η Κλερ Φόι είναι το κορίτσι που αγαπάμε
Η αποκλειστική συνέντευξη και φωτογράφιση του Hollywood Reporter, κατά την οποία ο δημοσιογράφος την ακολουθεί σε μια βόλτα στην Ουάσινγκτον, που καταλήγει έξω από τη Γερουσία την ώρα που γίνεται η ψηφοφορία για τον δικαστή Κάβανο, αποκαλύπτει μία γυναίκα που έχει μία απρόβλεπτη αντίδραση μπροστά στις ιστορικές στιγμές που διαδραματίζονται: δεν στέκεται παρατηρητής.
Hι συνέντευξη δεν ξεκινά με στόχο να συζητηθούν τα γυναικεία θέματα - αν και η επικαιρότητα της Φόι είναι «Το Κορίτσι στον Ιστό της Αράχνης» και η μεταμόρφωσή της σε Λίσμπεθ. Ακόμα και για τον εκδικητικό χαρακτήρα της ηρωίδας της, όμως, η Φόι δίνει μια #TimesUp διάσταση «Ο στόχος της είναι να τιμωρηθούν όσοι για πάρα πολλά χρόνια ξέφευγαν. Θέλει να κάνει τους άντρες να πληρώσουν. Κυριολεκτικά, καθώς τα χρήματά τους θα μεταφερθούν στους λογαρισμούς των γυναικών που επιτέθηκαν. Συμβολικά, όταν χαράζει η ίδια τατουάζ στο στήθος ενός από αυτούς "είμαι σαδιστικό γουρούνι, είμαι βιαστής". Η Λίσμπεθ θέλει να δείξει στους άντρες τι σημαίνει να βρίσκονται ακινητοποιημένοι στο πάτωμα, αδύναμοι, να μην μπορούν να κουνηθούν. Μπορεί οι τρόποι της να μην είναι πάντα ηθικοί, αλλά ο στόχος της είναι πάντα ξεκάθαρος. Δεν ανέχεται την αδικία. Θέλει δικαιοσύνη...»
Κι ας γυρίσουμε πίσω. Στην αρχή του κειμένου (είναι μία πολύ ωραία συνέντευξη μπορείτε να τη διαβάσετε όλη εδώ) όπου δημοσιογράφος και πρωταγωνίστρια φτάνουν περπατώντας έξω από τη Γερουσία, όπου υπάρχει συγκεντρωμένος κόσμος υπέρ/κατά του διορισμού του Κάβανο στον Αρειο Πάγο, παρά την κατέθεση της Δρ. Φορντ για σεξουαλική επίθεση εναντίον της όταν και οι δύο ήταν μαθητές.
Η Φόι βλέπει έναν άντρα να κρατά ένα πλακάτ που γράφει #metoofraud («το κίνημα #metoo είναι απάτη») και ορμά αυθόρμητα προς το μέρος του.
«Γιατί φοράτε δημοσιογραφική ταυτότητα»
«Συγγνώμη;» της λέει αυτός, χωρίς να την αναγνωρίσει.
«Είστε δημοσιογράφος;» τον ξαναρωτά
«Είμαι από το χώρο των media»
«Ποιο μέσο εκπροσωπείτε;»
«KGED 168 - έναν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό της Καλιφόρνια»
«Είστε δημοσιογράφος; Ρεπόρτερ, τι ακριβώς;»
«Ε όχι, είμαι opinion maker».
«Α, κατάλαβα. Είστε από αυτούς που έχουν...άποψη».
(σε αυτό το σημείο το κείμενο την περιγράφει να τον κοιτά με το το ύφος της Ελισάβετ, όταν θέλει να κόψει τα πόδια του συνομιλητή της - και μπορούμε να τη φανταστούμε)
«Ηθελα να του ξεριζώσω το πανό και να το κάνω κομματάκια. Πώς τολμά; Πώς τολμά ένας άνθρωπος να περιγελά και να αμφισβητεί τόσες και τόσες γυναίκες; Δεν με νευριάζει απλώς. Μου ραγίζει την καρδιά. Πόσο λίγο νοιάζονται οι άντρες για τις γυναίκες; Αυτός ο τύπος δεν έχει ιδέα, την παραμικρή ιδέα, για το τι έχουν περάσει όλες αυτές οι γυναίκες. Εχω μεγάλο πρόβλημα με όσους που δεν νοιάζονται και δεν καταλαβαίνουν τους συνανθρώπους τους».
«Γιατί ενοχλούνται οι άντρες με το #metoo; Γιατί τρομάζουν που αποκτάμε δύναμη; Τους θαυμάζω και τους αγαπώ τους άντρες. Γιατί εκείνοι πρέπει να με ανταγωνίζονται; Δεν μπορούμε να είμαστε κι εμείς δυνατές; Γιατί πρέπει να μας υποβιβάσουν; Δεν μπορούμε να είμαστε οργισμένες, έξαλλες, με την αδικία τόσων χρόνων; Γιατί πρέπει να βγούμε υστερικές;»
«Με θυμώνει η αδικία. Με θυμώνει οι άνθρωποι να μην έχουν ενσυναίσθηση».
Διαβάστε περισσότερα:
