Ο Κώστας Μάνδυλας χρειάστηκε δυόμιση χρόνια για να ολοκληρώσει το «ΑΤΗ Documentary», αλλά στην πραγματικότητα θα μπορούσε να πει κανείς ότι «δούλευε» γι αυτό εδώ και είκοσι χρόνια.
Skater από μικρός κι ο ίδιος, σύντομα στράφηκε στην κινηματογράφηση του αστικού αυτού αθλήματος και των ανθρώπων του μέσα από videos που όχι απλά μεταφέρουν κάτι από την αδρεναλίνη του να τρέχεις στην πόλη πάνω σε ένα skate, την θεαματική τεχνική του αθλήματος, αλλά που δίνουν μια καλή εικόνα της κουλτούρας και του τρόπου ζωής των skaters.
To «ΑΤΗ Documentary» πηγαίνει την δουλειά του πολύ πιο πέρα, αφού στα 57 λεπτά του, δοκιμάζει όχι μόνο να ανοίξει τον «κλειστό» κόσμο του skate σε ανθρώπους που πιθανότατα δεν έρχονταν υπό άλλες συνθήκες σε επαφή με αυτόν, αλλά να χτίσει ένα ολοκληρωμένο πορτρέτων των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτό, μέσα από συνεντεύξεις με skaters τόσο της νέας γενιάς όσο και παλιότερους.
Ομως την ίδια στιγμή, το φιλμ θέλει να είναι κι ένα πορτρέτο της ίδιας της πόλης, της αστικής της κουλτούρας, των μικρόκοσμων της, μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνία και με μια διαφορετική ταχύτητα, αυτή ενός skate που τρέχει στην άσφαλτο. O Κώστας Μάνδυλας μας μίλησε για όλα αυτά καθώς η ταινία του, ετοιμάζεται κι αυτή με τη σειρά της να ανέβει... στην δική της σανίδα.
Τι σημαίνει για σένα το skate? Tι ήταν αυτό που σε έκανε να θελήσεις να κινηματογραφήσεις την κουλτούρα και την πραγματικότητά του;
Κάνοντας το 20 χρόνια το θεωρώ αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Oταν κάποιος κάνει ένα τέτοιου είδους αστικό άθλημα αρχίζει να του αλλάζει και την προσωπικότητα του όχι προς τον χαρακτήρα, αλλά ως προς τον τρόπο που αντιμετωπίζει την καθημερινότητα, που αντιλαμβάνεται την πόλη του και του πως την εκμεταλλεύεται. Σου δίνει μια άλλη «ματιά» στους χώρους που κινείσαι, και αυτό δεν είναι παροδικό αλλά σ’ ακολουθεί πάντα ακόμα και όταν σωματικά δεν μπορείς να το κάνεις.
Εκτός από ένα άθλημα, το skate είναι και μια κουλτούρα. Πως θα την όριζες μετά από την ενασχόλησή σου με την κοινότητα των skaters για τόσο καιρό. Και θα έλεγες ότι υπάρχει μια ταυτότητα ανάμεσα στα μέλη αυτής της κοινότητας;
Το skate είναι αναμφισβήτητα μία κουλτούρα. Θα την όριζα σαν μια κινητήριο δύναμη που σε σπρώχνει να βγεις από την στασιμότητα, σε βάζει σ’ εγρήγορση όχι μόνο σωματικά αλλά και σαν ύπαρξη. Θα έλεγα κατά κάποιο τρόπο είναι μια κουλτούρα αναζήτησης που σε ενσωματώνει στην πόλη στην οποία κινείσαι. Σίγουρα υπάρχει μια ταυτότητα σε όλους μας, το γεγονός ότι το skate είναι ένα μέσο εξερεύνησης της πόλης είναι γενικό αλλά ο κάθε ένας από εμάς το κάνει διαφορετικά και αυτό δίνει αυτόματα μια ταυτότητα ανάμεσα μας. Είναι ίδια κουλτούρα αλλά με πολλές πτυχές.
Ονομάζεις το φιλμ «ATH Documentary». Θα έλεγες ότι το skate είναι κάτι που καθορίζει πια την εικόνα της πόλης; Με ποιο τρόπο; Σε πιο βαθμό;
Δέν νομίζω ότι το skate καθορίζει την εικόνα της πόλης, όμως της δίνει σίγουρα έναν άλλο αέρα. Ήταν πολλές οι φορές κατά την διάρκεια των γυρισμάτων για το ντοκιμαντέρ που πολλοί κοντοστεκόντουσαν και ρωτούσαν τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε και όταν τους απαντούσα έμεναν ευχάριστα έκπληκτοι, γιατί ειδικά τα τελευταία χρόνια που η κατήφεια λόγω της οικονομικής κρίσης έχει μπει στο πετσί της πόλης, υπάρχει αυτή η κοινότητα που αντιστέκεται σε κάθε είδους μιζέριας και στασιμότητας. Σίγουρα η κρίση μας έχει επηρεάσει όλους μας και σε μεγάλο βαθμό αλλά δεν σημαίνει ότι μένουμε με σταυρωμένα χέρια. Σίγουρα οι πολίτες αυτής της πόλης δεν έχουν συνηθίσει τα νέα παιδιά να είναι έξω στην πόλη που αγαπάνε να κάνουν κάτι τόσο ευχάριστο και ξεχωριστό. Και αυτό φαίνεται στο ντοκιμαντέρ.
Με κάποιο τρόπο το skate μοιάζει να κρύβει μέσα του κάτι το επαναστατικό. Θα έλεγες ότι υπάρχει ακόμη μια τέτοια πτυχή, στο άθλημα και τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτό;
Ανέκαθεν η φύση του skate όπως και κάθε είδος αστικού αθλήματος είναι “επαναστατική” όσο αφορά την κουλτούρα, την καθημερινότητα αλλά και τον τρόπο ζωής. Δεν θα έλεγα πάει εναντία σε κάποιο ρεύμα όμως σίγουρα δεν κατατάσσεται σε καμία ποπ κουλτούρα ή πάει με την μόδα. Το skate είναι μία ξεχωριστή κουλτούρα που στέκεται από μόνη της.
Πόσο εύκολο ήταν να κάνεις το φιλμ. Οχι μόνο να κινηματογραφήσεις ένα άθλημα με την ενέργεια και την ένταση που αυτό περιέχει, αλλά και να βγάλεις μια αυθεντική εικόνα. Πόσο καιρό δούλεψες και με ποιο τρόπο;
Σ αυτό το φιλμ η αρχική μου ιδέα ήταν να δείξουμε στον κόσμο τι είμαστε και τι εκπροσωπούμε με τον πιο φυσικό και αυθεντικό τρόπο. Δεν θα έλεγα ότι ήταν δύσκολο να βγάλω την αυθεντική εικόνα, διότι κάνοντας 20 χρόνια skate και δουλεύοντας ως skate κινηματογραφιστής τα τελευταία 10, απλά αφέθηκα στην μαγεία του και όλο αυτό ήρθε πολύ φυσικά, πράγμα που φαίνεται και στο φιλμ. Το να κάνεις τέτοιου είδους φιλμ είναι κάτι ξεχωριστό και πρέπει να νιώθεις την κουλτούρα και τον χαρακτήρα του skate. Το δύσκολο κομμάτι ήταν το θέμα παραγωγής, είναι μια τελείως ανεξάρτητη παραγωγή χωρίς καμία χρηματοδότηση και όλο το κόστος ήταν προσωπικό, πράγμα που κάνει αυτό το φιλμ για μένα πολύ σημαντικό και ιδιαίτερο, ένιωσα την ανάγκη να το κάνω ρισκάροντας πολλά. Τα γυρίσματα διήρκεσαν περίπου στα 3 χρόνια όπου ακολουθούσα ένα βασικό και γενικό σενάριο που είχα στο μυαλό μου, όμως τον χαρακτήρα και το ύφος του ντοκιμαντέρ το όρισαν οι ίδιοι οι skaters.
Πόσο μια ταινία μπορεί να δώσει σε κάποιον την εικόνα του τι είναι το skate και η ζωή που αυτό συνεπάγεται;
Νομίζω στο 100% και αυτός ήταν ο στόχος μου, στην Ελλάδα του 2014 όπου κατά κάποιο τρόπο έχουν καταρρεύσει σχεδόν όλα. Για μένα ήταν η ευκαιρία να δείξω ότι υπάρχουν κάποιοι που αρνούνται να “βουλιάξουν” στην μιζέρια και που δημιουργούν θετικά πράγματα με έμπνευση την ίδια τους την πόλη.
To «ΑΤΗ documentary» μπορείτε πλέον να το δείτε online στο redbull.gr.
Διαβάστε ακόμη:
