Πριν ακόμη αποφοιτήσει από την σχολή κινηματογράφου, ο Τομπίας Λίντχολμ, έγραψε μαζί με τον Τόμας Βίντερμπεργκ το σεναρίο του «Submarino», ένα φιλμ που ξύπνησε τον σκηνοθέτη από τον δημιουργικό του λήθαργο. Φέτος υπέγραψαν μαζί το σενάριο του «The Hunt», μιας από τις καλύτερες ταινίες που είδαμε στις Κάννες.
Ο ίδιος ο Λίντχολμ βεβαίως λέει ότι εκείνος είναι που χρωστάει στον Βίντερμπεργκ για την ενθάρρυνση και την εμπιστοσύνη κι όχι το αντίθετο, όμως στα 34 του μοιάζει να είναι ένας από τους πιο ικανούς σεναριογράφους της Δανίας έχοντας υπογράψει επίσης το σενάριο της σειράς «Borgen» μιας ακόμη τηλεοπτικής δουλειάς, που ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας της για να βρει αναγνώριση και κοινό παγκοσμίως.
Το «Α Hijacking» (ή «Kapringen» αν προτιμάτε) είναι η δεύτερη ταινία του σαν σκηνοθέτης. Το «R» στο οποίο πρωταγωνιστούσε ξανά ο Πιλού Ασμπεκ που κρατά τον βασικό ρόλο κι εδώ), ήταν ένα έντονο δράμα για την ζωή ενός νεαρού εντός των τειχών μιας φυλακής συν-σκηνοθετημένη με τον Μίκαελ Νόερ. Κι αν εκείνη η ιστορία λάμβανε χώρα στους τέσσερις τοίχους ενός σωφρονιστικού ιδρύματος, αυτή εδώ είναι εξίσου κλειστοφοβικού αν και... ανοιχτού ορίζοντα.
Σομαλοί πειρατές πιάνουν ομήρους τους ναύτες ενός πλοίου που διασχίζει τον Ινδικό ωκεανό και ένα γεμάτο ένταση παιχνίδι θέλησης ξεκινά. Οι πειρατές απειλούν να σκοτώσουν όλο το πλήρωμα αν ο πλοιοκτήτης δεν ενδώσει στις απαιτήσεις τους, εκείνος είναι πεπεισμένος πως ο χειρότερος τρόπος να κάνεις μια ομάδα εγκληματιών να εγκαταλείψουν το πλοίο σου, είναι να τους δώσεις αμέσως ότι σου ζητήσουν.
Το φιλμ του Λίντχολμ μοιάζει βασισμένο σε αληθινή ιστορία αλλά ακόμη κι αν τα γεγονότα του φιλμ δεν έχουν συμβεί όπως περιγράφονται, το «A Hijacking» θέλει να είναι όσο πιο αληθινό γίνεται. «Η αληθοφάνεια και ακόμη πιο ουσιαστικά η αλήθεια, είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα» λέει ο Λίντχολμ. «Υπάρχουν τόσοι μύθοι γύρω από τους πειρατές της Σομαλίας που είναι πια πολύ δύσκολο να ξέρεις τι είναι αληθινό. Κάποιοι τους παρουσιάζουν σαν σύγχρονους Ρομπέν των δασών, φτωχούς ψαράδες που αναγκάστηκαν να γίνουν πειρατές από τις τράτες των ευρωπαϊκών ψαράδικων στόλων. Υπάρχει ο μύθος ότι οι μεγάλες ναυτιλιακές εταιρίες είναι άπληστοι μπάσταρδοι που δεν νοιάζονται για τους ψαράδες. Υπάρχει ο μύθος ότι οι ναύτες των καραβιών που πιάνονται όμηροι περνούν καλά, ή ένας άλλος μύθος που λέει ότι τους αναγκάζουν να φάνε τα κόπρανα τους. Ηθελα να αφαιρέσω όλες αυτές τις προκαταλήψεις και να δοκιμάσω να κοιτάξω την αλήθεια μιας τέτοιας κατάστασης στο επίπεδο των ανθρώπων».
Το τρέιλερ υπόσχεται ακριβώς αυτό, ένα θρίλερ στο οποίο η αγωνία βρίσκεται όχι στην δράση, τους πυροβολισμούς και την βία, αλλά στην απόγνωση και το αδιέξοδο. Των ναυτών που είναι παγιδευμένοι στο πλοίο, των χαρτογιακάδων πίσω στα γραφεία της εταιρίας, αλλά και των ίδιων των πειρατών σε μια ιστορία που το καλό και το κακό, το σωστό και το λάθος δεν δείχνουν τόσο ευδιάκριτα και ξεκάθαρα όσο θα νομίζατε με την πρώτη ματιά.
Διαβάστε περισσότερα για το 69ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας
