Τι είναι η πατρίδα μας; Μεσοαστικά σπίτια που περικλείνουν στα τσιμεντένια κελύφη τους «γελοίες ζωές». Ψιλικατζίδικες δουλειές που δεν σε αφήνουν να ξεφύγεις. Ασφυκτικές οικογενειακές σχέσεις, ένα εχθρικό κράτος, μίσος στους δρόμους, οργή παντού. Απελπισία. Χρεοκοπία. Φωτιά.
Το τοπίο που περιγράφει το «A Blast» είναι απλά τρομακτικό. Κυρίως γιατί είναι αληθινό. Απόλυτα αναγνωρίσιμο. Ανασαίνει δίπλα μας, ή καλύτερα στον λαιμό μας, είναι η «Ελλάδα της κρίσης» που όχι δεν έχει να κάνει μόνο με τα λεφτά.
Αυτά είναι όμως που σπρώχνουν τη Μαρία της Αγγελικής Παπούλια στα όριά της. Ή, καλύτερα, η έλλειψή τους, τα χρέη της ανάπηρης μητέρας της στην εφορία και τις τράπεζες, που ωθούν την ούτως ή άλλως εκτροχιασμένη οικογένειά της στο χείλος του γκρεμού. Και η Μαρία θα αποφασίσει να θυσιαστεί για να τη σώσει, ακόμη κι αν τελικά ο μόνος που μπορεί να σώσει δεν είναι άλλος από τον εαυτό της.
Στημένη πάνω σε έναν χαρακτήρα που η ερμηνεία της Παπούλια μεταμορφώνει σε κάτι συγκλονιστικό, η ταινία του Τζουμέρκα κινείται γύρω από την ηρωίδα της σαν μια μηχανή σε έναν ξέφρενο γύρο του θανάτου, αποκαλύπτοντας σε κάθε στροφή μια ακόμη ματιά σε μια ολοκληρωτικά λάθος εικόνα.
Κι αν υπάρχει κάτι που να μοιάζει ζωντανό, υγιές, παθιασμένο, αυτό δεν είναι άλλο από το ένστικτο, από την ζωώδη, σχεδόν, ερωτική έλξη της Μαρίας με τον Γιάννη, τον άντρα της, που στα καράβια τώρα μακριά της, ζει μόνο με τη σάρκα του.
Η Μαρία όμως δεν έχει ούτε αυτό. Μόνο την ανάμνησή του που στοιχειώνει την ταινία σε μια σειρά από στιγμιότυπα από το παρελθόν, από τις νύχτες του σεξ τους, από την ένωσή τους που έδωσε για λίγο, έστω, νόημα στη ζωή της, από τις μέρες εκείνες που έμοιαζαν γεμάτες πιθανότητες κι ελπίδα.
Ενα παρελθόν που έμοιαζε να τρέχει όχι με το μυαλό, μα με το πάθος, με μια τυφλή ορμή στην οποία η Μαρία θα υποκύψει ξανά για να βρει μια διέξοδο. Οταν όλα μοιάζουν χαμένα, τι άλλο μπορείς να κάνεις εκτός από να τα πετάξεις με δύναμη από πάνω σου.
Κι αν αυτό που θέλει να πει το «Blast» μοιάζει στα μάτια κάποιων σκληρό, απαισιόδοξο, μηδενιστικό, η διαδρομή της Μαρίας δεν είναι απαραίτητα μια πτώση. Είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο τίτλος: μια έκρηξη που θα τινάξει τα πάντα στον αέρα. Ναι, μπορεί και την ηρωίδα του, μα ακόμη κι έτσι μαζί της κάθε τι σάπιο.
Βλέποντας το «Blast» είναι εύκολο να δεις τις αισθητικές και θεματικές συγγένειες με την προηγούμενη ταινία του Τζουμέρκα, τη «Χώρα Προέλευσης», μα και μαζί την απόσταση που διανύει το σινεμά του από τότε μέχρι τώρα. Ναι ίσως για μια ακόμη φορά το σινεμά του παθιάζεται και με την περίπλοκη φόρμα, μα ακόμη κι αυτή, εδώ μοιάζει λειτουργική.
Ο τρόπος που η ταινία συστρέφεται γύρω από τον χρόνο και τον εαυτό της δεν είναι ένα τέχνασμα, μια αυτάρεσκη επίδειξη μέσων μα κάτι σχεδόν απαραίτητο για να αποδώσει μια πραγματικότητα που είναι οτιδήποτε άλλο παρά επίπεδη και ομαλή.
Η ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα δεν είναι σίγουρα «ευχάριστη», είναι όμως αναγκαία. Γεμάτη δύναμη, φέρνει τον καθένα μας ενώπιον των ευθυνών του. Και μαζί μια άβολη μα και σαφής παραβολή για την εγγενή αρρώστια μιας χώρας, ειπωμένη με έναν συναρπαστικό κινηματογραφικό τρόπο.
Περισσότερα για το «A Blast»:
- «Baddass»: Οι Drog A Tek πιάνουν τις κιθάρες στο soundtrack του «A Blast» του Σύλλα Τζουμέρκα
- Λοκάρνο 2014: Το σοκ που ακούει στο όνομα «A Blast» του Σύλλα Τζουμέρκα
- «A Blast» του Σύλλα Τζουμέρκα: νέες φωτό και clip
- «A Blast»: Λίγο πριν την έκρηξη (στο Λοκάρνο)
- Το «A Blast» του Σύλλα Τζουμέρκα στο Διαγωνιστικό του Λοκάρνο
- Λοκάρνο 2014: Παγκόσμια πρώτη για το «Lucy» του Λικ Μπεσόν με τη Σκάρλετ Τζοχάνσον
- Βραβείο στο Σαράγεβο για το «A Blast» του Σύλλα Τζουμέρκα!
- Μετά τη «Χώρα Προέλευσης», ο Σύλλας Τζουμέρκας επιστρέφει... with «A Blast»
Tags: A BLAST, Σύλλας Τζουμέρκας
