67 Παλαιστίνιοι κινηματογραφιστές -συμπεριλαμβανομένου του δύο φορές υποψήφιου για Oσκαρ, Χάνι Αμπού Aσάντ («Παράδεισος Τώρα», «Ομάρ», «Η Παγίδα»), καθώς και του διακεκριμένου σκηνοθέτη Ελία Σουλεϊμάν («Ο Παράδεισος Επεσε στη Γη, «Ο Χρόνος που Aπομένει»)- συνέταξαν και υπέγραψαν μία επιστολή με αυστηρό ύφος, στην οποία κατηγορούν το Χόλιγουντ, για τον υπέρμετρα βάρβαρο και κατ’ επέκταση παραπλανητικό τρόπο που παρουσιάζει τους Παλαιστίνιους στην οθόνη επί δεκαετίες, παράγοντα που, όπως υποστηρίζουν, έχει συμβάλει στην τρέχουσα γενοκτονία που εκτυλίσσεται στη Γάζα.
Στα ονόματα που υπογράφουν την επιστολή συγκαταλέγεται πλήθος βραβευμένων σκηνοθετών. Ανάμεσά τους βρίσκoνται ο Μισέλ Κλεϊφί («Tale of the Three Jewels), η Μάι Μάσρι («3000 Νύχτες»), η Νατζουά Νάτζαρ («Τα Μάτια του Κλέφτη»), η Φάρα Ναμπουλσί («Η Παρούσα») και οι 22 σκηνοθέτες που συμμετείχαν στο συλλογικό πρότζεκτ «From Ground Zero» (σ.σ. το καλλιτεχνικό εγχείρημα που ξεκίνησε από τον Παλαιστίνιο σκηνοθέτη Ρασίντ Μασαράουι αποτελεί μία συλλογή 22 ταινιών μικρού μήκους που δημιουργήθηκαν στη Γάζα, στόχος των οποίων ήταν να φωτίσουν ανείπωτες ιστορίες του εν εξελίξει πολέμου, μέσα από τον κινηματογραφικό φακό).
Η επίσημη αφίσα του «From Ground Zero»
Το κείμενο των 67 καλλιτεχνών εκφράζει επίσης οργή για την απανθρωπιά και τον ρατσισμό που δείχνει μέρος της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας της Δύσης προς τον λαό τους, ακόμη και κατά τη διάρκεια αυτής της εξαιρετικά δύσκολης περιόδου.
Η επιστολή σηματοδοτεί την πρώτη συλλογική πρωτοβουλία Παλαιστινίων κινηματογραφιστών. Παρά την έντονη κριτική της προς το Χόλιγουντ, ευχαριστεί, μεταξύ άλλων, την Ακαδημία για το ότι «αντιστάθηκε στην πίεση και επέμεινε στην ελευθερία της έκφρασης» αρνούμενη τις προσπάθειες να αποκλειστεί το ντοκιμαντέρ,«It’s Bisan from Gaza and I’m Still Alive» με θέμα τη Γάζα, από τις υποψηφιότητες για τα βραβεία Emmy του 2024.
Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ της Παλαιστίνιας δημοσιογράφου, ακτιβίστριας και κινηματογραφίστριας Μπισάν Ουάντα, που καταγράφει την πορεία της οικογένειάς της όσο αυτή προσπαθεί να ξεφύγει από τους βομβαρδισμούς από το Ισραήλ, είναι υποψήφιο για τα Emmy στην κατηγορία «Outstanding Hard News Feature Story: Short Form».
Παρά την επίσημη ένταξή του στο διαγωνιστικό τμήμα, υπήρξαν κρούσεις από μία αμερικανική ομάδα υπέρ του Ισραήλ για ανάκληση της υποψηφιότητάς του, με επιστολή που υπέγραψαν η Ντέμπορα Μέσινγκ, η Σέρι Λάνσινγκ, ο Ρικ Ρόζεν και ο Χάιμ Σάμπα, κατηγορώντας την Ουάντα για σχέσεις με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), οργάνωσης που έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στιγμιότυπο από το ντοκιμαντέρ της Μπισάν Ουάντα
Ως απάντηση στα παραπάνω, ο πρόεδρος της Ακαδημίας, Ανταμ Σαρπ, δήλωσε ότι η υποψηφιότητα της Ουάντα δεν πρόκειται να ανακληθεί, διευκρινίζοντας μέσω επιστολής του ότι η οργάνωση δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει τις αναφορές για την υποτιθέμενη συμμετοχή της Ουάντα στην οργάνωση.
Παρακάτω, η επιστολή που συνυπέγραψαν οι 67 Παλαιστίνιοι κινηματογραφιστές:
«Εμείς, οι Παλαιστίνιοι κινηματογραφιστές, εκτιμούμε και ευχαριστούμε την Εθνική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών (NATAS) που αντιστάθηκε στην πίεση και επέμεινε στην ελευθερία της έκφρασης, υποστηρίζοντας την υποψηφιότητα της Μπισάν Ουάντα για τα βραβεία Emmy 2024 στην κατηγορία «Ειδήσεις και Ντοκιμαντέρ», για το ντοκιμαντέρ, «It’s Bisan from Gaza and I’m Still Alive».
Το ντοκιμαντέρ αφηγείται η ίδια η βραβευμένη 25χρονη Παλαιστίνια δημοσιογράφος, Μπισάν Ουάντα, η οποία έχει ρισκάρει τη ζωή της προκειμένου να μοιραστεί με τον κόσμο τόσο ανταποκρίσεις, όσο και ιστορίες για την αντοχή, την αντίσταση και την επιβίωση των άμαχων οικογενειών εν όψει της τρέχουσας -σε ζωντανή μετάδοση- γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ στην κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας.
Η προσπάθεια λογοκρισίας της φωνής της Μπισάν αποτελεί την πιο πρόσφατη προσπάθεια καταστολής και στέρησης της ευκαιρίας των Παλαιστίνιων στο δικαίωμα να διεκδικήσουν τη φωνή τους, να μοιραστούν την ιστορία τους και να επιστήσουν την προσοχή στα εγκλήματα που πραγματοποιούνται εις βάρος του λαού μας, με την ελπίδα να τα τερματίσουμε. Κατανοούμε πλήρως τη δύναμη της εικόνας και του κινηματογράφου, και εδώ και πολύ καιρό είμαστε εξοργισμένοι με την απανθρωπιά και τον ρατσισμό που δείχνει μέρος της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας της Δύσης προς τον λαό μας, ακόμη και κατά τη διάρκεια αυτής της εξαιρετικά δύσκολης περιόδου.
Μέσα από τις ταινίες μας, έχουμε προσπαθήσει να παρουσιάσουμε εναλλακτικές αφηγήσεις και εικόνες, ώστε να ανατρέψουμε την στερεοτυπική, διαστρεβλωμένη εικόνα μας ως «άχρηστα, αναλώσιμα όντα» που επιτρέπει και συντηρεί το ξέπλυμα ή/και τη δικαιολόγηση των εγκλημάτων που διαπράττονται εδώ και δεκαετίες εναντίον των Παλαιστινίων. Γιατί όμως πρέπει πάντα να φοράμε τα «γάντια του μποξ», ώστε να υπερασπιστούμε την τέχνη μας ενάντια στη σκληρή λογοκρισία που μας στοχοποιεί με μόνο κριτήριο αυτό της ταυτότητας και όχι της δημιουργικότητάς μας;
Υποδεχθήκαμε με ενθουσιασμό την υποψηφιότητα της ταινίας της Μπισάν Ουάντα για ένα βραβείο Emmy, καθώς θεωρήσαμε ότι αποτελεί ένδειξη πως μετά από τόσα χρόνια απαρτχάιντ και αποικιοκρατικής κυριαρχίας του Ισραήλ επί του Παλαιστινιακού λαού, η αδιάκοπη, αλλοιωμένη απεικόνιση των Παλαιστινίων στις μικρές και μεγάλες οθόνες στις ΗΠΑ, και ειδικότερα στο Χόλιγουντ, αρχίζει να δίνει τη θέση της σε μια πιο ηθική στάση. Η προσπάθεια λογοκρισίας της ταινίας όμως, αποτέλεσε μία πραγματική υπενθύμιση της κατάστασης. Ακόμα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και να αμφισβητήσουμε έντονα την αντι-Παλαιστινιακή και γενικά αντι-Αραβική ρατσιστική προπαγάνδα που παραμένει έντονα διαδεδομένη στη βιομηχανία ψυχαγωγίας της Δύσης.
Παρ’ όλο που ανησυχούμε βαθιά για το γεγονός ότι αυτή η απανθρωποποίηση αποτελεί κίνδυνο για την ίδια μας την ύπαρξη, ως Παλαιστίνιοι αντιλαμβανόμαστε ότι επίσης θέτει πολλές φυλετικά στοχοποιημένες κοινότητες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Δύσης, σε κίνδυνο αντιμετώπισης μίας παρόμοιας μοίρας, καθώς το «δίκαιο του ισχυρότερου» είναι αυτό που επικρατεί.
Καλούμε τους συναδέλφους μας στη βιομηχανία του κινηματογράφου από όλο τον κόσμο, όλους όσους οραματίζονται έναν καλύτερο κόσμο όπου θα θέλαμε να ζήσουμε, να μιλήσουν ενάντια σε αυτή τη γενοκτονία και τη διαγραφή, τον ρατσισμό και τη λογοκρισία που την επιτρέπουν· να κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να σταματήσουν και να τερματίσουν τη συνενοχή σε αυτή την αδιανόητη φρίκη· και να αντιτεθούν στη συνεργασία με εταιρείες παραγωγής που είναι βαθιά συνένοχες στην απανθρωποποίηση των Παλαιστινίων, ή στο ξέπλυμα και στη δικαιολόγηση των εγκλημάτων του Ισραήλ εναντίον μας.»
Υπογράφουν οι:
Μισέλ Κλεϊφί, Μαΐ Μασρί, Χάνι Αμπού Άσαντ, Ντζουά Νάτζαρ, Ελία Σουλεϊμάν, Ρασίντ Μασαράουι, Φάρα Ναμπουλσί, Μοχάμαντ Μπάκρι, Μάχα Χατζ, Μάχντι Φλέιφελ, Ράεντ Αντονί, Καμάλ Αλτζαφάρι, Σαλέχ Μπάκρι, Μοχανάντ Γιακούμπι, Ταρζάν Νάσερ, Αραμπ Νάσερ, Οσάμα Μπαουάρντι, Ρακάν Μαγιάσι, Χαντίτζα Χαμπάσνεχ, Λεϊλά Σανσούρ, Χάλεντ Τζαράρ, Ρούλα Νάσερ, Μαΐ Οντέχ, Άνταμ Μπάκρι, Ιγιάντ Αλασττάλ, Άμερ Σομάλι, Κάρολ Μανσούρ, Μούνα Χαλίντι, Μοχάμεντ Τζαμπάλι, Σαλίμ Αμπού Τζαμπάλ, Σούχα Αράφ, Φιράς Χουρί, Ράντα Νάσερ, Γιασμίν Αλ Μάσρι, Ουισάμ Αλ Τζαφάρι, Ισμαέλ Ελ Χαμπάς, Μουάιαντ Αλαγιάν, Σαουσάν Ασφάρι, Καμέλ Ελ Μπάσα, Ροζίν Μπισαράτ, Νάντια Ελιουάτ, Ουάρντ Καϊάλ, Μαριζέ Γκαργκούρ, Αμερ Χλελέλ, Ζιάντ Μπάκρι, Αους Αλ Μπάννα, Αχμεντ Αλ Ντανφ, Μπασίλ Αλ Μακουσί, Μουσταφά Αλ Ναμπίχ, Μουχάμαντ Αλσαρίφ, Αλάα Αγιούμπ, Μπασάρ Αλ Μπαλμπέσι, Αλάα Ντάμο, Χάνα Αουάντ, Άχμεντ Χασούνα, Μουσταφά Καλάντ, Καρίμ Σατούμ, Μάχντι Καρίραχ, Ραμπάμπ Χαμίς, Χαμίς Μασαράουι, Ουισάμ Μούσα, Τάμερ Νατζέμ, Νιντά Αμπού Χάσνα, Νιντάλ Ντάμο, Ρίμα Μαχμούντ, Ιτιμάδ Ουέσαχ, Ισλάμ Αλ Ζρίι.
