Κι αν σας λέγαμε ότι το νέο κύμα geek auteurs του σημερινού εμπορικού Χόλιγουντ γεννήθηκε στο διάστημα λίγων χρόνων σε ένα μικρό δίκτυο που επιβίωσε για 11 μόλις χρόνια πριν κλείσει;
Στα τέλη των ‘90s λίγοι έπαιρναν στα σοβαρά ένα περιθωριακό κανάλι που απευθυνόταν σε νεαρής ηλικίας κοινό, με εφηβικές σαπουνόπερες και fantasy σειρές με σαχλούς τίτλους όπως «Buffy, the Vampire Slayer». Oμως, μακριά από κουρασμένες sitcom φόρμες, επαναλαμβανόμενες ενήλικες σαπουνόπερες και πανομοιότυπα procedurals, αυτό το κανάλι έδωσε στο σύντομο διάστημα ύπαρξής του, χώρο έκφρασης σε μια νέα γενιά δημιουργών που δεν είχε το βάρος του να αποδείξει τίποτα σε κανέναν, ούτε να σηκώσει κάποιο δημιουργικό μπαϊράκι επανάστασης.
Διαβάστε ακόμη: Το Χόλιγουντ ψηφίζει τις 100 πιο αγαπημένες του τηλεοπτικές σειρές!
Σε εκείνα τα χρόνια βρισκόμασταν εξάλλου πριν την Χρυσή Εποχή της τηλεόρασης, πόσο μάλλον την θεωρητικοποίησή της. Οι σειρές δεν έρχονταν με βάρος δημιουργικού hype, κανείς δεν είχε ακόμα γράψει την τρομακτική φράση «Η Τηλεόραση Είναι Το Νέο Σινεμά», κι αυτοί οι νέοι δημιουργοί δεν έρχονταν από το σινεμά για να τεστάρουν τα όρια ενός άλλου μέσου ή για να ξεδώσουν σε αυτό με όσα τα στούντιο δε τους αφήνουν να κάνουν.
Τίποτα από όλα αυτά. Δημιουργοί και σεναριογράφοι νεαρής ηλικίας, δίχως να έχει ο καθένας από τρεις σειρές στο βιογραφικό του, βρήκαν ένα δίκτυο που τους είπε, «Διαπιστώσαμε πως οι νέοι άνθρωποι είναι υπαρκτοί και ζουν τριγύρω μας! Θα θέλαμε να κάνουμε σειρές για αυτούς», αφήνοντάς τους τη σχετική δημιουργική ελευθερία που κάθε άνθρωπος θα ήθελε. Η Μάρτι Νόξον έλεγε πως το WB ήταν πολύ ‘hands-οff’ με τους δημιουργούς του, αφήνοντάς τους να κάνουν λίγο-πολύ αυτό που ήθελαν, όπως το ήθελα. Και η Νόξον ξέρει, γιατί έχει δουλέψει σε 187 σειρές σε 295 κανάλια. Και τελοσπάντων κάπως έτσι, μια φουρνιά ανθρώπων που σήμερα ευθύνονται για το μισό μας entertainment, πήρε τα πρώτα της πατήματα κάνοντας σειρές για εφήβους.
Πριν 10 χρόνια, τo Σεπτέμβριο του 2006, το δίκτυο WB σταμάτησε να εκπέμπει δίνοντας θέση στο CW, που αποτέλεσε συγχώνευση του WB με τον UPN. Πολλά αρχικά μαζεμένα πέταξα τώρα, αλλά η ουσία είναι αυτή: Υπήρχαν δύο μικρά κανάλια που στόχευαν στο ίδιο κοινό. Τα δύο κανάλια συγχωνεύτηκαν. Η συγχώνευσή τους υπάρχει μέχρι σήμερα και είναι το κανάλι που παίζει τις περισσότερες σειρές που βλέπεις («Flash», «Arrow», «Supernatural», «Crazy Ex-Girlfriend», «iZombie», «Jane the Virgin», «Supergirl», «Legends of Tomorrow», «The 100»).
Και το WB; Τίποτα, απλά μας σύστησε όλους αυτούς:
(Συμπεριέλαβα στη λίστα σεναριογράφους που δημιούργησαν ή έτρεξαν την πρώτη τους σειρά στο WB κι όχι ανθρώπους που απλά δούλεψαν σε σειρές ή που είχαν ήδη σημαντικό προσωπικό έργο να επιδείξουν.)
Περισσότερη «καλή» τηλεόραση εδώ
Τζος Γουήντον
Στο WB: Δημιούργησε την «Buffy» το 1997 και 3 σεζόν μετά ακολούθησε και το spin-off «Angel».
Πριν: Από τους διακεκριμένους script doctors του Χόλιγουντ, είχε δουλέψει (με credit ή χωρίς) σε ένα σωρό ‘90s παραγωγές, όπως τα «Speed», «Alien: Resurrection», «Twister», «Toy Story» (για το οποίο μοιράστηκε και μια υποψηφιότητα Oσκαρ Σεναρίου), «Atlantis: The Lost Empire», «Titan A.E.», «X-Men».
Μετά: Μια ογκωδέστατη καριέρα σε διάφορα μέσα. Eγραψε και σκηνοθέτησε το «Avengers», η επιτυχία του οποίου ουσιαστικά οδηγεί στην αναδιαμόρφωση του μοντέλου λειτουργίας των στουντιακών μπλοκμπάστερ. Επιμελήθηκε όλη την (εμπορικά εξαιρετικά πετυχημένη) Phase II του Marvel Universe, πριν γράψει και σκηνοθετήσει και το «Age of Ultron». Βραβεύθηκε με Eμμυ για το σπουδαίο «Dr. Horrible’s Sing-Along Blog», ένα υπερηρωικό μιούζικαλ σε 3 πράξεις που γυρίστηκε για το ίντερνετ στη διάρκεια της απεργείας των σεναριογράφων. Κέρδισε βραβεία Eisner για το ήδη κλασικό run του στον τίτλο «Astonishing X-Men». Στην τηλεόραση δημιούργησε το «Firefly», μια από τις καλύτερες σειρές μίας σεζόν στην ιστορία της τηλεόρασης.
Διαβάστε ακόμη: Ο Τζος Γουίντον εγκαταλείπει για πάντα τον κόσμο της Marvel!
Τζέι Τζέι Έιμπραμς
Στο WB: Δημιούργησε το κολεγιακό δράμα «Felicity» μαζί με τον Ματ Ριβς.
Πριν: Σεναριογράφος ταινιών που κάποτε θυμάσαι ότι κάπου πέτυχες («Joy Ride», «Regarding Henry»).
Μετά: Δημιούργησε το «Lost», μια από τις σειρές που επηρέασαν αποφασιστικά το πώς βλέπουμε τηλεόραση. Δεν έμεινε για πολύ στη σειρά, όμως η αρχή κατεύθυνση που έδωσε (το μυστήριο έρχεται πρώτα, και μετά σκεφτόμαστε τι βρίσκεται μες στο κουτί) χαρακτήρισε όλη τη σειρά. Για το «Lost» κέρδισε 2 Έμμυ, ενώ δημιούργησε και το «Alias», που είναι ένα χάος αλλά είναι υπέροχη, fun τηλεόραση. Μεταπηδώντας στον κινηματογράφο, υπήρξε ο αναβιωτής των δύο ιστορικότερων sci-fi franchises στην ιστορία του entertainment, πρώτα σκηνοθετώντας το «Star Trek» του 2009 και ύστερα το «Star Wars: The Force Awakens», την εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών στο αμερικάνικο box office.
Διαβάστε ακόμη: 10 χρόνια «Lost»: Βάζουμε όλα τα επεισόδια στη σειρά
Ράιαν Μέρφι
Στο WB: Συνδημιούργησε το σχολικό δράμα «Popular», για δύο κορίτσια (ένα δημοφιλές, ένα όχι), των οποίων οι γονείς παντρεύονται. Κράτησε 2 σεζόν.
Πριν: Ήταν δημοσιογράφος για έντυπα και εφημερίδες, μεταξύ των οποίων το Entertainment Weekly. Το πάθος του για την ποπ κουλτούρα θα γινόταν σύντομα πολύ εμφανές στο έργο του.
Μετά: Διατηρεί μια πολυετή συνεργασία με το FX για το οποίο αρχικά δημιούργησε το «Nip/Tuck» (φαινόμενο στην αρχή, αποτρόπαιο από ένα σημείο κι έπειτα). Στο Fox δημιούργησε το επιδραστικό «Glee» (φαινόμενο στην αρχή, αποτρόπαιο από ένα σημείο κι έπειτα). Σκηνοθέτησε το «The Normal Heart» για το ΗΒΟ, δημιούργησε μπόλικες ακόμα σειρές ή πιλότους, όμως το αποκορύφωμα της καριέρας του ήρθε όταν αφοσιώθηκε στις σειρές ανθολογίας που πάντα υποπτευόμασταν πως του ταίριαζαν καλύτερα: Ως τώρα έχει δώσει μπόλικες σεζόν «American Horror Story», μια σεζόν «Scream Queens», το σπουδαίο «The People v. O.J. Simpson», ενώ ετοιμάζει το «Feud».
Διαβάστε ακόμη: Αυτές είναι οι 50 τηλεοπτικές πρεμιέρες του Σεπτέμβρη
Κέβιν Γουίλιαμσον
Στο WB: Δημιούργησε το σημαδικό νεανικό δράμα «Dawson’s Creek».
Πριν: Εδώ τυπικά κλέβουμε, γιατί ο Γουίλιαμσον είχε ήδη γραψει το «Scream» και το «I Know What You Did Last Summer» όταν έγινε η πρεμιέρα του «Dawson», αλλά τον κρατάμε γιατί επιβεβαιώνει το πνεύμα του άρθρου. Ο Γουίλιαμσον είχε προτείνει το concept στο Fox αλλά είχε απορριφθεί και ήταν το WB (με τη νέα λογική) που δέχθηκε να αναπτύξει τη σειρά, όταν ο Γουίλιαμσον το περιέγραψε ως μια μίξη του «Some Kind of Wonderful», του «Pump Up the Volume», του «My So-Called Life» και του «Little House on the Prairie». Ολα αυτά έγιναν το 1996, πριν την κυκλοφορία του «Scream» στις αίθουσες. Το WB δεν ήξερε ακόμα τι αγόραζε, αλλά είχε τα μάτια και τα αυτιά ανοιχτά.
Μετά: Ο Γουίλιαμσον έγραψε μερικές ακόμα ταινίες τρόμου για τη Dimension (καμία δεν είχε την επιτυχία της σειράς «Scream») όμως τη μεγαλύτερή του καριέρα την έχει στήσει στην τηλεόραση, δημιουργώντας μετά το «Dawson» άλλες 7 σειρές διαφόρων επιπέδων επιτυχίας (πχ «The Following», «Secret Circle», «Stalker», «Hidden Palms») με διασημότερη φυσικά όλων το «Vampire Diaries».
Διαβάστε ακόμη: 10 τηλεοπτικές σεζόν που έπαιξαν με διαφορετικούς κανόνες
Νταν Φόγκελμαν
Στο WB: Το 2003 δημιούργησε το σίτκομ «Like Family», για δύο οικογένειες στο Νιου Τζέρσεϊ, μια μαύρη και μια λευκή, που μένουν κάτω από την ίδια στέγη. Κόπηκε μετά από μία σεζόν.
Πριν: Υπήρχε.
Μετά: Εκτός του ότι δημιούργησε δύο από τις πιο αυθεντικά και απολαυστικά περίεργες και διαφορετικές σειρές που έχουμε δει εδώ και χρόνια στη network τηλεόραση (τα λατρεμένα «Galavant» και «Neighbors»), αποτελεί έναν σταθερό συνεργάτη της Disney/Pixar σε διάφορα πρότζεκτ. Eχει γράψει το «Tangled», που είναι εξαιρετικό, και τα δύο «Cars», που δεν είναι εξαιρετικά. Επίσης έχει συνεισφέρει στα «Bolt» και «Zootopia». Σε άλλα νέα, έχει γράψει το «Crazy, Stupid, Love.», μια από τις πιο φρέσκες ρομαντικές κομεντί των τελευταίων χρόνων, ενώ έχει σκηνοθετήσει το «Danny Collins» με τον Αλ Πατσίνο. Δεν είναι καλό ό,τι κάνει, αλλά το όνομα του Φόγκελμαν είναι από εκείνα που πάντα μου δημιουργούν θετικούς συνειρμούς ή έστω μια ευχάριστη περιέργεια για να δω τι έχει φτιάξει την κάθε φορά.
Μάρτι Νόξον
Στο WB: Ύστερα από 4 χρόνια ως δεξί χέρι του Γουήντον, ανέλαβε showrunner της «Buffy, the Vampire Slayer» για τις σεζόν 6-7.
Πριν: Πολυετής μόχθος και σκληρή προσπάθεια.
Μετά: Όταν μιλάμε για ακούραστο εργάτη της τηλεόρασης εννούμε τη Μάρτι Νόξον. Eχει δημιουργήσει δικές της σειρές («Point Pleasant», «UnREAL», «Girlfriend’s Guide to Divorce»), έχει τρέξει άλλες («Brothers & Sisters», «Private Practice»), έχει υπάρξει αυξημένων ευθυνών παραγωγός και σεναριογράφος («Grey’s Anatomy», «Code Black»), έχει γίνει μέλος του staff μερικών εκ των μεγαλύτερων σύγχρονων επιτυχιών («Mad Men», «Glee»). Για τον πιλότο του «UnREAL» κέρδισε την πρώτη της υποψηφιότητα Eμμυ, αλλά αυτό μοιάζει σαν κάτι πολύ μικρό και πολύ καθυστερημένο ως ελάχιστη επιβράβευση για μια γυναίκα που έχει δουλέψει δίπλα σε μερικούς από τους σπουδαιότερους δημιουργούς της τηλεόρασης και έχει δημιουργήσει -και συνεχίζει να δημιουργεί- δικό της υλικό σε κάθε πιθανό επίπεδο ευθύνης και ιεραρχίας. Επίσης έγραψε το σενάριο για το ριμέικ του «Fright Night».
Διαβάστε ακόμη: Τα 10 καλύτερα τηλεοπτικά φινάλε
Ματ Ριβς
Στο WB: Συνδημιουργός του «Felicity» μαζί με τον Τζέι Τζέι Έιμπραμς.
Πριν: Είχε γράψει και σκηνοθετήσει το «Pallbearer» με τον Ντέιβιντ Σουίμερ και τη Γκουίνεθ Πάλτροου, το οποίο είχε παιχτεί και στο Ενα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών. Ειλικρινά δεν ξέρω αν αυτό το έργο είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε να έχει κόψει τον Ματ Ριβς από αυτή τη λίστα ή όχι.
Μετά: Σκηνοθέτησε μπόλικο από το «Felicity», το οποίο γενικά είναι ωραιότατη σειρά και έχει και το καλύτερο τελικό σερί τι-στα-κομμάτια-βλέπω επεισοδίων ever. Έγραψε και το «Yards» του Τζέιμς Γκρέι. Γενικά δε φάνηκε να πολυκινείται τίποτα μετά για αυτόν, μέχρι που η καριέρα του Έιμπραμς (που ήταν κολλητός του από τα 13 τους χρόνια) απογειώθηκε και του έδωσε να σκηνοθετήσει το «Cloverfield», σε σενάριο μάλιστα Ντρου Γκόνταρντ, ενός ακόμα αποφοίτου του WB που θα αποκτούσε σημαντική καριέρα στην πορεία. Μετά ο Ριβς γύρισε το κρυφά υπέροχο ριμέικ «Let Me In» αλλά η μεγάλη στιγμή ήρθε με το πολεμικό αριστούργημα «Dawn of the Planet of the Apes», ένα από τα καλύτερα μπλοκμπάστερ της τελευταίας δεκαετίας. Τώρα σκηνοθετεί το «War for the Planet of the Apes». Δεν ξέρω, κάπως με διασκεδάζει - και με ικανοποιεί, φυσικά- το γεγονός πως δύο άνθρωποι που άρχισαν τις καριέρες τους συνδημιουργώντας το «Felicity» τώρα γυρίζουν «Star Wars» και «Πλανήτες των Πιθήκων».
Λέτα Καλογρίδη
Στο WB: Δημιούργησε το «Birds of Prey» της DC. Δεν ασχολήθηκε και πολύ με τη σειρά μετέπειτα, η οποία έτσι κι αλλιώς κόπηκε στην 1η σεζόν.
Πριν: Σκούπιζε και καθάριζε σενάρια, όπως το «Scream 3».
Μετά: Η Ελληνικής καταγωγής σεναριογράφος ακολούθησε μια πολύ περίεργη, πολύ άνιση, πολύ αξιοσημείωτη καριέρα στο σινεμά. Εχει γράψει σενάρια για τον Μάρτιν Σκορσέζε («Shutter Island»), για τον Ολιβερ Στόουν («Alexander»), έχει δουλέψει με τον Τζέιμς Κάμερον (στην παραγωγή του «Avatar»), ενώ τώρα ετοιμάζει το σενάριο του «Battle Angel» (ή όπως καταλήξει να λέγεται τελικά) για τον Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ, τη μάνγκα διασκευή δηλαδή που κάποτε ήθελε να σκηνοθετήσει ο ίδιος ο Κάμερον πριν αποφασίσει πως θα αφιερώσει την υπόλοιπη ζωή του στα «Avatar». Η Καλογρίδη επίσης δημιούργησε άλλη μία σειρά που δεν έζησε πολύ («Bionic Woman»), έγραψε μερικές κακές ταινίες («Night Watch», «Terminator: Genisys»), αλλά και αποτέλεσε βασικό πρόσωπο στις διαπραγματεύσεις της απεργίας των σεναριογράφων της περιόδου ‘07-’08.
Τζέισον Κατίμς
Στο WB: Δημιούργησε το εφηβικό sci-fi δράμα «Roswell», το οποίο και έτρεχε για τις 3 σεζόν του- τις 2 από αυτές μαζί με τον Ρον Μουρ.
Πριν: Είχε δημιουργήσει τη σειρά «Relativity» (ατυχώς ειρωνικός τίτλος) και είχε γράψει το «Pallbearer». Το θυμάστε το «Pallbearer»; Hταν η πρώτη ταινία του Ματ Ριβς που λέγαμε παραπάνω. Που συν τοις άλλοις είχε κάνει παραγωγή ο Τζέι Τζέι Eϊμπραμς. Εν έτει 1996 όλα αυτά. Αυτό θα πει κλίκα.
Μετά: Εχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο διαδεκριμένους και αξιόπιστους showrunners της network τηλεόρασης. Ο Κατίμς έτρεξε το σπουδαίο «Friday Night Lights» για το φινάλε του οποίου κέρδισε και Εμμυ, και μετά πέρασε στο δράμα «Parenthood», κάνοντας έτσι ενήλικες να κλαίνε στην τηλεόραση για μια συνεχή δεκαετία. Τώρα δουλεύει στο «Path» του hulu.
Γκρέγκ Μπερλάντι
Στο WB: 100% γέννημα-θρέμα του WB. Αφού ακόνισε τα μολύβια του γράφοντας για το «Dawson’s Creek», δημιούργησε για το ίδιο κανάλι τα «Jack & Bobby» και «Everwood».
Πριν: Τίποτα. Πιθανότατα δημιουργήθησε σε εργαστήριο μαζί με το WB.
Μετά: Δημιούργησε το «Eli Stone» και έτρεξε για λίγο το «Brothers & Sisters», γύρισε τη μίνι σειρά «Political Animals», όμως ο μεγάλος θεός των υπερηρώων είχε άλλα σχέδια για αυτόν. Οι απόπειρές του να μεταπηδήσει στο σινεμά υπήρξαν στενάχωρες, έχοντας συγγράψει τα «Green Lantern» και «Wrath of the Titans». Not great, Bob. Oμως στο τηλεοπτικό σκέλος, είναι για την DC ό,τι ο Τζος Γουήντον, ο Κέβιν Φέιγκ και τα αδέρφια Ρούσο μαζί, για τη Marvel. Συνδημιούργησε το «Arrow» κι έκτοτε βρίσκεται πίσω από κάθε νέα σειρά του υπερεπιτυχημένου τηλεοπτικού DC-verse, με τα «Flash», «Supergirl», «Legends of Tomorrow». Τώρα ετοιμάζεται να πάρει άλλη μια κινηματογραφική ευκαιρία, ετοιμάζοντας το «Booster Gold» για τη DC/Warner. Oχι πια ως ο συν-σεναριογράφος του «Green Lantern», αλλα ως ο άνθρωπος πίσω από το DC τηλεοπτικό οικοδόμημα.
Διαβάστε ακόμη: «Tι ήταν αυτό που μόλις είδα;»: τα καλύτερα cliffhangers στην τηλεοπτική ιστορία
Μερικά ακόμα περήφανα μέλη της οικογένειας του WB
Για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν πληρούσαν όλα τα κριτήρια που θέσαμε στην αρχή του κειμένου, όμως υπάρχουν μερικοί ακόμα δημιουργοί που οφείλουμε να αναφέρουμε σε ένα τέτοιο άρθρο.
Ο Ρον Μουρ έτρεξε το «Roswell» για 2 χρόνια μαζί με τον Κατίμς. Είχε ήδη σημαντική καριέρα πριν τον προσλάβει το WB, ως σεναριογράφος για πολλά χρόνια, διαφόρων ενσαρκώσεων του «Star Trek». (Δούλεψε σε 3 σειρές κι έγραψε 2 ταινίες.) Oμως δεν είχε τρέξει σειρά. Μετά το «Roswell», κι αφού δούλεψε στο αξέχαστο «Carnivale» του ΗΒΟ, δημιούργησε τη σειρά-σταθμό «Battlestar Galactica» για το σημερινό SyFy. Eκτοτε δημιούργησε το «Outlander» και παραμένει μια από τις πιο επιδραστικές φωνές του sci-fi τοπίου.
H «Buffy, the Vampire Slayer» είναι γενικά μεγάλο φυτώριο και το «coaching tree» των σεναριογράφων της θα το εξετάσουμε οπωσδήποτε κάποια στιγμή και ξεχωριστά. Ωστόσο πρέπει να αναφέρουμε τρεις ανθρώπους που μπορεί να μην έτρεξαν τη σειρά, αλλά ουσιαστικά εκεί απέκτησαν τη φωνή τους. O Ντρου Γκόνταρντ μετά τη «Buffy» έγραψε το «Cloverfield», δημιούργησε το «Daredevil» του Netflix, συνέγραψε με τον Γουήντον το «Cabin in the Woods» (το οποίο και σκηνοθέτησε), και βρέθηκε υποψήφιος για Οσκαρ για το «Martian» του Ρίντλεϊ Σκοτ. Ο Στίβεν ΝτεΝάιτ δημιούργησε τον επικό «Σπάρτακο» του Starz, έτρεξε την 1η σεζόν του «Daredevil» όταν αποχώρησε ο Γκόνταρντ, και ετοιμάζεται να σκηνοθετήσει το σίκουελ του «Pacific Rim». Ενώ ο Ντέιβιντ Φιούρι έτρεξε την 5η (και καλύτερη) σεζόν του «Angel» και έπειτα βρέθηκε στις συγγραφικές ομάδες των «Lost» (όπου έγραψε μεταξύ άλλων το κλασικό επεισόδιο «Walkabout») και «24» (στην 5η και καλύτερη σεζόν της σειράς). Και για τα 2 τελευταία κέρδισε Eμμυ Καλύτερης Δραματικής Σειράς.
Τέλος, η Ειμι Σέρμαν-Παλαντίνο δημιούργησε το «Gilmore Girls» όμως έκτοτε ό,τι προσπάθησε να κάνει σκόνταψε με το καλημέρα. Το μόνο ουσιαστικό της πρότζεκτ από τότε που αποχώρησε από τη σειρά της, είναι το θαυμάσιο, μίας σεζόν θαύμα «Bunheads». Ελπίζουμε η αναβίωση των «Gilmore Girls» να δώσει νέα ώθηση στην καριέρα μιας από τις πιο ξεχωριστές πένες του Χόλιγουντ.
Oπως ξεχωριστές είναι και οι περισσότερες από τις παραπάνω πένες, καμία εκ των οποίων δε θα είχε την ίδια καριέρα χωρίς το WB. Eνα μικρό, νεανικό δίκτυο που πέρασε για λίγα χρόνια, αλλά η επίδρασή του σήμερα φαίνεται ακόμα σε κάθε γωνία του Χόλιγουντ.
Περισσότερη καλή τηλεόραση:
- Γάμοι, θάνατοι, κι ο Μάγος του Οζ: Τα καλύτερα 100ά επεισόδια σειρών
- Τα επεισόδια, οι δικαστές κι ο Γουίλ Γκάρντνερ: Aποχαιρετισμός στο «The Good Wife»
- To «Gilmore Girls» επιστρέφει κι εμείς το γιορτάζουμε με 45 απολαυστικές στιγμές
- Τελικά δεν ήταν νεκροί: 10 τηλεοπτικοί χαρακτήρες (και ένας πλανήτης) που επέστρεψαν στη ζωή
- Το Χόλιγουντ ψηφίζει τις 100 πιο αγαπημένες του τηλεοπτικές σειρές!
- 20 χρόνια «X-Files»: Βάζοντας σε σειρά τις 9 σεζόν
- Τα 10 καλύτερα τηλεοπτικά φινάλε
- 200 επεισόδια μετά, ακόμα «Grey’s Anatomy»
- «House»: 6x6 πράγματα που δε θα ξεχάσουμε ποτέ
- «Tι ήταν αυτό που μόλις είδα;»: τα καλύτερα cliffhangers στην τηλεοπτική ιστορία
