Το «Mad Men» ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή, όπως μπορείς να διαβάσεις στο τελευταίο μας recap. Και τώρα είναι για πάντα κομμάτι της τηλεοπτικής ιστορίας.
Αν ήσουν από τους θεατές που σκόπευαν να πιάσουν τη σειρά από την αρχή εφόσον ολοκληρωνόταν, αυτό το index θα σου φανεί χρήσιμο. Αν την παρακολουθούσες όλα αυτά τα χρόνια, μπορείς τώρα να επισκεφθείς ξανά τα κείμενα που έχουμε γράψει για τη σειρά όλα τα χρόνια ζωής αυτού του site, ή να κρατήσεις αυτό το post εύκαιρο για εκείνη τη φορά που θα θες να δεις όλη τη σειρά ξανά από την αρχή.
Σε κάθε περίπτωση, αυτά είναι όλα μας τα recaps για τις σεζόν 5-7 της θρυλικής σειράς.
5η σεζόν
Μια ματιά στην 5η σεζόν μετά τα 3 πρώτα επεισόδια
«Oμως αυτό που υποθέτουμε είναι πως εκείνη τη στιγμή, ήδη, ο Ντον νιώθει πως είναι παντρεμένος με μια γυναίκα - με μια εποχή - που απαιτεί από αυτόν να αρχίσει να κυνηγά. Κι όχι πια να ξεφεύγει.»
Οι 13 στιγμές που σημάδεψαν την 5η σεζόν
«Όλα είχαν ξεκινήσει πολύ πιο φωτεινά, πολύ πιο αθώα, πολύ πιο ελπιδοφόρα, αλλά ποτέ ακριβώς αισιόδοξα.»
Η 5η σεζόν στο top-10 της χρονιάς
«Για την Κριστίνα Χέντρικς και το παράλληλο μοντάζ της με τον Ντον να πουλάει μια ήδη αποφασισμένη συμφωνία, κοροϊδεύοντας εαυτόν και αλλήλους. Αλλά όχι την Πέγκι.»
6η σεζόν
1-2, The Doorway
«Το άνοιγμα της 6ης σεζόν είναι ένα υποκειμενικό πλάνο θανάτου, η στιγμή που η ζωή ξεγλυστρά από έναν άντρα και όλα παύουν να έχουν σημασία. Δεν είναι θέμα αγωνίας η επιλογή να ξεκινήσουμε in media res, μιας κι έτσι κι αλλιώς η αποκάλυψη της ταυτότητας του άντρα γίνεται λίγο αργότερα, σε μια ανύπτοπτη στιγμή. Ο Μάθιου Γουάινερ δεν στοχεύει στο σασπένς, απλώς θέλει να δώσει στην σεζόν την ταυτότητα, τον τίτλο της αν θες. Σου παρέχει το κλειδί για να την ερμηνεύσεις: δεν είναι παρά ένας επιθανάτιος ρόγχος.»
«Όταν η Τζόαν πάει να ενημερώσει τον Ντον για την άφιξη του Χερμπ, κατευθεύνεται στο μίνι μπαρ, βάζει κάτι να πει όσο ο Ντον στρίβει για να φορέσει το σακάκι του. Η στιγμή που δεν κοιτάζονται καν, δημιουργεί ένα ακόμα κάδρο δυσβάσταχτης γοητείας, σε μια σειρά γεμάτη από αυτά. Η σιωπή και τα βλέμματα δεν ανταλλάζονται, λένε τα πάντα. Οι δυο τους δεν ανταλλάζουν άλλη λέξη.»
«Ο Γουάινερ (μέσω της Εριν Λέβι, που έγραψε το επεισόδιο) κλείνει το μάτι στο θεατή σε αυτή τη σκηνή, βάζοντας την Μέγκαν και την Αρλίν να συζητάνε για τον τέταρτο τοίχο που χωρίζει την πραγματικότητα από τη σειρά. «Στη σειρά είναι όλα πολύ καλόγουστα», λέει η Μέγκαν. «Δεν είναι και πραγματική ζωή!», απαντά με ευχαρίστηση η Αρλίν. Θα μπορούσαν να μιλάνε για το ίδιο το «Mad Men», δύο γυναίκες με συναίσθηση της ζωής ως μιας ιστορίας με χαρακτήρες που οι ίδιοι υποδυόμαστε. Παραδίπλα ο Ντον κάνει μουτσούνες.»
5, The Flood
«Όταν ήμουν μικρός φοβόμουν ότι θα πεθάνω. Όχι όπως τώρα, μεγαλώνοντας, όταν ο καθένας από εμάς έχει βάλει κάγκελα λογικής γύρω από κάθε τι αναπόφευκτο συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί στη ζωή μας. Μικρός έτρεμα. Την πρώτη φορά που συνειδητοποίησα πως μια μέρα θα πεθάνω, εγώ, η οικογένειά μου, όλοι, δε μπορούσα να κοιμηθώ, είχα πάθει σοκ. Τα μικρά παιδιά υποθέτω πως δεν έχουν προλάβει να εκλογικεύσουν καταστάσεις στο βαθμό που να καταπιέζονται οι ενστικτώδεις αρχικές τους αντιδράσεις.»
«Το επεισόδιο τελειώνει με την Πέγκι να δακτυλογραφεί το Πιο Σημαντικό Δελτίο Τύπου που έχει γραφτεί- ο Ντον της έχει μόλις ζητήσει να φανταστεί πώς είναι το μέρος στο οποίο θέλει να βρεθεί να δουλεύει, κάνει δηλαδή αυτό που επαναλαμβάνει αδιάκοπα σε όλη τη διάρκεια της σεζόν: Πουλάει σε διαφημιζόμενους ένα ερωτηματικό.»
«Όλα τη σεζόν ο Ντον διαπράττει ασκήσεις εξαφάνισης μέσω των ιδεών του- τώρα που οι εξελίξεις τον αναγκάζουν να γίνει επαγγελματικός καρχαρίας, η εξαφάνιση περνά σε άλλο επίπεδο. Είναι τώρα ο ίδιος που χάνεται. Κυριολεκτικά: Ανά τακτά διαστήματα φεύγει από το γραφείο για να χαθεί σε αυτή την ονειροχώρα των τεσσάρων τοίχων, εκείνος και η Σύλβια μόνο.»
8, The Crash
«Αν υπάρχει κάτι που ενώνει θεματικά μεταξύ τους αυτές τις σουρεάλ εικόνες της ζωής στην Αμερική στα τέλη των ‘60s, είναι αυτός ακριβώς ο αστικός φόβος της λευκής κοινωνίας. Βιετνάμ. Κουλτούρα των χίπις. Βία στους δρόμους. Ο 'μαύρος μπαμπούλας'. Το χάσμα γενεών και η εγκατάλειψη. Είναι όλα εκεί.»
«Ποιο είναι λοιπόν το καλύτερο ήμισυ; Η ερώτηση είναι παγίδα: Είμαστε ολόκληροι. Πάντα.»
««Δεν ξέρω αν πρέπει να είμαστε groovy ή νοσταλγικοί», εξομολογείται ο άνθρωπος της Avon καθώς μιλάει με τη Τζόαν και την Πέγκι σχετικά με την πιθανή στρατηγική διαφήμισης αν οι δό πλευρές συνεργαστούν. Είναι μια πολύ χαρακτηριστική γραμμή διαλόγου- θα μπορούσε να είναι ο τίτλος όλης της σεζόν καθώς το χάσμα ανάμεσα στις δύο Αμερικές βαθαίνει περισσότερο από ποτέ, κάνοντάς το αδύνατο να μη διαχυθεί και μέσα στο προστατευόμενο σύμπαν της σειράς.»
11, Favors
«Είναι ένα πράγμα που ποτέ δεν πρέπει κανείς να υποτιμά: τη θέληση των ανθρώπων να πιστέψουν. Όταν θες, όταν έχεις ανάγκη να πιστέψεις κάτι, οι λεπτομέρειες κι οι αναμνήσεις, επανασχηματίζονται, αποκτούν άλλο σχήμα, άλλη οσμή, άλλο χώρο και χρόνο. Μέχρις ότου, ελπίζεις, να γίνουν αληθινή αλήθεια. Και τι είναι εξάλλου η διαφήμιση αν όχι ένα πάτημα πάνω σε αυτό το ένστικτο επιβίωσης; (Ας το λέμε έτσι. Είναι άκομψο να το πεις ψέμα. Πρόκειται πραγματικά περί μηχανισμού αυτοσυντήρησης περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.)»
«Ο Πιτ Κάμπελ που αρχίζει να καταλαβαίνει πως δε θα γίνει ποτέ του Ντον κι απλά δίνει τα χέρια με τον Μυστήριο Και Απαραίτητο Μπομπ Μπένσον ώστε να φυλαχτεί από το όποιο μέλλον. Η Πέγκι που είναι ο κατεξοχήν χαρακτήρας που ίδρωσε και πάλεψε και κέρδισε δικαιωματικά και με την αξία της ακόμα και το τελευταίο, ελαχιστότερο χιλιοστό ανόδου της.
Είναι η άνοδος των μεν, ασημαντότερη από τον δε; Ή το αντίστροφο;»
13, In Care Of
«Ο Γουάινερ έχει δικαίωμα να καδράρει αυτή τη στιγμή με όσο αυτάρεσκο τρόπο θέλει. Γιατί πλέον είμαστε εκεί.»
H 6η σεζόν στο top-10 της χρονιάς
«Κανείς δεν γράφει κοινωνικά δράματα μέσα από μάτια πλήρως σχηματισμένων χαρακτήρων-σύμβολα όπως μπορεί να το κάνει το «Mad Men», ιδίως όταν μιλάμε για σεζόν-ορισμό της μετάβασης προς το τελικό στάδιο. Μια σεζόν, επί της ουσίας, πάνω στην αποδοχή του Επόμενου. Ό,τι κι αν καταλήγει να σημαίνει αυτό.»
7η σεζόν
1, Time Zones
«Στην αντίπερα όχθη, ο Ντον ζει το όνειρο, μόνο που, ξέρεις, δεν υπάρχει όνειρο. Είναι στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια, η Μέγκαν είναι μια στα πρόθυρα της διασημότητας υπερ-καυτή στάρλετ, κάνει ό,τι θέλει κι όποτε θέλει, αλλά στο τέλος της μέρας; Στο τέλος της μέρας, πολύ απλά, βαριέται. Δεν είναι πως το όνειρο δεν είναι αυτό που νόμιζε. Είναι ακριβώς αυτό που νόμιζε. Μόνο που άνθρωποι σαν τον Ντον δεν ζουν για όνειρο, ζουν για να πουλάνε το όνειρο. Ξέρουν πως αυτό που πουλάνε είναι, εν τέλει, κούφιο.»
2, A Day's Work
«Όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να πιστεύουμε πως έχουμε μια συγκεκριμένη, παγιωμένη θέση απέναντι στην αλήθεια. «Είμαι πάντα ειλικρινής», λέμε με αυτοπεποίθηση για τον εαυτό μας ή «αυτός λέει συνέχεια ψέμματα» ή οποιαδήποτε άλλη γενίκευση επιθυμεί να χρησιμοποιήσει ο καθένας για να απλοποιήσει ένα σύνολο συνθηκών. Μόνο που κανείς δεν είναι πάντα «κάτι».»
3, Field Trip
«Όταν κάτι τελειώνει, σημαίνει πως έχει λόγο που τελείωσε. Ειδικά αν δεν είναι κάτι ξαφνικό και βίαιο, αλλά μια διαδικασία φθοράς που εν τέλει φανερώνει την ασχήμια της με τον πιο απότομο δυνατό τρόπο. Όμως ο Ρότζερ κάνει το λάθος που πολλοί, σοφότεροι πριν από αυτόν, έχουν κάνει. Συμφωνεί να ξαναδοκιμάσει. Δέχεται πίσω την «συλλογική μας πρώην σύζυγο», όπως είχε αναφερθεί στον Ντον την προηγούμενη βδομάδα.»
4, The Monolith
«Ανάμεσα στο φεγγάρι, στο Γούντστοκ και στην έλευση του Μεγάλου Υπολογιστή, η κρίσιμη καμπή στην οποία βρίσκονται όλοι μας οι ήρωες αυτή τη δεδομένη στιγμή είναι τόσο απότομη που δε το παίρνουν καν χαμπάρι. «Η αλήθεια είναι πως όλα κυλούσαν μια χαρά χωρίς εσένα», λέει ο Κούπερ στον Ντον, ξεβολεμένος κι εκείνος από την ξαφνική επιστροφή το ασώτου. Η ηρεμία όμως δεν προμηνύει ποτέ κι άλλη ηρεμία. Για την ακρίβεια τίποτα δεν κυλά ήρεμα αυτή τη στιγμή- τα πάντα μα τα πάντα αλλάζουν, κι ο Κούπερ δεν μπορεί να το καταλάβει.»
6, The Strategy
«Ο Ντον κι η Πέγκι ξενυχτούν και πάλι, δουλεύοντας πάνω στην ιδέα της Πέγκι για το fast food, επειδή την υποχρέωσαν να παραδώσει σε εκείνον την παρουσίαση(*), κι επειδή δεν αισθάνεται ακόμα τη σιγουριά να ολοκληρώσει δίχως την απόλυτη έγκριση του ‘μπαμπά’ Ντον. Εκείνος αμφέβαλε για μια στιγμή, εκείνη αμφέβαλε διπλά, και ύστερα δε μπορούσε να βρει ησυχία και ύστερα, να, οι δυο τους, μαζί, αργά στο γραφείο, χορεύουν Φρανκ Σινάτρα και αμφισβητούν τα πάντα, τις ιδέες τους, το status τους, την ίδια την υφή των όσων κάποτε ονειρεύτηκαν. Είναι από τις ομορφότερες στιγμές που μας έχει δώσει η σειρά.»
7, Waterloo
«Η ιδέα πως παντού, οι πάντες, βλέπουν ή ακούν ή βιώνουν την ίδια εμπειρία μοιάζει ήδη αφόρητα παρωχημένη, όσο η κοινωνία γίνεται περισσότερο on demand. Στο προηγούμενο επεισόδιο η σειρά ήδη προχώρησε και επαναδιατύπωσε την έννοια της οικογένειας ως κάτι βασιζόμενο περισσότερο σε κοινά σημεία αναφοράς παρά σε μια ζαριά της βιολογίας.»
8, Severance
«Η οικογένειά του είναι εμφατικά απούσα από το επεισόδιο. Η τελευταία σκηνή τον βρίσκει μόνο του, στο ίδιο diner, περιμένοντας.
Περιμένοντας τι;»
9, New Business
«Δεν ξέρω για εσάς, αλλά δεν περνάει στιγμή που κάπου στις σκέψεις μου να μη βρίσκεται αυτή η ιδέα, αυτή η φρικτή, επίπονη, μα τόσο αναπόφευκτη ιδέα. «Κι αν έχω ζήσει την αποκορύφωσή μου;» Επειδή, ξέρεις, κανείς δεν πρόκειται να στο πει εκ των προτέρων. Δεν θα υπάρξουν προειδοποιητικά σημάδια. Δεν θα δεις την κατηφόρα. Απλά κάποια στιγμή θα κοιτάξεις γύρω σου και θα δεις περισσότερο έδαφος πίσω από ό,τι μπροστά. Θα διαπιστώσεις πως, απλώς, ‘τα παλιά σου ήταν καλύτερα’.
Μια μέρα απλά θα κοιτάξεις γύρω σου και θα δεις ένα άδειο χώρο.»
10, The Forecast
«Ο Ντον είναι άδειος, πάντα ήταν, ένας άνθρωπος επάνω στον οποίον ο καθένας μπορεί να φανταστεί τα δικά του πράγματα. Ένα μυστηριώδες πορτρέτο που κάθε άνθρωπος βλέπει διαφορετικά. Ο ίδιος όμως, μέσα του, είναι άδειος. Προσπαθεί, όλο και πιο απεγνωσμένα, να αναμετρηθεί με την ιδέα του μέλλοντος. Είναι ένας άνθρωπος που πάντα ζούσε στο παρελθόν, οπότε έξαφνα το μέλλον (που, για τη γενιά του, είναι στην ουσία ήδη εκεί) του φαντάζει λίγο-πολύ ως εφιάλτης.»
11, Time & Life
«Οι ήρωές μας απορούν. "Είναι απλά το ξεκίνημα", λένε χωρίς να πολυείναι σίγουροι κι ίδιοι.
"Δεν είναι το τέλος".»
12, Lost Horizon
«Και την επόμενη μέρα, η Πέγκι ξυπνά για να κατακτήσει τον κόσμο.»
«Είναι σαν ο Ντον Ντρέιπερ να βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ακόμα μεγάλης αλλαγής. Έδιωξε από πάνω του το δέρμα του άντρα που υποδυόταν άφησε στο αυτοκίνητο που έφυγε μακριά του, και τώρα περιμένει να δει πού θα βρεθεί μετά.»
14, Person to Person
«Ο Ντον Ντρέιπερ είναι, επιτέλους, ελεύθερος.»
Διαβάστε ακόμη:
- Ο Τζον Χαμ αποχαιρετά τον Ντον Ντρέιπερ.
- Αν οι ήρωες του «Mad Men» είχαν Facebook!
- Οι πρωταγωνιστές του «Mad Men» θυμούνται τα πρώτα τους (κομψά) βήματα στη σειρά
- Από τον Αλφρεντ Χίτσκοκ στον Ντέιβιντ Λιντς, αυτές είναι οι 10 ταινίες που ενέπνευσαν το «Mad Men»
- «Nostalgia»: το νέο trailer των Mad Men μας κάνει να νοσταλγούμε ήδη τη σειρά
- Ηταν ο Ελληνας Τζορτζ Λόις ο πραγματικός Ντον Ντρέιπερ;
- Το κοστούμι του Ντον Ντρέιπερ θα κρεμαστεί εκεί όπου αξίζει: στο Smithsonian
- Mad Men: φινάλε σε 2 μέρη και με σεναριογράφο τον Ρόμπερτ Τάουνι
- Το καλύτερο «προϊόν» του «Mad Men» είναι οι ήρωές του
- «Mad Men»: 10 υπέροχα vintage πόστερ για 10 υπέροχα επεισόδια
- Οι Mad Men πριν γίνουν Mad Men
Tags: mad men, mad men recaps
