Δεν μπορείς ποτέ να πεις πόσο καλό είναι ένα κύμα, αν δεν βρεθείς πάνω του.
Ο Μπρους Μπράουν είναι ένας μύθος για τον κόσμο του σερφ. Κανονικά θα έπρεπε να είναι το ίδιο και για τον κόσμο του σινεμά, αφού το «The Endless Summer» που σκηνοθέτησε το 1966 είναι ένα αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ που λέει περισσότερα για τη βιωματική σχέση της τεκμηρίωσης με την τέχνη του κινηματογράφου από πολλά και πιο αναγνωρισμένα ντοκιμαντέρ της ιστορίας του σινεμά.
Η είδηση του θανάτου του - στο ύπνο του στα 80 του χρόνια - μέσα στον χειμώνα, θυμίζει αναπόφευκτα τη μοναδική αίσθηση του καλοκαιριού που δεν ξέχασε ποτέ όχι μόνο στη σημαντικότερη ταινία του, αλλά και σε όλη του την καριέρα ως κινηματογραφιστής, σέρφερ και μαζί θεματοφύλακας μιας κληρονομιάς μιας ολόκληρης γενιάς και κουλτούρας που κατάφερε να δαμάσει τα κύματα και να ζήσει το αιώνιο καλοκαίρι έτσι όπως ακριβώς το είχε ονειρευτεί.
Διαβάστε ακόμη: Οι ιστορίες δεν τελειώνουν ποτέ για το «Ατέλειωτο Καλοκαίρι» του Μπρους Μπράουν
To «The Endless Summer» ήταν η έκτη ταινία του Μπρους Μπράουν γύρω από το σερφ. Σέρφερ και ο ίδιος, στο Σαν Φρανσίσκο, είχε ξεκινήσει να τρέχει στα κύματα από ηλικία 11 ετών και αντί για το σχολείο προτίμησε την παραλία. Ξεκίνησε να κινηματογραφεί τους σέρφερ προκειμένου να δείξει στη μητέρα του πως μοιάζει το πιο αγαπημένο του πράγμα στον κόσμο. Μετά το ναυτικό, ξεκίνησε να γυρίζει ταινίες σε 8mm και ταυτόχρονα με τη δουλειά του ως ναυαγοσώστης άρχισε να γίνεται γνωστός στους επαγγελματικούς κύκλους από μικρού μήκους φιλμ για το σερφ.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '60, οι ταινίες για το σερφ είχαν γίνει μόδα - συνεργεία γύριζαν όλο το καλοκαίρι, μόνταραν το χειμώνα και ξανά από την αρχή σε μια κουλτούρα που άλλαζε πίστα - από το περιθώριο στο mainstream και ακόμη βαθύτερα μέσα στη μέση αμερικανική μυθολογία. Ο Μπρους Μπράουν, ήταν αποφασισμένος, όμως να αλλάξει τους κανόνες και έτσι αποφάσισε να κυνηγήσει το καλοκαίρι σε όλον τον πλανήτη μαζί με δύο έμπειρους σέρφερ, γυρίζοντας αυτό που θα γινόταν ο πιο διαχρονικός ύμνος των σέρφερ ανά τον κόσμο και τις δεκαετίες.
Θέλαμε απλά να βρούμε ένα τρόπο να βγάλουμε λεφτά και να είμαστε στο νερό όσο περισσότερο μπορούσαμε και έτσι αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε αν μπορούμε να ζήσουμε με το να κινηματογραφούμε ο ένας τον άλλον κάνοντας σερφ. Δεν πίστεψα ποτέ ότι κάποιος θα ήθελε να δει το υλικό, πόσο μάλλον ότι θα μιλούσαμε γι' αυτό 50 χρόνια μετά. Είμαι ευγνώμων σε όλους όσους αγαπούν την ταινία.
Αναζητώντας το τέλειο κύμα, ο Μπρους Μπράουν ταξίδεψε, μαζί με τους Μάικ Χίνσον και Ρόμπερτ Ογκαστ, δύο από τους καλύτερους σέρφερ της δεκαετίας του '60, από την Καλιφόρνια στην Γκάνα, στο Κέιπ Τάουν και στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής, και από εκεί στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ταϊτή, τη Χαβάη και πίσω στην Καλιφόρνια. Σκοπός τους δεν ήταν μόνο να ζήσουν ένα «ατέλειωτο καλοκαίρι», αλλά να το καταγράψουν στην κάμερα σαν μια μαρτυρία μιας ολόκληρης εποχής.
Το «The Endless Summer» θα γινόταν μύθος, όχι μόνο για τον τρόπο που αντιμετώπισε την τεκμηρίωση - σαν μια πραγματικά παθιασμένη καταγραφή εμπειριών και κυμάτων, αλλά κυρίως γιατί έκανε τους νέους της εποχής να αναζητήσουν την περιπέτεια σε κάθε μικρό ή μεγάλο τους ταξίδι.
Διαβάστε ακόμη: Flixibility: Αφιερωμένο στους «κυματοδρόμους» αυτού του κόσμου
Εκτός από το σερφ για το οποίο ο Μπρους Μπράουν γύρισε εκτός από το «The Endless Summer» και το «The Endless Summer 2», καθώς και μια σειρά από μικρού μήκους τεκμηριώσεις που «κλείδωσαν» για πάντα το όνομά του ως του σημαντικότερου χρονικογράφου μιας ολόκληρης κουλτούρας, στη φιλμογραφία του θα συναντήσει κανείς και δύο από τις πιο σημαντικές ταινίες για την κουλτούρα της μοτοσικλέτας: το «On Any Sunday» του 1971 και τα «On Any Sunday» του 1981, «Baja 1000 Classic» του 1991 και το «On Any Sunday: Revisited» του 2000.
Ο Μπρους Μπράουν, που ήταν άριστος στο να μην πηγαίνει σχολείο. Ο Μπρους Μπράουν, που βρήκε τον τρόπο να ζήσεις για έναν ολόκληρο χρόνο μόνο καλοκαίρι. Ο Μπρους Μπράουν, που έδειξε πως κάνεις ένα ντοκιμαντέρ απόλυτα τεκμηριωμένο πριν από κάθε επιτήδευση μόνο από τη ζωή. Ο Μπρους Μπράουν, αυτός που λίγοι γνωρίζουν και αρκετοί θα έπρεπε να μνημονεύουν, πέθανε στα 80 του χρόνια, στον ύπνο του.
Κανένα κύμα δεν μπορεί να σβήσει το συναρπαστικό, ελεύθερο, εμπνευστικό και ατέλειωτα καλοκαιρινό του αποτύπωμά του πάνω στο σύγχρονο σινεμά.
Δείτε εδώ την πρώτη ταινία του Μπρους Μπράουν για την κουλτούρα του σερφ, το «Slippery When Wet» του 1958:
Δείτε εδώ το «On Any Sunday» του 1971:
Δείτε εδώ μια συζήτηση με τον Μπρους Μπράουν για το σερφ μιας ολόκληρης ζωής:
Tags: The Endless Summer
