Τον ξέρετε σαν σεναριογράφο μερικών από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες του νέου ελληνικού σινεμά, όπως τα «Κύνόδοντας», «L», «Αλπεις», αλλά ο Ευθύμης Φιλίππου εκτός από τις ιστορίες για ταινίες, γράφει κι άλλες εξίσου «ιδιωματικές», τις οποίες εκδίδει σε (δύο μέχρι τώρα) βιβλία.
Οσο για τον Πάνο Κορώνη μπορεί να τον μάθαμε ως Στέφανο, τον έτερον ήμισυ του χαρακτήρα της Αθηνάς Τσαγγάρη στο «Πριν τα Μεσάνυχτα», αλλά πριν (και μετά) από αυτό, υπήρξε σκηνοθέτης τόσο στο θέατρο στο Λος Αντζελες όπου σπούδασε, αλλά και στην διαφήμιση πίσω στην Ελλάδα.
Το «Κάποιος μιλάει μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι γάλα» είναι η πρώτη δουλεία του στο θέατρο στην Ελλάδα μια παράσταση στην οποία πρωταγωνιστούν ο Νίκος Γεωργάκης, η Ιωάννα Μαυρέα κι ο Στέργιος Γιαννουλάκης.
Το έργο διαδραματίζεται σε ένα ζαχαροπλαστείο. Σε απροσδιόριστο χρόνο. Στο κέντρο της Αθήνας.Δύο άνθρωποι στην ηλικία των 40+. Μονολογούν κουβεντιάζοντας μικρές και μεγάλες ιστορίες. Ο ένας προσπαθεί να καταλάβει. Ο άλλος προσπαθεί να εξηγήσει. Γελάνε, θυμώνουν και χαζεύουν τους γύρω τους. Και όταν πιέζονται, παίζουν. Κοροϊδεύουν τον χρόνο που τους έχει κοροϊδέψει παραμένοντας καθισμένοι στις καρέκλες του ζαχαροπλαστείου ή σκεπτόμενοι να φύγουν. Δε μπορεί αυτές οι δυο εναλλακτικές να είναι το ίδιο. Ίσως είναι η τελευταία τους ευκαιρία να συνεννοηθούν. Θα προλάβουν μέχρι ο σερβιτόρος να φέρει τη σοκολατίνα;
Οι παραστάσεις ξεκινούν το Σάββατο 23 Νοεμβρίου στο θέατρο Olvio (Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός).
Συντελεστές: Σκηνοθέτης: Πάνος Κορώνης Διανομή: Νίκος Γεωργάκης, Ιωάννα Μαυρέα, Στέργιος Γιαννουλάκης Σχεδιασμός Φωτισμού: Δημήτρης Κυριάκου Σκηνικά: Βαγγέλης Κυρώζης Κοστούμια: Δημήτρης Παπαθωμάς Κίνηση: Νατάσα Παπαμιχαήλ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Βιανέλλη Stage Manager: Μαρία Δούρου Φροντιστής: Ηλίας Πετρομανιάτης Οργάνωση Παραγωγής: Γιώτα Σκουβαρά Παραγωγή: DeLarge [ Πάνος Κορώνης – Γιώτα Σκουβαρά ]
Bonus:
Αποσπάσματα από το έργο:
1
– Είδα τον Γιάννη τις προάλλες.
– Και;
– Τίποτα.
– Κάθε φορά που τον βλέπεις και σε ρωτάω, απαντάς: «Τίποτα».
– Και;
– Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι δεν τον βλέπεις και ότι μου λες ψέματα.
– Σου λέω.
– Τι;
– Ψέματα.
– Τι εννοείς;
– Έχω να δω τον Γιάννη περίπου πέντε χρόνια.
– Και γιατί μου λες ότι τον βλέπεις;
– Όταν δεν έχω τι να πω, λέω ότι βλέπω τον Γιάννη.
– Από πότε;
– Από τότε που έχω αρχίσει να σου λέω ότι τον βλέπω
– Δεν το καταλαβαίνω.
– Καθόμαστε εδώ και ξαφνικά η συζήτηση κάνει κοιλιά. Τότε εγώ λέω ότι είδατον Γιάννη, εσύ με ρωτάς τι κάνει και ξαφνικά υπάρχει ένα θέμα συζήτησης.
2
– Χθες με πήρε τηλέφωνο η αδερφή μου ύστερα από καιρό.
– Τι είπατε;
– "Τι έχεις;". "Τίποτα". "Τι έχεις;". "Τίποτα". "Τι έχεις;". "Τίποτα". "Αν είχεςκάτι θα μου το έλεγες;". "Ναι". "Σίγουρα;". "Ναι".
3
– Τι θα κάνεις αύριο;
– Τι θα κάνεις αύριο;
– Μην κάνεις τον παπαγάλο.
– Δεν έκανα τον παπαγάλο. Έκανα το μαγνητόφωνο, όταν κάποιος έχειπατήσει το κουμπί της εγγραφής. Αν έκανα τον παπαγάλο, ηλίθιε, θα άλλαζακαι τη φωνή μου.
– Και στο μαγνητόφωνο αλλάζει η φωνή.
– Όχι τόσο όσο με τον παπαγάλο. Πως θα ήταν, άμα δεν φεύγαμε ποτέ απόαυτό το ζαχαροπλαστείο;
– Ποτέ;
– Ποτέ.
Πληροφορίες: (+30) 210 3414118
Ώρες κράτησης εισιτηρίων: 17.00 - 21.00
Διαβάστε ακόμη:
