Το θέμα της άνισης αντιπροσώπευσης μη-λευκών, μπροστά και πίσω από τις κάμερες, δεν είναι καινούργιο. Ομως τα τελευταία 5 χρόνια που το #BlackLivesMatter κίνημα οργανώθηκε πιο δυναμικά, το συναντάμε συνεχώς με διάφορες αφορμές - τελευταία, η αποκάλυψη ότι οι Χρυσές Σφαίρες, δηλαδή η Ενωση Ξένων Ανταποκριτών, δεν έχει ούτε ένα μαύρο μέλος.
Τα Σωματεία και οι οργανωμένες Ενώσεις έχουν καταφέρει μία γενικότερη πολιτική πίεση στις επιχειρήσεις στην Αμερική - οι εταιρείες ψάχνονται για το πώς θα ενεργοποιήσουν μηχανισμούς που θα εισάγουν ποσοστιαία αλλαγή του payroll τους, ώστε να «αποδεικνύουν» ότι συμπεριλαμβάνουν και μη-λευκούς υπαλλήλους. Το ίδιο προσπαθούν να κάνουν, σπασμωδικά και άτσαλα, και στην κινηματογραφική βιομηχανία, με τρόπους που θυμίζουν περισσότερο μία politically correct επιταγή κι όχι μία βαθιά κατανόηση κι ουσιαστική επίλυση του προβλήματος σε βάθος χρόνου.
Θυμηθείτε κι αυτό: Ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν ζητά από την κιν/φική βιομηχανία να δεσμευτεί σε 50/50 προσλήψεις αφροαμερικανών
Αν όμως οι κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις ενός ρατσιστικού προβλήματος δεν αγγίζουν και πολύ τους διευθυντές των χολιγουντιανών στούντιο, μία μελέτη που αποδεικνύει μία τεράστια οικονομική χασούρα ετησίως, ίσως τραβήξει την προσοχή τους.
Η McKinsey & Co., μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές εταιρίες στο Μanagement Consulting, οργάνωσε μία ενδελεχή ποιοτική και ποσοτική έρευνα αγοράς για το πώς αντανακλάται, επιχειρηματικά, η έλλειψη δίκαιης αντιπροσώπευσης της μαύρης φυλής στο χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης («Black Representation in Film and TV: The Challenges and Impact of Increasing Diversity»). H έρευνα της McKinsey & Co. έγινε μετά από προσέγγιση δύο σωματείων που ιδρύθηκαν τα τελευταία χρόνια - των «The Black List» και του «BlackLight Collective», τα οποία αποτελούνται από σημαντικούς ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά της βιομηχανίας, οι οποίοι προσπαθούν να αλλάξουν το σύστημα από μέσα.
Μια ολόκληρη αλυσίδα ανισότητας Η έρευνα ήταν σε βάθος, αναγνωρίζοντας ότι δεν ωφελεί να εξετάσει κανείς μόνο το αποτέλεσμα - αυτό που βλέπουμε τελικά σε μία ταινία ή τηλεοπτική σειρά. «Ενας επαγγελματίας που εργάζεται στο Χόλιγουντ, σε καθημερινή βάση, πρέπει να περάσει από πάρα πολλές ενδιάμεσες επιχειρήσεις - αντζέντηδες, σωματεία, ενώσεις, στούντιος, networks, εταιρείες παραγωγής, χρηματοδότες, φεστιβάλ, κριτικούς και θεσμικά βραβεία. Αυτή τη στιγμή όλοι αυτοί οι κρίκοι είναι «λευκοί». Και η λύση δεν είναι να καταπιαστούμε με έναν από αυτούς, αλλά με όλους μαζί. Οι προσπάθειες ενός μόνο θεσμού να αλλάξει τις δομές του δε θα αλλάξει την οικοσύστημα της Αγοράς.»
Διαβάστε κι αυτό: Η Βαϊόλα Ντέιβις αποδεικνύει ότι το Χόλιγουντ δεν έχει αχρωματοψία: «Αν είμαι "η μαύρη Μέριλ Στριπ", πληρώστε με το ίδιο!»
Ποιοτική και ποσοτική έρευνα Τα αποτέλεσματα της έρευνας της McKinsey & Co. χρειάστηκαν μήνες δουλειάς. Πάνω από 50 one-on-one συνεντεύξεις με μέλη της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής βιομηχανίας (μαύρους και λευκούς) συμμετείχαν για την κατανόηση των ποιοτικών κριτηρίων που καθιστούν το πρόβλημα. Ταυτόχρονα, ένας συνδυασμός από μελέτες από πανεπιστήμια και στατιστικές επιχειρήσεις (UCLA, Nielsen, USC Annenberg Inclusion Initiative, Variety) καθόρισαν την ποσοτική έκταση του φαινομένου. Ολα απέδειξαν ότι τα μαύρα ταλέντα δεν προωθούνται, ούτε συμπεριλαμβάνονται σε ισότιμες ποσότητες, μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Κι αυτό έχει συνέπειες.
10 δισεκατομμύρια απώλεια Η έρευνα της McKinsey & Co. σκόντεψε σε ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο: τα 148 δις δολάρια, που υπολογίζονται ετησίως ως τα κέρδη της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής βιομηχανίας, δεν είναι το ταβάνι της. Σε περίπτωση που η μαύρη εκπροσώπηση ήταν ισότιμη, τόσο η ανταπόκριση του κοινού που δεν βλέπει να αντανακλούνται τα μέλη της κοινότητάς του αλλά ούτε και ιστορίες που το αφορούν, θα έφερνε παραπάνω κέρδη. Αλλά, ταυτόχρονα, χρήματα που διαφεύγουν από φορολογικές απαλλαγές, κι άλλες διευκολύνσεις, θα έμεναν στα ταμεία του Χόλιγουντ. «Κι αυτό, υπολογίζοντας μόνο την εσωτερική αμερικανική αγορά. Φανταστείτε με τις διεθνείς πωλήσεις...»
Κλείσιμο της ρατσιστικής ψαλίδας σε βάθος χρόνου Η μελέτη της McKinsey & Co. υπολογίζει ότι αν (και πάλι ολόκληρο το οικοσύστημα του entertainment, όχι μόνο επιλεγμένοι θεσμοί) κλείσει η ρατσιστικής ψαλίδας και υπάρξει πραγματική ισότιμη αντιπροσώπευση στην αγορά, τότε προβλέπεται μία αύξηση του κέρδους της τάξεως του 4-6% μέχρι το 2028.
Για να δούμε κατά πόσο ένα τέτοιο επιχείρημα θα φέρει αλλαγές στο άμεσο μέλλον.
Διαβάστε περισσότερα:
- Χρυσές Σφαίρες 2021: πίεση στην Ενωση Ξένων Ανταποκριτών για την έλλειψη ισότιμης αντιπροσώπευσης
- Ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν ζητά από την κιν/φική βιομηχανία να δεσμευτεί σε 50/50 προσλήψεις αφροαμερικανών
- Τζορτζ Κλούνεϊ: «Ο ρατσισμός είναι η μεγαλύτερη αμερικανική πανδημία»
- Οκτάβια Σπένσερ: «Η Τζέσικα Τσαστέιν επέβαλε να πληρωθούμε ισότιμα κι εμείς, οι έγχρωμοι ηθοποιοί»
- Η Βαϊόλα Ντέιβις αποδεικνύει ότι το Χόλιγουντ δεν έχει αχρωματοψία: «Αν είμαι "η μαύρη Μέριλ Στριπ", πληρώστε με το ίδιο!»
