Μετά την ενθουσιώδη δημοσιογραφική προβολή του «Gimme Danger», που θα παιχτεί επίσημα κι απόψε σε μεταμεσονύχτια προβολή του 69ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών (κι ο Ιγκι Ποπ φημολογείται ότι θα δώσει και μίνι συναυλία επί σκηνής για τους τυχερούς που έχουν πρόσκληση), ακολούθησε η παραδοσιακή συνέντευξη Τύπου. Ο Τζιμ Τζάρμους εμφανίστηκε με τη γνωστή του σοβαρότητα και ψυχραιμία (που καθόλου δεν τον εμποδίζουν από το να εκδηλώσει πάθος για όσα έχει αγαπήσει στη ζωή του - τη μουσική, το σινεμά, την πολιτική), ενώ δίπλα του ο Ιγκι Ποπ (ή Τζιμ Νιούελ Οστερμπεργκ Τζ., που είναι και το πραγματικό του όνομα) έδωσε performance ειλικρίνειας, συγκίνησης, χιούμορ και no-bullshit συμπεριφοράς.
Διαβάστε την κριτική του Flix για το «Gimme Danger»: Δε χρειάζεται καν να το πούμε - το ντοκιμαντέρ του Τζιμ Τζάρμους για τους Stooges είναι cool
«Πείτε τους ότι τις ερωτήσεις που θα απευθύνουν σε μένα πρέπει να τις φωνάζουν, γιατί είμαι πια κουφός σαν άλογο!» ψιθύρισε στον συντονιστή της συνέντευξης, και φυσικά η ατάκα του ακούστηκε διαπασών στην αίθουσα και όλοι σκάσαμε στα γέλια. Μαζί μας κι ο Ιγκι. «Τι να κάνω παιδιά, ου γαρ έρχεται μόνον...» είπε ο πιο νέος 69χρονος στην ιστορία του rock 'n' roll.
Διαβάστε τα highlights όσων ειπώθηκαν:
Για τον τίτλο της ταινίας και τα άγρια νιάτα τoυ Ιγκι
Ιγκι Ποπ: Είδα την ταινία για πρώτη φορά χθες το βράδυ. Με χτύπησε: Θεέ μου είμαι τόσο πολύ προϊόν της εποχής μου. Οταν το ζεις το αποδέχεσαι σαν κάτι φυσικό – αυτές ήταν τότε οι εποχές. Οταν το κοιτάς από απόσταση σε σοκάρει. Θεέ μου, επιβίωσα από αυτές τις εποχές.
Τζιμ Τζάρμους: Δεν ονομάζεται ''Gimme Danger'' τυχαία. Εκτός από ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που έχουν γραφτεί στην πανκ ιστορία, λέει πολλά για την εποχή. Το ότι επιβίωσε ο Ιγκι, ή αυτό που λέει η Κάθι, η αδελφή των Αστον ''επιστρέφουν σπίτι, τι καλά, ευτυχώς τη γλίτωσαν''...
Ιγκι Ποπ: Δεν ξέρω πώς επιβίωσα. Ποιος τα ξέρει αυτά τα πράγματα; Από πού προερχόταν όλη αυτή η οργή, όλη αυτή η ηλεκτρισμένη ενέργεια στις συναυλίες; Από τον κόσμο. Από το κοινό. Από εκεί παίρναμε ενέργεια, από εκεί παίρνουμε ενέργεια. Είμαστε συγκοινωνούντα δοχεία.
Πώς συγκέντρωσε η ομάδα του Τζάρμους το υλικό για το ντοκιμαντέρ;
Τζιμ Τζάρμους: Yπάρχουν πολύ λίγα πράγματα από τα live των Stooges ή τους ίδιους και τη ζωή τους. Καταφέραμε να συγκεντρώσουμε ό,τι υπάρχει, αλλά και να εμπνευστούμε πώς αλλιώς μπορούμε να πούμε την ιστορία τους με δημιουργικό τρόπο. Το φιλμ ελπίζω ότι είναι σαν τους Stooges. Ακατάστατο, χαοτικό, δυνατό, με ψυχή και ειλικρίνεια και δύναμη. Τηλεοπτικές διαφημίσεις, ειδήσεις, βιομηχανικά τοπία, φωτογραφίες, ρετρό ταινίες, animation. Mας πήρε πάνω από ένα χρόνο να βρούμε το υλικό και να εξασφαλίσουμε τα δικαιώματα για να τα χρησιμοποιήσουμε όλα αυτά.
Ιγκι Ποπ: Εγώ πετάω τα πάντα. Ομως ήξερα κόσμο που θα είχε στη συλλογή του πράγματα από την εποχή των Stooges. Και λειτουργούσα ως ο μεσάζοντας που τους έπειθε να δώσουν στον Τζιμ ό,τι χρειαζόταν. Θαυμαστές, weirdos, συλλέκτες, stalkers, έμποροι ναρκωτικών – όποιους ήξερα από τότε και είχαν κρατήσει μεμοραμπίλια τους έσπρωξα στον Τζιμ. Εδωσα κι εγώ όμως κάτι: τις αναμνήσεις μου (κι ενώ νομίζαμε ότι κάνει πλάκα, εκείνος όντως συγκινείται, κόβεται η φωνή του, κλαίει)
Τζιμ Τζάρμους: Οι αναμνήσεις του είναι η ραχοκοκκαλιά της ταινίας, εννοείται. Είμαι από το Οχάιο και ως έφηβος οι Stooges, οι MC5 και οι Velvet Underground ήταν οι μπάντες που ανατίναξαν το μυαλό μου. Δεν με ενδιέφερε η δυτική ακτή. Κι από την αγγλική επέλαση ήμουν με τους Stones. Από τους Stooges άντλησα όποιο θάρρος και δύναμη χρειαζόμουν για να μεγαλώσω, να επιβιώσω, να ενηλικιωθώ.
Πότε ξαναέκλαψε ο Ιγκι (μιλώντας για τον Τζον Σινκλέρ)
Ιγκι Ποπ: Κλαίει. Ο Τζον ήταν ιδιοφυία. Εβαζε την πρίζα της κιθάρας στον ενισχυτή και τους άκουγες να συνομιλούν. Αυτό δεν υπάρχει σήμερα. Τότε υπήρχαν πολλές στιγμές σαν κι αυτές. Πολλοί άνθρωποι που μας επηρέασαν βαθιά, και στη μουσική και στο τι θέλαμε πραγματικά να επικοινωνήσουμε.
Ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι;
Ιγκι Ποπ: Ο Μπο Ντίντλεϊ και ο Τσακ Μπέρι ήταν οι θεοί μου. Οχι ότι ήταν καλύτεροι από τον Little Richard ή τους Everly Brothers, αλλά ήταν πιο κοντά σε μένα. Πριν από 15 χρόνια κατάλαβα ότι έχω γίνει κι εγώ σαν τον Ντίντλεϊ – έπαιζε πολύ απλή μουσική που στην ουσία ήταν αρκετά σύνθετη. Ποιοι άλλοι με επηρέασαν και γιατί; Ο Φρανκ Ζάπα για τη μουσική και το χιούμορ, οι MC 5 φυσικά, οι Velvet Underground για τη σκοτεινή, soft-porn, θλιμμένη νιχιλιστική τους δύναμη. Πολλοί. Και ξέρω ότι θα επιστρέψω στο ξενοδοχείο απόψε και θα αυτοκτονήσω, γιατί ξέχασα 20-25 ακόμα μουσικούς που δεν σας είπα. Να σας πω, όμως, κι ένα όνομα που δεν θα πιστεύατε κι όμως με επηρέασε βαθιά. Μία μουσικό που έπαιζε τσέλο στον ανδροκρατούμενο χώρο της εποχής του '60 στην κλασική μουσική. Δεν άφηναν χώρο οι άντρες για να γίνει διάσημη μία γυναίκα στην κλασική μουσική τότε. Οπότε η Σαρλότ Μούρμαν βρήκε έναν άλλο τρόπο. Πολύ καυτή γκόμενα. Επαιζε γυμνή και δεμένη. Με επηρέασε αυτό γιατί σκέφτηκα: γύμνια, πρόκληση – να ένας τρόπος να περάσεις το μήνυμά σου.
Οπότε να τον περιμένουμε στο κόκκινο χαλί απόψε γυμνό;
Ιγκι Ποπ: Θέλετε να έρθω στο κόκκινο χαλί χωρίς πουκάμισο; ΟΚ, θα το κάνω! Το σκεφτόμουν άλλωστε (γελάει). Ο μάνατζέρ μου πιστεύει ότι πρέπει να φοράω πουκάμισο, έφερα πουκάμισο.
Πώς χειρίζεται στη ζωή του τον πραγματικό του εαυτό και το alter ego του;
Ιγκι Ποπ: Δεν ξέρω πώς ακριβώς λειτουργεί το Νιούελ Οστερμπεργκ/Ιγκι Ποπ alter ego μου. Δεν ξέρω, δεν το κάνω συνειδητά. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Μιλάτε στον Ιγκι τώρα, αλλά ο Τζιμ ελέγχει τη συνέντευξη.
Γιατί οι Stooges δεν έγιναν ποτέ πολιτικό λάβαρο σε μία εύφλεκτη εποχή
Ιγκι Ποπ: Μία από τις στιγμές που έπρεπε να εξηγήσουμε ήταν γιατί δεν πήγαμε μαζί με τους MC5 στο Δημοκρατικό Συνέδριο. Οι Stooges δεν είχαν καμία δουλειά στο Δημοκρατικό Συνέδριο γιατί δεν ήμασταν αυτού του είδους το συγκρότημα. Τότε μπορεί να ήταν λάθος. Τώρα όμως καταλαβαίνω γιατί θέλαμε μία απόσταση. Σήμερα βλέπεις ότι όλα έχουν γίνει trend, μόδα, επιφάνεια.
Τζιμ Τζάρμους: Εγώ αγαπώ τους MC5 και το πόσο πολιτικοποιημένοι ήταν. Σήμερα καταλαβαίνω ότι οι Stooges με το να μην είναι τόσο ανοιχτά πολιτικοί ήταν πιο πολιτικά επιδραστικοί τελικά. Είχαν μεγαλύτερη επίδραση σε μένα και σε εκατομμύρια κόσμου. Κάποιοι, φυσικά, έχουν καταφέρει να είναι και πολιτικοποιημένοι και εξαιρετικοί καλλιτέχνες.
Ιγκι Ποπ: Μας έλεγαν: Τι είστε; Αριστεροί, δεξιοί; Είστε Λευκοί Πάνθηρες; Ημασταν άμορφοι. Ημασταν η αμοιβάδα που μπαίνει στο σπίτι σου. Στο τέλος, όταν αρνείσαι να μπεις σε ένα ξεκάθαρο σχήμα, θα σε ερμηνεύσουν όπως θέλουν – κάποιοι βλάκες πολιτικοί μπορεί να προσπαθήσουν να σε χρησιμοποιήσουν. Είναι μέσα στο παιχνίδι.
Γιατί το rock 'n' roll είναι ακόμα απαραίτητο;
Ιγκι Ποπ: Eλπίζω να είναι. Προσωπικά δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Γιατί η ψηφιακή μας εποχή έχει κάνει το κέρδος αυτοσκοπό. Οταν ξεκινήσαμε την μπάντα δεν ξέραμε τι σημαίνουν δικαιώματα. Εμείς μοιράζαμε το credit κάθε τραγουδιού σε όλους μας στην μπάντα γιατί δεν είχαμε ιδέα. Το βρίσκαμε cool. Σήμερα, η τεχνολογία μάς χρησιμοποιεί, και όλα γίνονται για το κέρδος. Η παλιά τεχνολογία δυνάμωνε τον ήχο στην ψυχή των ανθρώπων. Σήμερα, η ηλεκτρονική μουσική δυναμώνει τον ήχο στα μπιτάκια. Σκοτώστε με τώρα. Σας παρακαλώ να με χρησιμοποιείτε ως αντίκα. Δεν είμαι από τους καλλιτέχνες που θα σας το παίξω ότι «ακούω αυτά τα new age techno stuff». Εγώ ακούω εκείνα, τα παλιά (γέλια)
Ποιο θα ήταν το Κατά τον Ιγκι Ποπ Ευαγγέλιο;
Ιγκι Ποπ: Το να διατηρήσουμε το σωστό επίπεδο αυτονομίας. Ολα πλέον συνδέονται με τρομερή αλληλοεξάρτηση. Στην εποχή μου, έπινες το νερό των ποταμών, μετά το μολύναμε στο σημείο που πρέπει πλέον να το αγοράσεις σε πακεταρισμένο μπουκάλι. Σαν το «Bananas» του Γούντι Αλεν. Ολοι ξέρουν τις υποθέσεις όλων. Κάποτε το χωριό στη δυτική πλευρά ενός λόφου δεν ήξερε την ύπαρξη του χωριού στην ανατολική πλευρά. Αυτή η υπερπληροφόρηση μάς έχει τρελάνει. Τι άλλο να πω; Οτι ο κόσμος χρειάζεται περισσότερη αγάπη; Ναι, ο κόσμος χρειάζεται περισσότερη αγάπη.
Ποια είναι η άποψή του σήμερα για τα ναρκωτικά;
Ιγκι Ποπ: Nαρκωτικά; Πρέπει όλοι να σταματήσουν, να τις κόψουν αυτές τις μαλακίες. Το όριο για μένα είναι ένα πολύ καλό κρασί ή λίγο... μαύρο. Το κακό είναι ότι δεν σταματάς και συνεχίζεις σε μανιτάρια και λοιπά και λοιπά (γελάει). Εγώ πια δεν το κάνω. Ενα καλό κρασί και τέλος.
Τι συμβουλή θα έδινε στους νέους
Ιγκι Ποπ: Ειχα υπέροχους γονείς και δεν άκουγα τις συμβουλές τους. Αργότερα στη ζωή μου ξεκίνησα να τους ακούω. Ειδικά τι μου έλεγε η μαμά μου. Απλά πράγματα. Πάω πια για ύπνο νωρίς. Προσπαθώ να... ω αυτό δεν ισχύει – πήγα να σας πω κάτι για τη σεξουαλική ζωή μου, αλλά θα έλεγα ψέματα (γελάει). Γενικώς προσέχω πώς τρέφομαι, τι κάνω στο σώμα μου. Δουλεύω σκληρά και ξεκουράζομαι και με προσέχω. Οπως μου έλεγε η μαμά μου (ξαναβουρκώνει).
Αντί επιλόγου: βούρκωμα και γροθιές στον αέρα
Ιγκι Ποπ: Οι Stooges ήταν ιδέα τριών ανθρώπων. Εγώ τη σκέφτηκα, έχοντας καπνίσει ένα τεράστιο joint για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ο Σκοτ ήταν η καρδιά, ο Ρον ήταν το σώμα, εγώ ήμουν το κεφάλι. Στους υπόλοιπους δύο μπορεί να άργησε λίγο η αναγνώριση, αλλά ήρθε. Και οι δύο αδελφοί Αστον πέθαναν όταν πια είχαν γνωρίσει επιτυχία, δόξα, χρήματα, είχαν βάλει τη ζωή τους σε τάξη. Οπότε έφυγαν ευχαριστημένοι.
Τζιμ Τζάρμους: Ελπίζω η ταινία να βοήθησε στην υστεροφημία τους. Με εκνευρίζει που όλα τα δημοσιεύματα των Καννών έγραφαν ότι «έρχεται ο Τζάρμους με ένα ντοκιμαντέρ για τον Ιγκι Ποπ...» Οσο κι αν τον αγαπώ κι αν τον εκτιμώ, και το ξέρει, αυτή είναι μία ταινία για τους Stooges. Είμαστε εδώ για τους Stooges (σηκώνει τη γροθιά του).
Tags: Τζιμ Τζάρμους
