Την Τετάρτη 3 Μαΐου ξεκινά στην Αθήνα η 5η Εβδομάδα Ισραηλινού Κινηματογράφου με την προβολή του ντοκιμαντέρ «Μπεν Γκουριόν, Επίλογος» σε σκηνοθεσία και παραγωγή των Γιαρίβ Μοζέρ και Γιαέλ Πέρλοβ.
Βασισμένο σε μια εξάωρη κινηματογραφημένη συνέντευξη που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, το ντοκιμαντέρ σκιαγραφεί τον Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, ιδρυτή του Κράτους του Ισραήλ και επί 14 χρόνια πρωθυπουργό. Βρισκόμαστε το 1968, ο Μπεν Γκουριόν είναι 82 ετών, ζει απομονωμένος στην έρημο, έχοντας αποσυρθεί από την πολιτική. Με εντυπωσιακή πνευματική διαύγεια αποτιμά το παρελθόν και θέτει τα προβλήματα του μέλλοντος. Ενα διαχρονικό μάθημα πολιτικής.
Στην Αθήνα για την πρεμιέρα της Εβδομάδας Ισραηλινού Κινηματογράφου και για να παρουσιάσει την ταινία θα βρίσκεται η παραγωγός Γιαέλ Πέρλοβ. Λίγες μόνο ημέρες πριν μίλησε στο Flix για όλα όσα έμαθε από τα λόγια του Μπεν Γκουριόν και πως οραματίζεται το μέλλον μιας χώρας που μοιάζει να αδιαφορεί για τα μαθήματα του παρελθόντος.
Η 5η Εβδομάδα Ισραηλινού Κινηματογράφου θα διεξαχθεί φέτος από τις 3 μέχρι και τις 7 Μαΐου στην Ταινιοθήκη
Πως ξεκίνησε η ιδέα για το ντοκιμαντέρ; Ηταν η ανακάλυψη της χαμένης συνέντευξης ζωτική για να αρχίσει το πρότζεκτ;
Φυσικά. Από τη στιγμή που ανακαλύψαμε τη συνέντευξη, αποφασίσαμε, ο σκηνοθέτης Γιαρίβ Μόζερ και εγώ, να βασίσουμε την ταινία αποκλειστικά σε αρχειακό υλικό.
Ποια είναι τα πράγματα που σας εντυπωσίασαν περισσότερο ακούγοντας τη συνέντευξη του Μπεν Γκουριόν;
Οταν δουλεύαμε για την ταινία - κάναμε το μοντάζ κοντά στο σπίτι του Μπεν Γκουριόν στο Νεγκέβ - πήγαινα κάθε βράδυ για ύπνο με τα λόγια του, τα επαναλάμβανα στον εαυτό μου και ξυπνούσα με αυτά το πρωί. Συγκινήθηκα πολύ από την επιμονή του ότι το Ισραήλ έπρεπε να είναι ένα μοντέλο ηθικών αξιών, πράγμα που δεν έχουμε καταφέρει ακόμη και σήμερα.
Τι περισσότερο μάθατε για τη χώρα και τους ανθρώπους σας κατά τη διάρκεια της παραγωγής του ντοκιμαντέρ;
Από τη μια πλευρά, η ταινία με γέμισε νοσταλγία και επιθυμία για πραγματική ηγεσία και ηθικές αξίες που μοιάζουν να έχουν ξεχαστεί από την κοινωνία του Ισραήλ. Από την άλλη, η ταινία με γέμισε με ελπίδα πως η αλλαγή είναι πιθανή και πως βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Η αντίδραση του κοινού στις προβολές αντανακλά τη δίψα όλων για ηγεσία με όραμα - ο κόσμος στο σινεμά αντιδρά φωναχτά, με χειροκροτήματα, γέλια, επίσης δάκρυα, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τη διαφορά ανέμσα σε μια γιγαντιαία μορφή του παρελθόντος και στους σημερινούς ηγέτες της χώρας.
Σκηνή από το «Ben Gurion: Epilogue» σε παραγωγή της Γιαέλ Πέρλοβ
Πιστεύετε ότι μαθαίνοντας από το παρελθόν μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε λύσεις για το παρόν και το μέλλον;
Ναι, φυσικά. Υπάρχει, άραγε μέλλον χωρίς το παρελθόν;
Πιστεύετε ότι αυτή η ταινία θα μπορούσε να συνεισφέρει σε ένα δημιουργικό διάλογο ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη;
Νομίζω πως αν η ταινία μπορεί να επηρεάσει κάτι, αυτό είναι πρωτίστως η κοινωνία του Ισραήλ. Να βοηθήσει να σωθούμε από τη γενική αδιαφορία που εξαπλώνεται τα τελευταία χρόναι - μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση.
Είναι το σινεμά ικανό να μας διδάξει (ιστορικά) μαθήματα ή να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε;
Δυστυχώς η τέχνη δεν έχει πάντα τη δύναμη για αλλαγή. Μπορεί, ωστόσο, να θεραπεύσει, να γεφυρώσει διαφορές και κυρίως να κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούν διαφορετικά.
Η 5η Εβδομάδα Ισραηλινού Κινηματογράφου θα διεξαχθεί φέτος από τις 3 μέχρι και τις 7 Μαΐου στην Ταινιοθήκη
