Στην εποχή του internet δεν μπορεί να μην ασχολείσαι στην Ελλάδα με το gaming ή, έστω, να μην είσαι μέσα στο χώρο του εγχώριου geekdom, και να μην γνωρίζεις τους Unboxholics. Δυο δίδυμα αδέρφια από την Αριδαία, στην Πέλλα, ο Σάκης και ο Αλέξανδρος Καρπάς, οι οποίοι πριν 12 χρόνια κατάφεραν να μπουν δυναμικά στον χώρο του gaming με το κανάλι τους στο YouTube, το οποίο πλέον είναι ένα από τα πιο πετυχημένα ελληνικά κανάλια μετρώντας πάνω από 1 εκατομμύριο συνδρομητές.
Κι όχι άδικα.
Η κοινότητα που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια θεωρείται μια από τις καλύτερες και ασφαλέστερες (ειδικά το τελευταίο έχει τεράστια σημασία πλέον) στο ελληνικό ίντερνετ, τα live streaming τους έχουν καταφέρει να γράψουν ιστορία κάνοντας διάφορους μαραθώνιους μαζεύοντας λεφτά για καλό σκοπό ενώ, όπως δηλώνει και το όνομά τους φυσικά, τα unboxing τους παραμένουν κλασικά κι αγαπημένα. Φυσικά τα αδέρφια Καρπά δεν σταμάτησαν μόνο εκεί μιας και μέσα στο πλούσιο πρωτότυπο υλικό που ανεβάζουν σε όλους τους digital προορισμούς τους, έχουν παρουσιάσει τέσσερις δικές τους μικρού μήκους ταινίες τρόμου και το «Κουκλοθέατρο», μια επίσης διαδραστική μίνι σειρά τρόμου πέντε επεισοδίων. Και τώρα είναι έτοιμη για την πρώτη τους μεγάλη ταινία.
Το «Μην Ανοίγεις την Πόρτα», της οποίας το σενάριο και την σκηνοθεσία υπογράφουν οι Σάκης και Αλέξανδρος Καρπάς, ενώ στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Σάκης Καρπάς και Φωτεινή Λεβογιάννη, χαρακτηρίζεται ως «ψυχολογικό θρίλερ» από τους δημιουργούς του και σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη, μακριά από τον πολιτισμό, σ' ένα παγωμένο δάσος στην αφιλόξενη πλαγιά ενός βουνού, μια ομάδα ερευνητών δέχεται επίθεση από μια απροσδιόριστη φιγούρα. Μοναδική διασωθείσα, μια νεαρή βιολόγος η οποία βρίσκει καταφύγιο στην απομονωμένη καλύβα ενός μυστήριου άντρα. Μαζί, θα ξεκινήσουν ένα αποκαλυπτικό ταξίδι στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Τι βρίσκεται άραγε στη σκοτεινή καρδιά του δάσους;
Η προπώληση των εισιτηρίων για την ταινία, που θα βγει στις αίθουσες στις 25 Απριλίου από τη Rosebud.21, ξεκίνησε στις 15 Μαρτίου και μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να ξεπεράσει κάθε ρεκόρ, κάτι που στην στη χώρα μας δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ, για κανένα (ελληνικό) blockbuster και φαίνεται πως θα είναι η ταινία που θα δώσει μια δόση αναζωογόνησης εισιτηρίων στους κινηματογράφους μετά τις συνεχόμενες πτώσεις στο ελληνικό box office τις τελευταίες εβδομάδες.
Το Flix μίλησε με τα αδέρφια Καρπά για τις ταινίες (τρόμου) και την άλλη τους μεγάλη αγάπη, το gaming, αλλά και για όλα εκείνα που τους τρομάζουν εντός αλλά και, κυρίως, εκτός οθόνης.
Ποιοι είναι οι Unboxholics; Πως ξεκίνησε η ιδέα για ένα τέτοιο ελληνικό YouTube κανάλι;
Οι Unboxholics είναι μια ομάδα από την επαρχία της Βόρειας Ελλάδας, που αγαπούν τον κινηματογράφο, την τεχνολογία και το gaming. Η ιδέα ξεκίνησε πριν 12 χρόνια όταν αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε ένα κανάλι στο οποίο θα ξεπακετάρουμε προϊόντα που σχετίζονται με την τεχνολογία και το gaming. Βέβαια, στην πορεία αυτό το concept μεγάλωσε πολύ, εξελίχθηκε και, φυσικά, δίπλα του δημιουργήθηκαν περισσότερα και πιο διαφορετικά concepts. Συνεχίζουμε, όμως, να αγαπάμε και να αγκαλιάζουμε ό,τι έχουμε ξεκινήσει από τότε μέχρι σήμερα.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια δημιουργήσατε μια από τις καλύτερες κοινότητες στο ελληνικό geekdom με πάνω από 1 εκατομμύριο ακολούθους. Οταν το ξεκινήσατε πόσο πολύ πιστεύατε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ήταν εφικτό με τα ελληνικά δεδομένα;
Οταν ξεκινήσαμε εμείς το YouTube, τα ελληνικά κανάλια και γενικά το YouTube στην Ελλάδα έκανε τα πρώτα του βήματα. Ηταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας το να πιστέψει κάποιος πως κανάλι από τον τόπο μας, μπορεί να αγγίζει αυτά τα νούμερα. Θεωρούσαμε πως η Ελλάδα των 10-11 εκατομμυρίων, δε θα μπορέσει ποτέ να κάνει το 10% να πατήσει “subscribe”. Κι όμως, οι Ελληνες, μια χαρά το πάτησαν αυτό το κουμπί (και όχι φυσικά μόνο στο δικό μας κανάλι) και μια χαρά παρακολουθούν και δραστηριοποιούνται στην πλατφόρμα της Google. Γενικά, για τα δεδομένα του πληθυσμού μας, τα νούμερα έρχονται κόντρα σε άλλες αναλογίες από το εξωτερικό και αυτό είναι από μόνο του ένα case study.
Τι ήταν εκείνο που σας έκανε να ασχοληθείτε και με τη δημιουργία ταινιών;
Ξεκάθαρα η αγάπη μας για τον κινηματογράφο και τη δημιουργία βίντεο. Θυμόμαστε του εαυτούς μας, από μικρά παιδιά, να μην περνάει ούτε μία μέρα που δε θα επισκεπτόμασταν το βίντεοκλαμπ της γειτονιάς μας για να νοικιάσουμε μία βιντεοκασέτα. Εκείνο το «καημένο» το βίντεο (έτσι λέγαμε τη συσκευή που αναπαρήγαγε τις VHS βιντεοταινίες, για τους νεότερους), είχε «πάρει φωτιά». Ακόμη και σήμερα, το να παρακολουθήσουμε μία ταινία ή μία σειρά, δεν είναι απλά μία ασχολία για να «περάσει η ώρα». Το θεωρούσαμε και το θεωρούμε ως κάτι τελετουργικό, ως κάτι που θα πρέπει να μελετήσεις, να κερδίσεις, να θαυμάσεις.
Εμείς, ως Unboxholics είμαστε υπέρ των ανθρώπων και υπέρ της ελευθερίας να κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει, να είναι ό,τι γουστάρει και να ζει όπως γουστάρει, αρκεί να μην ενοχλεί τον δίπλα του ή να μην του επιβάλλει με το έτσι θέλω τα πιστεύω του και τον τρόπο ζωής του. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να πει στον άλλον πως θα ζήσει στη ζωή του.»
Πείτε μας λίγα λόγια για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινίας σας «Μην Ανοίγεις την Πόρτα». Τι είναι και πως γεννήθηκε η ιδέα της;
Καταρχάς, είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Θεωρούμε πως το να «βάλουμε» στις κινηματογραφικές αίθουσες, ανθρώπους με σκοπό να δουν τη δημιουργία μας, είναι το κορυφαίο ορόσημο για εμάς. Ευτυχώς, η συνέντευξή μας γίνεται εξ’ αποστάσεως, γιατί θα σας ζητούσαμε να μας «τσιμπήσετε» για να δούμε αν είναι αλήθεια όλο αυτό που βιώνουμε. Όσον αφορά την ιδέα, αυτή δεν ήρθε απότομα, αλλά είναι κάτι που δουλεύεται ή μάλλον, σιγοψήνεται αργά και βασανιστικά εδώ και μία δεκαετία. Η ιδέα δηλαδή του να κάνουμε μία ταινία τρόμου, πλήρους διάρκειας, για τον κινηματογράφο υπήρχε εδώ και χρόνια. Τώρα, όσον αφορά στο «Μην Ανοίγεις Την Πόρτα», πρόκειται για μία ταινία που πίσω από την σκληρότητα, την ωμότητα και την βαρβαρότητα των σκηνών της, κρύβει έναν ευαίσθητο χαρακτήρα. Η ταινία, θέλουμε, εκτός από το να τρομάξει, να ανησυχήσει το θεατή, να τον βάλει σε σκέψεις και να ξεκινήσει μία κουβέντα με τον εαυτό του. Θεωρούμε ή μάλλον, θέλουμε να θεωρούμε, πως μετά το τέλος της, όσοι τη δουν να συγκρουστούν με το υποσυνείδητό τους, με την ιδιοσυγκρασία τους, με τις σκέψεις τους, ακόμη και με τις ιδεολογίες τους. Σίγουρα, δεν είναι μία «εύκολη» ταινία και σίγουρα αυτό που πραγματεύεται δεν είναι κάτι επιφανειακό. Η ταινία είναι σαφής και ξεκάθαρη ως προς τη δομή της, το σενάριο και τα μηνύματα που θέλει να περάσει, αλλά δίνει και ένα περιθώριο ελεύθερης ερμηνείας στον καθένα που θα την παρακολουθήσει. Δε θέλουμε, όμως, να παρεξηγηθούμε, πιστεύουμε πως το 99% του κόσμου, θα την καταλάβει χωρίς πρόβλημα.
Πέρα από τα κλασσικά σας βίντεο στο YouTube, γυρίσατε και μια διαδραστική μίνι σειρά ολιγόλεπτων επεισοδίων, «Το Κουκλοθέατρο», και μερικές ταινίες μικρού μήκους – όλες στο είδος του τρόμου. Αλλα και η πρώτη σας μεγάλου μήκους ταινία είναι κι αυτή τρόμου. Τι είναι αυτό που σας κεντρίζει το ενδιαφέρον σε αυτό το κινηματογραφικό είδος για να ασχοληθείτε μόνο με αυτό;
Είναι ξεκάθαρα θέμα έκφρασης για εμάς. Η θεματολογία του τρόμου είναι το αντικείμενο που θεωρούμε πως μέσα από αυτό μπορούμε να εκφραστούμε καλλιτεχνικά. Εκτός ότι το λατρεύουμε σαν genre, είτε σε ταινίες, είτε σε βιντεοπαιχνίδια, το horror στοιχείο είναι δύσκολο, μπορεί να γίνει ωμό, αλλά μπορεί και να «σκάψει» τις ψυχές των θεατών σε βάθος που λίγα genres μπορούν. Πέρα από το «φθηνό», δηλαδή, τρόμο, υπάρχει και ο ψυχολογικός τρόμος που δύναται να σου αλλάξει ακόμη και ολόκληρη τη κοσμοθεωρία σου.
To σινεμά του τρόμου είναι ένα δύσκολο είδος για τα ελληνικά δεδομένα, χωρίς πολλές ταινίες να το υποστηρίζουν ιδιαίτερα. Γιατί τολμήσατε να το κάνετε; Υπήρχαν άνθρωποι που πίστεψαναμέσως σε εσάς ή αντιμετωπίσατε αρκετές δυσκολίες κι αν ναι πως τις ξεπεράσατε;
Δυσκολίες ως προς το τι θα επικοινωνήσουμε με το κοινό μας, δεν είχαμε και δε θα έχουμε ποτέ. Η σχέση που έχουμε αναπτύξει με αυτό, όλα αυτά τα χρόνια, μάς δίνει την άνεση και την ελευθερία να πούμε αυτά που θέλουμε. Με απλά λόγια, είμαστε ο «εαυτός» μας μαζί τους. Σε όλους τους υπόλοιπους, όμως, η θεματολογία του τρόμου είναι λιγάκι ταμπού. Το φοβούνται πολύ και δεν είναι εύκολα ανοιχτοί στο να δώσουν το «οκ» ώστε να προχωρήσει μία τέτοια ιδέα στο επόμενο στάδιο. Εμείς τους πείσαμε, τους δείξαμε το υλικό μας και εν τέλει, έχουμε την ιδέα μας χωρίς ίχνος παρέμβασης από τον οποιονδήποτε, έτοιμη προς δημόσια κατανάλωση!
Ποια θέματα δεν θα αγγίζατε ποτέ στα βίντεό σας ή σε κάποια από τις ταινίες σας; Τι είναι ταμπού για εσάς;
Δε θα αγγίξουμε ποτέ θέματα στα οποία θεωρούμε πως, είτε δε τα γνωρίζουμε καλά, είτε δεν είμαστε σίγουροι πως τα γνωρίζουμε καλά. Ξέρετε, είναι μεγάλη ευθύνη, να σε παρακολουθεί ένα τόσο μεγάλος μέρος του κόσμου και να πρέπει εσύ να εκφέρεις άποψη για την οποία ούτε ο ίδιος δεν είσαι σίγουρος αν είναι σωστή ή όχι. Οπότε, δεν είναι θέμα ταμπού και τι δέχεται ο κόσμος να ακούσει ή δει από εσένα. Καλό είναι να ξέρεις και να είσαι σίγουρος γι’ αυτό που θα πεις ή θα δείξεις.
Γιατί συνεχίζετε να μένετε εκτός; Πόσο σημαντικό είναι να συνεχίζετε στο ίδιο μέρος όπου ξεκινήσατε;
Οσο πιο μακριά μένουμε από τη ζούγκλα της showbiz, των «πραγμάτων» και του συστήματος, τόσο πιο απελευθερωμένοι μένουμε στο να συνεχίζουμε αυτό που κάνουμε. Καλώς ή κακώς, μπορείς να επηρεαστείς έντονα από το τριγύρω περιβάλλον και αυτό να έχει αντίκτυπο στη ψυχολογία σου και, εν συνεχεία, στη δουλειά σου. Στην Αριδαία, νιώθουμε ήρεμοι, «αποκομμένοι» και ελεύθεροι. Κρατάμε τυπικές επαφές, λειτουργούμε με το δικό μας τρόπο και εν τέλει, το απολαμβάνουμε. Δε θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να ανταπεξέλθουμε στην πίεση και το ρυθμό που τρέχουν τα πράγματα «εντός».
Είναι η Βόρεια Ελλάδα ένας άλλος πλανήτης μέσα στην Ελλάδα; Πόσο ισχύει πως όσο ανεβαίνουμε στα Βόρεια είναι πιο έντονες οι ακραίες συμπεριφορές (ομοφοβία, ρατσισμός, εθνικισμός κ.ά.);
Αδικο αυτό που διαβάζω ως ερώτηση ή ζούμε όντως σε άλλο μέρος. Ομοφοβικοί και ρατσιστές δυστυχώς υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν παντού, απλά σε κάποια μέρη καμουφλαρίζονται λιγάκι καλύτερα σε σχέση με κάποια άλλα. Εμείς, ως Unboxholics είμαστε υπέρ των ανθρώπων και υπέρ της ελευθερίας να κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει, να είναι ό,τι γουστάρει και να ζει όπως γουστάρει, αρκεί να μην ενοχλεί τον δίπλα του ή να μην του επιβάλλει με το έτσι θέλω τα πιστεύω του και τον τρόπο ζωής του. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να πει στον άλλον πως θα ζήσει στη ζωή του. Ας κοιτάξουμε το σπίτι μας και ας αφήσουμε τον κόσμο να κάνει ό,τι θέλει, να ζήσει όπως θέλει, να ερωτευτεί όπως θέλει και να πράξει στο υπόλοιπο της ζωής του σύμφωνα με την αρεσκία του. Μακάρι όλοι όσοι ασχολούνται με τις ζωές των άλλων, να κοιτούσαν τις δικές τους ζωές. Σίγουρα θα πετύχαιναν περισσότερα!
Μας εκνευρίζει αφόρητα που στην Ελλάδα έχουμε "τελειωμένο" κάθε τι που έχει τοπική προέλευση. Δηλαδή, το ελληνικό κοινό δε μπορεί να πάρει σχεδόν τίποτα στα σοβαρά όταν πρόκειται για ελληνική παραγωγή. Αυτό το "για ελληνικό, καλό είναι", θεωρούμε πως προσβάλει την ιστορία, τα βιώματα και την ικανότητα αυτού του τόπου.»
Σας έχουν γίνει προτάσεις για να σας αγοράσουν, να μεγαλώσετε, να γίνετε μέρος ενός μεγαλύτερου ομίλου; Έχετε αρνηθεί; Γιατί;
Εχουν γίνει κατά καιρούς διάφορες προτάσεις που θα επηρέαζαν σίγουρα τον τρόπο που λειτουργούμε και φυσικά επεστράφησαν ευγενικά πίσω στους κατόχους τους. Θα κάνουμε για πάντα αυτό που θέλουμε, αυτό που αγαπάμε. Και αν δε μπορούμε να το κάνουμε όπως το θέλουμε, θα σταματήσουμε να το κάνουμε γιατί θα σταματήσουμε να το αγαπάμε. Δε θα τρελαθούμε κιόλας. Εχουμε χώρο να φτιάξουμε αμπέλια, κοτέτσια και θερμοκήπια, οπότε δε φοβόμαστε τίποτα.
Τι έχει αλλάξει σε σας, στην Ελλάδα και στον κόσμο του internet από τότε που ξεκινήσατε μέχρι σήμερα; Θα ξαναεπιχειρούσατε το ίδιο αν ήταν να ξεκινήσετε σήμερα;
Το να ξεκινήσεις σήμερα η αλήθεια είναι πως είναι λιγάκι σκληρό. Το ίντερνετ στις μέρες μας έχει γίνει «δύσκολο» και σίγουρα πιο ανταγωνιστικό. Οσον αφορά σε εμάς, όχι, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Προφανώς και προσαρμοζόμαστε στα «θέλω» του σήμερα, χωρίς όμως να αλλοιώνουμε το χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία μας.
Τι είναι αυτό που κάνει για εσάς μια ταινία τρόμου πραγματικά τρομαχτική;
Για εμάς τρόμος είναι αυτό που σε κάνει να μην κοιμάσαι τα βράδια. Και τα βράδια ο άνθρωπος δεν κοιμάται μόνο όταν οι σκέψεις του δεν τον αφήνουν. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας λοιπόν, για το τι θεωρούμε «τρομαχτικό».
Τι είναι αυτό που σας επηρέασε περισσότερο για να κάνετε αυτή ταινία. Κάποια άλλη ταινία, σειρά ή video game;
Λατρεύουμε εκατοντάδες πράγματα στην pop κουλτούρα, που και το site σας πραγματεύεται φανταστικά. Η ταινία μας έχει επιρροές από πολλές κινηματογραφικές δημιουργίες, πολλά παιχνίδια, ακόμη και από metal δίσκους. Για να ονομάσω μερικά, θα πω ότι μας αρέσουν πολύ οι παραγωγές της A24 ως προς τον μινιμαλιστικό τρόπο που είναι υλοποιημένες οι ιδέες, λατρεύουμε τον David Lynch, τον Τζον Κάρπεντερ και τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ από τους παλιούς, ενώ από τους καινούργιους, ο Αρι Αστερ, ο Ρόμπέρτ Εγκερς και ο Τζόρνταν Πιλ, είναι σκηνοθέτες που πάντα έχουν την προσοχή μας. Ωστόσο, αν υπάρχει κάτι που έχει επηρεάσει περισσότερο την ταινία μας είναι η σειρά βιντεοπαιχνιδιών ονόματι «Silent Hill», τα οποία θεωρούμε πως δεν έχουν επιρροή μόνο στο «Μην Ανοίγεις Την Πόρτα» αλλά στις ίδιες τις ζωές μας εδώ και μία 25ετία τουλάχιστον.
Και μιας και μιλάμε για επιρροές ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία, σειρά αλλά το αγαπημένο video game;»
Αγαπημένες μας ταινίες είναι το «Green Mile», το «Fight Club», η «Λάμψη», το «The Shawshank Redemption», το «Pulp Fiction», το «Se7en», ο «Πεταλούδας» του 1973, το «Στη Φωλιά του Κούκου», το «Apocalypse Now!», το «Blade Runner» και πολλές πολλές ακόμη. Από σειρές, θεωρούμε πως το «Breaking Bad» είναι ό,τι καλύτερο έχει παιχτεί στη μικρή οθόνη, αλλά θα δίναμε υψηλές θέσεις και στα «Dexter», «Lost» και «Game of Thrones». Οσον αφορά στα παιχνίδια, πέραν των «Silent Hill», λατρεύουμε τα «Oddworld: Stranger’s Wrath», «Metroid», «The Legend of Zelda», «Baldur’s Gate», «Monkey Island», «Shadow of the Beast», «The Last of Us», «BioShock», «Red Dead Redemption 2» κ.α.
Τι σας εκνευρίζει αφόρητα στην Ελλάδα σήμερα; Τι λατρεύετε σε αυτήν;
Μας εκνευρίζει αφόρητα που στην Ελλάδα έχουμε «τελειωμένο» κάθε τι που έχει τοπική προέλευση. Δηλαδή, το ελληνικό κοινό δε μπορεί να πάρει σχεδόν τίποτα στα σοβαρά όταν πρόκειται για ελληνική παραγωγή. Αυτό το «για ελληνικό, καλό είναι», θεωρούμε πως προσβάλει την ιστορία, τα βιώματα και την ικανότητα αυτού του τόπου. Ειδικά, μια χώρα όπως η δική μας, που έχει τόσα και τόσα βιώματα, είναι «ψημένη», είναι εκπαιδευμένη στα δύσκολα. Αυτός ο λαός έχει πολλά να πει, έχει τόσες ιστορίες να επικοινωνήσει, τόσο πόνο και τόσο αίμα στα χέρια και τις πλάτες του. Αν μη τι άλλο, έχουμε «σενάρια» να γράψουμε, τα οποία δε χρειάζεται καν να τα εμπνευστούμε απ’ έξω.
Θα συνεχίσετε να κάνετε σινεμά; Κι αν ναι, θα παραμείνετε στο είδος του τρόμου ή θα δοκιμάζατε και κάτι άλλο;
Ναι, θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε σινεμά. Είναι κάτι που αγαπάμε τόσο πολύ και μακάρι το κοινό να μας δώσει την ευκαιρία και το βήμα για να το επεκτείνουμε. Εκτός από το horror στοιχείο, νομίζουμε πως μπορούμε να πούμε ωραίες ιστορίες και στο genre του δράματος, οπότε είναι κάτι που κοιτάμε σοβαρά.
