Σε μια πόλη που φλέγεται από ταραχές, πέντε φίλοι μαζεύονται σε ένα σπίτι όπου ένας δικός τους έχει πεθάνει. Οι ώρες περνούν κι εκείνοι δεν μπορούν να πάρουν μια απόφαση: ταφή ή καύση; Η ζέστη κάνει την κατάσταση αφόρητη, αλλά εκείνοι επιμένουν στις διαφορές τους. Το πτώμα αρχίζει να αποσυντίθεται, οι σχέσεις τους δοκιμάζονται και τα μυστικά τους αποκαλύπτονται. Σύντομα, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.
Δείτε ακόμη: Είμαστε όλοι σύμφωνοι για «Καύση»; Η νέα ταινία του Στράτου Τζίτζη έχει τρέιλερ
Πιο κωμικά ή πιο δραματικά, ο Στράτος Τζίτζης σε κάθε του ταινία, το «Η Αγάπη Είναι Ελέφαντας», το «Σώσε με», τα «45 Τετραγωνικά», έχει μιλήσει γι' αυτό που κι εκείνος κι εμείς γνωρίζουμε καλύτερα: τα αδιέξοδα της νεοελληνικής κοινωνίας. Αυτή τη φορά, στην «Καύση», κλείνει τους ήρωές του μέσα σ' ένα σπίτι κι ανάβει το φούρνο των ενοχών και της υποκρισίας. Με ένταση, χιούμορ, αλλά και μια τραγικότητα τόσο οικεία.
Φωτογραφημένη από τον Ηλία Αδάμη, με πρωταγωνιστές τους Νίκο Γεωργάκη, Γωγώ Μπρέμπου, Γιώργο Χρανιώτη, Ιωάννα Μαυρέα και Βασιλική Τρουφάκου, η «Καύση» θα βγει στις αίθουσες την Πέμπτη, 3 Μαρτίου. Λίγο νωρίτερα, ο Στράτος Τζίτζης, μόνιμος κάτοικος του Βερολίνου πια, μίλησε στο Flix για όλα όσα ζουν, πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται στην Ελλάδα.
Στην «Καύση», σεναριακά κλείνεις κάθε ταραγμένη πτυχή της σύγχρονης Ελλάδας σ’ ένα σπίτι. Αυτή η επιλογή, εκτός από το ότι ευνοεί το budget, πώς διευκόλυνε ή εξυπηρέτησε το όραμά σου για την ταινία;
Η ιδέα κάποιων που είναι κλεισμένοι σε ένα σπίτι, όπου υπάρχει ένας νεκρός, ενώ γύρω τους η πόλη φλέγεται από ταραχές κι αυτοί δεν μπορούν να συνεννοηθούν πώς να τον θάψουν, ήταν από τα πρώτα που σκέφτηκα για να περιγράψω την κατάσταση της χώρας. Ακόμη και μεγάλο budget να είχαμε, το ίδιο θα έκανα. Απλώς τότε, όλο αυτό θα το γυρίζαμε σε πλατό, για να ελέγχουμε τις ηχητικές και φωτιστικές συνθήκες. Αντ’ αυτού, το γυρίσαμε σε ένα παλιό νεοκλασικό της Κυψέλης, που το διαμορφώσαμε κατάλληλα, με τη Δήμητρα Παναγιωτοπούλου, τη σκηνογράφο, αλλά μας παίδεψε ηχητικά, διότι περνούσαν συχνά μηχανάκια. Υπήρχαν δύο βοηθοί παραγωγής για να κλείνουν το δρόμο κάθε φορά που πηγαίναμε πλάνο, αλλά υπήρχαν μηχανόβιοι που τους ξέφευγαν.
Γιατί επιλέγεις στην αρχή, το μέσο και το τέλος της ταινίας, η ηρωίδα ή ο ήρωάς σου ν’ απευθύνεται στην κάμερα, στο θεατή; Αυθόρμητα αυτό φέρνει στο νου Κορυφαίο αρχαίας τραγωδίας, ήταν ο σκοπός σου;
Σκοπός μου ήταν να παρουσιάσω και τους πέντε χαρακτήρες σε κάτι δικό τους, εκτός δράσης, που να φανερώνει το βαθύ τους είναι. Βρήκα τη λύση της άμεσης απεύθυνσης στην κάμερα ως την πιο ταιριαστή σε αυτό που ήθελα να βγει. Κοιτάζουν την κάμερα, σαν να απευθύνονται σε κάποιον, που θέλουν να του εκμυστηρευτούν τι τους συμβαίνει πραγματικά και τι κατά βάθος πιστεύουν. Πρόκειται για μια καθαρά προσωπική τους στιγμή.
Μάς έχεις συνηθίσει σε ταινίες με γυναίκες στο επίκεντρο, στην «Καύση» οι ρόλοι είναι μοιρασμένοι, αλλά και πάλι οι γυναίκες ηρωίδες είναι εκείνες που σπρώχνουν την ιστορία, οι άντρες την αναχαιτίζουν. Νιώθεις ότι ισχύει αυτό;
Οι ρόλοι είναι μοιρασμένοι αυτή τη φορά. Δεν πρόκειται για μια γυναικεία ταινία, σαν αυτές που έκανα, αλλά για μια ταινία συνόλου. Νομίζω ότι οι ανδρικοί χαρακτήρες είναι πολύ ισχυροί στην «Καύση». Ακόμη και ο νεκρός, παρόλο που δεν τον βλέπουμε ποτέ, δρα καταλυτικά. Πάλι, όμως, η προτίμησή μου στους γυναικείους χαρακτήρες βγαίνει στο τέλος, αφού επιλέγω να κλείσω με τη Μαριάνα (Γωγώ Μπρέμπου), που λέει αυτό που θέλω να πω εγώ σαν συμπέρασμα. Δεν ξέρω γιατί μου συμβαίνει αυτό, αλλά μου φαίνεται ότι το θηλυκό είναι πιο κοντά στο ψυχικό στοιχείο, είναι αυτό που ψυχανεμίζεται τα πράγματα και μπορεί να φανερώσει την αδιόρατη πλευρά τους. Αλλωστε, η λέξη «ψυχή» είναι θηλυκού γένους.
Μοιάζει σαν, όπως στο «Σώσε με», ένα τραγούδι κι ένας χορός να είναι για σένα αφορμή ν’ αφήσεις τους ήρωές σου να ξεσπάσουν και ν’ αποκαλυφθούν. Γιατί αγαπάς αυτές τις σκηνές;
Είναι το διονυσιακό στοιχείο που εκδηλώνεται μέσα από το τραγούδι και το χορό . Στην «Καύση» έχουμε και το ποτό, αφού πίνουν τα άντερά τους, ξαγρυπνώντας τον νεκρό. Οι στιγμές διονυσιακού ξεσπάσματος είναι ρωγμές για να εκδηλώνονται διάφορα απωθημένα. Μάλλον, θα έχω πολλά από αυτά.
Με διορθώνεις αν κάνω λάθος – χρησιμοποιήσατε κάμερα στο χέρι, σε μεγάλα σταθερά πλάνα, γιατί έκανες αυτήν την επιλογή;
Η κίνηση στα μεγάλα πλάνα έγινε με ένα ειδικό όχημα της κάμερας που λέγεται «πάνθηρας». Δεν έγινε με κάμερα στο χέρι, ούτε steadycam. Επιλέξαμε με τον Ηλία Αδάμη, τον Διευθυντή Φωτογραφίας, τη λύση του «πάνθηρα» για να δώσουμε την αίσθηση της αδιάκοπης ροής στα μονοπλάνα, χωρίς να γίνεται αισθητή η κάμερα. Ηθελα μονοπλάνα, για να έχω φυσική δράση, χωρίς διακοπές για κοντινά. Είχαμε την τύχη να χειρίζεται τον πάνθηρα ένας άριστος μακενίστας, ο Λάμπρος Τσώνης, που διευκόλυνε πολύ το εγχείρημα, καθώς ήταν δύσκολο μέσα στον περιορισμένο χώρο ενός δωματίου.
Πέρα από το καλλιτεχνικό σου όραμα, τι κίνητρο πιστεύεις ότι θα έχει ο Ελληνας θεατής να δει στην αίθουσα μια ταινία που περιγράφει την κατάρρευσή του; Πώς πιστεύεις ότι θα τον βοηθήσει / ψυχαγωγήσει / επηρεάσει;
Πιστεύω ότι το χιούμορ που υπάρχει μέσα στην ταινία την κάνει εύληπτη. Δεν είναι ψυχοπλακωτική, ούτε έχει πρόθεση να εξουθενώσει τους θεατές. Είναι σύντομη, γρήγορη και άμεση. Μπορεί να είναι έντονη σε κάποια σημεία, αλλά βγαίνουν ενδιαφέροντα πράγματα από αυτό το ταρακούνημα, πράγματα που όλοι ξέρουμε αλλά δεν λέμε. Η φανέρωση που γίνεται για κάποια ανέγγιχτα θέματα της ελληνικής κοινωνίας πιστεύω ότι θα αρέσει σε όσους θέλουν να τη δουν επιτέλους. Το τελικό κέρδος για τον θεατή θα ήθελα να είναι αυτή ακριβώς η φανέρωση.
Τα τελευταία χρόνια ζεις κυρίως στο Βερολίνο, ποια νιώθεις ότι είναι σ’ αυτό το διάστημα η σχέση σου με όσα συμβαίνουν στον κόσμο του ελληνικού σινεμά;
Στο ελληνικό σινεμά είμαστε όλοι λίγο - πολύ γνωστοί και ξέρουμε τι συμβαίνει. Η ελληνική κινηματογραφία δεν είναι μεγάλη. Αλλωστε, εγώ πηγαινοέρχομαι συχνά. Οι βασικοί μου συνεργάτες βρίσκονται συνέχεια εδώ, οπότε θα μπορούσα να πω ότι η σχέση μου με το «χώρο» είναι αδιατάρακτη. Βέβαια, ο ίδιος ο «χώρος» είναι διαταραγμένος με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει από τους αδαείς κυβερνώντες, αλλά τέτοια προβλήματα αντιμετωπίζει όλη η Ελλάδα.
Tags: στράτος τζίτζης, καύση
