Η ταινία
Κορβιάλε, Ρώμη. Η Ρίτα είναι μια νεαρή μητέρα που εργάζεται σε μια συνοικιακή φάρμα. Κουρασμένη από τη μοναχική της ζωή και τρομοκρατημένη από το αβέβαιο μέλλον της, αρχίζει να ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή χάρη στη συνάντησή της με τη life coach Τιτσιάνα Φόρτε.
Ο σκηνοθέτης
Ο Κρίστιαν Ξυπολιάς είναι σκηνοθέτης, γεννήθηκε στην Ιταλία το 1988. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Τορίνο και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου στην S.N.C.I της Φλωρεντίας. Εγραψε και σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία «Fiori» (2021), η οποία ήταν υποψήφια για τις Ιταλικές χρυσές σφαίρες (Globo d' Oro 2022) και βραβεύτηκε με το βραβείο Rai Cinema Channel. Η ταινία συμμετείχε σε 80 διεθνή Φεστιβάλ και απέσπασε 20 βραβεία. Το «Fiori» είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα Rai Cinema μέχρι το 2025. Το τελευταίο του έργο είναι το «36 Roses Street» και έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Brussels Shorts Film Festival. Τον τελευταίο καιρό εργάζεται στο τελευταίο μέρος της τριλογίας ταινιών μικρού μήκους «Amore Proletario» και στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία «35 Giorni di Sole» (Τίτλος εργασίας). Είναι συνιδρυτής της ομάδας ανεξάρτητου σινεμά Cinestrada (2018) και της καλλιτεχνικής ομάδας Kunstrukt (2019).
Δείτε προηγούμενες δουλειές του Κρίστιαν Ξυπολιά στη σελίδα του στο Vimeo
Πέντε ερωτήσεις για το «36 Roses Street»:
Πώς επιλέξατε το θέμα της ταινίας σας, ποια ήταν η αρχική ιδέα, ποια η ανάγκη να αφηγηθείτε αυτή την ιστορία;
Tο «36 Roses Street» είναι συμπαραγωγή μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας (AbFab Productions) και αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας «Amore Proletario», η οποία έχει ως κεντρική θεματική την ανθρώπινη μοναξιά. Αφηγείται ιστορίες καθημερινών ανθρώπων που ψάχνουν έναν τρόπο διαφυγής από την κατάσταση τους. Η ταινία γυρίστηκε στα προάστια της Ρώμης, στο συγκρότημα εργατικών κατοικιών του Κορβιάλε, ενώ το θέμα προέκυψε μετά από την επίσκεψη μου εκεί το 2022 και τη συναναστροφή με τους κατοίκους του. Ενα κοινό αίσθημα που υπήρχε, ήταν αυτό της φυγής, να αλλάξουν ζωή. Tο «36 Roses Street» δείχνει κάποιους μήνες από τη ζωή μίας γυναίκας από το Κορβιάλε, η οποία ίσως στην καθημερινή ζωή των γρήγορων ρυθμών να πέρναγε απαρατήρητη. Αυτό που θέλησα να κάνω είναι να δείξω, χωρίς να κρίνω, τις επιλογές της.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του να είσαι σκηνοθέτης στην Ελλάδα σήμερα; Τι σας δυσκόλεψε στην πραγματοποίηση της ταινίας, τι σας έφερε μεγάλη χαρά, ή τι σας εξέπληξε - θετικά ή αρνητικά;
Οι προκλήσεις είναι αμέτρητες. Το πιο δύσκολο είναι κάποιος να καταφέρει να αντέξει μέσα στο χρόνο, σ΄ένα πλαίσιο όπου οι κρατικοί φορείς δεν είναι καθόλου υποστηρικτικοί ως προς το σινεμά, αλλά και γενικότερα τον πολιτισμό. Η βασικότερη δυσκολία που εγώ αντιμετώπισα ήταν στο γύρισμα της ταινίας, συγκεκριμένα ο περιορισμένος χρόνος. Είχα στη διάθεση μου μόλις δύο μέρες, με αντίξοες καιρικές συνθήκες, και εξωτερικά γυρίσματα για το μεγαλύτερο κομμάτι της ταινίας. Το ότι καταφέραμε να γυρίσουμε την ταινία οφείλεται στην ικανότητα της ομάδας, η οποία πίστεψε στην ιστορία και έδωσε τα πάντα ώστε να υλοποιηθεί. Μεγάλη χαρά μου έφερε ο ενθουσιασμός με τον οποίο συμμετείχαν στην ταινία μη επαγγελματίες ηθοποιοί, δηλαδή οι κάτοικοι του Κορβιάλε οι οποίοι είτε εμφανίζονται στην ταινία, ή και μου παραχώρησαν χώρους για τα εσωτερικά γυρίσματα.
Είναι οι πλατφόρμες και η νέα πραγματικότητα του streaming μια ευκαιρία για τη διανομή και προβολή της μικρού μήκους ταινίας; Πού στέκεστε στο δίλημμα αίθουσες ή πλατφόρμες;
Σίγουρα οι πλατφόρμες δίνουν τη δυνατότητα ώστε μία ταινία μικρού μήκους να φτάσει σε περισσότερους θεατές. Ταυτόχρονα, παρατείνουν και τη ‘διάρκεια ζωής’ της ταινίας. Αυτό παλαιότερα ήταν πιο δύσκολο, καθώς οι μικρού μήκους ταινίες προβάλλονταν αποκλειστικά στο πλαίσιο των φεστιβάλ. Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μία απαξίωση της κινηματογραφικής αίθουσας, η οποία δημιουργήθηκε από τους νέους όρους αγοράς του σινεμά. Μέσω μίας πλατφόρμας, δε μπορείς να δεις το 100 % μιας ταινίας, για παράδειγμα να ακούσεις το sound design που είναι πολύ σημαντικό στην αφήγηση. Κυρίως όμως, χάνεται η εμπειρία της συλλογικής θέασης μίας ταινίας, το συλλογικό σχόλιο πάνω σ’ένα έργο. Στο δίλημμα λοιπόν, στέκομαι με τις αίθουσες.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Το Φεστιβάλ Δράμας αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ μικρού μήκους, το επίπεδο επιλογής ταινιών είναι υψηλό σε όλα επιμέρους τμήματα και αυτό δίνει στο φεστιβάλ ένα διεθνές κύρος. Επίσης, είναι πολύ σημαντική η προώθηση που κάνει στις ταινίες μέσω των μέσων του, της επίσημης σελίδας και των σόσιαλ. Δίνει τη δυνατότητα στους νέους δημιουργούς ώστε να δείχνουν τις δουλειές τους και να γνωριστούν με ένα ευρύ κοινό. Προσωπικά, είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω, και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος καθώς η ταινία 36 Roses Street κάνει την ελληνική πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Δράμας. Η διεθνής επιτυχία της ελληνικής μικρού μήκους ταινίας τα τελευταία χρόνια δείχνει ότι υπάρχει πάντα μία νέα γενιά δημιουργών που πρέπει να στηριχθεί για να μπορέσει να κάνει και το επόμενο βήμα στη μεγάλου μήκους.
Οτι κι αν γίνει το σινεμά θα επιβιώσει γιατί...
… γιατί οι ιστορίες συνεχίζονται.
Δείτε εδώ το τρέιλερ του «36 Roses Street»:
36 Roses Street | Σκηνοθεσία / Directed by: Κρίστιαν Ξυπολιάς / Kristian Xipolias | Σενάριο / Screenplay: Antonio Tribulato, Κρίστιαν Ξυπολιάς / Antonio Tribulato, Kristian Xipolias | Φωτογραφία / Cinematography: Jacopo Meneghin | Μοντάζ / Editing: Xρήστος Γιαννακόπουλος / Christos Giannakopoulos | Πρωτότυπη Μουσική / Original Music: Michele Catania | Ηχοληψία / Sound: Marco Luisetto | Σχεδιασμός Ήχου / Sound Design: Mazin Helal | Σκηνικά / Set Design: Laura Cattelan | Ενδυματολογία / Costume Design: Ilze Fula Adumane | Μακιγιάζ / Make-up: Teresa Milieri | Ερμηνευτές / Cast: Laura Pizzirani, Matilde Mancini, Roberta Palumbo, Mario Bois | Παραγωγοί / Producers: Berardo Carboni, Κυριακή Βήρου / Berardo Carboni, Kiriaki Virou | Εταιρεία Παραγωγής / Production Company: Piroetta srl | Σε συμπαραγωγή με / In co-production with: AbFab Productions | Παγκόσμια Εκμετάλλευση / World Sales: Shortsfit Distribution
Φεστιβάλ Δράμας 2024 | Γνωρίστε εδώ όλους τους δημιουργούς και τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος αλλά και τις ελληνικές ταινίες στα διεθνή προγράμματα του Φεστιβάλ
