O Bάση (Βασίλης) είναι ένας νεαρός Καρδιτσιώτης, που τα τελευταία 10-15 χρόνια ζει στο Αλικάντε της Ισπανίας. Φιλόδοξος κινηματογραφιστής, κάνει όνειρα για την μεγάλη καριέρα, αλλά δεν έχει καταφέρει να πουλήσει κανένα σενάριο. Δουλεύει στο πλυντήριο αυτοκινήτων του κολλητού του, ενός καπάτσου Ισπανού φαφλατά, που, αναλαμβάνοντας χρέη παραγωγού, τού μπολιάζει συνεχώς τις ελπίδες για το αμερικάνικο όνειρο, αλλά δεν καταφέρνει τίποτα για να βοηθήσει – μόνο να τον βουλιάζει περισσότερο στα χρέη. Οταν η μητέρα του, τού ζητάει να επιστρέψει στην Καρδίτσα για το Πάσχα, ο Βάση σκέφτεται ότι οι γονείς του είναι η τελευταία του ελπίδα: να πουλήσουν κάτι στρέμματα του παππού, να ξεχρεώσει, να κάνει την ταινία του.
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: δεν έχει χρήματα για αεροπορικό εισιτήριο και ούτε ξέρει να οδηγεί το μηχανοκίνητο τροχόσπιτό του. Βάζει μια αγγελία και του απαντά η Αλε, μια 25χρονη σερβιτόρα που θέλει κι εκείνη να ταξιδέψει με έναν οικονομικό τρόπο στην Ελλάδα για το Πάσχα. Και να κάνει έκπληξη στον εραστή της – έναν Ελληνα που γνώρισε όταν αυτός ήρθε στην Ισπανία για δουλειά και πέρασαν μια παθιασμένη εβδομάδα μαζί. Βάση και Αλε ξεκινούν μία Οδύσσεια, ένα ταξίδι έξω και μέσα τους, που δεν θα τελειώσει ούτε όταν φτάσουν στον προορισμό τους.
Μια ταξιδιάρα κινηματογραφική καρδιά οδηγεί αυτό το τροχόσπιτο κι εμείς συγκρατούμε αυτό το όνομα περιμένοντας την επόμενη του στάση.»
Ο Καρδιτσιώτης Βασίλης Παπαθεοχάρης γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ως ο «Βάση» σε αυτό το ντεμπούτο που δε θυμίζει ούτε ισπανική, ούτε ελληνική παραγωγή – μάλλον το παλιό καλό american indie σινεμά των 90ς. Από τον Τζιμ Τζάρμους μέχρι τον Κέβιν Σμιθ, αλλά και τα πρώτα road trips του Βιμ Βέντερς, ο Παπαθεοχάρης δεν κρύβει τις αναφορές του, αλλά κάνει το αποτέλεσμα ξεκάθαρα δικό του.
Σκηνοθετώντας σε ασπρόμαυρο (που του πάει πολύ) κρατά το βλέμμα του υπέροχα κινηματογραφικό, καθόλου τουριστικό και κλισέ (ακόμα κι όταν το στόρι, ειδικά στην Ελλάδα, φλερτάρει με κάτι τέτοιο) τρυφερό, πικρό, αστείο - με το cult χιούμορ του να λειτουργεί σε σωστές δόσεις. Μια ταξιδιάρα κινηματογραφική καρδιά οδηγεί αυτό το τροχόσπιτο κι εμείς συγκρατούμε αυτό το όνομα περιμένοντας την επόμενη του στάση.
