Παρά τα εχέγγυα του Πιρς Μπρόσναν του και την υπόσχεση για ένα συναρπαστικό heist movie, με πρωταγωνιστή έναν πασίγνωστο εγκληματία που θα επιστρατευτεί από μια ομάδα ασυνήθιστων ληστών για μια επιχείρηση κλοπής χρυσού, τίποτα, από το σενάριο μέχρι και την δράση, δεν είναι συναρπαστικό στους «Σπεσιαλίστες», τη νέα ταινία του Φιλανδού Ρένι Χάρλιν, του σκηνοθέτη ο οποίος έχει συνδέσει το όνομά του με μερικές αγαπημένες και διασκεδαστικές περιπέτειες της δεκαετίας του ’90, όπως τα «Die Hard 2», «Cutthroat Island», «The Long Kiss Goodnight» και άλλες.
Και αυτό γιατί η ταινία του, αν και θα ήθελε να μοιάζει ως ένα αμάλγαμα των heist ταινιών στις οποίες βασίζεται, αμέσως καταλήγει ως μια συρραφή παρωχημένων ιδεών, αντιλήψεων και αρκετά ξεπερασμένων σκηνών δράσης γεμάτες στιλ αλλά χωρίς καμιά ουσία και καθόλου νεύρο. Το σενάριο θα μπορούσε να μοιάζει με το «Ocean’s Eleven» συναντά το «Fast and Furious» μόνο που δεν διαθέτει ούτε τα ελάχιστα για να υποστηρίξει κανένα από τα δυο, πετώντας την όποια έμπνευση από το παράθυρο και μένοντας μετέωρο μέσα σε μια από σειρά από κλισέ και κακογραμμένους διαλόγους.
Διάλογοι οι οποίοι φαίνεται σαν να έρχονται από μια άλλη δεκαετία, γεμάτοι από ρατσιστικά σχόλια και ισλαμοφοβία, σεξισμό και ομοφοβία με χοντροκομμένα και κακόγουστα αστεία, σαν να είναι αυτός ο μοναδικός τρόπος για να κάνουν τους ιδιόμορφους ήρωες τους να δείχνουν πιο κουλ και αγαπητοί στο κοινό και τους κακούς πιο… τρομοκράτες. Αυτό που προδίδουν είναι η ανικανότητα τους να καταλάβουν πως ο κόσμος, αλλά και οι ταινίες, έχουν προχωρήσει πέρα από όλα αυτά, αλλά και να σε κάνουν να αναρωτηθείς πως ένα τέτοιο σενάριο κατάφερε να περάσει το τελικό cut.
Οσο για το καστ, αυτό μοιάζει σαν να έχει μπει σε ένα είδος αυτόματου πιλότου: ο Πιρς Μπρόσναν παίζει για άλλη μια φορά μιας πιο ξεθωριασμένης εκδοχή του Τζέιμς Μποντ. κι ο Τιμ Ροθ μεταφέρεται από σκηνή σε σκήνη με ένα βλέμμα απόγνωσης και απορίας για το τι κάνει εδώ. Αλλά, εδώ που τα λέμε, η ιδέα και μόνο ότι υπάρχει περίπτωση να υπάρξει και σίκουελ ή αυτή η ταινία να είναι η αρχή ενός νέου franchise είναι ικανή να φέρει οποιονδήποτε σε απόγνωση.